پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

مقایسه کیا سراتو و هیوندای اکسنت

نقش کره ای ها در بازار خودرو کشورمان، غیر قابل انکار است. از بازار وارداتی ها گرفته که توسط خودروهای ریز و درشت هیوندای، کیا و سانگ یانگ قبضه شده اند، تا خودروهای مونتاژی که همواره بعد از چینی ها و فرانسوی ها، این کره ای ها بودند که سهم زیادی از تولید خودرو در ایران بردند. دو برند کیا و هیوندای همچون بازار جهانی، در بازار ایران نیز رقابت تنگاتنگی با یکدیگر دارند.

به گزارش وبلاگ خودروچی، در میان سدان های کره ای موجود در بازار، کیا سراتو مونتاژ سایپا از جایگاه ویژه ای برخوردار است. خودرویی که با موفقیت چشم گیری رو به رو شد و از سوی مردم و مقامات، مورد استقبال قرار گرفت. اما در آن طرف مقایسه، هیوندای اکسنت قرار گرفته است که بسیار دیرتر از موعد به ایران آمد، اما سرانجام رنگ تولید در کشورمان را به خود دید. هر چند که تحریم ها چندان فرصتی برای عرض اندام اکسنت مونتاژی باقی نگذاشتند.

طراحی ظاهری

سراتو سالهاست که در نسل های مختلف در ایران حضور دارد. سراتو در دیگر بازارها با نام ” فورته ” نیز شناخته می شود. سراتو مونتاژ سایپا، در حقیقت نسل دوم سراتو است که با کد TD شناخته می شود. نکته جالب اینجاست که این نسل پیش از تولید در سایپا، در تیراژی انبوه به صورت وارداتی به بازار کشورمان آمده بود. در زمان آغاز مونتاژ نسل دوم در کارخانه سایپا، حتی نسل سوم هم وارد ایران شده بود! به هر حال، سراتو سایپایی با دو نوع گیربکس دنده ای و اتوماتیک و در دو تیپ معمولی و آپشنال، به دست مصرف کننده ایرانی رسید. طراحی این نسل از سراتو، آغازگر انقلاب طراحی های کیا موتورز بود. جلو پنجره Tiger Nose کیا برای اولین بار، بر روی این خودرو مشاهده شد.

چراغ های کشیده و باریک در امتداد جلو پنجره که اخمی زیبا برای سراتو به وجود آورده اند، یاد آور چهره هوندا سیویک نسل هشتم اند! در واقع اصلا دور از ذهن نیست که کیا در طراحی سراتو، تحت تاثیر هوندا قرار گرفته باشد. طراحی سپر ساده است و دو مه شکن بزرگ درون آن وجود دارد. سراتو از نمای جلو، خودرویی خوش سیما محسوب می شود. در نمای کناری، خط شانه بدنه که با رسیدن به زیر آینه ها، دور کلاف پنجره پیچیده شده است، پیش از هر چیز خود نمایی می کند. طراحی آینه ها ساده است و یک نوار راهنمای LED هم بر روی آنها دیده می شود. ابعاد درها بزرگ است و از فضای مناسب کابین خبر می دهد. بر روی آنها هم هیچ نوع زه یا تزئیناتی به چشم نمی خورد. طراحی گلگیرها نیز نکته خاصی را در بر نمی گیرد. در مجموع سراتو از نمای جانبی، اتومبیلی ساده و خانوادگی است.

رینگ های سراتو های سایپایی از مدل های وارداتی کوچکتر است. طرح این رینگ های ۱۶٫۰ اینچی هم با نسخه وارداتی تفاوت دارد که البته طراحی آنها، متناسب با ظاهر کلی خودرو است. در نمای عقب، چراغ هایی کشیده را می توان یافت که گرافیک ساده ای دارند. درب صندوق بلند طراحی شده و لبه آن نیز به صورت برجسته درآمده است. فلاپ بالای جا پلاکی با یک نوار کرومی تزئین شده است. سپر عقب همچون جلو، ساده و بی آلایش طراحی شده است. در پایین آن یک دیفیوزر مشکی رنگ به چشم می خورد که بر خلاف مدل ها وارداتی، فاقد سر اگزوز اسپرت است. چراغ ترمز سراتو هم به شکل لامپی ساده و در پشت شیشه قرار دارد.

