پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بایدها و نبایدهای خرید برلیانس H230

حضور «برلیانس» در ایران ابتدا با سری ۳۰۰ محصولات این شرکت انجام گرفت. برلیانس های سری ۳۰۰ که شامل سدان “H330” و هاچ بک “H320” می شوند، با استقبال گسترده مردم ایران مواجه شدند. این خودروها با برخورداری از کیفیت ساخت قابل قبول و امکانات مناسب در کنار قیمت رقابتی، توانستند توجه خریداران را به خود جلب کنند.

اندکی پس از درخشش سری ۳۰۰، «پارس خودرو» تصمیم به مونتاژ سری ۲۰۰ گرفت. البته از همان اولین روزهای همکاری برلیانس و پارس خودرو، شاهد حضور سری ۲۰۰ در کنار سری ۳۰۰ در نمایشگاه های استانی بودیم. از ابتدا هم قرار بود دو مدل “H230” و “H220” به عنوان گزینه های اقتصادی برلیانس در بازار ایران مطرح شوند. ابتدا خود شرکت «سایپا» وظیفه تولید برلیانس های سری ۲۰۰ را بر عهده گرفت، اما مدتی بعد، خط تولید این خودروها هم به کارخانه پارس خودرو منتقل شد و H230 و H220 در کنار سری ۳۰۰ با لوگوی پارس خودرو به بازار آمدند. انتقال تولید این دو محصول برلیانس از سایپا به پارس خودرو، افزون بر ارتقای نسبی کیفیت ساخت آن ها، کار فروش و برندینگ آن ها را هم آسان تر کرد، چراکه برند پارس خودرو نزد عموم به مراتب خوش نام تر از نشان سایپاست! اگرچه این روزها تولید تمام برلیانس ها در پارس خودرو متوقف شده است و بعید به نظر می رسد که حتا با رفع تحریم ها هم برنامه ای برای از سرگیری تولید آن ها وجود داشته باشد! اما به هر حال، این خودروها در بازار وجود دارند و از گزینه های اصلی خریداران خودروهای چینی به شمار می روند.

در این مقاله تصمیم گرفتیم نگاهی به «برلیانس H230» بیاندازیم تا بیش تر با مزایا و معایب این سدان اقتصادی آشنا شویم.

طراحی: عجیب و نامأنوس

نظر دادن درباره ظاهر یک خودرو یا هر پدیده دیگری در جهان، امری کاملاً سلیقه ای است. اما گاه برخی معیارهای زیبایی شناسی وجود دارند که وجود آن ها در طراحی یک محصول، نظر مثبت ۹۰ درصد از افراد را جلب می کند. برلیانس H230 خودرویی است که از فقدان این حداقل استانداردهای زیبایی رنج می برد! نه به آن معنا که اساساً خودرویی زشت باشد! بلکه از نظر معیارهای زیبایی قادر نیست رضایت عموم خریداران را تأمین کند. بخش عمده این موضوع، از خاص بودن سبک طراحی H230 ریشه می گیرد. وقتی یک طراحی خاص است، یعنی شاید مورد پسند عده اندکی واقع شود، اما به مذاق بیش تر افراد خوش نمی آید! بیش ترین محل اختلاف نظر در طراحی بیرونی برلیانس های سری ۲۰۰، نمای جلوی آن هاست. جایی که شکل و هندسه چراغ ها و ترکیب پوزه خودرو کمی عجیب و غیرقابل هضم به نظر می رسد! نکته قابل ذکر درباره نمای جلوی H230، آن جاست که در زمان تولید این خودرو در سایپا، از جلوپنجره متفاوتی نسبت به نمونه هاچ بک استفاده می شد. جلوپنجره ای که بیش تر با کلاس کاربری خودرو تطابق داشت، اما با آمدن آن به خط تولید پارس خودرو، ایده یکسان سازی نمای جلوی H230 با H220 زده شد. به این ترتیب، از همان جلوپنجره اسپرت مدل هاچ بک استفاده کردند. افزون بر جلوپنجره، طراحی مه شکن ها و خطوط سپر هم به کلی تغییر کرده اند. در نمای کناری، خطوط طراحی تا حد زیادی پخته به نظر می رسند. رینگ ها هم در نوع خودشان زیبا هستند، اما آینه های کناری سری ۲۰۰ از آن المان های خاص ظاهری این خودرو هستند که طراحی زمختی دارند. حتا محل تعبیه چراغ راهنما بر روی این آینه ها هم خاص است. در نمای عقب، شاهد طراحی نسبتاً زیبا و قابل قبولی از یک سدان شرقی هستیم. چراغ ها فرم زیبایی دارند، اما گرافیک آن ها بسیار بی کیفیت است! به گونه ای که طلق آن ها هنگام روشن شدن چراغ ها، نور ضعیفی بازتاب می دهد و بیش تر به رنگ صورتی تمایل دارند تا قرمز! طراحی درِ صندوق ساده است و پایین سپر هم یک دیفیوزر کوچک دیده می شود.

