پرافتخارترین رانندگان فرمول 1 ؛ از مایکل شوماخر تا آیرتون سنا
تعیین بهترین راننده از نظر آماری در تاریخ فرمول ۱ میتواند مسئله پیچیدهای باشد؛ به دلیل عوامل مختلفی مانند دورهای که رانندگان در آن رقابت میکردهاند، رقابتپذیری خودروهایشان، تغییرات قوانین و شاخصهای عملکرد فردی. با این حال، چندین راننده بهعنوان برترینهای تاریخ فرمول یک براساس دستاوردها و رکوردهاشان شناخته میشوند.
بهترین راننده در تاریخ فرمول ۱ بحثی است که تا زمانی که فرمول ۱ وجود داشته باشد، به عنوان یک مباحثه پابرجا خواهد بود. اما ما قصد داریم براساس بردها پرافتخارترین رانندگان فرمول ۱ را به شما معرفی کنیم.
لوییس همیلتون – ۱۰۳ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۰۷
- قهرمانی جهانی: ۷ (۲۰۰۸، ۲۰۱۴-۱۵، ۲۰۱۷-۲۰)
- تعداد مسابقات: ۳۲۸
- تعداد بردها: ۱۰۳
- امتیازهای حرفهای: ۴۶۰۶.۵
از نظر تعداد بردها در طول مسیر حرفهای و امتیازهای کلی حرفهای، لوییس همیلتون بهترین راننده فرمول ۱ است که تا به حال در مسیرهای حرفهای حضور داشته است. این راننده بریتانیایی در ۳۰ کشور مختلف برنده مسابقه شده است، تقریباً در هر فصلی که در آن رقابت کرده، یک مسابقه را برده است و در حال حاضر با مایکل شوماخر در تعداد قهرمانیهای جهانی برابر است و در فصل ۲۰۲۱ با کوچکترین تفاضل از ماکس ورستاپن هشتمین قهرمانی جهان را از دست داد. همیلتون بسیاری از رکوردهای فرمول ۱ را در اختیار دارد و با قراردادی که تا پایان سال ۲۰۲۳ ادامه دارد، به نظر میرسد قادر است بر روی بسیاری از این رکوردها بیافزاید.
او اگرچه در فصل اول خود فقط یک امتیاز از قهرمانی فاصله داشت، اما در سال بعد به عنوان جوانترین قهرمان جهان (آن زمان) معرفی شد.
مایکل شوماخر – ۹۱ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ بلژیک ۱۹۹۱
- قهرمانی جهانی: ۷ (۱۹۹۴-۹۵، ۲۰۰۰-۰۴)
- تعداد مسابقات: ۳۰۸
- تعداد بردها: ۹۱
- امتیازات حرفهای: ۱۵۶۶
وقتی قرار است بهترین راننده فرمول ۱ را در نظر بگیریم، نام مایکل شوماخر بلافاصله به ذهن میرسد. او تا ظهور همیلتون، نماد تسلط در فرمول ۱ بود؛ هفت قهرمانی (پنج مورد پی در پی)، تعدادی بردهای بی نظیر همراه با علاقه و البته استعداد شوماخر، بازی را در فرمول ۱ تغییر داد.
اگرچه دو قهرمانی را با تیم بنتون به دست آورد، اما بسیار بیشتر به دلیل دورانش با فراری شناخته شده است. او در سال ۱۹۹۶ به تیم پیوست و پس از برخی افت و خیزها در سالهای بعد، در سال ۲۰۰۰ ترکیب موفقیت آمیزی شکل گرفت. آن چه در پنج سال بعد اتفاق افتاد، ۵ قهرمانی جهانی، ۴۸ برد و یک جدول رکورد بود، که نام مایکل شوماخر تقریباً در همه آن ها می درخشید. دوره دوم او در فرمول ۱ موفقیتی مانند دوره اول نبود، با این حال، با ۹۱ برد، وی یکی از پرافتخارترین رانندگان فرمول ۱ است.
