پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

جذاب ترین خودروهای صفرکیلومتر 150 تا 200 میلیونی در بازار

اصولاً با در نظر گرفتن قیمت بالای خودرو در ایران و تبدیل این کالای مصرفی به محل سرمایه گذاری در کشورمان، در واقع لقب جذاب را به هیچ خودرویی نمی توان داد! چراکه حتا بی کیفیت ترین خودروها هم با بالاترین قیمت تمام شده به دست خریداران ایرانی می رسند. چاره چیست؟

باید تلاش کرد که در همین وضعیت کنونی بازار، منطقی ترین گزینه را از نظر امکانات و ویژگی ها نسبت به برچسب قیمتی انتخاب کرد. زمانی که یک خودرو مشخصات فنی قابل قبولی داشته باشد، از نظر ظاهری به اندازه کافی مورد پسند مردم واقع شود و کیفیت ساختش به درجه ای برسد که رضایت خریدار را جلب کند، آن گاه می توان گفت که این خودرو یک گزینه جذاب در بازار است. قطعاً تمام این ویژگی ها به صورت یک‌جا در خودروهای موجود در بازار یافت نمی شوند، اما با اندکی بالا و پایین کردن گزینه های قابل خرید می توان فهرستی از محصولات ارزشمندتر را غربال کرد تا با آگاهی کافی به انتخاب اتومبیل مناسب پرداخت. در این سلسله مقالات هر بار به سراغ یک بازه قیمتی می رویم و صفرکیلومترهای جذاب موجود در آن بازه را معرفی می کنیم. بدیهی است که از معرفی گزینه های دست دوم در این نوشتار صرف نظر شده است. در بخش نخست، بازه قیمتی ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان را مورد بررسی قرار دادیم. اکنون در بخش دوم، به سراغ صفر کیلومترهای جذاب در بازه ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان رفته ایم.

سمند EF7

اولین خودروی ملی، که نزدیک به دو دهه از زمان ورودش به بازار می گذرد، شاید دیگر برای بسیاری از خریداران جذابیت نداشته باشد. سمند یک سدان اقتصادی در سگمنت D است که همیشه از انتخاب های اصلی قشر متوسط جامعه بوده است. شاید این روزها گرد پیری بر چهره اش نشسته باشد، اما هنوز هم پتانسیل آن را دارد که به عنوان یک گزینه صفرکیلومتر مناسب در بازار نام خودش را بر سر زبان ها نگه دارد. در دهه هفتاد با رشد اقتصادی کشور، خودروسازان وطنی به فکر طراحی و تولید محصولات بومی افتادند. «ایران خودرو» در این زمینه همت بیش تری به خرج داد و با همکاری تیمی از مشاوران اروپایی، سمند را بر روی پلت فرم «پژو ۴۰۵» طراحی کرد. پلت فرمی که شاید این روزها قدیمی شده باشد، اما در آن زمان، پایه ای مناسب برای طراحی اولین خودروی ملی ایران به شمار می رفت. سمند به بازار آمد و مورد استقبال خریداران قرار گرفت. فقط یک جای کار مشکل داشت! این که سمند به اندازه کافی ملی نبود! در واقع، زیر کاپوت این خودرو پیشرانه ساخت «پژو» فرانسه نصب شده بود! پیشرانه ای قرضی که چندان تناسبی با مفهوم خودروی ملی نداشت. بنابراین واحد تحقیق و توسعه ایران خودرو بار دیگر دست به کار شد تا با همکاری آلمانی ها، پیشرانه ای اختصاصی برای سمند طراحی کنند. موتور EF7 متولد شد و از میانه های دهه هشتاد بر روی سمند LX قرار گرفت. در ابتدای ورود سمند EF7 به بازار، این خودرو با مشکلات فنی و موتوری گوناگونی مواجه بود. ایران خودرویی ها به تدریج توانستند نقاط ضعف این موتور را برطرف کنند، تا جایی که این شرکت، محصولات جدیدش همچون دنا را با اعتماد به نفس کامل، از همان ابتدا با موتور EF7 به بازار فرستاد.

