واکنش های دوگانه در پاسخ به اقدامات چین و فرانسه

خودروسازی چین و فرانسه
چین و فرانسه چین و فرانسه

دو کشور باسابقه و پرنفوذ در صنعت خودروسازی کشور، هم رفتاری مشابه داشته و هم اخیراً اقدامات و اظهاراتی علیه کشور و تمامیت ارضی ایران داشته اند، اما در پی این اقدامات، خودروسازی کشور شاهد واکنش های دوگانه در پاسخ به اقدامات چین و فرانسه بوده است.

فونیکس آریزو 8 فونیکس آریزو 8 مدیران 777 مدیران 777

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، در پی اظهارنظر چین در خصوص جزایر غیر قابل مذاکره سه گانه تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی، ابهاماتی در خصوص آینده همکاری خودروسازان ایرانی در آستانه واردات به وجود آمد. در این زمینه، وزارت صمت به صراحت نظر خود را بیان و اعلام کرد که ممنوعیت واردات شامل کشوری نظیر چین نخواهد بود.

چرا چین ممنوع نیست؟

وزارت صمت در این خصوص توضیح داده است: «علت ممنوعیت واردات خودروهای فرانسوی به ایران، رفتار خلاف قرارداد و تعهدات خودروسازان فرانسوی پس از خروج آمریکا از برجام است. خروج فرانسوی‌ها از صنعت خودروسازی ایران پس از دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان در سال ۱۳۹۷، هزینه‌های زیادی را بر صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی ایران تحمیل کرد و سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده را ابتر گذاشت. هر چند نباید خوش‌بینی مفرط دولت‌مردان قبلی به فرانسوی‌ها را فراموش کرد که بازار خودروی ایران را راحت و آماده در اختیار خودروسازان فرانسوی قرار دادند و در خیال خام خود تصور می‌کردند فرانسوی‌ها به‌دنبال اشتغال جوانان ایرانی هستند، با این حال، شرکت‌های فرانسوی همچون غلام حلقه به گوش آمریکا، سریع‌تر از هر شرکتی بلافاصله پس از تشر دونالد ترامپ، از ایران خارج شدند و تمام قراردادهای خود با ایران و اصول توافقات بین‌المللی را زیر پا گذاشتند و طرح‌هایشان در صنعت خودروی ایران و همین‌طور صنعت نفت را رها کردند و هیچ خسارتی هم ندادند و آبرویی برای آنان که تصور می‌کردند فرانسه به‌دنبال اشتغال جوانان ایرانی است، باقی نگذاشتند.

آن‌چه قطعی است خودروهای فرانسوی در زمانه حاضر راهی به بازار کشورمان نخواهند یافت، زیرا شرکت‌های فرانسوی نظیر رنو و پژو سابقه خوبی در زمان اعمال تحریم‌ها ندارند و با وجود تعریف پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک، به‌راحتی از کشورمان خارج شدند. تا پیش از تحریم‌های ظالمانه آمریکایی، فرانسوی‌ها با سایپا از طریق شرکت پارس‌خودرو و با ایران‌خودرو از طریق شرکت «ایکاپ» پروژه‌های مشترک تعریف کرده بودند، اما در میانه راه، خودروسازان ایرانی را تنها گذاشتند و از این طریق، خسارت‌های زیادی به صنعت خودروی کشورمان وارد کردند. تا زمانی که خودروسازان فرانسوی این خسارت‌ها را جبران نکنند، هیچ سهمی در بازار بزرگ خودروی کشورمان نخواهند داشت و واردات هر گونه خودرو از این کشور ممنوع خواهد بود.

این ممنوعیت شامل کشوری نظیر چین نخواهد شد، چون پروژه‌های مشترکی با صنعت‌گران ایرانی تعریف نکرده بودند، قرارداد سرمایه‌گذاری نداشتند که آن را نیمه‌کاره رها کنند و حتی پس از تحریم‌های آمریکا نیز روابط خود را قطع نکردند و به همکاری‌ها ادامه دادند، ضمن آن که دولت در مصوبه واردات خودرو، شرایط و ویژگی‌های خودروهای وارداتی را تعیین کرده و واردات منحصر به هیچ کشوری نخواهد بود. بنابراین ممنوع شدن واردات خودرو از چین، خمیرمایه سیاسی دارد.»

