پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

انواع درهای خودرو ؛ از درِ پروانه ای تا مدل خودکشی

در منظره خودروهای امروزی، روش ورود و خروج افراد در خودرو می‌تواند به همان اندازه‌ای متنوع باشد که خود طراحی خودرو نیز است. در حالی که، بیش تر رانندگان به درهای معمولی عادت کرده‌اند، صنعت خودروسازی جهان تا امروز انواع مختلف درها را مطابق با سلیقه و طراحی خودروها تولید کرده است، که در نوع خود جالب هستند.

از بهره‌برداری حداکثری از فضای کوچک تا به نمایش گذاشتن دستاوردهای مهندسی، این درها برای پاسخ‌گویی به چالش‌ها و فلسفه‌های طراحی خاص تکامل یافته‌اند. بیایید به‌طور دقیق‌تر به انواع مختلف درهای خودروها نگاهی بیاندازیم و با طراحی‌ها و عملکردهای منحصربه‌فرد آن ها بیش تر آشنا شویم.

درهای معمولی

درهای معمولی که به طور معمول در اکثر خودروها دیده می‌شوند، به علت قرارگیری محور مچ در جلوی کناری خودرو، قابلیت باز شدن به جلو را دارند. این درها به دو طرف و به سمت کنار باز می‌شوند و معمولاً در یک زاویه تقریباً ۹۰ درجه قرار می‌گیرند. مزیت اصلی این طراحی، سادگی آن است که سبب می‌شود تولید و نگهداری آن ها هزینه کم تری داشته باشد.

در طول سال‌ها، طراحی درهای معمولی تکامل یافته و از ویژگی‌های ایمنی مانند ستون های کناری و قفل‌های ایمنی کودکان استفاده می‌کند. درهای معمولی همچنین مزیت کم ترین نیاز به فضا برای باز شدن را دارند، که باعث می‌شود در مکان‌هایی مانند پارکینگ تنگ یا گاراژ‌ها مناسب باشند. از جمله مشکلاتی که با درهای معمولی همراه است، می‌توان به خطر آسیب رساندن به عابران پیاده یا دوچرخه سواران در صورت باز شدن ناگهانی در راه آن‌ها اشاره کرد.

درهای گالوینگ

درهای بالابر (Gullwing)، همچنین به عنوان (Falcon Wing) نیز شناخته می‌شوند و دارای طراحی متمایزی هستند که در آن درها به سقف خودرو متصل می‌شوند و نه به طرف کناری، که طراحی شبیه به بال های پرنده در حال پرواز دارد. این درها در دهه ۱۹۵۰ توسط مدل مرسدس بنز ۳۰۰ اس‌ال (۳۰۰SL) شهرت یافت و از آن زمان به بعد هم توسط خود کمپانی مرسدس توسعه یافته اند.

خودروهایی که از درهای بالابر استفاده می‌کنند، ظاهری جذاب دارند. همچنین به دلیل باز شدن به سمت بالا، در فضاهای تنگ، دسترسی بهتری دارند. با این حال، چالش‌های عملی مرتبط با درهای بالابر وجود دارند. این درها اغلب نیاز به مکانیسم‌های محکم و پیچیده‌تری برای حرکت به سمت بالا و پایین نیاز دارند و حتماً باید از جک های کمکی در این مکانیزم استفاده کرد. در مواقعی که یک خودرو وارونه شود، درهای بالابر ممکن است با چالش‌های خروج افراد همراه باشند، اگرچه طراحی‌های مدرن با مکانیزم‌های اضطراری این مسئله را مدیریت کرده‌اند.

درهای پروانه ای

درهای پروانه‌ای (Butterfly doors) به طور عمودی باز می‌شوند، اما برخلاف درهای بالابر، در محور ستون A خودرو قرار می‌گیرند. هنگام باز شدن، این درها به صورت بازویی به بیرون و بالا می‌چرخند و شبیه بال های یک پروانه در حال حرکت هستند. این نوع درها در دهه ۱۹۶۰ توسط آلفا رومئو معرفی شدند و به طور عمده توسط خودروهای عملکرد بالا و خودروهای اسپرت استفاده می‌شوند.

