پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

مقایسه پژو پارس و هیوندای آوانته

هیوندای آوانته، نسل قدیمی همان هیوندای الانترا است که مدتی توسط شرکت کرمان موتور در دو مدل دنده ای و اتوماتیک، به تولید می رسید.

به گزارش وبلاگ «خودروچی»، آوانته از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱ در کارخانه کرمان موتور تولید شد و با آنکه در زمان عرضه، به دلیل ظاهر قدیمی تر نسبت به رقبا و امکانات اندک، آنچنان مورد استقبال بازار قرار نگرفت، اما به مرور با اثبات کیفیت ساخت و دوام بالایش که از زبان مالکانش نقل می شد، بسیاری از طالبان خودروهای با کیفیت و کم دردسر را به سمت خود، کشاند. محبوبیت آوانته هر سال نسبت به سال های قبل، بالاتر می رود. به گونه ای که امروز، نمونه های سالم و نسبتا کم کارکرد آن، با قیمت های بالایی خرید و فروش می شوند. نسخه دنده ای آوانته احتمالا کمتر از مدل اتوماتیک، جلب توجه کرده است. اما با قیمت پایین تر نسبت به نسخه های اتومات، می تواند قشر بیشتری از مشتریان را به سمت خود بکشاند. حال اگر خریدار آوانته دنده ای دست دوم، بخواهد در کنار این خودرو به نسخه صفر کیلومتر یکی از محصولات داخلی هم فکر کند، چاره او چیست؟ مثلا پارس LX صفر کیلومتر! ایرانی صفر را می خرید یا کره ای کارکرده و اثبات شده؟

طراحی ظاهری

طراحی آوانته را قطعا نمی توان با هیوندای های امروزی مقایسه کرد. این خودرو بیشتر به سدان های دهه نود میلادی شباهت دارد. البته با اندکی ارفاق، اسپرت تر از آنها به نظر می رسد! در نمای جلو، آوانته چراغ هایی عبوس دارد که پس زمینه داخلی آنها به رنگ مشکی در آمده است. چراغ ها گرافیک ساده و ابتدایی دارند. جلو پنجره آوانته به شکل یک ذوزنقه ایستاده است که از خطوط افقی مشکی و یک زه کرومی در بالای آنها، تشکیل می یابد. بر روی سپر های آوانته، از زه های فایبر گلاس غیر هم رنگ با بدنه استفاده کرده اند که قدیمی بودن خودرو را پر رنگ تر می کنند. بخش زیادی از فضای سپر جلو با شبکه های ورودی هوا، اشباع شده است. دو چراغ مه شکن کوچک هم در طرفین آن، به چشم می خورند. شاید اگر این مه شکن ها اندکی بزرگتر بودند، چهره آوانته جذاب تر می شد. آوانته از لحاظ طراحی، خودرو عامه پسندی نیست، اما آنقدر هم زشت نیست که غیر قابل تحمل باشد.

در آن سوی میدان، پژو پارس ایستاده است. خودرویی که دیگر جذابیت ظاهری ندارد و بسیاری از ما، هر روزه با دیدن تعداد زیادی از آن، بی تفاوت از کنارش عبور می کنیم. فیس لیفت ایرانی پژو ۴۰۵ که با الهام از پژو ۴۰۶ شکل گرفت، هنوز هم با گذشت سالها، طراحی قابل دفاعی دارد. چراغ هایی کشیده که اخمی نسبتا جذاب برای پارس به وجود آورده اند. گرافیک آنها امروزه بسیار معمولی است، اما در زمان معرفی در مقایسه با پژو ۴۰۵، بسیار جذاب به نظر می آمد. جلو پنجره تک خط پارس، هم رنگ با بدنه است و با وجود سادگی، هماهنگی خوبی با چراغ ها دارد. بر روی سپر های پارس هم زه های پلاستیکی بدون رنگ، دیده می شوند. مه شکن های جلو در پارس، نسبتا بزرگ اند و در تناسب با چراغ های اصلی و چهره کلی خودرو، به نظر می رسند. پارس از دید عموم، ظاهر مقبول تری دارد، اما لزوما زیباتر از آوانته نیست.

