پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

معرفی رنو مگان بازار ایران

معضل تحریم ها و ممنوعیت واردات دست در دست هم جذابیت، رقابت و عدالت را از بازار کشورمان گرفتند و محلی برای انحصار شرکت های داخلی و چینی ها فراهم آمد. زمانی که به فهرست خودروها و برندهای آماده ورود به ایران می نگریم گزینه هایی را می بینیم که خیلی راحت بازار را جذب خود می کردند و موفقیتی ماندگار در ایران می یافتند. یکی از این خودروها که اتفاقاً برای ما ایرانی ها بسیار آشنا و محبوب است، «رنو مگان» نسل چهارم است که تا پشت مرزهای ایران رسید، اما هرگز مجالی برای حضور در جاده های ایران نیافت.

رنو مگان تا امروز در ۴ نسل تولید شده است که نسل اول در سال ۱۹۸۸ به صورت کانسپت معرفی و بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ تولید شد. موفقیت های زیاد آن باعث شد رنو نسل دوم را هیجان انگیزتر و کارآمدتر راهی میدان کند. نسل دوم همان نسلی است که بر روی خط مونتاژ «پارس خودرو» رفت و آن قدر محبوب و جذاب بود تا به گزینه اول بسیاری از خانواده های ایرانی بدل شود. این نسل نیز از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ تولید می شد. نسل سوم هم در سال ۲۰۰۸ معرفی شد و تا سال ۲۰۱۶ در خط تولید باقی ماند و البته به بازار کشورمان هم رسید، اما فقط نسخه هاچ بک آن با نام «اسکالا» و نسخه کروک آن هم یک شکست فاجعه بار برای «رنو» در ایران بود.

حتماً ببینید: ویدیوی تست و بررسی رنو مگان مونتاژ و مقایسه هیوندای آوانته

حتماً ببینید: ویدیو تست و بررسی رنو مگان نسل جدید در فرانسه

اما نسل ۴ در سال ۲۰۱۵ در فرانکفورت رونمایی شد و در جولای سال ۲۰۱۶ پا به جاده ها گذاشت. نسل جدید در امتداد خط طراحی جدید رنو است و الحق که طرحی بسیار پویا، زیبا و هماهنگ دارد و شاید پس از سال ها از رنو طراحی های هیجان انگیز می بینیم. اما مگانِ آماده ورود به ایران چه مدلی بود؟

مگان مدنظر برای حضور در ایران قرار بود با دو پیشرانه توربوی بنزینی عرضه شود. موتور ضعیف تر یک موتور ۴ سیلندر توربودار به حجم ۱.۲ لیتر (۱۱۹۸ سی سی ) است که در بهترین حالت، ۱۳۰ اسب بخار قدرت در دور موتور ۵۰۰۰ و گشتاور جذاب ۲۰۵ نیوتن متر در دور موتور ۲۰۰۰ دور را ارائه می دهد. با بهره گیری از گیربکس جدید دوکلاچه و ۷ سرعته رنو این خودرو در زمانی نزدیک به ۱۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسد. مصرف این فرانسوی جذاب نیز در سیکل ترکیبی ۵.۴ لیتر در صد کیلومتر است.

اما موتور دیگر نیز یک موتور ۱.۳ لیتری ۴ سیلندر و پرخوران است که توانایی تولید ۱۴۵ اسب بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتن متر گشتاور را دارد و جعبه دنده و سیستم انتقال قدرت نیز مشابه مدل ضعیف تر است. این مدل نیز در زمان اندکی بیش از ۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسد و مصرف ترکیبی آن هم کمی بیش از ۶ لیتر است.

امکانات رفاهی در سدان متوسط گروه رنو نیز برای رقابت جهانی فهرست نسبتاً بلندبالا و کاملی است:

• ۶ کیسه هوا
• سیستم کمکی در سربالایی
• سیستم کمکی ترمز
• ترمز ضد قفل
• سامانه توزیع نیروی ترمز
• سانروف
• سیستم هشدار نقطه کور
• دروبین عقب
• سیستم هشدار خروج از خطوط
• ناوبری
• سیستم صوتی با ۶ بلندگو
• کروزکنترل

و سایر تجهیزاتی که امروز تقریباً یک امکان استاندارد به حساب می آیند.

