عدم ارتقای کیفیت، دلیل حذف برخی خودروها از بازار
اگر قطعهسازان بخواهند کار با کیفیت تولید کنند، طبیعتا هزینه کمی افزایش خواهد یافت. اما آنها انگیزه لازم برای اینکار و هزینه کردن در این زمینه را ندارند.
به گزارش اخبار خودرو ، در کلام بهنظر میرسد قطعهسازان و خودروسازان هر دو اعضای یک خانواده هستند که پیشرفت، رشد و یا نجات هر یک، باعث ارتقا و توسعه دیگری میشود. در عمل اما انگار همه چیز شکل دیگری به خود گرفته است.
بررسی جزئیات شرایط فعلی حاکی از آن است هر کدام از این دو بخش صنعت خودروی کشور، تنها به فکر خود بوده و بخش دیگر را فراموش کرده است. خودروسازان بدون حضور و مشخص شدن نقش قطعهسازان قرارداد میبندند، مطالبات آنها را سر وقت نمیپردازند و در طرف دیگر قطعهسازان نیز خود برای ارتباط با شرکای خارجی به تکاپو افتادهاند.
درباره این شرایط و فضای ایجاد شده، یکی از فعالان با سابقه صنعت خودرو و قطعهسازی در گفتوگو با «دنیای خودرو» با اشاره به اینکه قطعهسازان و خودروسازان هر دو از یک خانواده هستند و اگر قطعهسازان موفق نباشند کل صنعت خودرو موفق نخواهد بود، گفت: «اینها هر دو در یک کشتی هستند. اگر قرار باشد به ساحل نجات برسند، هر دو با هم میرسند و اگر غرق شوند نیز هر دو با هم غرق خواهند شد. در نتیجه اگر خودروسازان پولی دریافت کنند، اولویت اولشان پرداخت بدهیهای گذشته به قطعهسازان خواهد بود. این موضوع باعث میشود قطعهسازان از وضعیت وخیمی که در دوران رکود داشتهاند، خارج شده و اشتغال نیز در کشور افزایش یابد.»
جعفر صفری با بیان اینکه در سالهای اخیر بهنظر میرسد قطعهسازان درصدد اقداماتی جهت بهبود کیفیت قطعات و ارتقای سطح تولید محصولات خود برآمدهاند، اظهار کرد: «این اقدامات شامل برنامههای آموزشی و نظارتی است که اتفاقا دو خودروساز اصلی هم بهطور جدی به دنبال اجرای چنین برنامههایی هستند.»
بهگفته وی، اگر بازار به هر دلیلی محدود باشد، شاید مردم ناچار باشند با هر محصول و کیفیتی کنار بیایند، اما حالا که آزادی و تنوع محصول در بازار بیشتر است و خصوصا پس از ورود و تولید محصولات جدید خارجی در سالهای اخیر به بازار خودروی کشور، قطعا بیتوجهی به ارتقای محصول، افزایش کیفیت خودروها و اهمیت ندادن به جلب رضایت مشتری، بهنوعی میتواند خودکشی صنعت خودرو به شمار رود.
مدیرعامل سازهگستر سایپا اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه۸۰ با توضیح این مطلب که خودروساز باید خواهان کیفیت باشد و قطعهساز هم خواست و نیاز خودروساز را تامین کند، تاکید کرد: «در واقع هر دو باید به این باور برسند که اگر کار کیفی نکنند، در بازار داخل و حتی بازارهای جهانی و در رقابت با محصولات دیگر ماندگار نخواهند بود. بنابراین هر اقدامی جهت ارتقا و بهبود کیفیت، کمک به خود آنها است.»
صفری با اشاره به اینکه مهمترین مشکل خودروسازی در کشور را میتوان بحث آموزش دانست، تصریح کرد: «اگر آموزش درست وجود داشته باشد، قطعهساز از عرضه محصول با کیفیت دریغ نخواهد کرد.»
وی در پاسخ به این سوال که مهمترین مشکل سازنده برای بهبود کیفیت چیست، گفت: «در درجه اول واقعیت این است که بعد از انقلاب اکثر واحدهای تولیدی، به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی امکان سرمایهگذاری برای بهروز کردن دانش و استفاده از ماشینآلات مدرن و تکنولوژی روز را نداشتند. با اینحال خیلی از محصولاتی که ساخته میشوند به دلیل بیدقتی و کمتوجهی، با کیفیت پایین تولید میشوند. ازطرف دیگر اگر قطعهسازان بخواهند کار با کیفیت تولید کنند، طبیعتا هزینه کمی افزایش خواهد یافت. اما آنها انگیزه لازم برای اینکار و هزینه کردن در این زمینه را ندارند. بنابراین اگر یک ردهبندی وجود داشته باشد که مزایا و امتیازاتی برای واحدهایی که کار کیفی انجام میدهند در نظر گرفته شود، انگیزه لازم و کافی برای افزایش کیفیت تولیدات در این حوزه ایجاد میشود. ضمن اینکه اگر پول قطعهسازان پرداخت شود آنها راحتتر میتوانند ابزار و ماشینآلات و تکنولوژی روز را برای تولید بهتر تهیه کنند.»
جعفر صفری همچنین با بیان اینکه باید در این زمینه یک برنامهریزی و زمانبندی وجود داشته باشد که براساس آن مشخص شود مثلا تا ۳ سال آینده، استاندارد محصولات باید به بالاترین حد ممکن برسد و تعداد قطعاتی که مرجوع میشود نیز کاهش یابد، اظهار کرد: «برای این کار، خودروسازان باید با قطعهسازان جلسه بگذارند و از آنها بپرسند برای رسیدن به اینحد، چه میزان سرمایه و چه کمکی نیاز دارند. در اینصورت اگر یک کار مشترک انجام شود، در زمان کوتاه این هدف میسر خواهد شد. چون واحدهای تولیدی الان تجربه جهانی دارند و با روز اولی که کار تولید را آغاز کردند، متفاوت هستند.»
وی همچنین خاطرنشان کرد: «تعداد زیادی از قطعهسازان کشور توان تولید محصول در سطح بازارهای جهانی را دارند، اما بستر مناسب برای استفاده از این توان وجود ندارد. اگر شعار اصلی خودروسازان، اول جلب رضایت مشتری با ارائه خدمات پس از فروش عالی و دوم افزایش کیفیت باشد، ظرف مدت کوتاهی این حوزه پیشرفت قابل توجهی خواهد داشت.»
افزایش کیفیت قطعات، هزینه بیشتری میخواد. ولی هزینه های گارانتی چی؟ اون که کاهش پیدا میکنه
من یه ۲۰۶ مدل ۹۳ خریدم، تو ۲ سال گارانتی، ۲ بار دیسک و صفحه عوض کردن، آخرش هم از بیرون خریدم تا درست شد. یعدی ۳ تا دیسک و صفحه انداختن نشد! خوب این ۳ تا هزینه هستش براشون. از همون اول یه چیزه درست و حسابی مینداختن روش نه من تو دردسر میوفتادم نه خودشون!