پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

عدم واکنش به اظهارات کره ای ها و ادامه واردات خودرو

ورود دومین محموله از خودروهای کره ای از یک سو، باعث خوشحالی است و از سوی دیگر، این ورود، از استانداردهای دوگانه وزارت صمت در برابر اظهارات ضد ایرانی خبر می دهد.

 به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، حدو سه ماه پیش رفتارها و کنش های ضد ایرانی فرانسه باعث واکنش وزارت صمت و ممنوعیت واردات خودرو از این کشور شد. البته کمی بعد، مواضع تعدیل شد و حضور دوباره آن ها در ایران مشروط شد. کمی بعد در اوایل آذر ماه، این بار نوبت به چین رسید؛ رئیس جمهور چین، عالی ترین مقام کشور چین، در کشور امارات اظهاراتی را بر زبان راند که براساس رابطه استراتژیک میان دو کشور چین و ایران چندان معقول و دوستانه نبود، اما این بار برخلاف فرانسوی ها، واکنشی در کار نبود. به نظر می رسد این نوع برخوردها و عدم ارتباط ایران و تأثیرگذاری در سطح کلان اقتصادی دنیا کار را به جایی رسانده است که به تازگی، رئیس جمهور کره جنوبی نیز همانند همتای چینی اش، مطالبی علیه ایران بیان کرده است.

اظهارات رئیس جمهور کره جنوبی

اواخر دی ماه، یون سوگ یئول، رئیس‌جمهور کره جنوبی، در حال بازدید از نیروهای کره جنوبی در امارات، خطاب به نیروهای کشورش گفته است: «امارات کشور برادر ماست… امارات یک کشور خارجی به این نام نیست، این جا، کشور شماست، امنیت کشور برادر ما امنیت ماست، دشمن امارات و بزرگ ترین تهدید علیه آن، ایران است و دشمن ما کره شمالی است… ما با امارات در وضعیت مشابهی قرار داریم.»

کیم سونگ هان، مشاور رئیس جمهور کره جنوبی در امور امنیت ملی کره جنوبی، پیش تر درباره این سفر گفته بود که انتخاب امارات به عنوان نخستین ایستگاه سفر خارجی یون سوک یول در سال جاری میلادی بیانگر قصد قوی وی برای تلاش‌های دیپلماتیک مرتبط با احیای روابط اقتصادی و گسترش صادرات کره جنوبی است.

تحریم ها زبان مخالفان را باز کرده است

این سخنان در حالی مطرح شده است که ایران در شرایط تحریم قرار دارد. همین تحریم ها باعث شده است که نقش ایران در اقتصاد جهانی بسیار کمرنگ تر از گذشته شود، به بیان ساده، تحریم ها زبان مخالفان را باز کرده است. در همین حال، عدم واکنش با پرسش ها و ابهام های زیادی همراه شده است.

در واقع، پرسش این است که چرا تنها باید با فرانسوی برخورد شود. آیا وزارت صمت بی تفاوت شده و یا نیاز به واردات باعث شده است که دولت به واکنش در حد احضار سفیر بسنده کند. البته در شرایط فعلی از هر نوع واردات خودروی غیر چینی استقبال می شود، چراکه از یک سو، باعث تنوع بیش تر می شود و از سوی دیگر، رقابت را افزایش می دهد. ضمن این که علاوه بر افزایش قدرت انتخاب مصرف کنندگان، موجبات افزایش درآمدهای دولت را نیز فراهم می کند.

جدایی ایران از اقتصاد جهانی

با این حال، باید در نظر داشت عمده ترین دلیل این گونه رفتارها از کشورهایی که در سال هایی نه چندان دور جزء شرکای ایران به شمار می آمدند، جدا شدن ایران از اقتصاد جهانی است. در مقابل، هر چه قدر ایران به رغم تلاش ها نتوانسته است بخش خصوصی قوی و قدرتمند تشکیل بدهد، این کشور توانسته اند بخش خصوصی خود را تقویت کنند و از مزایای آن بهره های فراوان ببرند. به بیان ساده و بر خلاف تصور برخی سیاست‌مداران، تحریم ها نه تنها کاغذپاره نیستند، بلکه ابزاری هستند که کشورها برای مختل کردن نظام اقتصادی کشور هدف به کار می برند. افزایش نرخ ارز، قیمت خودرو ریشه در همین تحریم ها دارد. هر چند طی سال های اخیر، خودروسازان داخلی اعم از کهنه کار و تازه واردان، سعی کرده اند با روش های گوناگون چراغ صنعت خودروسازی را روشن نگه دارند.

اثرگذاری تحریم ها

 با این حال، کسی نمی تواند اثرگذاری آن ها را پنهان کند. در واقع، تحریم کننده با قصد و هدف، خودروسازی ایران را هدف قرار داده است. در کنار این مسائل فراهم کردن زمینه های دادوستد میان کشورهای همسایه و سودی که در این میان رد و بدل می شود سرمایه ها را به آن سمت سرازیر می کند. طبیعی است که در این شرایط طرفین خوشایند یکدیگر صحبت کنند و فضا را برای همکاری های بیش تر مهیا کنند. بنابراین همان گونه که رفتارها و اظهارات فرانسوی ها، چینی ها و کره ای ها اولین بار نبوده است، آن گونه که به نظر می رسد، آخرین بار هم نیست، مگر این که شرایط به گونه ای باشد که این گونه نظرها باعث شود در اقتصاد آن ها خلل ایجاد کند.

در حال حاضر، نیاز ایران به واردات و همکاری های پنهان و آشکار با این کشورها باعث شده است که هر رفتار و گفتاری را بدون در نظر گرفتن یا اهمیت داشتن عواقب آن بر زبان رانده و انجام بدهند. در این شرایط، به نظر می رسد حکمرانی اقتصادی باید به دنبال راهکاری باشد که براساس آن، اگر کسی خواست علیه ایران و منافع ملی کشور سخنی بر زبان بیاورد، ترس مانع از آن شود. این ترس تنها از طریق افزایش مناسبات و اثرگذاری اقتصادی در سطح منطقه و جهان حاصل می شود، اما در حال حاضر، به نظر می رسد فکر به درآمدزایی از قِبَل واردات و سکوت در برابر این گونه رفتارها تنها گزینه ممکن برای حاکمیت اقتصادی کشور باشد.