اکسنت کوچک ترین سدان هیوندای است. اکسنت اگرچه دیرتر از دیگر برادرانش به ایران آمد، اما چندان هم برای بازار ما غریبه به حساب نمی آید. هیوندای ورنا که در دهه هشتاد توسط کرمان موتور تولید می شد، به نوعی همان پدر بزرگ اکسنت کنونی است. ورنا در واقع نسل دوم اکسنت بود. پس از توقف تولید ورنا، هیچ گاه خبری از نسل حضور نسل سوم این خودرو در کشورمان نشد. با آنکه دیگر محصولات گران تر و لوکس تر هیوندای، بازار فروش مناسبی در ایران داشتند. اما هیچ کدام از وارد کننده ها به فکر عرضه اکسنت نیفتادند. تا آنکه سرانجام نسل چهارم این سدان اقتصادی توسط شرکت آسان موتور، با تاخیر فراوان عرضه شد. اکسنت بر خلاف پیش بینی ها، فروش خوبی در ایران تجربه کرد. پس از مدتی، کرمان موتور در توافقی جدید با هیوندای، همین نسل اکسنت را روی خط تولید خود برد.

اکسنت در نمای جلو، عملا یک الانترای کوچک شده است. فرم طراحی چراغ ها و جلو پنجره شش ضلعی، از همان زبان طراحی سالهای گذشته هیوندای پیروی می کند. نکته جالب اینجاست که این نسل از اکسنت با سراتو TD، همزمان در یک سال معرفی شده اند. پروژکتورها روی سپر تناسب خوبی با کشیدگی چراغ های اصلی دارند. اکسنت در یک کلاس کوچکتر از سراتو قرار می گیرد و طبیعی است که کاپوت کوتاه تر و پهنای کمتری داشته باشد. در نمای کناری هم به خوبی می توان به ابعاد کوچک این خودرو پی برد. درست به تقلید از سوناتا YF و الانترا، یک خط شانه قدرتمند با شیب زیاد بر روی درها ترسیم کرده اند. پنجره ها ابعاد کوچکی دارند و به نظر می رسد که فضای اتاق اکسنت، دلگیرتر از سراتو باشد. آینه ها طراحی آیرودینامیکی دارند. نسخه های مونتاژ کرمان با توجه به آنکه از نوع آخرین فیس لیفت این نسل هستند، با رینگ های ۱۶٫۰ اینچی دو رنگ عرضه شده اند که ظاهری اسپرت و شکیل به خودرو می بخشند.

در نمای عقب، طراحان تلاش کرده اند اکسنت را تا حد امکان، عامه پسند طراحی کنند. چراغ های عقب کشیدگی زیادی دارند، اما بیشتر مساحت آنها در نمای ساید خودرو قرار گرفته است! گرافیک چراغ ها ساده و دوست داشتنی است. محل نصب پلاک را روی درب صندوق در نظر گرفته اند و لبه این درب نیز مانند سراتو، با اندکی برآمدگی طراحی شده است. روی سپر عقب اثری از دیفیوزر نیست، اما در عوض، دو رفلکتور کوچک در طرفین آن به چشم می خورند. چراغ ترمز سوم به شکل لامپی است و به سبک سنتی، در پشت شیشه عقب قرار گرفته است. آنتن رادیویی خودرو نیز همچون سراتو از نوع اکتیو کوتاه است و در بالای شیشه عقب چسبانده شده است.

طراحی داخلی

در داخل کابین، کیا همچنان سراتو را طوری طراحی کرده است که مورد پسند خانواده ها و جوانان باشد. طراحی داشبورد، در نوع خود، اسپرت و زیباست. دریچه های تهویه به شکل عمودی نصب شده اند. در بالای کنسول وسط، یک ساعت دیجیتال به چشم می خورد. نمایشگر سیستم صوتی و دکمه های مربوط به تنظیمات تهویه نیز در یک قاب پلاستیکی قرار گرفته اند. غربیلک فرمان و دسته دنده، اسپرت و خوش دست به نظر می رسند. به خصوص که در آنها از روکش چرم مصنوعی استفاده شده است. نشانگر های پشت آمپر به شکل سه استوانه در آمده اند که نشانگر وسط که مربوط به سرعت سنج است، با یک نور پس زمینه قرمز رنگ در شب، خود نمایی می کند. این نور پردازی به سوپر ویژن معروف است. در نقاط مختلف کابین از قطعات کرومی و مشکی پیانویی برای تزئین استفاده شده است. در رودری ها از پارچه استفاده کرده اند. صندلی ها در نسخه آپشنال به صورت تمام چرم هستند و کیفیت قابل قبولی دارند. کیفیت پلاستیک های مصرف شده در داشبورد سراتو، متوسط است و چندان لوکس به نظر نمی رسد. اما از دوام بالایی برخوردار است.

