دبیر انجمن قطعه سازان: دولت برای قطب سوم از خودروسازان خصوصی حمایت کند
طی ماه های اخیر بنا بر آمار ارائه شده میزان تولید خودرو افزایش یافته است و آن چه در نگاه اول به ذهن می رسد این است که باید وضعیت مالی خودروسازان رو به بهبود باشد و در پی آن از میزان مطالبات شان به قطعه سازی کاسته شده باشد. اما در واقعیت داستان روایت دیگری دارد.
به بیان دیگر، هر چه قدر میزان مطالبات معوق آنان به قطعه سازان افزایش پیدا کرده است نشان می دهد که به همان میزان نقدینگی در قطعه سازی کم تر شده است. این وضعیت به قدری بغرنج شده است که قطعه سازان با ارسال نامه ای اعلام کردند که در شرایط فعلی توان ادامه کار را نخواهند داشت. این یک سوی قضیه است و معضلات و مشکلات ناشی از تأمین نقدینگی و خرید مواد اولیه تولید داخل بخش مهم و پنهان ماجرا هستند که همچنان دستان قوی اش را بر گلوی صنعت خودرو و قطعه سازی می فشارد. این مسائل را با مازیار بیگلو، دبیر انجمن قطعه سازان، در میان گذاشتیم؛ به گفته وی قطعه سازان به رغم تمام مسائلی که وجود دارد بار اصلی جهش تولید را بر دوش می کشند و عملًا به نظر می رسد که آن ها جهش تولید را درک کرده اند و سایر نهادهای مرتبط و مسئول گامی برای ادامه مسیر برنداشته اند.
با توجه به وضعیت فعلی قطعه سازان و افت شدید توان مالی و همچنین افزایش میزان مطالبات معوق آیا تحقق اهداف جهش تولید قابل تحقق است؟
قطعه سازان بخشی از صنعت خودروسازی بودند که واقعاً جهش تولید را انجام دادند، چون افزایش ۶۰ درصدی تیراژ تولید بدون همت قطعهسازان اتفاق نمیافتاد. قطعهسازان برادریشان را ثابت کردند، اما متأسفانه اتفاقی که الان افتاده، این است که انگار مغبون شدند.
چرا این حرف را می زنید؟
ظاهرًا قرار بود این جهش تولید در صنعت قطعهسازی اتفاق افتد، اما هیچ کدام از نهادهای پشتیبان مثل بانک مرکزی یا وزارت صمت هیچ حمایتی انجام ندادند و نتیجهاش الان قابل مشاهده است. پس از اینکه قطعهسازان ۶۰ درصد افزایش تیراژ تولید دادند، حالا کمبود شدید نقدینگی به وجود آمده و در حال حاضر، ادامه این روند برای قطعهسازان سخت شده و امکانناپذیر است. این در حالی است که ظرفیت بالقوه در قطعه سازی برای سه میلیون دستگاه در سال است، اما در شرایط فعلی از یک سوم این ظرفیت استفاده میشود. یعنی عملاً کلی از ظرفیتهای قطعهسازی هنوز خالی است، اما در صورتی که نقدینگی تزریق شود و قیمتها بهروزآوری شود، قطعهسازان میتواند همان تیراژهایی را که در سال ۸۸ یا ۸۹ داشته، باز هم تکرار کند و هیچ مانعی هم وجود ندارد.
قطعه سازان در مورد خودروهای جدید چه کاری انجام داده اند؟
در مورد پروژههای جدید هم دوباره قطعهسازان خودشان را ثابت کردند. در این شرایط برای تارا یا برای شاهین قطعات را تکمیل کردند و تحویل خودروساز دادند. بنابراین ما در جهش تولید آمادگی کامل داریم، اما فقط نباید از قطعهسازی توقع داشت، بلکه سایر نهادها و بهویژه بانک مرکزی هم در این مورد باید همکاری داشته باشند.
به غیر از بانک مرکزی برای تهیه مواد اولیه تولید داخل همچنان با همان مشکلات سابق روبهرو هستید؟
بله؛ کماکان فولاد همان معضلات را دارد، سهمیهها بسیار کم شده است و اصلاً عرضه نمیشود، بازار در فولاد آشفته شده است؛ در مس، آلومینیوم و پتروشیمی هم کماکان همان وضعیت است. به نظر می رسد که فقط قطعهسازی متوجه شده است که جهش تولید یعنی چه و سایر نهادها تأمین کنندگان مواد اولیه هم هیچ درکی ندارند، هیچ حمایتی هم نکردهاند.
