پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

خودروی داخلی بهانه ای برای اعتراض به مسئولان

در ماه های اخیر، انتشار اخبار مثبت یا منفی درباره واردات کافی بوده است که صنعت خودروسازی کشور با موج سنگین انتقادها مواجه شود. البته این صنعت همچنان نقایص زیادی دارد، اما به نظر می رسد خودروی داخلی بهانه ای برای اعتراض به مسئولان و عملکرد اقتصادی آنان باشد.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، وضعیت بازار خودرو، سردرگمی، گرانی، نامشخص بودن قیمت ها، نحوه عرضه، تحریم، ممنوعیت و محدودیت در کنار شرایط نامطلوب سایر بازارها و سنگینی فشار تورم بر زندگی مردم همه و همه تبدیل به بهانه ای شده است تا صنعت خودروسازی کشور با شدیدترین انتقادها همراه شود، حتا برای بخشی از مردم، بود و نبود این صنعت فرقی نمی کند. به بلوغ نرسیدن این صنعت پنجاه ساله و از سوی دیگر، استفاده ابزاری و احساسی از کلماتی مانند خودکفایی، اشتغال زایی و پیشران سایر صنایع بودن، باعث شده است مردم حس خوبی نسبت به خودروسازان نداشته باشند. به خصوص این که، طی سال های اخیر، تمام ناتوانی ها به تناوب و تناسب به دیگران نسبت داده شده است؛ یک بار دولت قبل، یک بار قطعه ساز و یک بار خودروساز دولتی و یک بار خودروسازان بخش خصوصی، مقصر ماجرا معرفی می شوند. البته قافیه تمام این شعرها مافیاست، مافیایی که کسی نمی داند وجود دارد یا نه، همه می خواهند معرفی اش کنند اما نمی دانند باید چه جریان و گروهی را معرفی کنند، شاید قرار گرفتن روبه‌روی آینه، آن ها را از معرفی مافیا منصرف می کند.

در این وضعیت، به رغم منت های فراوان، مردم و مصرف کننده واقعی همیشه بازنده بوده اند، باختی که اثرات مستقیمی بر معیشت و زندگی بخش زیادی از خانوارها داشته و این مسئله طی دو سه سال اخیر، بیش از پیش اثرگذار بوده است. با این حال، برخلاف مردم، اثری بر زندگی مسئولان و دست اندرکاران نظام نداشته است. آیا تا به حال شنیده اید که بالا و پایین شدن قیمت خودرو، ارز، سکه، طلا، مسکن، پوشاک و… سفره فلان نماینده و یا بهمان مسئول را کوچک کرده و یا به خاک سیاه نشانده باشد؟

در مقابل آیا تا به حال پرسیده اند که چرا مردم دلِ خوشی از خودروسازان نداشته و ندارند و چرا بود و نبودشان فرقی نمی کند؟ این در حالی است که مردم ایران همیشه وطن خود را دوست داشته اند و در زمان های حساس، همبستگی، مهربانی و نوع دوستی خود را نشان داده اند. این موضوع بارها در کمک رسانی سریع و سخاوتمندانه مردم در پی بلایای طبیعی ثابت شده است. وقتی اعتبار سخنان و شماره حساب بانکی یک مسئول غیر دولتی اعم از بازیگر، وزرشکار و استاد دانشگاه، بیشتر از شماره حساب های دولتی است، آیا متولیان صدای اعتراض و نارضایتی مردم را نشنیده و متوجه نمی شوند؟

تفاوت زندگی مردم و مسئولان

بنابراین اگر در حال حاضر، بازار به واردات خودرو امیدوار شده است و نسبت به آن روی خوش نشان می دهد، نباید آن را به خودشان بگیرند و در قامت یک ناجی فرو بروند، چون استفاده از بهترین ها حق طبیعی و اولیه افراد است. همین تفکر و افرادی که این روزها در قالب دلسوز و دادخواه مردم نقش بازی می کنند و در پی آزادسازی واردات برای بهتر شدن شرایط خرید خودرو هستند، در واقع، همان تفکری است که با تصمیم های غیر منطقی، عجولانه، مقطعی و بدون آینده نگری و برنامه ای جایگزین، تاکنون فقط باعث حیف و میل منابع ملی و از دست رفتن فرصت توسعه صنعت خودروسازی کشور شده اند، همان هایی که خودروهای لوکس آنچنانی سوار می شوند، همان هایی که خودروی داخلی سوار نمی شوند!

اما تا همین اواخر و پیش از جدی شدن واردات، به خصوص از نوع کارکرده، جامعه را به خرید آن ترغیب و تشویق می کردند. با این حال، چه در دوران اوج و چه در زمان افول خودروهای داخلی، چند درصد از مسئولان نظام از خودروی داخلی استفاده کرده و می کند؟ چند دستگاه از خودروهای تشریفات و حفاظت شخصیت ها خودروی داخلی است؟ چند دستگاه از خودروهای لوکس با قیمت های سرسام آور زیر پای خود، خانواده و یا نزدیکان‌شان قرار دارد؟ آیا طی این سال ها نباید می پرسیدند چرا از تولید یک دستگاه خودروی داخلی قابل اطمینان و اتکا ناتوان مانده ایم؟ آیا همین سند ناتوانی در مدیریت اقتصاد و صنعت کشور به شمار نمی آید؟ آیا همین مسئولان بانیان اصلی وضع امروز نیستند؟ آیا مردم قیمت خودرو، ارز، سکه، مسکن، طلا و هزار قلم کالای دیگر به سطح امروز رسانده اند؟ آیا مسئولی با پراید دیده شده است؟

واردات، آبی بر آتش قیمت ها

با این حال در حال حاضر، سعی می کنند با واردات خودرو، آبی بر آتش قیمت ها بریزند و با واردات خودروهای نو و کارکرده شرایط خرید خودرو را برای بخش بیش تری از جامعه به وجود بیاورند، اما در همین فقره باز هم بهانه مصرف کننده است، اما معلوم نیست با افزایش تعرفه ها چگونه می توانند رخ در رخ مردم بایستند و از ارزان سازی داستان سرایی کنند؟

بنابراین اعتراض مردم به خودروهای داخلی انتقادی محکم و صریح به مدیریت اقتصادی کشور به شمار می آید. عدم پیشرفت پروژه واردات خودرو به اندازه وعده ها و ادعاها نیز یکی دیگر از این طرح ها و برنامه ها به شمار می آید.