اما پرسش اصلی این جاست که اصلاً چرا باید یک خریدار خودرو در بازار امروز به سراغ سمند EF7 بیاید. خب اگر این نکته را در نظر بگیریم که عمده مشتریان خودرو در ایران خانواده ها هستند، درمی یابیم که خرید یک سدان مطمئن و جادار برای این قشر از خریداران قطعاً در اولویت اول قرار دارد. در میان سدان های ارزان قیمت بازار، که عمدتاً از محصولات «سایپا» هستند، گزینه دندان گیری به چشم نمی خورد چراکه اکثر آن ها یا موتورهای ضعیفی دارند و یا از کابین کوچکی برخوردارند. این جاست که باید به سراغ سبد سدان های ارزان قیمت ایران خودرو برویم. در این سبد قبل از هر چیز، به محصولات قدیمی پژو برمی خوریم. خودروهایی همچون “۴۰۵ GLX” و «پارس» معمولی که جدا از طراحی قدیمی، اتاق ضعیفی هم دارند که در تصادف ها، ایمنی و استحکام پایینی از خود نشان می دهد. از سویی، پیشرانه XU7 موجود در این خودروها، پیشرانه ای پرمصرف و پراستهلاک است. درست در همین لحظه است که سمند EF7 از راه می رسد. خودرویی که اگرچه همچون سدان های پژو، پلت فرمی قدیمی دارد و چهره آن در خیابان ها کاملاً تکراری شده است، اما مانند پیرمرد کهنه کاری است که قلبی جوان را به آن پیوند زده اند! نقطه قوت این خودرو، دقیقاً همان قلب تپنده ملی آن است. پیشرانه ای که برخلاف پیشرانه XU7، تکنولوژی ساخت بالایی دارد و یک موتور ۱۶ سوپاپ است. قدرت و گشتاور کافی را هم تولید می کند. از همه مهم تر، مصرف سوختش در مقایسه با پیشرانه قدیمی پژو به مراتب بهتر است. البته این موضوع را باید در نظر داشت که در ازای این بهره وری بالاتر، تعمیرات آن هم هزینه‌برتر است و به طور کلی، موتور EF7 به مراقبت بیش تری نیاز دارد. فارغ از بحث موتور، در سمند EF7 مزیت هایی همچون کابین جادار، امکانات قابل قبول و سواری راحت نیز به چشم می خورند. همه این موارد در کنار یکدیگر، سمند موتور ملی را تبدیل به گزینه ای منطقی و نسبتاً بی دردسر برای خانواده های ایرانی می کنند.