طراحی بیرونی و داخلی رنو مگان

همان طور که اشاره شد، مگان جدید نیز در مسیر خط طراحی جدید کمپانی رنو ساخته و پرداخته شده است. در نمای جلو چراغ های روزتاب و جلوپنجره، که به نوعی امضای طراحان رنو هستند، کاملاً شبیه آن چه در «تلیسمان» و «کولئوس» دیده بودیم طرح شده اند. گویی چراغ های روز همچون پرانتزی برند رنو را در برگرفته اند. برند رنو کرومی و بزرگ در مرکز ثقل خودرو قرار دارد و در همان نگاه اول کاملاً جلب توجه می کند. سپر هم در امتداد چراغ های روزتاب طراحی شده و فرم ها هماهنگ با چراغ ها و جلوپنجره است و از نظر ابعاد کاملاً به جثه می خورد. کاپوت هم عضلانی طراحی شده است و شاید کمی از نظر طول کوتاه باشد، اما تمام حرکت سیال خود را به سمت برند رنو معطوف کرده است.

در نمای کناری پیشرفت را به وضوح می توان دید. در مقایسه با نسل دوم و سوم، آن طرح محافظه کارانه جای خود را به یک طرح جسور و زیبا داده است. شیشه ها به رسم طراحی این روزها کوچک هستند و در قابی فرم دهی شده از خط شانه جا خوش کرده اند. یک فرم نیز در پایین درها از سادگی این نما کاسته است و رینگ های انتخابی برای این نسل نیز واقعاً جذاب هستند و حس اسپرت بودن را بیش از پیش به شما تزریق می کنند.

در نمای پشت نیز تمام حرکت طراحی به سمت برند رنو معطوف است. چراغ ها با یک مسیر جذاب در نهایت به رنو می رسند و در شب خیره کننده هستند و شاید زیباتر از کولئوس طراحی شده اند. حجم دهی درِ صندوق نیز همین گونه است و برند رنو را در مرکز قرار داده است. سپر فرم زیبایی دارد و خروجی اگزوز هم خبر از قدرت خوب موتور کوچک آن می دهد.

درون خودرو نیز مسیر جدید رنو در کم کردن کلیدهای دسترسی مشهود است. به راحتی می توان دید که دکمه ها یا کوچک شده اند یا حذف شده اند و وظیفه بیش تری بر روی دوش سیستم مولتی مدیای آن قرار گرفته است. این مورد را در تلیسمان دیده ایم. طراحی شبیه به برادر بزرگ تر است، اما سعی شده است ارزان تر باشد و مشخصاض در یک کلاس پایین تر از برادر نسبتاً لوکسش قرار دارد. اما واقعاً زیباست و از آن طرح های کهنه رنو فاصله گرفته است. ارگونومی به نظر خوب می رسد و فرمان هم به سبک و سیاق اسپرت های این روزها طراحی شده است.

از آن چه از تلیسمان در این چند ساله دیده ایم به نظر در مگان هم با کیفیت نسبتاً خوب مواد به کاررفته و مونتاژ خوب رو به رو هستیم، هر چند متأسفانه دست مان از تست این فرانسوی جذاب کوتاه ماند. مگان در نسخه هایی چون واگن، سدان، هاچ بک و کروک عرضه شده است که به نظر، فقط قرار بر حضور نمونه سدان آن در ایران بود. از رقبای آن هم می توان به «سراتو»، «لنسر»، «کرولا» و «الانترا» نام برد که قطعاً با توجه به خوش‌نامی برند رنو، و به خصوص مگان، می توانست رقیبی سرسخت باشد و موفقیت هایی را در ایران کسب کند.

علی عشقان ملک

پایگاه خبری اسب بخار