خداحافظی با متخصصان خودرویی و بازگشت به گذشته!
امروز اگر در خیابان از فردی بپرسید که از وضعیت بازار و صنعت خودروی کشور در سال های دور و نزدیک راضی هستید، به احتمال زیاد با صراحت عدم رضایت خود را اعلام می کند. واقعیت هم این است که به دلیل بحث های همیشگی این حوزه اقتصادی، همیشه حاشیه های آن به صورت مستقیم به ضرر مشتریان تمام شده است.
پس نمی توان توقع داشت بیش تر جامعه ایران که به عنوان مشتریان بازار خودروی کشور شناخته می شوند، با توجه به اتفاق های گذشته و حال حاضر، از وضعیت این رکن اقتصادی راضی باشند. این عدم رضایت در میان مردم ایران گاهی با شکایت و نفرت ابراز می شود. بدیهی است که نمی توان ایرادی به مردم گرفت زیرا آن چه امروز به نام حوزه خودرو برای مردم قابل لمس است به هیچ وجه همگام با قواعد روز دنیا نیست و حقوق مصرف کننده به شکل کامل و اصولی رعایت نمی شود.
وقتی مشتری وارد نمایندگی فروش و خدمات پس از فروش خودروهای داخلی و وارداتی می شود و احساس می کند حقوقش رعایت نمی شود، نباید توقع داشت در شرایط بحرانی صنعت و بازار خودرو به دفاع از آن بپردازد. برای همین است وقتی در شرایط به هم ریخته بازار خودرو، خبر از تعطیلی یا مشکل بر سر راه این حوزه پیش می آید گاهی همین مصرف کننده و مشتری خوشحال می شوند و گویا عوامل نامشخص، انتقام آن ها را از دست اندرکاران خودرویی کشور گرفته اند!
اما نکته هایی در این نا به سامانی های بازار خودرو وجود دارد که کم تر مصرف کننده و مقام مسئولی به آن توجه می کند. وقتی به خبرهای مختلف دقت می کنید، حامیان صنعت خودرو می گویند که چند صد هزار نفر در این حوزه فعالیت می کنند و اگر صنعت خودروی کشور با مشکلات شدید مواجه شود، در اصل دومین صنعت بزرگ ایران و همچنین یکی از اشتعال زاترین بخش های اقتصادی کشور لنگ می ماند. امروز بسیاری از مسئولان به این نتیجه مهم رسیده اند که برای حفظ این صنعت حداقل باید مشکلات ساختاری و رانت ها به حداقل خود برسد و بی درنگ با مفسدان برخورد جدی و قانونی صورت پذیرد. نخستین گام از نگاه بسیاری از مقام های دولتی این بود که بیش ترین فساد و خراب کاری در بازار توسط واردکنندگان خودرو صورت می پذیرد. پس دیدیم که واردات خودرو ممنوع شد و مدارک مستندی از فساد و تخلف های سازمان یافته برخی شرکت ها رسانه ای شد. از نگاه بسیاری خودروهای وارداتی سهم کم تر از ۵ درصد را در بازار کلی دارند و نبود آن هم فرقی به حال بیش تر مردم نمی کند.
اما با این که این افراد معتقد هستند که سهم کمتر از ۵ درصدی واردکنندگان هرگز مهم نیست و می تواند از این پس نباشد، به این اعتقاد دارند که هرچه نا به سامانی، فساد، رانت، سوء استفاده و… در بازار خودرو اتفاق می افتد، تقصیر همین پنج درصدی ها است! پس باید شدیدترین برخورد در قدم اول با آن ها باشد. اگر حرف این دسته از منتقدان به واردات خودرو را بپذیریم، پس این حق را نیز داریم که بگوییم حتا همین سهم اندک خودروهای وارداتی در بازار باعث شده رشد و ارتقای صنعت خودرو اتفاق افتد زیرا اگر می گوییم پنج درصدی ها می توانند باعث و بانی تمام مشکلات و فسادها باشند، پس توان این را هم داشته اند و هنوز دارند که از آن طرف باعث ارتقا و پیشرفت بازار و صنعت خودروی ایران شوند!