هیوندای در طراحی کابین اکسنت، همان روحیه اقتصادی را کماکان در کالبد خودرو حفظ کرده است. از طرفی گفتیم که اکسنت یک کلاس پایین تر از سراتو است و بنابراین عجیب نیست که فضای داخلی آن به اندازه سراتو، لوکس و راحت نباشد. کنسول مرکزی در قالب یک قاب کوچک طراحی شده که دریچه های کولر و دیسپلی ضبط خودرو را در بر می گیرد. این قاب با یک نوار نقره ای احاطه شده و پس زمینه آن نیز به رنگ مشکی پیانویی است. در پایین این قاب، کلید های گردان سیستم تهویه اتوماتیک خودرو را می توان مشاهده کرد که به یک نمایشگر کوچک هم مجهز است. نور پردازی داخلی اکسنت به رنگ آبی است. داشبورد طراحی و خطوط به مراتب ساده تری از سراتو دارد. طراحی رودری ها نیز کاملا معمولی و ارزان قیمت به نظر می رسد. غربیلک فرمان و دسته دنده هم ظاهر اکونومیک تری دارند. طراحی صفحه کیلومتر فاقد هرگونه جذابیت است و ظاهری شسته و رفته دارد. کیفیت متریال داخلی بسیار معمولی و هم سطح با برخی از خودروهای چینی به نظر می آید. در ضمن فراموش نکنید که در اکسنت تولید داخل خبری از صندلی های چرمی نیست!

امکانات رفاهی و ایمنی

سراتو در ابتدای ورود به خط تولید سایپا، بسیاری از امکانات رفاهی خود را از دست داد. در واقع سایپایی ها، نسخه پایه و لو آپشن سراتو را برای تولید در ایران برگزیدند. اما آنها پس از چندی دریافتند که در بازار ایران، هیچ چیز بیشتر از آپشن های زیاد نمی تواند مشتری را فریب دهد. بنابراین با بازگرداندن آپشن های سراتو، بار دیگر آنرا با پسوند ” آپشنال ” به بازار فرستادند! سراتو آپشنال به طور استاندارد با امکاناتی از قبیل کروز کنترل، سیستم تهویه اتوماتیک تک کاناله، سنسور های پارک عقب، پدال های تعویض دنده از پشت فرمان، تریم داخلی چرم، سان روف الکتریکی، کلید های کنترل سیستم صوتی بر روی فرمان، چراغ های اتوماتیک جلو، سیستم صوتی با نمایشگر لمسی و ۶ بلندگو، سیستم ورود بدون کلید، استارت دکمه ای، رهیاب جهانی و ۲ کیسه ایمنی هوا به دست مشتریان رسید. متاسفانه در نمونه های آپشنال، خبری از نصب کیسه های هوای جانبی و پرده ای نشد. در حالی که تمام سراتو های وارداتی با ۶ کیسه هوا به بازار آمدند.

خوش بختانه در پروژه تولید اکسنت در کرمان موتور بر خلاف سراتو در سایپا، خبری از حذف آپشن ها و ارزان سازی نبود. هر چند که در نهایت این موضوع به افزایش قیمت اکسنت و قرار گرفتن آن در برابر سراتو با ابعاد بزرگتر و قدرت بیشتر شد، اما در عوض، اتومبیلی کامل از لحاظ رفاهی و ایمنی به دست خریدار ایرانی رسید. در میان فهرست امکانات اکسنت کرمان موتور، مواردی چون سان روف برقی، استارت دکمه ای، سنسور نور، کامپیوتر سفری، صفحه نمایش ۷ اینچی، دوربین عقب، بلوتوث، تهویه اتوماتیک، رهیاب ماهواره ای، پایشگر فشار باد تایرها، سیستم کنترل پایداری و ۶ کیسه هوای ایمنی را می توان مشاهده کرد. شاید اکسنت همچون سراتو، پدال تعویض دنده یا صندلی های چرمی نداشته باشد، اما فراموش نکنیم که این خودرو نسبت به رقیب، دو مزیت ایمنی مهم دارد. نخست ایربگ های بیشتر و دوم، سامانه کنترل پایداری که نقشی پر رنگ در حفظ چسبندگی خودرو به زمین ایفا می کند.