کوییک آر

خب گزینه دوم ما به طور کلی با انتخاب اول متفاوت است. اصولاً جنس خریدارانی که به سراغ خودروهایی همچون «تیبا ۲»، «پژو ۲۰۶» و «کوییک» می آیند با مشتریان سمند، پژو ۴۰۵ و پژو پارس تفاوت دارد. کوییک، این فرزند خوانده جدید سایپا که فیس لیفتی برای تیبا ۲ و در حقیقت، نسخه هاچ بک ساینا به شمار می رود، به معنای واقعی کلمه در مدت زمانی که از ورودش به بازار گذشته، گرد و خاک به پا کرده است! طراحی جذاب در کنار امکانات قابل قبول و قیمت رقابتی، بازار خرید کوییک را به شدت داغ کرده است. به گونه ای که عملاً بسیاری از مشتریان پژو ۲۰۶ تیپ ۲ هم ترجیح می دهند با بودجه کم تر، اتومبیلی مجهزتر را بخرند که حداقل از نظر ظاهری هم حرف های تازه ای برای گفتن داشته باشد. سایپا پس از معرفی پرسر و صدای کوییک اتوماتیک به بازار، اقدام به عرضه نسخه دنده ای این خودرو کرد. با توجه به آغاز تحریم ها و توقف تولید کوییک اتوماتیک، کوییک دنده ای عملاً جایگزین این خودرو در بازار شد. در حالی که، علاوه بر تفاوت در جعبه دنده، امکانات رفاهی و ایمنی کم تری هم نسبت به برادر اتوماتیکش داشت، اما نسخه دنده ای کوییک هم طبق پیش بینی ها، مورد استقبال بازار قرار گرفت. سایپا در سال جاری برای ایجاد تنوع در سبد محصولاتش دست به معرفی نسخه هایی ارتقایافته از محصولات گذشته اش زد. کوییک آر، یکی از این دست پرورده های جدید سایپاست. خودرویی که با ایجاد تغییراتی در دیزاین ظاهری، سعی در جذب هرچه بیش تر قشر جوان دارد، اما سایپایی ها در آخرین اقدامات خود برای به روزرسانی این هاچ بک، کوییک آر پلاس و کوییک اس را هم رونمایی کرده اند. خودروهایی که هنوز پای آن ها به خیابان ها باز نشده، اما قطعاً در صورت تحویل به مشتریان، بسیاری از معادلات بازار را به هم می ریزند.

کوییک آر از چندین و چند جهت می تواند خودرویی جذاب برای خریدار ایرانی باشد؛ اول این که اختلاف قیمتش با پژو ۲۰۶ تیپ ۲ هم زیاد است، چه رسد به تیپ ۵، در حالی که، از نظر امکانات و توانایی های فنی، تفاوت فاحشی میان محصول سایپا با خانواده ۲۰۶ وجود ندارد. همین مزیت قیمت رقابتی باعث شده بسیاری از خریداران پیش از رفتن به سمت به تیپ ۲ یا تیپ ۵، نیم‌نگاهی هم به کوییک داشته باشند. تازگی و جذابیت بصری بیش تر در مقایسه با چهره سال‌خورده خانواده ۲۰۶، مهم ترین عامل ایجاد جذابیت برای خریداران کوییک و کوییک آر است. ممکن است برخی بگویند پیشرانه M15 نصب شده در این خودرو که همان موتور تیبا و به عبارت بهتر، نسخه تقویت شده موتور پراید است، پیشرانه ای با تکنولوژی قدیمی و بازدهی پایین. خب در واقعیت هم این موضوع صحت دارد. موتور M15 سایپا همچون M13 نصب شده در پراید، پیشرانه ای ۸ سوپاپ است و تنها ۸۷ اسب بخار قدرت و ۱۲۸ نیوتن متر گشتاور تولید می کند، اما فراموش نکنید که پیشرانه TU3 موجود در ۲۰۶ تیپ ۲ هم موتوری ۸ سوپاپ است! جالب تر این که آن موتور، حتا از پیشرانه کوییک هم توان کم تری دارد! از سوی دیگر، نسبت قدرت به وزن در کوییک به درستی رعایت شده است. به گونه ای که در مدل های دنده ای، واقعاً مالکان این خودرو مشکلی بابت شتاب گیری و توانایی های حرکتی خودرو ندارند. چه بسا که بسیاری از آن ها ادعای شکست دادن رانندگان پژو را هم می کنند! سواری کوییک آر هم نسبتاً نرم تر از ۲۰۶ است و بیش تر مورد پسند خریداران ایرانی قرار می گیرد. فهرست امکانات رفاهی و ایمنی کوییک آر شاید لوکس و تجملاتی نباشد، اما از حداقل های لازم برخوردار است. رنگ بندی های جذاب بدنه و سقف نسخه های مختلف کوییک آر هم در ایجاد کشش بیش تر بازار به سمت این محصول بی تأثیر نیست.

سپهر عظیمی

پایگاه خبری اسب بخار