کابین: اسپرت اما بی کیفیت

می توان گفت که برلیانس، با ارفاق، درون اتاق عامه پسندتر از طراحی بیرونی عمل کرده است. هر چند در طراحی داخلی سری ۲۰۰، شباهت هایی هم با خودروهایی از دیگر برندها لمس می شود. اولین چیزی که در کابین جلب توجه می کند، پوشاندن بخش زیادی از داشبورد با پلاستیک های نقره ای است که سعی دارند شبیه به قطعات کرومی به نظر برسند! قطعاتی که از قضا بسیار هم نامرغوب اند و با فشردن آن ها با انگشت، صدای ناخوشایندی ایجاد می شود! کنسول با پلاستیک هایی به رنگ مشکی پیانویی تزیین شده است که آن ها هم بسیار ظریف و آسیب پذیر به نظر می رسند. برای سیستم تهویه، سه کنترلر گردان تعبیه شده است که طراحی خوبی دارند. پنل سیستم صوتی طرحی قدیمی دارد و فضایی برای نصب مانیتور در آن پیش بینی نشده است. اما در میانه داشبورد یک نمایشگر کوچک چندمنظوره دیده می شود که تمام اطلاعات سیستم صوتی و تهویه را به شما نشان می دهد. رودری ها، دسته دنده و کنسول وسط هم دیزاین شیک و اسپرتی دارند. غربیلک فرمان به فرم D کات است و خوش دست به نظر می رسد. صفحه کیلومتر از دو آمپر استوانه ای فرورفته تشکیل یافته است که با نورپردازی نارنجی روشن می شوند. ترکیب آن فرمان و این صفحه کیلومتر، صندلی راننده را تبدیل به جذاب ترین محل نشیمن کابین خودرو کرده است.

شتاب: فاقد هیجان

بر روی برلیانس های سری ۲۰۰ از همان پیشرانه ۱۵۰۰ سی سی برلیانس که در سری ۳۰۰ هم دیده می شود استفاده شده است. پیشرانه ای ۴ سیلندر که فاقد توربوشارژر است و با تنفس طبیعی، ۱۰۳ اسب بخار قدرت و ۱۳۸ نیوتن متر گشتاور تولید می کند. یعنی تقریباً چیزی نزدیک به پیشرانه TU5 «پژو». در مدل های دنده ای H230 و H220 با توجه به بهره گیری از گیربکس ۵ دنده دستی، شاهد شتاب قابل قبولی هستیم، اما در نسخه های اتوماتیک، گیربکسی در این خودروها نصب شده که فقط در ظاهر شبیه به جعبه دنده های خودکار است! این گیربکس که اصطلاحاً نیمه اتوماتیک یا AMT خوانده می شود، در حقیقت، چیزی بیش از یک جعبه دنده دستی با کلاچ اتوماتیک نیست! این سیستم که امروز در صنعت خودروی جهان کاملاً منسوخ شده است، تکنولوژی جدیدی ندارد. طبیعتاً نباید انتظار داشت که ترکیب چنین گیربکسی با یک موتور ۱۵۰۰ سی سی معمولی، خروجی چشم گیری داشته باشد! در میدان عمل هم همان طور که پیش بینی می شد، برلیانس H230 اتوماتیک اصلاً تند و تیز ظاهر نمی شود و با تنبلی نسبی، به خصوص در شروع حرکت، مواجه است. البته باید در نظر داشته باشید که در این کلاس قیمتی گزینه های دیگر هم چندان آش دهان سوزی نیستند! در واقع، اگر تجربه رانندگی با سایر اتوماتیک های ارزان بازار را داشته باشید، احتمالاً می توانید با برلیانس H230 هم کنار بیایید! چراکه برای یک استفاده خانوادگی، پاسخ‌گوی نیاز شما خواهد بود. اما اگر جوان تر هستید و هماهنگی بیش تر جعبه دنده و موتور را می خواهید، بهتر است به خرید یک «پژو ۲۰۷» فکر کنید!

سواری و هندلینگ: قابل قبول

تجربه ثابت کرده است که معمولاً سدان های چینی به مراتب نرم تر از سواری های وطنی هستند. برلیانس H230 هم با یک سیستم تعلیق خوب طراحی شده است که سواری نرمی را برای مصارف خانوادگی فراهم می آورد. در H230 کم تر پیش می آید که خشکی و کوبش را از فنربندی خودرو دریافت کنید. حداقل می توان گفت که از خانواده «پژو ۲۰۶» به وضوح نرم تر است. اما شاید به پای امثال «آریو» و خانواده «سمند» نرسد! در بحث هندلینگ، طبیعتاً با در نظر گرفتن برچسب قیمتی این خودرو، نباید انتظار وجود سیستم های کمکی همچون کنترل پایداری و کنترل کشش را داشت. چه بسا که هیچ یک از رقبای ایرانی و چینی هم‌قیمت این خودرو هم از داشتن این آپشن ها بهره نمی برند. اگر سر به سر این سدان سبک وزن چینی نگذارید، می تواند پایداری حداقلی را از خود نشان دهد، اما همین وزن کم نکته ای مهم و قابل توجه است که اگر روزی هوس فرمان دادن های ناگهانی به H230 را کردید، بهتر است سریعاً آن را در ذهن خودتان مرور کنید.