آوانته در نمای کناری، ظاهر کلاسیک یک سدان آسیایی را دارد. در طراحی درها، پنجره ها و ستون ها، هیچ نکته خاصی به چشم نمی خورد. اما آنچه که محرز است، تناسب میان خطوط و الگو های بدنه، به خوبی رعایت شده است. خط شانه به سبک اکثر خودروهای آن دوران، یک خط تا است که روی درها کشیده شده است. به تقارن زه های روی سپرها، زهی پلاستیکی هم بر روی درها چسبانده اند. دستگیره ها ظاهری قدیمی دارند و هم رنگ بدنه هستند. آینه های آوانته هم طرحی معمولی دارند و دید نسبتا خوبی در اختیار راننده می گذارند. آوانته در هر دو نسخه دنده ای و اتومات، با رینگ های فولادی و قالپاق های پلاستیکی به دست مشتریان ایرانی رسید. قالپاق های آوانته اگرچه جای رینگ آلومینیومی را نمی گیرند، اما با استایل و قیافه خودرو، هماهنگ به نظر می آیند.

پارس در نمای کناری، حتی از آوانته هم قدیمی تر است! در واقع اتاق پارس، همان چارچوب کلی ۴۰۵ را حفظ کرده و فقط در جلو و عقب، فیس لیفت شده است! فرم بدنه، بیش از حد، جعبه ای و از مد افتاده به نظر می رسد. خطوط روی درها و طراحی قالب درها و پروفیل پنجره ها هم واقعا دیگر در دنیای امروز، جذابیتی ندارند. حتی در مقایسه با آوانته، محصول هیوندای را باید به مراتب مدرن تر دانست. تنها نکته مثبت در طراحی پارس، رعایت تناسبات است و اگر قدیمی بودن را کنار بگذاریم، از لحاظ زیبایی نمی توان ایرادی از آن گرفت. همچون آوانته، از زه های پلاستیکی بر روی درها استفاده شده که البته در پارس، این زه ها با زه های کرومی نازک تری، تزئین می شوند. یک رکاب جدید در زیر درها و هم رنگ شدن دستگیره درها با بدنه، از معدود تغییرات نمای جانبی پارس نسبت به ۴۰۵ هستند. ایران خودرو در سالهای اخیر، از آینه های جدیدی در پارس استفاده کرد که به راهنما مجهز اند و طراحی امروزی تری دارند. پارس LX تا چندی پیش، با رینگ های اسپرت آلیاژی عرضه می شد، اما از جایی به بعد، ایران خودرو ترجیح داد که این محصول را با قالپاق های ۱۴٫۰ اینچی به دست مشتری برساند!

نمای عقب آوانته، بدون شک، دوست داشتنی ترین بخش طراحی این اتومبیل است. اگرچه باز هم عده ای فرم چراغ های آن را نمی پسندند! اما باید اقرار کرد که نسبت به چراغ های عبوس جلو، زیباتر و شیک تر به نظر می رسند. گرافیک آنها هم از نوع کریستالی ساده است. فرم ایستاده چراغ ها، آوانته را شبیه به خودروهای لوکس می کند. طراحی درب صندوق عقب ساده است و جا پلاکی بزرگی بر روی آن، تعبیه کرده اند. سپر عقب، در کمال سادگی و تناسب، طراحی شده و به منظور عدم ایجاد یکنواختی، یک خط مورب در پایین آن، انداخته اند.

پارس در نمای عقب هم شباهت هایی به پژو ۴۰۶ دارد. چراغ ها حالت شیب دار تری نسبت به چراغ های ۴۰۵ پیدا کرده اند. اما گرافیک آنها همچنان از نوع قدیمی طلقی است و در طول این همه سال، ایران خودرو هیچ فکری برای باز طراحی چراغ های عقب پارس، نکرد! هر چند که با گشتی در بازار لوازم لوکس و اسپرت خودروها، می توان انواع چراغ های نئون و LED را برای پارس یافت! درب صندوق عقب پارس با حالتی زاویه دار طراحی شده و مهم ترین تغییر این قسمت نسبت به ۴۰۵، انتقال محل نصب پلاک از سپر به درب صندوق است. سپر عقب پارس همچون آوانته، طرحی قدیمی و ساده دارد و ایران خودرو تنها در برخی تیپ ها همچون LX، چهار عدد سنسور به آن اضافه کرده است. از عقب، هر دو خودرو مقبول و زیبا به نظر می رسند و رقابت تنگاتنگی با یکدیگر دارند.