تکیه بر چین؛ تکیه بر باد؟

در شرایط فعلی، کسی توقع نداشته و خواهان این نیست که کشور، چینی ها را نیز تحریم کند، اما در عین حال، نمی توان رفتار آنان را توجیه کرد، چراکه آن ها نیز همانند فرانسوی ها بلکه با سرعتی بیش تر ایران را ترک کردند. هر چند چینی ها مانند فرانسوی ها سرمایه گذاری های مشترک صورت نداده بودند، اما در عین حال، آنان نیز صنعت خودروسازی کشور را به شدت به زحمت انداخته و هزینه های زیادی را به خودروسازان کشور تحمیل کردند. آن ها نیز با بسیاری از خودروسازان بزرگ و کوچک برای تولید قرارداد منعقد کرده بود. در این قراردادها از یک سو، مقرر بود خودروهایی مانند سی اس ۳۵، اچ سی کراس، با خودروسازان بزرگ کشور تولید شود و از سوی دیگر، با خودروسازان بخش خصوصی مانند آذویکو، کرمان موتور، گروه بهمن، ریگان خودرو، سیف خودرو، کارمانیا، راین خودرو قرار تولید مشترک داشتند. با رفتن چینی ها سرمایه گذاری برخی تولیدکنندگان بخش خصوصی بلااستفاده ماند و تعداد زیادی از مشتریان هنوز هم نتوانسته اند خودرودار شوند. چراغ تولید برخی از این خودروسازان هنوز خاموش است.

به بیان ساده، هر چند رفتار فرانسوی ها در ترک کشور از دیدگاه ایران هیچ گاه قابل قبول نبوده است و نیست، اما باید در نظر داشت برخلاف انتظار، چینی ها پیش از دیگران چمدان ها را بستند و فرانسوی ها حداقل تا اواسط تابستان برای ایفای تعهدات خود ماندند، اما نکته قابل توجه که به نظر می رسد وزارت صمت به آن، خواسته یا ناخواسته توجهی نکرده است، موضع گیری دو طرف ماجراست؛ فرانسوی ها به رغم تمام خلف وعده ها و به زعم آنان پیروی از آمریکا، هیچ گاه تمامیت ارضی کشور را زیر سؤال نبرده اند، به خصوص در برابر کشورهایی که عملاً علیه ایران موضع گیری دوستانه ای ندارند.

تعمیق رابطه تجاری با چین؛ اقتصاد تک محصولی

اگر چه خمیرمایه هر دو برخورد سیاسی است، اما واقعیت این است که نسبت وابستگی خودروسازان ایران به چینی ها به گونه ای است که از یک سو، توان موضع گیری مشابه با شوالیه ها وجود ندارد، و از سوی دیگر، چاینیزاسیون خودروسازی کشور را می توان مشابه اقتصاد تک محصولی دانست. در واقع، وابستگی خودرویی تهران به پکن، مانند وابستگی کشور به نفت است؛ هر گونه تلاطم در قیمت های جهانی و یا محدودیت های فروش می تواند بودجه را دستخوش فراز و نشیب کند. چین هم نفت صنعت خودروسازی است. آن چه مسلم است، در شرایط فعلی بازار و اقتصاد کشور هیچ کس مایل و راغب به قطع ارتباط با چین نیست، یعنی ضرر این عمل بسیار بیش تر از منفعت آن است.

در عین حال، اما باز هم باید از این نوع رفتارها در عالم دوستی با کشورها درس گرفت. طبعاً شی جینگ پینگ اگر سخنی بر زبان آورده و یا قراردادی منعقد کرده بر مبنای منافع  ملی کشورش بوده است. این الگو می تواند سرمشقی برای قراردادهای خودرویی کشور باشد. اگر فرانسوی ها ایران را ترک کردند، از یک سو، سرمایه گذاری های خود در ایکاپ، سایپا سیتروئن و رنوپارس را رها کردند و از سوی دیگر، سرحدات ارضی کشور، هیچ گاه از سوی آنان تهدید نشد. به بیان ساده، چین و فرانسه در زمان های مختلف در یک کنش، رفتاری مشترک ارائه کرده اند؛ منفعت ملی. آن ها ثابت کردند که در مناسبت های سیاسی دنبال اهداف اقتصادی و افزایش ضریب نفوذ در بازارهای پرسود هستند، بنابراین رفتار آن ها نشان داد که در هیچ برهه ای نباید تمام تخم مرغ ها را دریک سبد گذاشت، البته اگر اعتقادی به این گزاره وجود داشته باشد.

با عضویت در کانال تلگرام اسب بخار از جدیدترین اخبار روز خودرو مطلع شوید

۳.۹ امتیاز از ۱۱ رای

تازه ترین اخبار و ویدیوهای خودرویی را در کانال تلگرام و اینستاگرام اسب بخار دنبال کنید.