از کادیلاک ایران تا سایپا سیتروئن
هنگامی که “سایپا کاشان”، به “سایپا سیتروئن” تغییر نام داد و سیتروئن C3 وارد خط تولید این کارخانه شد، بسیاری معتقد بودند عصر جدیدی برای ارتقای خودروسازی سایپا آغاز شده است. دوره ای که این نوید را می داد تا خودروهایی به روز و جذاب دوباره وارد خطوط تولید ایرانی شوند و از سویی بتوان تا حدی دانش بومی خودروسازی ایران را ارتقا داد.
با آغاز تردد سیتروئن C3 در جاده های کشور، نشانی در سمت چپ در صندوق این خودرو نصب شد. این نشان که به نوعی، نماد سایپا سیتروئن به حساب می آید، بسیاری را به یاد گذشته انداخت که روزگاری سایپا محصولات “کادیلاک” را در کارخانه “پارس خودرو” تولید می کرد و نشانی مشابه به نماد امروز را سمت چپ درِ صندوق کادیلاک ها نصب می نمود. طراحی نشان تجاری سایپا سیتروئن شباهت بسیاری به “کادیلاک ایران” دارد و حتا فونت به کار رفته در این دو نماد، بسیار شبیه به هم است.
با گذشت زمان دیدیم که شباهت کادیلاک ایران و سایپا سیتروئن تنها در ظاهر نشان های تجاری شان نیست و اکنون گویا تاریخ تکرار شده است. تاریخی که صنعت خودرو را دوباره در حالت سکون قرار می دهد و قرار نیست رشد و ارتقایی را در آن شاهد باشیم. در آن دوران کادیلاک با تولید محصولاتش در ایران توانست مشتریان بسیاری را به سوی خود بکشاند و حتا افرادی که خودروهای این نشان آمریکایی را نداشتند هم به محصولات کادیلاک ایران علاقه مند شوند.
برای سیتروئن نیز چنین اتفاقی رخ داد و با عرضه C3 به بازار ایران، قشر جدیدی از مشتریان را برای سایپا فراهم کرد. با این که امروز حدود دو هزار نفر مالکیت سیتروئن C3های حاضر در کشور را دارند، اما از فضای مجازی می توان متوجه شد که این هاچ بک جذاب چندین برابر این عدد، علاقه مند و هوادار دارد.
از دیگر شباهت های کادیلاک ایران و سایپا سیتروئن این است که هر دو در زمان خود به دنبال سبکی متفاوت در بازار کشور بودند. کادیلاک ایران در آن سال ها، به جای تولید خودروهای رایج به سمت عرضه محصولات با کیفیت و با امکانات بالا رفت، از این رو توانست جذابیت متفاوتی را برای مشتریان ایرانی فراهم کند. سایپا سیتروئن هم در گام نخست به جای عرضه یک سدان یا کراس اوور، از مونتاژ C3 به عنوان یک هاچ بک کوچک اسپرت شروع کرد و باعث شد پس از سال ها، دوباره یک خودرو با نمادهای اسپرت در خودروسازی ایران تولید شود. با این که هر دو شرکت می توانستند با عرضه محصولات رایج تر فروش بیش تر و محبوبیت متعارف تری داشته باشند، اما با ورود به بازارهای جدید نوع دیگر از محبوبیت میان مشتریان را تجربه کردند.
هر چه قدر به گذر زمان در این دو شرکت نگاه می کنیم، حتا در پایان و یا بهتر بگوییم روزهای کم فروغ شان هم اشتراک هایی وجود دارد. هنگامی که کادیلاک ایران مجبور به خداحافظی از بازار ایران بود، آشفتگی هایی متناسب با زمان خود را تجربه می کرد و از سویی ناراحتی مشتریانش را تا حدی به دنبال داشت. سایپا سیتروئن هم در روزهایی که با مشکلات تحریم مواجه شد، همان دغدغه ها را اما به شکلی جدید تجربه کرد.
در نهایت می توان با نگاهی به این شباهت ها، پیش بینی کرد در صورت عدم رفع مشکلات سیاسی و اقتصادی، سایپا سیتروئن هم روزی به عنوان نشانی تاریخی و یادآور حسرت های گذشته در میان علاقه مندان به خودرو شناخته شود.
پایگاه خبری اسب بخار
“حسرت های گذشته”
این عبارت در ادبیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و حتی مذهبی بسیار پرکاربرد هست…
من عاشق خودرو و خودروسازی هستم و “اندازه ی یک ابر دلم می گیرد،وقتی از پنجره می بینم حوری، دختر بالغ همسایه، پای کمیاب ترین نارون روی زمین، فقه می خواند “!
بابا کادیلاک چند سال رو خط تولید بود .. سیتروئن هنوز نیومده رفت..۲۰۰۰ تا هم شد تیراژ….این کجا و آن کجا
مونتاژ هر دو خودرو (کادیلاک سویل و سیتروئن c3) ثمری برای صنعت ایران نداشت!
وقتی تکنولوژی انتقال نمییابد و ۹۹ درصد مردم توان خریدش را ندارند ، بودن و نبودنش چه سودی دارد؟
تنها سودش ، در جیب کارخانه خارجی میرود!
نکته ۱ : کارخانه سایپا کاشان بسیار پیشرفته هست و میتواند بهترین خودرو های دنیا را تولید کند که به سیتروئن واگذار شد!
نکته ۲ : کادیلاک سویل قیمتی بیش از ۱۰ برابر قیمت پیکان داشت ، در حالیکه خرید پیکان ارزو قشر متوسط بود!!
“حسین” شما داری قیمت بهترین ماشین اون زمان رو با بدترین ماشین اون زمان مقایسه میکنی! به این ترتیب مثلا بنز S Class باید الان تو ایران تولید بشه که بتونی با پراید مقایسه کنی و با قیمت ده برابر پراید عرضه بشه که میشه حدود ۵۰۰ میلیون.در حالی که الان بنز کلاسS وارداتی صفر بیش از سه میلیارد قیمت داره!! پس به نظر من مونتاژ ماشین لوکس هم مزیت زیادی داشته اون زمان.
جالبه که تعداد کل تولید کادیلاک در ایران ۲۰۰۹ دستگاه بود سیتروپن هم ۲۰۰۰ دستگاه.