پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

تشکر از مسئولان خودرویی چیزی شبیه به اعتراف اجباری

هنوز وضعیت تولید، بازار و عرضه خودروهای وارداتی به طور رسمی آغاز نشده است، اما هرازچندگاهی شاهد تشکر و قدرانی فعالان این صنعت از افرادی هستیم که خود مانع در مسیر به حساب می آیند. آیا این نوع تشکر از مسئولان خودرویی چیزی شبیه به اعترافات اجباری نیست؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، طی ماه های اخیر به فواصل زمانی مختلف هرگاه دست انداز و مانعی از پیش پای فعالان صنعت خودروسازی کشور (اعم از واردات و تولید) برطرف و برداشته شده است، شاهد مراتب قدردانی و تشکر می شویم. به عنوان مثال، یک نهاد، قیمت ها را اشتباه محاسبه می کند، مردم خسته از گرانی و کمبود را امیدوار می کند، بعد اما به جای پذیرش اشتباه بازی دیگری در پیش می گیرد و تمام این عصبانیت را به سمت دیگری هدایت می کند.

در این مسیر با سوءاستفاده از نیاز مردم و برای فراموش کردن حقی که از آنان گرفته اند، آدرس های اشتباه می دهند. دعوا در کوچه ای دیگر آغاز می شود، در گروهی که هیچ کدام نقشی در این ماجرا نداشته اند به ناچار به جان یکدیگر می افتد؛ بعد در نقش ناجی ظاهر می شوند و مراسم آشتی کنان با طرحی دیگر برگزار می شود، اما هیچ یک از طرفین از ته دل راضی نشده اند و تنها به امید فردایی که هنوز نیامده است، سکوت می کنند و منتظر می مانند.

مثال دیگر بحث واردات است؛ در ظاهر، برخی گره های کور واردات خودرو باز شده و یا در حال باز شدن است. وارداتی که با توجه به مدت زمان سپری شده آغاز رسمی، مشخص شده که واقعاً کار به کاردان سپرده نشده است. انگار کودکی نابالغ اما نورچشمی و عزیز دردانه برای خوشایند بزرگ ترهایش خواسته کاری انجام دهد. در غیر این صورت، این حجم از بلاتکیفی، سرگردانی، ناهماهنگی و دست انداز از مدیران و افراد مدعی تجربه و دانش بسیار بعید به نظر می رسد.

تولیدکنندگان نیز وضع خوب و مناسبی ندارند. کمبود ارز، قیمت های دستوری، زیان های انباشته مکرر و ضرر تولید همه و همه دست به دست هم داده اند تا باز هم آنان بعد از دخالت ها، درخواست افزایش قیمت داشته باشند، اما این بار همان نهادی که طی سال های اخیر مسبب و مخرب بازار بوده است در برابر این خواسته می ایستد و دلیلی برای افزایش قیمت نمی بیند. بعد اتهام احتکار مطرح می شود قصه با روایت جدید پیش می رود. تمام این عوامل باعث شده است بازار به طرز شگفت آوری دچار سرگیجه شود، مسیر را گم کرده است و نمی داند کجا برود، هر سمتی هم که رفته است به ترکستان بوده و هیچ نتیجه ای نداشته است. این بازار را می توان میزان و مقیاسی برای توان مدیریت خودرویی دولت به شمار آورد. با این عیارسنجی آیا می توان به آنان نمره قبولی داد؟

اکنون در این گیر و دار شاهد هستیم که طرفی که دستش زیر سنگ مانده است با اندک رهایی، اظهار تشکر و قدرانی می کند. آیا واردکننده و تولیدکننده ای که از ابتدای سال با انواع و اقسام مشکلات دست به گریبان بوده و کارد به استخوانش رسیده است، واقعاً از صمیم قلب تشکر می کند؟ آیا اگر صدر تا ذیل خودروسازی، دولتی-حکومتی نبود باز از سیستم مختل کننده تشکر می شد؟ آیا اصلاً مجال و پناهی برای شکایت دارند؟

این در حالی است که هر یک از نهادهای حکومتی اعم از دولت و سایر ارکان، براساس وظیفه عمل کرده اند، یعنی کاری که انجام داده اند باز کردن گره و بهبود فرآیند و تسهیل امور نبوده، وظیفه بوده است؛ فقط و فقط وظیفه خود را انجام داده اند.

اما به دلیل فقدان برنامه جامع و نگاهی درست و اصولی کار به جایی رسیده است که فعالان خودرویی از مسئولان تشکر می کنند. آیا این یک روال معمولی و منطقی است؟ آیا در این مدت جرئت رسانه ای و علنی کردن این مشکلات را داشته اند؟

به بیان دیگر، این موضوع مصداق کامل و بارزی از مرگ گرفتن و به تب راضی کردن است، اما به نظر می رسد برخی مسئولان و سنگ اندازان فراموش کرده اند که این بیمار بعد از دوران نقاهت و بازیابی توان می تواند حرکت و تصمیم های دیگری اتخاذ کند. وقتی آب و هوای یک دیار باعث مریضی و بروز بیماری های مختلف می شود به طور طبیعی انسان به جایی می رود که بتواند در شرایط ایمنی بهتری زندگی کند. این موضوع باید از سوی متولیان خودرویی کشور بسیار بسیار جدی گرفته شود.