تجربه رانندگی

سراتو با دو نوع موتور ۱٫۶ و ۲٫۰ لیتری پا به خط تولید سایپا گذاشت. مدل های مجهز به پیشرانه ۲٫۰ لیتری با گیربکس اتوماتیک عرضه شدند. سراتو با این مشخصات و با ۱۵۶ اسب بخاری که در اختیار دارد، به واقع خودرویی تیز و فرز است. گیربکس سراتو به خوبی با موتور هماهنگ است و تعویض دنده ها را بدون تاخیر و به نرمی انجام می دهد. قدرت پیشرانه هم جوابگوی وزن سراتو است. نقطه ضعف سراتو، حذف ESP یا سیستم کنترل پایداری در مدل های مونتاژی است. ESP از ایجاد حرکات گهواره ای در خودرو جلوگیری به عمل می آورد و انحراف بخش عقب سراتو های مونتاژی در پیچ ها نیز از فقدان همین سیستم ریشه می گیرد.

سراتو های سایپایی با رینگ های کوچکتر و لاستیک های فاق بلند عرضه شدند. اگرچه در نگاه اول، از زیبایی و اسپرتی آنها نسبت به نمونه های وارداتی کاسته شد، اما در عوض، سواری به مراتب نرم تری برای این خودروها پدید آورد که برای جاده ها و خیابان های ایران با کیفیت آسفالت ضعیف و دست اندازهای فراوان، یک نعمت بزرگ محسوب می شود. به عبارتی می توان گفت که سواری سراتو های داخلی برای خانواده ها، به مراتب مناسب تر است. مصرف سوخت سراتو در سیکل ترکیبی، در حدود ۸٫۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام می شود. مالکان این خودرو نیز بنا به تجربه شخصی خود، از مصرف آن رضایت دارند.

اکسنت با همان موتور ۱٫۶ لیتری ۱۲۲ اسب بخاری مدل های وارداتی، به خط تولید کرمانی ها آمد. پیشرانه ای که شاید در مقایسه با پیشرانه سراتو حرفی برای گفتن نداشته باشد، اما برای سدان کوچکی در حد و اندازه اکسنت، مناسب و کافی به نظر می رسد. در اکسنت خبری از گیربکس ۶ یا ۷ سرعته نیست و انتقال قدرت بر عهده یک جعبه دنده معمولی ۴ سرعته گذاشته شده است. بدون شک در بحث شتاب گیری و در مقام مقایسه، سراتو از پیش برنده است. اما اکسنت هم در حد خود، نسبتا چالاک ظاهر می شود. هندلینگ و پایداری اکسنت با توجه به نصب ESP به طور استاندارد، در سطح رضایت بخشی قرار دارد. 

سیستم تعلیق اکسنت برای خیابان های ناهموار طراحی نشده است! بنابراین جای تعجب ندارد که همچون i۲۰، در مواجه با دست انداز های بی رحم شهر های ایران، تقریبا خشک عمل کند. کوبش های نسبی هم درون کابین احساس می شود که اگر زیاد بر روی این مورد حساس نباشید، در نهایت می توانید با این سدان کوچک کره ای کنار بیایید. مصرف سوخت اکسنت در کاتالوگ های رسمی، ۷٫۵ لیتر در سیکل ترکیبی عنوان شده است. جای تعجب هم ندارد که اکسنت بنزین کمتری از سراتو بسوزاند. چرا که افزون بر جثه کوچکتر و وزن کمتر، پیشرانه کم حجم تری هم دارد. فضای کابین اکسنت در ردیف جلو تفاوت زیادی با سراتو ندارد، اما با نشستن در صندلی های عقب می توان به اختلاف زیاد این دو خودرو پی برد.

کیا سراتو مونتاژ سایپا

نقاط مثبت: موتور قدرتمند، امکانات رفاهی مناسب، کابین جادار، خدمات پس از فروش گسترده، بازار خرید و فروش پر رونق
نقاط منفی: حذف سیستم کنترل پایداری، حذف ایربگ های کناری و پرده ای

هیوندای اکسنت مونتاژ کرمان موتور

نقاط مثبت: امکانات رفاهی مناسب، امکانات ایمنی مناسب، کیفیت مونتاژ بالا، مصرف سوخت پایین
نقاط منفی: بازار خرید و فروش نسبتا راکد، سواری نسبتا خشک