سباستیان فتل – ۵۳ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۷
- قهرمانی جهانی: ۴ (۲۰۱۰-۱۳)
- تعداد مسابقات: ۳۰۰
- تعداد بردها: ۵۳
- امتیازات حرفهای: ۳۰۹۸
اگرچه در پایان دوران حرفهایاش، عملکرد سباستیان فتل در فرمول ۱ کاهش یافت، اما در زمان اوج خود بسیار درخشان عمل کرد. فتل در سال ۲۰۰۷ به فرمول ۱ وارد شد و در سه سال اول، پنج برد را به دست آورد، اما این دستاوردها نسبت به آن چه در آینده رخ میداد، چیزی نبود. در چهار سال بعد، او نماد فرمول ۱ شد و چهار قهرمانی پی در پی را به دست آورد و در این راه جوانترین قهرمان جهان شد. او همچنین رکوردهای بیش ترین بردها در یک فصل، بیش ترین دورهای رهبری در یک فصل و بیش ترین بردهای پی در پی را نیز به دست آورد.
متأسفانه برای فتل، تغییرات مقررات در سال ۲۰۱۴ باز هم به سود ردبول (یا خود او) نبود و تیم به سرعت به جایگاه پایینتری در میدان رانندگان بازگشت. عملکرد او از ۹ برد پی در پی در ۹ مسابقه پایانی فصل ۲۰۱۳ به نبردن در هیچ مسابقهای تا سال ۲۰۱۵ تبدیل شد. با وجود این، او تا پایان فصل ۲۰۲۲ همچنان به عنوان یکی از بهترین رانندگان در مسابقات تلقی می شود و فهرست رکوردهای او احتمالاً برای چندین فصل دیگر باقی خواهد ماند.
آلن پروست – ۵۱ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ آرژانتین ۱۹۸۰
- قهرمانی جهانی: ۴ (۱۹۸۵-۸۶، ۱۹۸۹، ۱۹۹۳)
- تعداد مسابقات: ۱۹۹
- تعداد بردها: ۵۱
- امتیازات حرفهای: ۷۶۸.۵
دقت و استایل دقیق آلن پروست به او اجازه داد با آیرتون سنا رقابت کند. سلاح مخفی او قدرت ذهنی بود، همچنین سرعتی که در رانندگی خود داشت و دقت طبیعیای در رانندگی، که به پروست اجازه داد در سال ۱۹۸۵ به عنوان اولین قهرمان جهانی فرانسه معرفی شود.
در سال ۱۹۸۷ او رکورد ۲۷ برد جکی استوارت را شکست و یک سال بعد، مکلارن ۱۵ مسابقه از ۱۶ مسابقه را در طول فصل برد، که نشان از مهارت پروست و سنا است. پروست تا زمان بازنشستگی در قله عملکرد خود باقی ماند و در سن ۳۸ سالگی عنوان چهارمین و آخرین قهرمانی خود را برای ویلیامز به دست آورد.
مکس فرستاپن – ۵۰ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۱۵
- قهرمانی جهانی: ۳ (۲۰۲۱، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳)
- تعداد مسابقات: ۱۸۱
- تعداد بردها: ۵۰
- امتیازات حرفهای: ۲۴۷۷.۵
مکس فرستاپن، پسر راننده سابق فرمول ۱، جاس، تا پیش از ورود به فرمول ۱، تنها یک سال در مسابقات خودرویی حضور داشت. حضور او در ردههای پایینتر به دلیل فصل ۲۰۱۴ او در مسابقات فرمول ۳ اروپا در یادها ماند. در آن فصل، او در رده سوم قرار گرفت و پشت سر تام بلومکویست و استبان اوکان قرار گرفت.
