پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

حضور قطعه سازان ایرانی در‌ نمایشگاه خودرو مسکو و نادیده گرفتن منافع ملی

قطعه سازان ایرانی به زودی برای دومین سال متوالی عازم روسیه می شوند تا موفق به استفاده از پتانسیل چهار تا پنج میلیارد دلاری شوند، اما حضور در اتومبیلتی مسکو ناهار مجانی برای روس ها به شمار می آید که ایران سال های پیش پول میز آن ها را از جیب مردم حساب کرده است.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، به نظر می رسید ایران می توانست با بازنگری در قراردادهای خودرویی و عدم حضور در نمایشگاه اتومبیلیتی مسکو پاسخ مناسبی به موضع گیری های ضد ایرانی اخیر روسیه داده باشد، اما برخلاف تصور نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه به این رویداد صنعتی (۳۰ مرداد تا دوم شهریور- ۲۱ تا ۲۴ آگوست ۲۰۲۳) به چشم یک فرصت ویژه برای صادرات قطعات و لوازم یدکی نگاه می شود، به نحوی که، معتقد هستند در این نمایشگاه پتانسیل چهار تا پنج میلیارد دلاری برای صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی و به‌ویژه بازار لوازم یدکی خودرو در روسیه برای ایرانی‌ها وجود دارد. ضمن این که، با توجه به بازنگری در نحوه تخصیص ارز به خودروسازان، حضور در این بازار را فرصتی مناسب برای تأمین منابع ارزی جدید می دانند.

رقابت با ترک ها و چینی

در همین حال، دومین نمایشگاه اتومبیلیتی روسیه را فرصتی برای رقابت با چین و ترکیه هم می دانند. البته از یک سو، رقابت با ترک ها و چینی ها در بازارهای صادراتی چندان برای طرف های ایرانی راحت نخواهد بود و از سوی دیگر، باید دید که آیا ایران مانند آن ها توان و قدرت نفوذ و بازیگری در سایر بازارها را دارد؟

بیشتر بخوانیم : یک سؤال ساده ؛ از ترکیه چه چیز کم تر داریم؟

           ترکیه تاگ دارد ؛ ایران هیچ

به بیان دیگر، چین و ترکیه در شرایطی پا به این رویداد می گذارند که غیر از روسیه بازارهای بزرگ دیگری نیز دارند. نفوذ چین که دیگر نیازی به تعریف و اشاره ندارد. از قدرت قطعه سازان ترکیه همین بس که سه ماهه اول سال ۲۰۲۳ توانسته است ۳ میلیارد و ۶۲۴ میلیون و ۸۷۴ هزار دلار صادرات قطعات و لوازم جانبی خودرو به ۱۹۰ کشور و منطقه آزاد داشته باشد.

کجای قصه قطعه سازی هستیم

بنابراین پیش از سر و دست شکستن برای حضوردر مسکو باید به چند پرسش جواب بدهیم؛ طی سال های اخیر، قطعه سازان ایرانی به رغم تمام مصائب و مشکلات ناشی از تحریم ها داخلی و خارجی توانسته اند پیشرفت های خوبی حاصل کنند، اما باید مشخص شود که در حال حاضر کجای قصه قطعه سازی قرار داریم. پرسش بعدی این است که آیا واقعاً روسیه برای صنعت خودرو و قطعه سازی کشور ارزش افزوده ای ایجاد خواهد کرد؟ آیا جایی برای خرج کردن روبل هایی که دریافت می شود وجود دارد یا باید هزینه تسعیر را هم مردم پرداخت کنند.

چرا فراموش می کنیم؟

همچنین باید دید چرا رفتارهای مشابه و بی مهری و بی توجهی این کشور به منافع ملی و حتا تمامیت ارزی ایران نادیده گرفته می شود؟ این در حالی است که قطعه سازان ایرانی سال گذشته با حضور در اولین نمایشگاه اتومبیلیتی این کشور برای نشان دادن حسن همجواری و فراهم کردن فرصت های جدید و انتقال و تجربیات و ظرفیت های به دست آمده از تحریم ها با حضور ۵۰ شرکت سنگ تمام گذاشتند. همچنین سال گذشته در جریان برپایی این نمایشگاه، حدود ۷۰۰ میلیون یورو تفاهم در زمینه خودرو و قطعات با روسیه منعقد شد، حتا کادیلا نیز برای صادرات به این کشور انتخاب و تولید شده است.

در واقع، ایران با کمک رسانی به روسیه در شرایطی که به واسطه درگیری نظامی با اوکراین تحریم شده بود، سعی کردند چراغ تولید در آن کشور را روشن نگه دارند. دقیقاً خلاف رفتاری که آن ها در دوران تحریم داشتند. با این حال، باز هم روسیه حرمت نگه نداشت. حدود یک ماه پیش، مسکو در بیانیه پایانی ششمین نشست مشترک وزرای امور خارجه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، که به میزبانی روسیه برگزار شد، از تلاش‌های امارات برای ایجاد راه حل مسالمت‌آمیز برای مسئله جزایر سه گانه تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی از طریق گفت‌وگوهای دوجانبه و یا دادگاه عدل بین‌المللی براساس قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل حمایت کرد؛ یعنی همان راهی که پیش تر چین طی کرده بود.

بیشتر بخوانید:

آینده بازار خودرو پس از بیانیه چین و روسیه

تولید مشترک تندر ۹۰ توسط ایران و روسیه

آیا خودروسازان چین به سرنوشت فرانسوی ها دچار می شوند؟

واکنش های دوگانه در پاسخ به اقدامات چین و فرانسه

با توجه به این گونه رویکردها مشخص نیست که چرا فرصت پاسخ نرم و اما قاطع و محکم را به راحتی از دست می دهیم و باز هم برای حضور در این بازار نهایت ۴ تا ۵ میلیارد دلاری، از نزدیک شدن با سایر بازارها و کشورها دور می شویم. هر چند برخی کارشناسان، اتومبیلتی را فرصتی برای تأمین منابع ارزی پیرو نامه اخیر وزارت صمت و عدم تخصیص ارز به خودروسازان می دانند، اما با این حال، باید توجه داشت روسیه نه تنها در سال های اخیر بلکه حتا در دو قرن اخیر هم ثابت کرده است که نه تنها رفیق وفاداری نیست، بلکه برای حفظ و یا افزایش منافع ملی و دستیابی به فرصت های جدید به راحتی از ایران عبور می کند.

شاید در حال حاضر، بنا به دلایل متعدد، امکان پاسخ مستقیم به این کشور وجود نداشته باشد، اما با استفاده از این گونه فرصت ها می توان به صراحت اثرات پیمان شکنی را بیان کرد. در مقابل، حضور پررنگ در دومین اتومبیلیتی روسیه با توجیه های ۴ -۵ میلیارد دلاری به مثابه چراغی سبز برای تکرار رفتارهای گذشته تلقی خواهد شد.