اما بحث اصلی ما، خداحافظی با متخصصان خودرویی کشور به دلیل این شیوه برخورد نهادهای دولتی است. هیچ کس مخالف این نیست که باید هرچه زودتر با فساد مبارزه شود و اگر فردی تخلف کرده است، بسیار صریح با آن برخورد لازم صورت پذیرد زیرا مبارزه با فساد و برخورد جدی می تواند زنگ خطری برای همه باشد و از سویی باعث شود حداقل حقوق برابر میان اکثریت رعایت گردد. اگر امروز مدیر خودرویی و صاحب امتیاز شرکت واردکننده تخلف کرده است، باید با او برخورد شود. اگر واضح است که او و فعالیت اش با رانت و فساد بوده، باید به شکل علنی به عموم اعلام شود. بدیهی است که این اشخاص حقیقی و حقوقی باید پاسخ اشتباه های خود و زیان هایی که به مردم زده اند را بدهند، اما مسأله اصلی این جاست که آیا به دلیل فساد چند نفر باید هزاران نفر بی کار شوند و محدودیت به بازار خودروی کشور اعمال گردد؟
این نکته چیزی است که انکار آن بسیار دشوار یا حتا غیر ممکن است؛ امروز هزاران نفر در شرکت های واردکننده خودرو فعالیت می کنند که تخصص شان خودرو است. برای پرورش این افراد میلیون ها تومان هزینه شده و آن ها کوله باری از دانش تخصصی حرفه خود هستند. این چند هزار نفر، امروز متخصصان خودروی کشور هستند که به گفته مسئولان، صنعت اش دومین بخش تولیدی مهم و بزرگ ایران است. هزاران نفری که از صفر شروع کرده اند و در شرکت های مختلف خودرویی مهارت تخصصی فراگرفته اند، کار کرده اند و تجربه کسب نموده اند. این افراد امروز با سال ها تجربه فعالیت خاص در صنف خودرو، حاصل بیش از ۱۵ سال آزمون و خطا هستند و در این مسیر حرفه ای شده اند. بازاریابی، فروش، خدمات پس از فروش، منابع انسانی، بازرگانی، امور مشتریان و… از جمله مهارت های تخصصی در صنعت خودروی کشور است که حداقل کامل ترین شکل ممکن را در شرکت های وارداتی شاهد بوده ایم.
شاید فکر کنید تعریف یا دفاع جانب دارانه از حوزه واردات خودرو است اما بحث دفاع از واردکنندگان خودرو نیست، بحث اصلی ما متخصصانی است که در این سال ها در شرکت های مختلف پرورش یافته اند و امروز مجبور هستند به دلیل مشکلات بازار و صنعت خودرو، خانه نشین شوند. تقدیری که بر اساس تصمیم های یک شبه برای شان رقم خورده است، باعث شده کوله مهارت خودرویی خود را پس از ۱۵ سال زمین بگذارند و دیگر از آن استفاده نکنند.
شاید بد نباشد مسئولان ما در کنار اقدام ضرب العجل خود، حداقل راهی برای حفظ این نیروهای متخصص داشته باشند. نیروهایی که عامل اصلی ارتقای صنعت خودروی کشور شده اند. برای همگان واضح است که وجود تعرفه های زیاد در سال های گذشته برای واردات خودرو، باعث شده محصولات داخلی حاشیه امنی برای فروش داشته باشند و واردکنندگان تهدیدی برای آن ها نباشند اما می بینیم که با آغاز واردات در دهه ۸۰، تخصص های جدید خودرویی میان کارکنان این شرکت ها آمد. شاید هنوز که هنوز است، حتا شرکت های واردکننده نمی توانند حقوق مصرف کنندگان را به شکلی جامع رعایت کنند، اما بی انصاف هم نباشیم! با این که واردکنندگان نمی توانستند با خودروسازان کشور رقابت کنند، توانستند با رفتار و ساختار سازمانی خود آداب بازاریابی، فروش و برخورد بهتر با مشتری را به خودروسازان بزرگ کشور یاد دهند. آن ها بودند که به خودروسازان آموختند مشتری نباید برای دریافت خدمات پس از فروش پیش از طلوع آفتاب پشت در نمایندگی ها صف بکشد و بخوابد.
می شود با روش های به روزتر حقوق مشتری را رعایت کرد و مشتری هم حداقل راضی تر باشد. حضور واردکنندگان خودرو بود که خودروسازان بزرگ فهمیدند، باید به سمت کلاس های جدید خودرویی بروند. فعالیت بازاریابی و فروش واردکنندگان بود که باعث شد، وقتی می خواهند در زمان برجام قراردادهای خودرویی را امضا کنند محصولات به روز را برای تولید بیاورند و خودروهای قدیمی را از شریک های تجاری شان نخواهند. نوع مدیریت واردکنندگان خودرو در بحث فروش و جذب مشتری بود که باعث شد نمایندگی های شرکت های خودروساز بزرگ از حالت بقالی به یک نمایشگاه خودرو تبدیل شوند.
تمام این اتفاق های مثبت که هیچ گاه به چشم مردم و مسئولان نمی آید، حاصل فعالیت کارکنان شرکت های واردکننده خودرو است. کارکنانی که بارها، از شرکت های واردکننده به مجموعه های خودروسازی خصوصی دعوت شدند و توانستند با آن چه در شرکت های واردکننده آموخته بودند، تا حدی تفاوت در عملکرد را نسبت به خودروسازان قدیمی ایجاد کنند. امروز بر اساس آمار رسمی مشخص است که بیش ترین رضایت مشتریان در بحث های مرتبط به بازار و صنعت خودرو به نفع بیش تر شرکت های واردکننده و خودروساز خصوصی است. مشتریانی که رضایت شان به دلیل فعالیت افراد متخصص پدید آمده است.
در نهایت باز هم تکرار می کنیم که شاید بیش تر مردم از عملکرد بسیاری شرکت های خودرویی ناراضی باشند اما نمی توان منکر این شد که تفاوت رفتار و عملکرد و از سویی رعایت اصول جدید حوزه خودرو، بیش تر در شرکت های واردکننده و پس از آن در خودروسازان خصوصی دیده می شود. بی شک در این میان شرکت های واردکننده و خودروساز خصوصی ای نیز وجود دارند که از اعتماد مردم سوء استفاده کرده اند اما بحث ما هزاران نفر متخصص خودرو است که سال ها و میلیاردها تومان برای پرورش و رشدشان هزینه شده است. اگر قرار است امروز هیچ شرکت واردکننده خودرویی نباشد، باید مسئولان کشور توان موجود در این افراد متخصص را بدانند. افرادی که در کم تر از ۲۰ سال توانسته اند با کم ترین امکان رقابت چنین تاثیری بر بازار و رفتار یک سویه خودروسازان کشور بگذارند. اگر دیگر واردات خودرو انجام نمی شود، خودروسازان و مقام های مسئول باید قدر این افراد را بدانند و با افتخار آن ها را در جایگاه واقعی شان قرار دهند. در میان هزاران نفر فعال در شرکت های واردکننده، متخصصانی وجود دارند که با ایده ها و عملکرد خود می توانند همچنان تغییرهای مثبت را ایجاد کنند. کافی است که همچنان روند خانه نشینی این متخصصان خودرویی یا تغییر زمینه فعالیت شان ادامه داشته باشد. می توان حدس زد که از فردای نبودن آن ها، دوباره گذشته در خودروسازی کشور تکرار می شود و در بهترین حالت، خودروسازان بزرگ کشور در همین جایی که هستند باقی می مانند.
پایگاه خبری اسب بخار
صنعت خودرو در حال حاضر یک پسرفت کامل نسبت به گذشته خود دارد.
بنده در سال ۵۷ یک دستگاه پیکان خریداری کردم که علیرغم ۵ سال استفاده
و پیمایش ۸۰۰۰۰ کیلیومتر کوچکترین خرجی به جز مصرفی ها برای بنده نداشت
اما ۵ سال پیش پارس خریدم انواع و اقسام مشکلات از روغن ریزی موتور گرفته
تا مستهلک شدن زودهنگام دیسک و صفحه و سروصدای اتاق و….شامل حالم شد!
بله هیشکی راضی نیست اینهمه آدم بیکار بشن اما تولید این آشغالها هم چاره ی کار نیست .. بهترین راه ما همون سیاستی است که استرالیا برای صنعت خودروی خودش گرفت … با آشغال فروختن به مردمی که برای هر هزار تومن خود خون دل میخورن چاره ی کار این دوستان به ظاهر اهل فن نیست … چقدر جانهایی که بخاطر بی کیفیت بودن خودروهای ایرانی گرفته شده … واقعا آقای علی دایی اگر در تصادفی که داشتن اگر بجای پرادو سوار بر پراید بودن الان زنده بودن ؟ کمی فکر کنین آقایون جان مردم بازیچه دست شما نیست
ای آقا برای مصرف کننده اهمیتی قائل نیستن چه برسه به کارکنان شرکت های وارد کننده ! در واقع بزودی تعهد استخدامی نیروهای رسمی ایران خودرو و سایپا هم کم لم یکن تلقی میکنن چه برسه بقیه .