در آن فصل، او ۱۰ برد را از ۳۲ مسابقه به دست آورد، از جمله ۶ برد پی در پی؛ همین موضوع کافی بود تا به فرمول ۱ صعود کند و در فصل ۲۰۱۵ به عنوان جوانترین راننده جایزه بزرگ شناخته شود. او تا پایان فصل ۲۰۲۰، ۹ برد دیگر را به دست آورد، سپس در فصل ۲۰۲۱ با تغییرات فنی برای خودروهای فصل ۲۰۲۱، ردبول خودرویی را تولید کرد که واقعاً قادر به رقابت برای عنوان قهرمانی جهان بود. با نزدیک شدن خودروی ردبول به خودروی مرسدس، سه راننده (متفوق، فرستاپن و همیلتون) در یک رقابت سخت و طولانی در طول فصل برای عنوان قهرمانی مبارزه کردند. در آخرین دور آخرین رقابت آن فصل، فرستاپن با کسب عنوان اول، قهرمانی جهان را به دست آورد.
آیرتون سنا – ۴۱ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ برزیل ۱۹۸۴
- قهرمانیهای جهانی: ۳ (۱۹۸۸، ۱۹۹۰-۹۱)
- تعداد مسابقات: ۱۶۱
- تعداد بردها: ۴۱
- امتیازات حرفهای: ۶۱۰
یکی از شخصیتهای افسانهای مسابقات فرمول ۱، آیرتون سنا است، که همچنان بهعنوان معیاری برای استعداد و جذابیت بیهمتا شناخته میشود. تعهد عمیق او، سبک زندگی حرفه ای و اراده مداوم برای فراتر رفتن از مرزها، باعث شده است سنا در قلب بسیاری از طرفداران فرمول ۱ جای ویژهای داشته باشد. آیرتون سنا در مجموع موفق شد سه عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد و اگر او در مسابقات جایزه بزرگ سن مارینو در سال ۱۹۹۴ فوت نمیکرد، حتماً نوار قهرمانی های این ستاره افسانه ای ادامه پیدا می کرد. وی به قدری محبوب است، که تقریباً سی سال پس از درگذشت او، خودروهای سنا و نحوه کسب عنوان بزرگترین قهرمانی فرمول ۱ او همچنان مورد بحث قرار میگیرد.
فرناندو الونسو – ۳۲ برد
- اولین مسابقه: جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۰۱
- قهرمانیهای جهانی: ۲ (۲۰۰۵-۰۶)
- تعداد مسابقات: ۳۷۶
- تعداد بردها: ۳۲
- امتیازات حرفهای: ۲۲۴۴
فرناندو الونسو، با دو بار قهرمانی جهان، به عنوان یک راننده جسور و پرخطر مشهور است. راننده اسپانیایی سه سال در فرمول ۱ فعالیت کرد، که در مجموع، دو عنوان متوالی خود را کسب کرد؛ در اولین قهرمانی خود با تفاضل ۲۱ امتیازی نسبت به کیمی رایکونن، عنوان را به دست آورد، و در سال بعد نیز با تفاضل ۱۳ امتیاز نسبت به مایکل شوماخر، عنوان دوم خود را به دست آورد.
انتقال به تیم مکلارن در سال ۲۰۰۷ برای همکاری با لوییس همیلتون، زمانی که همیلتون روزبهروز در حال رشد بود، منجر به جایگاه سومی برای الونسو در پایان فصل شد، که پشت سر همیلتون قرار گرفت. انتقال او به فراری در سال ۲۰۱۰ مسیر را برای او هموار تر کرد، زیرا در مسابقه آخر فصل در مقام رهبر تیم قرار داشت، اما در آن فصل هم موفق به کسب عنوان دومی شد. او در سال ۲۰۱۵ به تیم مکلارن بازگشت، اما با این تیم هم به مشکل برخورد و در پایان سال ۲۰۱۸ تیم را ترک کرد.
از نظر تعدادی از رانندگان فرمول یک حاضر در گرید،همیلتون ۸ قهرمانی داره،اون سال نمیخواستن همیلتون قهرمان شه و از شوماخر افسانه ای جلوتر باشه