پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

سریع ترین SUV دنیا: یک سامورایی به نام Land Speed Cruiser

یکی از مهم ترین ویژگی های خودروهای کلاس SUV، پرقدرت بودن آن هاست. کلاس بدنه، شاسی و دیگر اجزای این خودروها طوری طراحی شده اند تا بتوانند اکثر قدرت تولیدشده از موتور را به گشتاور تبدیل کنند تا متناسب با نیاز کسانی که این خودروها را خریداری می کنند باشند.

مسلماً کسانی که خودروهای با کلاس بدنه SUV را خریداری می کنند به دنبال سرعت و شتاب بالا نیستند، به همین دلیل خودروهای ساخته شده در این کلاس معمولاً خودروهای پرسرعتی نیستند. با این حال، برخی افراد و شرکت ها علاقه مندند با ایجاد تغییراتی در خودروهای کلاس SUV، آن ها را به خودروهایی پرسرعت و پرشتاب تبدیل کنند.

در سال ۲۰۰۹ شرکت «براباس» (Brabus)، که یکی از مراکز معروف ارتقای محصولات «مرسدس بنز» است، تصمیم گرفت یک مرسدس بنز کلاس G را طوری ارتقا دهد تا بتواند توسط آن خودرو در بین خودروهای SUV رکوردی ثبت کند که تقریباً دست نیافتنی باشد. نصب موتور ۱۲ سیلندر به همراه دو توربو بر روی اتاق GLK و همچنین ایجاد تغییراتی دیگر مانند کاهش ارتفاع خودرو، موجب شد این خودرو بتواند به سرعت ۲۱۱ مایل بر ساعت یا حدود ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت برسد و رکورد شگفت انگیزی را در بین خودروهای SUV ثبت کند.

چند سال بعد تعدادی از مهندسان آمریکایی «تویوتا» تصمیم گرفتند رکورد پرسرعت ترین SUV دنیا را از مرسدس بنز بگیرند و به نام خود ثبت کنند. آن ها برای این کار از خودروی «لندکروزر» استفاده کردند. در ابتدا تصمیم داشتند موتور ۱۰ سیلندر «لکسوس LFA» را بر روی اتاق لندکروزر نصب کنند، اما محل قرارگیری موتور در این خودرو گنجایش موتور ۱۰ سیلندر لکسوس LFA را نداشت.

به همین دلیل، تصمیم نهایی بر آن شد تا از همان موتور ۸ سیلندر استاندارد لندکروز (۳UR-FE V8) با حجم ۵.۷ لیتر استفاده شود. برای رسیدن به رکورد مرسدس نیاز بود تغییراتی اساسی بر روی موتور و دیگر بخش های خودرو ایجاد شود، زیرا موتور ۸ سیلندر مورد نظر در حالت فابریک، توانی در حدود ۳۷۵ اسب بخار  (Horsepower) و حداکثر سرعتی در حدود ۱۴۲ مایل بر ساعت یا ۲۲۹ کیلومتر بر ساعت را به دست می داد.

محاسبات انجام شده نشان دهنده این بود که با رساندن قدرت موتور به ۱۹۰۰ اسب بخار، می توان به سرعتی رسید که رکورد مرسدس بنز را بشکند، اما این برای مجموعه تویوتا کافی نبود، آن ها به دنبال یک رکورد دست نیافتنی بودند تا دیگر خودروهای SUV به راحتی به این رکورد دست پیدا نکنند.

بلوک سیلندر این موتور می تواند تا ۴۰۰۰ اسب بخارترمزی ارتقا یابد، اما با تغییرات صورت گرفته توان موتور به قدرتی کمی بیش تر از ۲۰۰۰ اسب بخار رسید که برای دست یافتن به رکورد مرسدس و همچنین ثبت رکورد جدید کافی بود. بور (Bore) و استروک (Stroke) موتور ۸ سیلندر تغییر کرد و این تغییر باعث شد حجم موتور به ۶.۲ لیتر برسد. مهم ترین و تأثیرگذارترین تغییر ایجاد شده در موتور، به کارگیری دو توربوشارژر است که هر کدام برای یک بانک تعبیه شده اند و اندازه آن ها در ابعاد یک توپ والیبال است. توربوشارژرهای به کارگیری شده توسط شرکت معروف «گرت» (Garrett) طراحی و ساخته شده اند که می توانند تا ۵۵psi بوست را برای تنفس موتور مهیا کند (۵۵psi در مقابل بوست توربوشارژرهای دیگر بسیار وحشتناک است).

برای تحمل فشار ۵۵psi، شاتون ها، پیستون ها و منیفولد هوا نیز تغییر کردند، زیرا در این حالت فشار هوا به حدی فشرده می شود که به شکل خمیر درمی آید و منیفولد، شاتون ها و پیستون های فابریک نمی توانند آن حد از فشار را تحمل کنند. اینترکولر به کارگرفته شده دارای محفظه یخ بود تا بتواند هوای ورودی خنک تر و چگال تری را به موتور تحویل دهد.

در قسمت انتقال قدرت به جای گیربکس فابریک و استاندارد از یک گیربکس ۳ سرعته، که حالت Overdrive نیز داشت و همچنین مخصوص درگ ساخته شده بود، استفاده شد تا بتواند توان بالای تولیدی را به دیفرانسیل منتقل کند. خروجی گیربکس مستقیم به چرخ های عقب منتقل می شد، زیرا در این خودرو میل گاردان تغذیه کننده دو چرخ جلو حذف شد یا به عبارتی دیگر خودرو از حالت دودیفرانسیل به حالت دیفرانسیل عقب درآمد.

دیفرانسیل به کاررفته از شرکت «ویسمن» (Weissman) بود و اجزای سیستم تعلیق نیز از برند “TRD” گرفته شده بود، با این تفاوت که ۱۲.۷ سانتی متر (۵ اینچ) کاهش ارتفاع نسبت به حالت استاندارد به وجود آمده بود. این کاهش ارتفاع بنابر سه دلیل ایجاد شده بود: بهبود آیرودینامیک خودرو برای تست، پایداری خودرو هنگام تست و از همه مهم تر کنترل پذیری بهتر خودرو در سرعت بالا.

آینه های کناری حذف شدند و به جای آن ها از دوربین استفاده شد.

تقسیم وزن خودرو طوری صورت گرفت تا مرکز جرم خودرو در عقب ترین حالت ممکن قرار گیرد، زیرا هنگام شتاب گیری هر چه نیروی بیش تری از طرف وزن خودرو به چرخ های محرک اعمال شود چسبندگی بین چرخ و مسیر بیش تر می شود و در نتیجه، نیروی کم تری تلف می شود (هرزگردی چرخ کم تر می شود). در این لندکروزر سبک سازی چندانی صورت نگرفت، زیرا وزن استاندارد خودرو برای چسبندگی بین تایرها و مسیر مناسب بود. صندلی های عقب در این خودرو حذف شدند، اسکلت بندی فلزی (Roll Cage) برای امنیت بیش تر راننده نصب شد و برای راننده نیز از یک صندلی که مطابق با استانداردهای FIA بود استفاده شد. لندکروزر در زمان تست وزنی در حدود ۲۷۰۰ کیلوگرم داشت.

تایرهای انتخاب شده برای این تست از شرکت «میشلین» بود، این تایرها می توانستند آن حجم از فشار و نیروی رو به پایین را تحمل کنند، زیرا برای ثبت رکورد نیاز به زمان طولانی نبود، به همین دلیل تایرهای Michelin Pilot Supersports توانایی تحمل این تست را داشتند. البته می شد از تایرهای مخصوصی که بر روی «بوگاتی» و یا «لامبورگینی» استفاده می شد نیز برای این تست خریداری کرد، اما هزینه خرید آن تایرها بسیار زیاد بود.

سرانجام پس از اتمام کارهای انجام شده توسط تیم مهندسی، زمان آن فرا رسید تا رکورد سریع ترین SUV دنیا شکسته و رکورد جدید ثبت شود. مسیر انتخابی برای ثبت رکورد، پایگاه هوایی و فضایی مجاوه در کالیفرنیا بود و راننده ای که قرار بود این هیولا را براند، راننده سابق و بازنشسته تویوتا در مسابقات ناسکار (NASCAR)، «کارل ادوارد» (Carl Edward) بود.

ادوارد در مسیر مستقیم ۲.۵ مایلی آسفالت شده فرصت داشت تا این رکورد را ثبت کند. ۱.۵ مایل از این مسیر می بایست صرف شتاب گیری و رسیدن به سرعت دلخواه می شد و ۱ مایل باقی مانده صرف کاهش سرعت. مسئله مسافت یکی از مهم ترین دغدغه های اعضای تیم بود، زیرا در صورت کافی نبودن مسیر، ممکن بود خودرو کاملاً به سرعت ایمن نرسد و برای راننده خطرآفرین باشد.

در اولین تلاش، رکورد مرسدس بنز شکسته شد و ادوارد توانست ۲۱۱ مایل بر ساعت را برای این لندکروزر ثبت کند، اما نه تنها این سرعت برای تیم راضی کننده نبود بلکه حتا پتانسیل ثبت سرعت بیش تر نیز وجود داشت.

در تلاش بعدی، فشار بوست توربوها افزایش یافت و توان موتور از مرز ۱۹۰۰ اسب بخار عبور کرد، این اتفاق منجر شد ادوارد بتواند سرعت ۲۳۰.۰۲ مایل بر ساعت که معادل با ۳۷۰.۱۸۱۳۰۷ کیلومتر بر ساعت بود را به ثبت برساند. این سرعت حدود ۱۹ مایل بر ساعت بیش تر از رکورد قبلی بود.

محمد جبارزاده شیاده

پایگاه خبری اسب بخار