طراحی کابین

شاید این بخش از مقاله، چندان منصفانه نباشد! چرا که پارس در طول دوران حیاتش، یک فیس لیفت داخلی را تجربه کرده اما آوانته در این مطلب، با همان الگو های طراحی داخلی اولیه، حضور دارد. در حالی که اگر تولید پارس نیز همچون آوانته متوقف می شد، احتمالا با همان داشبورد قدیمی پژو ۴۰۵ سر و کار داشتیم! به هر حال، در این بخش نیز، پارس خودرو مردمی تری است! سبک طراحی خاص کابین آوانته، سبب می شود که هر کسی آن را نپسندد. در کابین آوانته، کنسول وسط با قاب صفحه کیلومتر، به صورت یکپارچه طراحی شده اند تا ارگونومی بیشتری برای راننده، به وجود آید. شکل عجیب دریچه های کولر آوانته هم این نامانوس بودن طراحی داخلی خودرو را، پر رنگ تر نشان می دهد. صفحه کیلومتر آوانته ظاهری قدیمی دارد و با نور پردازی سبز کم رنگ، روشن می شود. فرمان آوانته، فاقد هر نوع کلید کنترلی است و ظاهری معمولی دارد، اما هنگام رانندگی با آن، متوجه می شوید که به اندازه کافی، خوش دست است. با وجود خاص بودن طراحی کنسول، داشبورد مقابل سرنشین جلوی آوانته، از یک سطح صاف و کسل کننده تشکیل می یابد. رودری های آوانته طراحی ارگونومیکی دارند و کلید های شیشه بالابر در این قسمت، با حالتی زاویه دار نصب شده اند. در خصوص کیفیت متریال استفاده شده برای ساخت اجزای کابین، قطعا آوانته جایگاه برتر را از آن خود می کند و پژو پارس LX از این لحاظ، چندین پله عقب تر است! به خصوص که مشکلات بسیاری هم در مونتاژ قطعات کابین پارس، گزارش می شود.

به سراغ پارس LX می رویم. از حق که نگذریم، فیس لیفت کابین خانواده پژو پارس و ۴۰۵، از بهترین پروژه های چند سال اخیر ایران خودرو بود! ایران خودرو با تغییراتی که در طراحی داشبورد این خودروها انجام داد، امکان نصب ایربگ شاگرد را برای آنها فراهم نمود. همچنین دستی بر سر و روی داشبورد خاک گرفته ۴۰۵ کشیده شد و مشتری ها هم رضایت بیشتری پیدا کردند. کنسول وسط پارس، به شکلی کاملا معقول و متناسب، طراحی شده است. دریچه ها به شکل مستطیل هایی هم شکل هستند که با نظم، سر جای خودشان، قرار گرفته اند. پنل تنظیمات تهویه، به شکل دیجیتال و اتوماتیک در آمده که این یک مزیت برای پارس در برابر آوانته است. همچنین در کنسول جدید، پنل سیستم صوتی هم بزرگتر شده و دیگر به راحتی می توان نمایشگر لمسی را بر روی آن، نصب کرد. داشبورد مقابل سرنشین جلو، همچنان به سبک گذشته، شیب زیادی دارد. رودری ها طراحی امروزی تری پیدا کرده اند و ارگونومی بیشتری هم دارند. صفحه کیلومتر پارس های جدید، در مقایسه با آوانته و پژو پارس های قدیم، زیباتر و مدرن تر است. غربیلک فرمان هم از مهم ترین بخش های جدید کابین پارس LX است که با طراحی چند شاخه و کلید های کنترل سیستم صوتی، ظاهری شبیه به فرمان خودروهای وارداتی پیدا کرده است. ایران خودرو تمام پارس های جدید را در تریم دو رنگ کرم – طوسی تحویل می دهد که به سبب آن، فضایی نسبتا دلباز و غیر تکراری در کابین، به وجود می آید.

امکانات رفاهی و ایمنی

آوانته خودرویی قدیمی در بازار ماست و نمی توان انتظار وجود آپشن های رفاهی روز را در آن داشت. هر چند که در همان سالهای تولید در ایران نیز، نسبت به رقبایی همچون رنو مگان، مزدا ۳ و کیا سراتو، فهرست امکانات چندان کاملی نداشت و از همه آنها کم آپشن تر بود! ۲ کیسه ایمنی هوا، ترمز ضد قفل با توزیع کننده الکترونیکی نیروی ترمز (ABS + EBD)، سیستم ضد سرقت، تهویه مطبوع با تنظیم دستی، تنظیم دستی صندلی ها راننده و سرنشین جلو، آینه های برقی مجهز به گرم کن، مه شکن جلو و عقب، ریموت کنترل رادیویی، صندلی های عقب با قابلیت تا شوندگی و شیشه بالابر های برقی ۴ در، تنها آپشن های استاندارد آوانته هستند. با تمام این اوصاف، اگر هدف شما از خرید آوانته، داشتن اتومبیلی بی آزار و با کیفیت است، اشتباه نکرده اید! چرا که آوانته تمام خواسته های شما را بر طرف می کند. در بخش امکانات هم اگر طمع نکنید، نیاز های حداقلی را بر طرف می کند و از لحاظ ایمنی نیز خیالتان راحت باشد.

ایران خودرو در طول سالهای گذشته، با وجود افت کیفیت در ساخت محصولات و حذف برخی آپشن ها، در برخی بخش ها هم امکانات جدیدی به خودروهایش اضافه کرده است. فیس لیفت کابین پارس و استفاده از داشبورد جدید در این خودرو، منجر به اضافه شدن برخی آپشن ها به فهرست امکانات این خودرو شد. گذشته از این موضوع، شرکت ایران خودرو امروز تیپ بندی و کلاس بندی های گوناگونی را برای انواع پارس و سمند، تعریف کرده است. پارس LX در حال حاضر در فول ترین تیپ، با امکاناتی از قبیل ۲ کیسه ایمنی هوا، ترمز ضد قفل با توزیع کننده الکترونیکی نیروی ترمز، کلید های تنظیم سیستم صوتی از روی فرمان، تهویه مطبوع اتوماتیک، سیستم صوتی مجهز به هندزفری بلوتوث و ۴ بلندگو، چراغ های مه شکن جلو و عقب، چراغ نقشه خوان، آینه های جانبی تاشو برقی، شیشه بالابر های برقی جلو و عقب، روکش چرم غربیلک فرمان، سنسور های هشدار دهنده دنده عقب، ریموت کنترل رادیویی، تنظیم برقی پشتی صندلی های جلو، دماسنج هوای بیرون کابین، سیستم قفل شدن اتوماتیک درها با حرکت خودرو و سیستم اخطار دهنده سرقت خودرو با استفاده از بوق به دست خریداران می رسد.