وقتی یک طرح خودرویی میره برای بررسی توی کمسیون صنایع مجلس و تمام بند هایی که مربوط به حقوق مصرف کننده و ارتقای کیفیت و کاهش پلکانی تعرفه واردات هستش و نقاط قوت طرح محسوب میشه در جهت پیشرفت صنعت خودرو توسط نماینده های عضو کمسیون صنایع مجلس رد میشه چیکار میشه کرد ؟ مردم این اقایون رو فرستادن که از حقوقشون تو مجلس دفاع کنن ولی اقایون به راحتی حق مردم رو زیر پا میزارن و طرح به راحتی رد میشه و اثری ازش نمیمونه واقعا چرا مگه منافع ملی و ملت مطرح نیست اخه بابا اسمش خانه ملت اما حیف و صد افسوس که مافیای خودرو دستش به پشت در های بسته مجلس و دولت هم میرسه …..نمیخوان خودرو سازی پیشرفت کنه نمیخوان جنس خوب بسازن نمیخوان قیمت مناسب برسه دست من ایرانی نمیخوان چون منافعشون تو نبود موارد بالا تامین میشه دریغ از یه نفر که دلسوز که نزاره و جلوشون وایسه ….
شما بگو سه میلیون جوون بیکار میشه خونواده هایی از نون خوردن میفتن ! ۴٠ سال ما تحت فشاره خریده خودروی بی کیفیت بودیم دستمون برای خریده خودرو های به روز بسته بود دیگه نوبت ایناس که بخورن زمین از هستی ساقط شن
با این بخش از تحریمای امریکا بطوره کامل موافقم صنعت خودرو جوری باید تحریم شه که تو یه روز همش ورشکست شه امیدی به بازگشت نباشه
ما واقعا دلمون تغییر میخواد
اینکه اپتیما یا بی ام و رو با قیمت اصلی سوار شیم
اگه رسانه بی طرفه لطفا کامنتو نشر بدید !!!
شرکت های خصوصی صنعت خودرو که دارند از ایران میروند، همزمان دارند نیروهاشون رو هم با خودشون می برند. خیلی از نیروهای ایرانی رو هم دست چین کردند و براشون پیشنهاد کار فرستادند از فرانسه و رومانی و حتی ترکیه. یعنی دانش و توانمندی و سرمایه انسانی رو به خرج این مملکت می برند و در جای دیگه، تو کارخونه های خودشون ازش استفاده می کنند!
من با حمایت دولت از خودروسازها و انحصاری کردنشون موافقم هرچند عده ی زیادی از مردم دارن به علت بی کیفیت بودن خودرو ها هر سال کشته و مجروح میشن ولی نباید از اشتغال این همه افراد غافل شد بلاخره این همه کار گر دارن نون میخورن ی ایده هم دارم که برای کار آفرینی بیشتر دولت بیاد تو آب شهر ها و روستاهارو سم بریزه تا در زمینه خدمات پزشکی اشتغال ایجاد کنه و شهر ها رو با موشک بمباران کنه تا در زمینه ساخت و ساز و مسکن و کسانی که تو این حیطه فعالیت دارن اشتغال ایجاد بشه با تشکر
کامنتارو میخوندم
بیشتر کامنتا با متن ارتباطی نداشت
در متن نوشت شده “امروز بسیاری از مسئولان به این نتیجه مهم رسیده اند که برای حفظ این صنعت حداقل باید مشکلات ساختاری و رانت ها به حداقل خود برسد و بی درنگ با مفسدان برخورد جدی و قانونی صورت پذیرد” یعنی اعتراف به اینکه تا امروز همه اینا وجود داشته و می دونستن که هست و هیچ کاری نمی کردن، یعنی مسئولان مرتبط یا همدست بودند یا خواب !!! از این صنعت خودرو سازی چه انتظاری دارین؟