طی مدت اخیر خیلی از شکستن انحصار در خودروسازی و تشکیل قطب سوم خودروسازی بحث میشود. با این توضیحاتی که ارائه شد، فکر می کنید در حد شعار باقی میماند؟
قطب سوم روشهای مختلف دارد. اکنون هم در کشور تعداد زیادی خودروساز بخش خصوصی داریم که تا به حال از آنها حمایت نشده است و نتوانستهاند درست کار کنند. اگر قرار است قطب سوم تشکیل شود، به جای اینکه برویم به سمت اینکه از خودروسازان خارجی استفاده کنیم و برخی تشکیلات جدید بیاورند و باز آنها بخواهند سرمایهگذاریهایی انجام دهند، از همین خودروسازان بخش خصوصی که اتفاقاً خیلی قابل هستند حمایت کنند، تا لااقل آنها بتوانند کار کنند. برای قطعهسازی فرقی نمیکند، هدف این است که صنعت قطعهسازی و صنعت خودروسازی پیشرفت کند، مردم راضی باشند، تیراژ مورد نظر مردم هم تأمین شود. قطعهسازان هم که همه جای این قضیه بودهاند، یعنی هر گاه هر قطعهساز خارجی هم آمده و قطعه خواسته است توانستهاند تأمین کنند، کما اینکه برای پژو و رنو هم این کار را انجام میدادیم. ما آمادگی کامل را داریم، حتا اگر قرار است قطب سوم راه بیافتد، آمادگی کامل داریم، اما پیشنهادمان بهعنوان کارشناس این است که حداقل از سرمایههای بخش خصوصی که تا حالا استفاده نشده است استفاده شود.
منظور از استفاده از سرمایه بخش خصوصی چیست؟
اکنون خودروسازانی مثل گروه بهمن، کرمان موتور، مدیران خودرو و مرتب خودرو داریم، اینها همه خودروسازانی هستند که صرفاً به دلیل اینکه نظام رگولاتوری دولت اشتباه بوده، نتوانستهاند هیچ وقت کارشان را توسعه دهند، اما حقیقت امر این است که اینها سرمایهگذاری کردهاند؛ اینها زمین، کارخانه، ماشینآلات و تجهیزات تولید دارند. چرا همینها را حمایت نکردند؟ این رگولاتوری دولت به نحوی بیاید وارد شود و عمل کند که بتواند اینها را مثل ایران خودرو و سایپا در دهه ۷۰-۸۰ حمایت کند، یعنی خودروهایی را که به صورت سی بی یو وارد میکردند، همانها را تولید کنند، تیراژ بالا هم میتوانند تولید کنند. در واقع، این تولیدکنندگان نشان دادهاند که اگر شرایط مساعد باشد، میتوانند تیراژ مساعد تولید کنند. حداقل به جای اینکه بخواهیم سرمایههای این بخش را از بین ببریم، از اینها حمایت کنیم که بخش خصوصی بتواند کار خودروسازی خود را انجام دهد. قطعاً هم هر خودروسازی از هر جای دنیا بیاید، چه داخلی و چه خارجی باشد دوست دارد که از زنجیره تأمین و قطعهسازانی که اینجا هست استفاده کند. کما اینکه رنو و پژو هم از همین قطعهسازان استفاده میکردند. آن موقع قطعهسازی هم باز توانست تیراژ خوبی تولید کند.
علی طجوزی
پایگاه خبری اسب بخار
لطفا،دست از کار های احمقانه بردارید،منابع ملی رو بخاطر زیاده خواهی عده ای خدر ندید،این کار حمایت از تولید نیست،واردات را بطور نسبی تسهیل کنید تا فضای رقابتی ایجاد کنید،به قطعه سازان بی دلیل تسهیلات ندین،بجای اینکار تکنولوژی وارد کنید و در اختیار تولید کنندگان قرار بدین.روش های نابخردانه رو بزارید کنار ، صنعت کشور جای این کارای بچه گانه نیست،دارین تمام منابع ملی،و پیشرفت کشور رو نابود میکنید،شرکتهای خودرویی دولتی باید خصوصی بشن،