پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

حداقل حقوق یک دهم و خودرو دو برابر نرخ جهانی

احتمالاً تاکنون بارها به مقایسه درآمدهای مردم ایران و سایر کشورها برخورده اید، موضوعی که در حوزه خودرو نیز چالش برانگیز است و با حداقل دستمزد موجود در کشور، به هیچ عنوان نمی توان به خرید خودروهای وارداتی فکر کرد.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، حداقل دریافتی کارگران در سال ۱۴۰۲ حدود ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است که با احتساب دلار ۵۵ هزار تومانی می شود حدود ۱۳۰ دلار. با این وجود، متوسط حقوق دریافتی ایرانی ها در کشور رقمی بیش از این است و برآوردها که با در نظر گرفتن افرادی که حقوق های نجومی دارند، متوسط حقوق ایرانی ها را به حدود ۳۰۰ دلار به ازای هر ماه می رساند. با وجود این دستمزدها، اگر قیمت خودروی وارداتی را ۲۰ هزار دلار در نظر بگیریم، یک کارگر باید بیش از ۱۵۳ ماه حقوق خود را برای این خودروها کنار بگذارد و شخصی که به طور متوسط ۳۰۰ دلار حقوق می گیرد باید بیش از ۶۶ ماه، کل درآمد خود را برای خرید یک خودروی وارداتی هزینه کند.

اما نکته جایی جالب می شود که برخی از این خودروهای وارداتی با تعرفه های گمرکی و سایر هزینه هایی که دارند، به حتا دو برابر قیمت خود نیز می رسند که این رقم کار را برای خرید این خودروها توسط اقشار متوسط جامعه بسیار سخت تر می کند. برای مثال، اگر خودرویی به حدود ۴۰ هزار دلار برسد، یک کارگر باید بیش از ۳۰۰ ماه، تمام درآمد خود را برای خرید چنین خودرویی صرف کند. البته تعرفه واردات برای همه خودروها به این میزان نیست و برخی خودروها نیز هزینه های کم‌تری را شامل می شوند. با این وجود، مسئله مهم این است که شکاف میزان دستمزد و قیمت خودروهای وارداتی به حدی زیاد شده است که تقریباً، تنها قشری مشخص می توانند نسبت به خرید این خودروها اقدام کنند. حال آن که، هدف از واردات خودرو، تنظیم بازار و همچنین امکان خرید خودروهای وارداتی با مصرف کم و استانداردهای روز دنیا برای همه مردم ایران، اعلام شده بود.

در چنین شرایطی، طبقه متوسط جامعه همچنان باید در بازار خودرو به دنبال خرید خودروهای تولید داخلی باشند که آن هم برای بسیاری ناممکن شده است. خودروهایی که مصرف بالایی دارند و با شیوه های فروش عجیب و مدت‌دار به دست مصرف کنندگان می رسند. بازاری که مردم در آن ناچار می شوند هزینه های گزافی را به خودروسازان بپردازند و در نهایت هم مشخص نباشد در چه زمانی، چه خودرویی را تحویل می گیرند. بماند که خرید خودروهای صفر ایرانی نیز از نظر درآمد بسیار دورتر از دستمزدهاست و مقایسه آن با سایر کشورها نشان از آن دارد که خرید یک خودروی حداقلی در ایران بسیار دشوارتر از کشورهای دیگر است.

با این وجود، همچنان برخی باور دارند که قیمت ها باید آزاد شوند و نرخ بنزین و سایر نهاده ها باید به نرخ فوب خلیج فار برسد و خودروسازان نیز خودروهای خود را بدون قیمت گذاری دستوری و در یک بستر انحصاری انجام دهند. در مقابل نیز مردم می مانند با درآمدهایی که به هیچ عنوان با این هزینه های بین المللی همخوانی ندارد. در واقع، دولت با سال ها تولید نقدینگی بی پشتوانه و قطع روابط بین المللی، زمینه های تورم و کاهش ارزش پول ملی را ایجاد کرده است و در این بین، تنها چیزی که بر پایه این پول محاسبه می شود، حداقل حقوق است، چراکه کالاها یکی یکی به نرخ فوب می رسند و تنها نرخی که هیچ گاه به سوی جهانی شدن پیش نمی رود، دستمزد مردم است.