پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

سهم ایران از تولید خودرو مشترک با روسیه چیست؟

قرار است ایران و روسیه اقدام به تولید مشترک کنند، بنابراین پیش از آغاز به کار جدی باید مشخص شود سهم ایران در تولید خودرو مشترک با روسیه چیست؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، حال و روز این روزهای صنعت خودروسازی روسیه همانند سال ۹۷ ایران شده، یعنی با رفتن شرکای خارجیِ خودروسازان روسی دست آن ها نیز مانند ما در پوست گردو مانده است.اما به نظر می رسد آن ها خیلی زودتر و سریع تر از همتایان ایرانی خود دست به کار شده اند و می خواهند تا هنوز دچار بحران نشده اند از راه دیگری چراغ تولید خودرو را در کشور خود روشن نگه دارند.

در همین رابطه روزنامه ایران نوشت: همکاری مشترک خودرویی ایران و روسیه از زمانی به صورت جدی مطرح شده که علیرضا پیمان‌پاک، رئیس سازمان توسعه تجارت برای شرکت در بیست و پنجمین مجمع بین‌المللی اقتصادی سن‌پترزبورگ عازم این شهر شد. در جلسات تخصصی با مسئولان اقتصادی و تصمیم‌گیران روسیه، آنتون آناتولیویچ کوبیاکف، دستیار رئیس جمهور روسیه اعلام کرد: «صنعت خودروسازی روسیه آماده است با ایران همکاری‌های مشترک داشته باشد. حضور هیئت ایرانی در بیست و پنجمین مجمع بین‌المللی اقتصادی سن‌پترزبورگ در رسانه‌های روسیه هم بازتاب خبری زیادی داشت. آن ها در رسانه‌های خود به نقل از رئیس سازمان توسعه تجارت نوشته بودند که او تأکید کرده که ایران نه‌تنها در زمینه تولید خودرو، بلکه در صنعت قطعه‌سازی نیز از کیفیت کافی برخوردار است و می‌تواند با روسیه همکاری خوبی داشته باشد.»

طرف روس نیز از این موضوع استقبال کرده و همین امر تیتر خیلی از رسانه‌های این کشور شده بود؛ بدین جهت در تیتر یکی از رسانه‌های روسیه آمده بود که «روسیه برای قطعات یدکی با ایران تماس برقرار می‌کند.»

در این میان، دنیس مانتوروف، رئیس وزارت صنعت و تجارت روسیه گفته است: «روسیه علاقه‌مند به توسعه همکاری با ایران در صنعت قطعات خودرو است.»

او خاطرنشان کرد: «امروز این کشور حدود یک میلیون خودروی خود را با کیفیت نسبتاً بالا تولید می‌کند، از این‌رو در صنعت قطعات خودرو روسیه علاقه‌مند به همکاری با ایران است. ایران به روی، آلومینیوم، سرب و همچنین فولاد نیاز دارد و در مقابل می‌تواند قطعات خودرو و توربین‌های گازی را تأمین کند.»

این سخنان در حالی مطرح می شود که طی سال های تحریم خبری از همکاری خودرویی میان دو کشور نبود و اگر هم جسته گریخته تک محصولی روسی در ایران وجود داشت، با شرایط خاص و پس از دور زدن های تحریمی به دست تولید کننده می رسید و پروسه زمان‌بری بوده و هست. اما پس از آغاز درگیری نظامی میان روسیه و تحریم شدن این کشور از سوی آمریکا و اروپا، به طور طبیعی خودروسازان آن کشورها روسیه را ترک کردند. از سوی دیگر، به رغم تعریف و تمجیدهایی که طرفین از هم کرده اند، دیگر روسیه آن اعتبار و شهرت تولید خودرو در دوران اتحاد جماهیر شوروی را ندارد. تحریم ها باعث شده اند که تولید خودروهایی مانند آئودی، اشکودا، فولکس واگن، ولوو، ب ام و، مرسدس بنز، جنرال موتورز – کادیلاک و شورلت، پژو، سیتروئن، رنو و اوپل متوقف شود. ژاپنی ها نیز این کشور را ترک کرده اند و دیگر از عرضه تویوتا، سوزوکی، هوندا و مزدا خبری نیست. در این میان، تنها چینی ها همچنان در روسیه مانده اند.

در این خصوص، دبیر انجمن صنایع همگن نیرو محرکه با اشاره به این که چند سال قبل در جریان دیدارهای مشترک قطعه سازان ایران و ترکیه، برای اولین طرح تولید یک خودرو مشترک با محوریت این دو کشور و روسیه مطرح شد و ما نیز از آن استقبال کردیم، می گوید: «ایران و روسیه می‌توانند با هم‌افزایی شرکای بسیار خوبی در دو حوزه صنعت خودرو و قطعات خودرو باشند.»

محمدرضا نجفی منش بیان می کند: «بدین‌جهت خودروسازان داخلی باید از این فرصت استفاده کنند و با همکاری مشترک، خودروهای جدید و به‌روز تولید کنند. در گذشته و تا قبل از تحریم‌ها، قطعه‌سازان داخلی قطعات برندهای رنو و پژو را تولید می‌کردند و از همین‌رو می‌توان روند گذشته را ادامه داد.»

البته در این خصوص نظرهای متفاوت وجود دارد؛ برخی کارشناسان معتقد هستند که خودروسازان روسیه با توجه به تجربه همکاری با برندهای جهانی که توانسته اند به پیشرفت های خوبی برسند و همکاری با این کشور می تواند برای خودروسازی ایران مفید باشد .برخی دیگر نیز اعتقاد دارند که این کشور در خودروسازی حرفی برای گفتن ندارد و عملاً نمی تواند برای ایران ارزش افزوده در این حوزه داشته باشد.

البته به دلیل این که هنوز جزییاتی از این توافق منتشر نشده است و صرفاً برخی گمانه زنی ها وجود دارد نمی توان قاطعانه در این خصوص نقد و نظری داشت، اما آن چه بیش از هر مسئله و نکته دیگری مهم و بااهمیت جلوه می کند نقش طرفین در این شراکت است که باید از همین ابتدا مشخص شود. به بیان ساده، اگر این مشارکت را به بازی گلف تشبیه کنیم باید مشخص شود که سهم ایران از توپ و چوب و سوراخ کدام است؟

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار