پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

دناپلاس و نمایندگان مجلس؛ تافته های جدا بافته

خبر کوتاه است و دردناک: «تحویل “دنا پلاس اتومات” با شرایطی آنچنانی به نمایندگان مجلس.»

انتشار این گونه اخبار از زوایای گوناگونی قابل بررسی است، ضمن این که، در این گونه مواقع مشخص می شود که چرا برخی سیاسیون چندان تمایلی به افزایش پهنه ها و خدمات اینترنتی ندارند؛ واهمه از سرعت انتشار و گردش خبر و آگاهی جامعه از برخی رفتارها.

به راستی اگر امام جمعه لواسان، بنا به هر دلیلی، این خبر را اعلام و در پی آن یکی از نمایندگان تهران با توئیتی آن را تأیید نمی کرد، کسی متوجه می شد یا واکنشی در پی داشت؟

البته داشتن خودرو امری طبیعی است اما در شرایط کنونی، در اختیار گرفتن این خودرو آن هم با شرایطی آنچنانی جای تعجب، دریغ، درد و پرسش  دارد.

مگر نمایندگان مجلس نباید مانند مردم عادی باشند، چراکه حداقل محلی که آن ها پس از انتخابات در آن جمع می شوند تا به مشکلات مردم بپردازند، خانه ملت نام دارد؛ خانه ای که برای همه است؛ جایی برای مساوات و برابری؛ جایی که قرار است در آن با تهیه قانون شرایطی فراهم شود که تمام آحاد یک ملت از امکانات برابری برخوردار شوند. اما به نظر می رسد چندان هم این گونه نیست.

پس از تأیید این خبر جنجالی توسط «ایزدخواه»، نماینده مردم تهران، «احمد امیرآبادی فراهانی»، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، در واکنش به انتشار خبری مبنی بر تحویل یک دستگاه خودروی دنا پلاس اتومات به نمایندگان مجلس به صورت اقساط اظهار کرده است که مجلس باید در هر دوره نمایندگی دو اقدام را انجام بدهد و برای نمایندگان خودرو و مسکن تهیه کند، چراکه بیش تر وکلای ملت برای رفت و آمد به شهرستان حوزه انتخابیه خود به خودرو نیاز دارند تا بتوانند به روستا‌ها سرکشی کرده و در جلسات شرکت کنند.

وی همچنین با بیان این که براساس قانون خدمات کشوری جایگاه نمایندگان مجلس با وزرا برابر است، تصریح کرده است: «هر کدام از وزیران چند نوع خودرو، راننده و محافظ دارند، اما وکلای ملت مانند وزرا ساختمانی برای استقرار ندارند و در هر دوره یک ساختمان جدید اجاره می‌کنند.»

این دفاع خود عذری بدتر از گناه است؛ اول این که این نماینده با استفاده از لفظ «باید» در خصوص تأمین مسکن و خودرو برای نمایندگان تأکید کرده است، اما پرسش این است وقتی نمایندگان این قدر به دست یابی به حقوق خود مُصّر هستند چرا در این آشفته بازار این قدر دل نگران از وضعیت مسکن و خودروی مردم نیستند و تأکیدی مبتنی بر باید وجود ندارد.

مگر نه این که در حال حاضر قیمت خانه، اجاره و رهن سر به فلک کشیده است، پس چرا این دغدغه برای شان وجود ندارد یا این که اگر وزرا چند خودرو دارند آیا کار درستی انجام می دهند که نمایندگان نیز الگوبرداری کنند؟ هنگامی که تمام آن ها خود را خادمان ملت می دانند، کدام خادمی از مخدوم خود امکانات بیش تری دارد؟ هنگامی که وزیر یا وکیلی با استفاده از موقیعت خود امکانات ویژه ای برای خود فراهم می کند، چگونه می تواند مشکلات افراد عادی جامعه را که نه وزیر هستند و نه وکیل مجلس و نه به لابی خاصی متصل حل کند؟

در همین حال، وقتی که برای یک خودرو، حال به هر دلیل، تا ۱۰برابر ظرفیت ثبت نام می شود تا بخت با که یار شود و در قرعه کشی خودرویی به نامش دربیاید. در همین حال، مگر همین خودرویی که با قیمت ۳۰۲میلیون تومان به نمایندگان به صورت اقساطی واگذار شده است در بازار آزاد بیش از ۶۰۰ میلیون تومان خرید و فروش نمی شود؟

یا در جای دیگری از دفاعیات وی عنوان شده است: «ما برای دوره یازدهم مجلس نیازمند خودرو بودیم که شرکت “سایپا” اعلام کرد اتومبیل ایرانی موجود ندارد و ما حاضر نبودیم برای وکلای ملت خودروی خارجی تهیه کنیم، به همین دلیل وارد مذاکره با “ایران خودرو” شدیم و این شرکت اعلام کرد که به تعداد نیاز ما “پژو پارس” و “دنا” در اختیار دارد، بنابراین ما انتخاب خودرو را به اختیار نمایندگان گذاشتیم که عده‌ای دنا را انتخاب کرده و تعدادی دیگر پژو پارس را برگزیدند.»

در این مورد هم باید پرسید: اگر سایپا خودروی ایرانی موجود ندارد، اول این که چرا ندارد و مگر غیر از خودروی ایرانی در شرایط تحریم قرار است چه خودروی دیگری تولید کند؟ دوم این که چرا به جای این که پیگیر موضوع باشند و آن ها نیز مانند بسیاری از افراد که ثبت نام کرده اند و هنوز منتظر دریافت دعوت‌نامه برای گرفتن خودروی خود هستند، صبر نکردند، مگر نماینده مردم در خانه ملت چه فرقی با سایر افراد جامعه دارد؟

وی در جای دیگری به تلفات و از دست دادن جان برخی نمایندگان و خانواده آنان اشاره کرده است. جایی که هر ساله (غیر از سال جاری که به دلیل شیوع کرونا میزان سفرهای نوروزی و تابستانی بسیار کاهش یافته است) آمار بالایی از میزان تصادف ها و خسارت ها و تلفات مالی و جانی منتشر می شود. چرا این نمایندگان عزیز تنها به فکر خودشان هستند و تاکنون دلواپس از بین رفتن جان و مال مردن نبوده اند؟ به قول معروف مگر خون آنان از خون مردم رنگین تر است؟ چراکه فقدان و از دست دادن عزیز سخت است، برای همه سخت است. اما فقط باید نگران خود بود؟ این جا باز هم لازم به یادآوری است که شیوه زیست و معاش و برخورداری از امکانات نمایندگان مردم، چه در مجلس و چه در دولت، باید به گونه ای باشد که بتوانند از جان و دل، مشکلات مردم را درک کنند.

امیرآبادی فراهانی در بخش دیگری از دفاعیه مجلس در مورد این موضع گفته است: «ما به مردم حق می‌دهیم با توجه به مشکلاتی که دولت در خصوص خودرو و دیگر مسائل به وجود آورده، نسبت به این موضوع حساسیت داشته باشند، اما مجلس برای تأمین خودروی نمایندگان و انجام امور نمایندگی چه باید می‌کرد؟ به نظر می رسد که این جا هم مردم باید به آن ها یاد بدهند چه باید کرد. چه کار می توانستند بکنند؟ از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند، مانند مردم عادی در قرعه کشی شرکت می کردند. به جای این که بگویند وزیر، معاون وزیر و رؤسای بانک ها چندین خودرو دارند، یقه آن ها را می گرفتند که چرا باید این گونه باشد.

البته داشتن خودرو حق طبیعی افراد است، اما در شرایطی که بازار خودرو ملتهب، قیمت ها سرسام آور، شیوه قیمت گذاری محل مناقشه، خودروساز زیان ده، وضعیتِ صنایع وابسته به صنعت خودرو نامناسب است، دریافت لوکس ترین خودروی موجود شرکت ایران خودرو با قیمت کارخانه و به صورت اقساط سه ماهه نه تنها برازنده ساکنان خانه ملت نیست بلکه پیام هایی به جامعه مخابره می کند که چندان مثبت نیست و به نوعی راهی را نشان می دهد که در نهایت به بن بست می رسد.

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار