پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

جای فرانسوی ها در خودروسازی ایران چگونه پر خواهد شد؟

با اعتراف صریح دو جاسوس فرانسوی از حضور در ایران، این پرسش در فضای خودرویی کشور به وجود آمده است که اگر کشور بخواهد با شوالیه ها برخورد کند، جای فرانسوی ها در خودروسازی ایران چگونه پر خواهد شد؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، طی روزهای اخیر اعترافات جاسوسان سرویس امنیت خارجی فرانسه مبتنی بر بی ثبات کردن نظام سیاسی و اقتصادی کشور به دفعات از شبکه های مختلف رسانه ملی پخش شده است. آن ها با این هدف به ایران آمده اند که علاوه بر افزایش و ایجاد تنش، شرایط سیاسی و اقتصادی کشور را بیش از پیش نابه‌سامان کنند، چراکه می خواستند از آب گل آلود بی ثباتی در ایران در مذاکرات پیش رو ماهی بگیرند، اما در هر صورت نقشه آن ها ناتمام ماند و دست‌شان رو شد. هر چند هنوز در این خصوص مقامات کشور واکنش و موضع گیری رسمی نشان نداده اند. با این حال، با توجه به نقش فرانسوی ها در صنعت خودروسازی کشور این پرسش مطرح شده است که آیا آن ها در این صنعت باقی خواهند ماند یا خیر،‌چراکه از یک سو، قرار است به زودی واردات از سرگرفته شود و محصولات فرانسوی با توجه به قیود آیین نامه واردات جزء محتمل ترین گزینه ها هستند و از سوی دیگر، زیرساخت های صنعت خودروسازی کشور همچنان فرانسوی بوده و این کشور سهم زیادی از بازار ایران را در قالب های مختلف در اختیار داشته است.

بنابراین این موضوع را از زاویه دیگری نیز می توان بررسی کرد؛ اگر قرار باشد ایران نسبت به این رفتار صریح خصمانه واکنش داشته باشد، چه خواهد بود؟ آیا می توان احتمال داد که خودروسازی فرانسوی از دایره شرکای ایران و کشورهای مبدأ واردات کنار گذاشته شوند؟ اگر این اتفاق رخ بدهد، جای خالی آن ها را می توان پر کرد؟ آیا این امر قابل تحقق و دست یافتنی است؟

در وهله اول به نظر می رسد که حل این مسئله بسیار سخت باشد، چراکه طی سال های اخیر تا پیش از تحریم ها دور اخیر، فرانسوی ها نقش بسیار پررنگی در صنعت خودروسازی کشور داشتند و شریک اول تجاری دو خودروساز بزرگ کشور محسوب می شدند. این حضور این قدر پررنگ و قدرتمند بود که سایر شرکای خارجی چندان به چشم نمی آمدند، اما به هر حال حضور داشتند و به قدر بضاعت طرف ایرانی با آن ها کار می کردند، اما اگر فرانسوی ها بروند بازار خودروی کشور دربست چینی می شود یا می تواند پای سایر کشورها را به ایران باز کرد. به نظر می رسد اگر نخواهیم که در عمل تمام و کمال بازار کشور را در اختیار آن ها قرار دهیم چاره ای جزء ایجاد فرصت برای حضور تولیدکنندگان سایر کشورها نخواهیم داشت. البته همچنان یک مانع بزرگ در این میان به نام تحریم وجود دارد، اما در هر صورت این تحریم ها همیشگی نخواهد بود.

در این شرایط به نظر می رسد تولیدکنندگان کشورهای کره، آلمان و ژاپن می توانند در صورت مهیا شدن شرایط ورود و سرمایه گذاری می توانند به سرعت جایگزین فرانسوی ها شوند. به عنوان مثال، پیش از تحریم سوزوکی و مزدا با ایران خودرو و گروه بهمن همکاری می کردند. سایپا در همکاری با کیا سراتو تولید می کرد. کرمان موتور خط تولید النترا، اکسنت، هیوندای آی ۱۰ و آی ۲۰ را راه اندازی کرده بود. ماموت خودرو نیز در حال مهیا کردن و تجهیز خط برای تولید برخی محصولات فولکس واگن آلمان بود. ضمن این که، در دوران پسابرجام زمزمه تولید برخی محصولات ب ام و، نیسان و حتی لوکسژن تایوان در ایران نیز شنیده می شد. بنابراین سابقه تولید غیر چینی و غیر فرانسوی در ایران وجود دارد، اما در هر صورت ضریب نفوذ فرانسوی ها همیشه در صنعت خودروسازی کشور بسیار بیش تر از دیگران بوده است.

اما به نظر می رسد که این رابطه و نفوذ با اعترافات صریح و روشن جاسوسان فرانسوی وارد مرحله جدیدی بشود. این مسئله حتی سابقه همکاری طرفین را در هاله ای از ابهام قرار می دهد. به خصوص این که آن ها هیچ گاه شریک و رفیق راه قابل اتکایی نبوده اند. بنابراین اگر فرض بر خروج آن ها بوده است و در عدم تمایل به استلای کامل چینی ها بر صنعت خودروسازی کشور باشد، راهی جز فراهم کردن شرایط حضور خودروسازان دیگر وجود ندارد.

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار