ایران به جمع پیشگامان شارژ بیسیم خودروهای برقی پیوست
شارژ بیسیم خودرو برقی عنوان پروژهای است که با اعطای کرسی پژوهشی از سوی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران در حال انجام است.
به گزارش ایرنا ، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، پروژه شارژ بیسیم دینامیکی خودرو برقی در آزمایشگاه پژوهشی سیستمهای حرکت پیشرفته دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران زیر نظر دکتر صادق واعظ زاده در حال انجام است. این پروژه در قالب کرسی پژوهشی انتقال توان بی سیم و بدون تماس به اجرا در آمده است و به پژوهش در حوزه فناوری انتقال توان الکتریکی بیسیم و بدون تماس در کاربرد مختلف شامل قطارها، محرکههای الکتریکی و خودروها میپردازد.
صادق واعظ زاده دارنده این کرسی پژوهشی درباره آن گفت: در این کرسی پژوهشی با همکاری تیم قوی و فعال دانشجویی در پردیس دانشکدههای فنی، موفق به طراحی، ساخت و آزمایش سیستمی شدیم که توان الکتریکی را با بازده زیاد به صورت بیسیم به خودرو برقی در حال حرکت منتقل میکند، این سیستم با هدف حل مشکل باتری در خودروهای برقی به عنوان مانع اصلی بر سر راه رواج سریع استفاده از این خودروها به اجرا در آمده است.
به گفته وی، با حاد شدن معضل وابستگی حمل ونقل به سوختهای فسیلی و لزوم کاهش آلودگی هوا در کلانشهرها، توجه بسیاری بر استفاده از خودروهای برقی معطوف شده است. با این حال یکی از چالشهای اساسی در برابر رواج سریع خودروهای برقی هزینه اولیه، هزینه نگه داری، حجم و وزن باتری آنها است، با بکارگیری سیستم شارژ بی سیم دینامیکی در خودروهای برقی، چالشهای فوق رفع و به فراگیر، ارزان و آسان شدن استفاده از این خودروها کمک مؤثری میشود.
بر اساس این گزارش، شارژ دینامیکی خودروهای برقی در دنیا در آستانه تجاری شدن قرار گرفته است، دانشگاهها و شرکتهای فناوری متعددی با حمایت دولتها به همکاری و رقابت در این زمینه مشغول هستند. صنعتی شدن این فناوری در کشورمان همزمان با ورود آن به بازارهای دنیا میتواند منجر به نقش آفرینی ایران در عرصه بینالمللی صنعت خودرو برقی شود.
علاوه بر آن با ترویج استفاده از خودروهای برقی در کشور از میزان وابستگی به سوختهای فسیلی و بحران آلودگی هوای کلانشهرها کاسته میشود، طراحی و ساخت سیستم شارژ بیسیم دینامیکی خودروهای برقی در مقیاس صنعتی در دستور کار آتی این آزمایشگاه قرار دارد.
طبق گفته این استاد بزرگوار : “یکی از چالشهای اساسی در برابر رواج سریع خودروهای برقی هزینه اولیه، هزینه نگه داری، حجم و وزن باتری آنها است، با بکارگیری سیستم شارژ بی سیم دینامیکی در خودروهای برقی، چالشهای فوق رفع و به فراگیر، ارزان و آسان شدن استفاده از این خودروها کمک مؤثری میشود.”
مطلب قابل تامل بی ارتباط بودن چالش های بیان شده این استاد یعنی ” هزینه اولیه، هزینه نگه داری، حجم و وزن باتری” به عنوان طرح مسئله ، با موضوع تحقیق “شارژ بی سیم دینامیکی در خودروهای برقی” به عنوان راهکار حل مشکل یا مسئله است.
برای بیان واضح تر منظورم یک مثال ساده تر می زنم
شما این موضوع شارژ خودرو را با موضوع شارژ گوشی مقایسه بفرمایید (چون قابل لمس تر)
۱-هزینه اولیه:هزینه خرید تجهیزات شارژ بیسیم بسیار گرانتر از شارژ با کابل است
۲-هزینه نگه داری: هزینه نگهداری یک کابل شارژ حتی تعویض اش بسیار ارزانتر از تعمیر دستگاه های شارژ بیسیم است.
۳-حجم و وزن باتری: این مسئله هم ارتباط مستقیمی با شارژ بیسیم ندارد اگر نیت بالا بردن کارایی باشد مگر اینکه بگوییم حجم باتری را کم می کنیم چون می توان متناوبا آن را شارژ کرد.
شاید بهترین علت برای طرح مسئله این تحقیق می توانست “در دسترس بودن بیشتر شارژ برای خودرو های برقی و استفاده از خودرو بدون نیاز به توقف های بلند مدت برای شارژ و کم کردن معطلی راننده” باشد.
نکته مبهم این تحقیق عدم اشاره به زیر ساخت های مورد نیاز و حتی تاثیرات برق فشار قوی بر اکو سیستم و بر سرنشینان است.
اضافه بر آن، تحقیق روی موضوعی که علت یک معلول است در فقدان معلول کاری عبث به نظر می رسد . تا زمانی که ما خودروی برقی تولید نکنیم این تحقیق برای ما کارکردی نخواهد داشت (شاید فقط برای صادرات) – بهتر قبل از تحقیق روی علت یا حداقل همزمان با آن معلول(خودروی برقی داخلی) هم ایجاد بشه(در دنیا اول خودروی برقی تولید کردند و در دسترس مشتری قراردادند بعد به سمت تحقیق روی شارژ بیسیم حرکت کردند)
متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلات ما در ایران همین استفاده از ایده های موجود دنیا بدون تحقیق حتی در علل استفاده از آنهاست که می خواهیم فقط بگوییم ما هم داریم و ما هم می توانیم.
ایران مگه خودروی برقی هم داره…؟ اینا همش حرفه رو کاغذ فقط کار میکنه.