تجربه رانندگی

هیوندای آوانته در هر دو نسخه دنده دستی و اتوماتیک، از پیشرانه ای ۴ سیلندر به حجم ۲۰۰۰ سی سی برخوردار است. این پیشرانه تنفس طبیعی، بدون شک از کم آزار ترین پیشرانه های موجود در بین خودروهای بازار است و در زمان خود نیز، پیشرانه ای پر بازده و قدرتمند به حساب می آمد. آوانته اتوماتیک را همه به شتاب خوب و چالاکی می شناسند. حال تصور کنید که همین شتاب در نسخه دنده ای، چقدر بهتر می شود! چرا که اساسا خودروهای مجهز به گیربکس دستی، چابک تر اند و با تعویض سریع تر دنده ها توسط راننده، شتاب بهتری را به ارمغان می آورند. آوانته قدرت و گشتاوری به ترتیب، معادل با ۱۴۳ اسب بخار و ۱۸۲ نیوتن متر دارد که برای این سدان ۱٫۳ تنی، کاملا کافی و مناسب به نظر می رسند. همان طور که گفتیم، شتاب و توانایی های حرکتی آوانته دستی را باید ستودنی دانست و به جرئت، یکی از سریع ترین خودروهای دنده ای ارزان قیمت بازار است. حتی برخی معتقدند که آوانته دنده ای در مسابقه شتاب، می تواند زانتیا ۲۰۰۰ را با آن همه ادعا، رو سیاه کند! آوانته دنده ای در مدت زمان ۹٫۱ ثانیه، خودش را از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رساند. آوانته همچون بیشتر محصولات هیوندای، کیفیت سواری متوسطی دارد. آوانته نه به اندازه مگان و زانتیا نرم است، نه آنقدر خشک که آزار دهنده باشد. سواری آوانته برای مصارف خانوادگی معمولی، کاملا منطقی به نظر می رسد. هندلینگ آوانته هم در حدی قابل قبول است و حرکات عرضی در آن، نسبت به سایر خودروهای وطنی، کمتر مشاهده می شود.

بیشتر مردم می دانند که پژو پارس LX، در حقیقت همان نسخه TU۵ از خانواده پارس است. پیشرانه TU۵ که با پژو ۲۰۶ تیپ ۵ به ایران آمد، به تدریج در مسیر داخلی سازی قرار گرفت و پس از مدتی، ایران خودرو از این پیشرانه بر روی اکثر محصولاتش، استفاده کرد. پیشرانه TU۵ نسبت به پیشرانه XU۷ پارس های معمولی، مدرن تر، پر بازده تر و کم مصرف تر است. در واقع این پیشرانه با گذشت سالها از زمان طراحی، هنوز هم با اندکی ارتقا و بهینه سازی در بسیاری از محصولات روز پژو و سیتروئن، استفاده می شود. اما نسخه موجود از این موتور در ایران، با ۱۶۰۰ سی سی حجم، قادر به تولید ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور است. پژو پارس LX را با پیشرانه TU۵، خودرویی معمولی از لحاظ شتاب گیری باید دانست. بسیاری معتقدند که همان پیشرانه قدیمی XU۷ بر روی ۴۰۵ و پارس، بهتر جواب می دهد! اما از این موضوع که بگذریم، شرکت ایران خودرو، شتاب صفر تا صد رسمی این خودرو را فراتر از ۱۳ ثانیه اعلام می کند. آن هم در حالت ایده آل! یعنی در عمل، حتی ممکن است که شتاب این خودرو تا ۱۴٫۰ ثانیه هم افت کند! بنابراین در مقام مقایسه با آوانته دنده ای، پارس LX هرگز جای دفاع ندارد و قافیه را به طرزی فجیع، می بازد. البته شتاب پارس LX برای یک خانواده معمولی، آنقدرها هم بد نیست! سواری پارس تا حدودی نرم تر از آوانته است. اما این نرمی به معنای کیفیت بهتر سواری نیست! از لحاظ هندلینگ، پارس ضعیف تر از آوانته عمل می کند و حرفی برای گفتن ندارد.

هیوندای آوانته دنده ای

پژو پارس LX

هیوندای آوانته دنده ای

نقاط مثبت: موتور قدرتمند، شتاب مناسب، کیفیت ساخت بالا، سواری قابل قبول، مصرف سوخت مناسب، استهلاک پایین، دوام بالا، کابین جادار، ایمنی مناسب
نقاط منفی: طراحی نه چندان عامه پسند، امکانات رفاهی اندک، بازار خرید و فروش متوسط، قطعات نسبتا گران

پژو پارس LX

نقاط مثبت: طراحی عامه پسند، طراحی کابین جدید، امکانات رفاهی قابل قبول، سواری نرم، بازار خرید و فروش پر رونق، قطعات یدکی ارزان و در دسترس
نقاط منفی: ظاهر تکراری، شتاب معمولی، کیفیت پایین متریال کابین، کیفیت ساخت و مونتاژ پایین، ایمنی ضعیف