امکانات رفاهی: معمولی و غیرلوکس!

برلیانس زمانی که تصمیم به همکاری با پارس خودرو برای عرضه H230 و H220 گرفت، به خوبی از شرایط بازار ایران و رقبای احتمالی این خودروها در کشورمان خبر داشت. آن ها می دانستند این دو برادر در صورت ورود به بازار، قرار نیست به نبرد خودروهای مجهزی بروند و کار آن ها برای رسیدن به موفقیت آنچنان دشوار نخواهد بود. پیش بینی برلیانس درست از آب درآمد، اما غافل از این موضوع که خودروسازان ایرانی هم در چند سال اخیر بیکار ننشسته اند و به عرضه فیس لیفت های جدید از محصولات شان با امکانات بیش تر روی آورده اند! بنابراین می بینیم که امروز H230 در مقابل رقبا در بازار چندان هم دست بالا را ندارد و نمی تواند بر روی فهرست محدود امکاناتش برای جذب مشتری مانور دهد! در نسخه های اتوماتیک به عنوان کامل ترین تیپ سری ۲۰۰، امکاناتی از قبیل مه شکن های جلو، فرمان الکتریکی، ۶ بلندگو، ۲ کیسه هوا، قابلیت تاشوندگی صندلی های عقب، سنسورهای دنده عقب و سان روف الکتریکی دیده می شوند. اگر از سان روف فاکتور بگیریم، هیچ یک از آپشن های H230 اتوماتیک را نمی توان جذاب نامید! حتا کمبود تجهیزاتی همچون سیستم تهویه اتوماتیک، کروزکنترل و سیستم مولتی مدیا را امروز اصلاً نمی توان هضم کرد! شاید همان سان روف، برگ برنده H230 در برابر رقبا باشد که می تواند بر تصمیم نهایی یک مشتری ایرانی تأثیر زیادی بگذارد.

خدمات پس از فروش: گسترده اما گران

زمانی که پشت مونتاژ و عرضه یک خودرو، شرکتی دولتی همچون پارس خودرو قرار می گیرد، تا حد زیادی می توان به آینده خدمات آن امیدوار بود. البته که متأسفانه خودروسازان وطنی بارها خلاف این موضوع را هم ثابت کرده اند! اما حداقل در مورد محصولات برلیانس می توان با اطمینان گفت که مشکلی از بابت تأمین قطعات وجود ندارد، چراکه تیراژ تولید خودروهای این برند چینی بسیار بالاست، بنابراین تأمین قطعات چندصد هزار دستگاه برلیانس تجارتی است که تا سال ها می تواند سودده باشد! اما مشکل اساسی مالکان برلیانس، چه سری ۳۰۰ و چه سری ۲۰۰، نه کمبود قطعات بلکه قیمت بالای آن هاست. به صورتی که گاه مالک یک برلیانس H230 ناچار است برای تهیه قطعه یدکی، پا به پای مالک یک خودروی کره ای یا ژاپنی هزینه کند!

بازار خرید و فروش: نسبتاً راکد و کم رونق

برخی خودروها شاید ابتدای ورودشان به بازار مورد استقبال خریداران قرار بگیرند و در خیابان ها هم به کرات دیده شوند، اما ماندگاری یک خودرو در بازار تابع عوامل گوناگونی است. جدا از بحث استمرار تولید، بسیاری از خودروها ذاتاً محبوب اند و مشتریان حتا تا سال ها پس از توقف عرضه هم برای آن ها سر و دست می شکنند. اما اصولاً خودروهای چینی در این دسته جای نمی گیرند و برلیانس H230 هم که هرگز! وضعیت عرضه و تقاضا برای برلیانس های سری ۳۰۰ در بازار اندکی بهتر است، اما خودروهایی همچون H230 و H220، معمولاً برای فروخته شدن، به مدت زمان خاک خوری بیش تری نیاز دارند. این قضیه را هم در نظر بگیرید که خرید یک خودروی چینی ارزان قیمت در ایران به شکل دست دوم، چندان تصمیمی منطقی به حساب نمی آید و بسیاری از مشتریان ترجیح می دهند که این خودروها را به شکل صفرکیلومتر خریداری کنند یا با بودجه آن به سراغ محصولات وطنی با هزینه های نگهداری کم تر بروند.

سپهر عظیمی

پایگاه خبری اسب بخار