پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

آقای رییس جمهور و وزیر صنعت! حواس تان به امضاهای طلایی هست؟

هنگامی که به سال های ۹۲ و ۹۶ برمی گردیم و صحبت های نامزدهای ریاست جمهوری را دوباره می شنویم، همه آن ها قول می دانند که تبعیض و خویشاوندسالاری را ریشه کن کنند.

بارها از زبان هیأت دولت آقای روحانی و شخص رییس جمهور شنیده اید که بسیاری از فسادهای کوچک و بزرگ دولت های پیش به دلیل تبعیض ها یا امتیازهای نامتعارفی بود که به برخی افراد داده می شد، امتیازهایی که گاهی با نام امضای طلایی شناخته می شد. امضاهایی که در دولت آقای احمدی نژاد باعث فساد در صنعت و بازار خودرو شده بود و آقای روحانی و کابینه اش به آن انتقاد داشتند.
چندی پیش که وزیر صنعت در یک برنامه تلویزیونی، گفت قصد دارد فساد در سیستم دولتی مربوط به بخش خود را ریشه کن کند و حتی می خواهد برای کاشفان فساد نیز جایزه درنظر بگیرد. اما سوال این جاست که از دید آقای روحانی و وزیر صنعت، چه چیزی به عنوان فساد در صنعت خودرو شناخته می شود؟ آیا باید ۶ هزار خودرو ناشناخته وارد کشور شود تا نام آن را فساد بگذاریم؟ آیا باید شاهد آن باشیم که ۲۷۰ دستگاه خودرو با سود ۱۰۰ میلیون تومانی و حواشی زیاد فروخته شود که به آن مشکوک شوید؟
باید آن روز فرا برسد که مردم ( البته در بسیاری موارد خود مقصر اصلی هستند ) جلوی شرکت ها بنشینند و اعتراض کنند و بگویند که پول و سرمایه شان را خورده اند و بعد شما به دنبال منشا فساد بگردید؟
جناب آقای دکتر روحانی! وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت! شاید بد نباشد که بدانید، بخشی از حباب ایجاد شده در بازار خودرو به دلیل بدعهدی خودروسازان است و امروز به دلیل تاخیر در تحویل خودروها و نایاب شدن مدل های محبوب، هر روز قیمت شان افزایش پیدا می کند. بماند که بیش تر خودروسازان کشور امروز به دلیل عدم تخصیص ارز و ناتوانی در ارسال صحیح وجوه بین بانکی به شریک های خارجی با مشکل تاخیر در تولید و تحویل مواجه شده اند و از همین رو گاهی نقدهایی را به مسئولانی که شما هستید وارد می کنند. در حال حاضر هیچ کدام از خودروسازان کشور خط تولید خود را تعطیل نکرده اند و هر روز خودروهایی را تولید می کنند، اما نکته جالب این جاست که به صورت قطره چکانی محصولات مختلف را به بازار عرضه می کنند. بگذریم که برخی خودروها را هم تحویل نمی دهند و حداقل تا امروز جواب دقیقی به رسانه ها و مشتریان نداده اند.
آقایان مسئول! امروز نگاه کنید که کدام خودروها بیش ترین حباب را به قول خودتان دارند. آیا غیر از این است که بیش تر محصولات ” ایران خودرو ” و ” سایپا ” این حباب را در بازار آزاد تجربه می کنند؟ غیر از این است که مدیران این دو خودروساز بزرگ زیر نظر شما فعالیت می کنند؟ باید بگوییم جای تقدیر دارد که وزیر محترم صنعت در روزهای گذشته به فروش مزدا۳ انتقاد جدی وارد کرده و شاهد تاثیرگذاری پیگیری ایشان بوده ایم. اما آقای شریعتمداری! ” گروه بهمن ” می گوید فقط ۲۷۰ مزدا۳ فروش رفته و شما یک بار هم به مشکلات مشتریان ایران خودرو و سایپا و انتقادهای رسانه ها درباره روند فروش و تحویل خودروهای شان توجه نکرده اید.
آقای دکتر روحانی! باید به شما بگوییم که هنوز امضای طلایی در دولت شما وجود دارد و همین دست خط های برخی افراد باعث شده به شکل واضح حقوق مردم و مشتریان ایرانی ضایع شود.
آقای رییس جمهور و وزیر صنعت! چند مثال برای تان بیاوریم که خودروسازان کشور، به خصوص دو قطب اصلی که زیر نظرتان فعالیت می کنند، پس از ماه ها تاخیر هنوز دعوتنامه ای برای مشتریان صادر نکرده اند. چند مثال دیگر برای تان آماده کنیم که مشتریان خودروسازان دولتی و خصوصی دعوتنامه را دریافت نموده اند و تکمیل وجه هم کرده اند، اما هنوز خودروی شان را تحویل نگرفته اند.
در میان این همه نارضایتی و حقوق واضح مشتریان که حداقل در زمان وعده داده شده توسط خودروسازان به خودروی شان نرسیده اند، آیا می دانید برخی آقایان و مدیران می توانند تنها با یک دست خط، خودروهای نایابی را که موعد تحویل شان هنوز فرا نرسیده است، به بیرون کارخانه بیاروند و به دوستان و آشنایان خود تحویل دهند؟ این اتفاق غیر از فساد و ظلمی است که به مشتری می شود؟ در شرایط کنونی مگر خودروسازی مازاد بر تقاضا تولید می کند که حال با یک دست خط و امضای طلایی بتوان خودرویی را خارج از نوبت به فردی تحویل داد؟ غیر از این است که به دلیل تحویل یک خودرو بدون نوبت، یک مشتری مجبور است بیش تر صبر کند و دلهره تاخیر در تحویل خودروی اش را داشته باشد؟
امروز اگر آقای رییس جمهور و وزیر صنعت بتوانند جلوی این خویشاوند سالاری علنی و ساده را بگیرند، لطف این کارشان کم تر از افشای نام ارز بگیران صنعت و بازار خودرو نیست.
در این میان تنها یک سوال مطرح می شود؛ می دانیم که در چنین شرایطی آقای روحانی و شریعتمداری مشغله کاری بسیاری دارند، اما کافی است یک بار سر زده به دفتر برخی مدیران خودروسازی کشور بروید و در کارتابل آن ها ببینید که چند نامه برای تحویل پیش از موعد خودرو وجود دارد. چرا با درخواست کنندگان این نامه ها که بیش تر سمت های دولتی دارند برخوردی نمی کنید؟ چرا با مدیرانی که بدون نوبت، خودرو به دوستان و آشنایان خود چه از روی خواسته و چه از روی اجبار تحویل می دهند برخورد جدی نمی کنید؟ آیا پیدا کردن عوامل این ظلم آشکار آن قدر سخت است که ده ها سال کسی نتوانسته در نظام جمهوری اسلامی آن را ریشه کن کند؟ اگر این کار را سخت می دانید، باید بگویم که شاید امروز رسانه ها بتوانند به شما کمک کنند و در کم تر از چند ساعت، نمونه هایی از نامه های تحویل زودتر از موعد خودرو و نتیجه شان را به شما نشان دهند.
حسین دلاور- گروه مستند اسب بخار