پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

برقی سازی خودرو، اراده چین یا ایران؟

وزیر صمت گفته است که اراده ما توسعه ظرفیت‌های داخلی در فناوری خودروهای برقی است، اما با توجه به عدم تحقق وعده ها و ناتوانی در پیش برد آن ها، پرسش این است که آیا واقعاً اراده ایران است یا اراده چین؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، عباس علی آبادی، پنج شنبه (۱۷-۱۲- ۱۴۰۲) در حاشیه پنجمین رویداد صنعت دانش بنیان که با محوریت خودروهای برقی برگزار شد، توسعه ظرفیت های داخلی را متوجه حوزه مهندسی دانست و گفت: «در این زمینه ظرفیت‌های ساخت خوب است و باید بتوانیم در گلوگاه ها و محل‌هایی که ارزش افزوده بالایی دارد به پلتفرم های مشترک توجه کنیم و به سمت خلق ارزش افزوده برویم.»

وی تصریح کرد: «انتظار ما بیش‌تر از شرکت های دانش بنیان برای بومی سازی فناوری خودرو برقی است، اسناد بالادستی در این زمینه به اندازه کافی وجود دارد که ما متکی به همین اسناد هستیم.»

وزیر صمت راه حل فعلی برای مشکلات آلودگی هوا و سوخت، از جنبه اقتصادی و زیست محیطی را توسعه خودروهای برقی دانست و گفت: «تصمیمات باید متکی به اصل مسئله باشد که خودروی برقی نیازی ملی در شرایط فعلی است.»

علی آبادی اضافه کرد: «من از ۱۵ سال پیش در دانشگاه موضوع خودورهای برقی را آغاز کردم و تا زمانی که هستیم از این طرح حمایت می کنیم؛ این یک نیاز ملی و بین المللی است، زیرا کره زمین پذیرش این میزان آلودگی را ندارد.»

وی افزود: «هر راه حلی ارائه می شود باید از اکنون به فکر آن بود. در وزات صمت دست نیاز به سمت همه علما و دانشمندان دراز کرده ایم تا راهکارهای خوبی عرضه کنند. به همه دانشگاه ها اعلام کرده ایم که همه در این حوزه ورود کنند و به امید روزی هستیم که همه خودروهای برقی ما به دنیا صادر شود.»

تقویت مهندسی و نوآوری

وزیر صمت با اشاره به این که واردات خودروی برقی خوب است، گفت: «اما واقعیت تقویت مهندسی و نوآوری است که این موضوع باید به عنوان یک اصل مورد توجه قرار گیرد. تولید مهم است، اما نه هر تولیدی، بلکه تولید بخش های ثروت ساز مهم است و باید چیزهایی تولید کرد که گلوگاه باشند.»

گرفتاری در تله سوخت

وی ادامه‌داد: «امروز خودروی برقی را ضرورت تشخیص می دهیم، ما در تله سوخت گرفتار شده ایم، اگر راهکاری دارید اعلام کنید اما راهکار، افزایش قیمت بنزین نیست، شاید افزایش تدریجی قیمت خوب بود اما امروز یک راهکار نیست.»

علی آبادی با اشاره به آلودگی شهرها، تصریح کرد: «شاید امروز بحث خودروی برقی ضروری است و امکان دارد فردا مسئله دیگری جایگزین آن شود.»

هر چند در ضرورت توسعه استفاده از خودروهای پاک هیچ شک و تردیدی وجود ندارد، اما واقعیت این است که با توجه به سابقه حکمرانی اقتصادی کشور، نمی توان این اقدام را براساس برنامه ریزی ها و چاره جویی های از پیش تعیین شده دانست. در واقع، افزایش سرعت و توجه ویژه به این مقوله نیز با آمدن علی آبادی صورت گرفته است و در دوران وزیر قبلی هیچ خبری از خودروهای برقی نبود. بنابراین این وضعیت نمی تواند منجر به نتایجی شود که براساس آن بتوان یک مسیر درست را طراحی کرد.

مشکل محیط زیست، بنزین، افزایش مصرف، ناترازی، آلودگی و عدم توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی همگی از جمله مسائلی هستند که بیش از یک دهه از شدت و عمق آسیب آنان به ایران می گذرد. حتا پیش از آن نیز معضل آلودگی و افزایش مصرف وجود داشت. با این حال، بعد از عزل و نصب ها در وزارت صمت، و با روی کار آمدن وزیری که سابقه برقی سازی در کارنامه اش دارد، یک‌باره ورق واردات هم برگشت و تمام نگاه ها به خودروهای برقی خیره شد.

این موضوع اگرچه می تواند برای آینده کشور مفید و مناسب باشد، اما فقط اگر بر مبنای خرد جمعی و خواست عمومی شکل گرفته باشد. در حال حاضر، به نظر می رسد این موضوع بیش تر یک موضوع شخصی و شاید هم بخشی از قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین باشد و از سوی دیگر، چین هم از جمله کشورهایی است که توجه و اهتمام خاصی به خودروهای برقی دارد. شاید در سال های نه چندان دور دیگر امکان واردات خودروهای بنزینی از چین وجود نداشته باشد، بنابراین برقی سازی فعلی در ایران نیز اراده چین است. وگرنه مشکلات ناشی از بنزین همیشه وجود داشته و از دولتی به دولت دیگر منتقل شده است.