این طراحی نه تنها جذابیت ظاهری خاصی دارد، بلکه برخی مزایای عملی نیز دارد. به عنوان مثال، درهای پروانه‌ای در فضاهای تنگ می‌توانند مفید باشند، زیرا به طور عمودی باز می‌شوند و خطر خراشیدگی در را کاهش می‌دهند. البته اغلب نیاز به مکانیسم‌های محور پیچیده دارند که می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های تولید شود.

خودروهای مجهز به درهای پروانه‌ای ممکن است نیاز به تقویت ساختاری بیش تری جهت حمایت از درها در هنگام باز شدن داشته باشند. یکی از چالش‌های مرتبط با درهای پروانه‌ای این است که بستن آن ها در موقعیت نشسته، به خصوص برای افراد کوتاه قد دشوارتر است.

درهای خودکشی

درهای خودکشی (Suicide doors) یا درهای کوچ (Coach doors) که در بخش درهای عقب به طور برعکس باز می شوند. در گذشته، این نوع درها در خودروهای مختلف رایج بودند، اما در طول زمان، درهای معمولی با محور چرخش به سمت جلو به محبوبیت بیش تری دست پیدا کردند.

نام درهای خودکشی از خطر مشاهده شده در این طراحی منشأ می‌گیرد. اگر یک درِ خودرو در حین رانندگی به طور تصادفی باز شود، جریان هوا می‌تواند آن را به طور کامل باز کند و باعث آسیب به سرنشینان شود. با این حال، بسیاری از پیاده‌سازی‌های مدرن این طراحی، مکانیزم‌های ایمنی را در بر می‌گیرند تا این خطرات را کاهش دهند.

یکی از مزایای درهای خودکشی سهولت دسترسی به صندلی‌های عقب است، به خصوص در خودروهای پیکاپ با کابین بزرگ یا سدان‌های بزرگ تر. تولیدکنندگان خودروهای لوکس مانند رولزرویس هنوز از درهای کوچ در برخی مدل‌ها استفاده می‌کنند و سهولت ورود و خروج را برای مسافران مورد تأکید قرار می‌دهند. اگرچه در طراحی خودروهای مدرن کم تر مرسوم هستند، اما درهای خودکشی همچنان به عنوان یک ویژگی متمایز در برخی خودروها وجود دارند.

درهای قیچی

درهای قیچی، که به دلیل ارتباط آیکونیک آن ها با لامبورگینی به نام درهای لامبو معروف هستند، درهایی هستند که در محور ثابتی که نزدیک به جلوی در قرار دارد، به صورت عمودی چرخش می‌کنند. هنگام باز شدن، در به سمت بالا و کمی به بیرون حرکت می‌کند. یکی از اولین مدل‌های برجسته که از درهای قیچی استفاده می کرد، لامبورگینی کانتاش بود که نقش مهمی در شهرت این نوع در، در بین علاقه‌مندان به خودروها داشته است.

درهای قیچی هنگامی که باز می‌شوند، تأثیر بصری چشم‌گیری دارند و در مقایسه با درهای معمولی، نیاز کم‌تری به فضای جانبی برای باز شدن دارند. این باعث می‌شود که در موقعیت‌های کم فضا، گزینه مناسبی باشند.

با این حال، ورود و خروج در خودروهایی که دارای درهای قیچی هستند، به ویژه در فضاهای محدود، ممکن است چالش برانگیز باشد. همچنین، تجهیز خودروها با درهای قیچی هزینه‌بر و نیازمند ملاحظه دقیقی در توزیع وزن و سلامت سازه است.

درهای کشویی

درهای کشویی با حرکت افقی در طول یک ریل عمل می‌کنند و به طور معمول به سمت عقب خودرو حرکت می‌کنند، به جای باز شدن به صورت بالا و یا به بیرون. این نوع درها عمدتاً با ون‌های کوچک مانند داج گرند کاراوان و تویوتا سی‌ینا مرتبط می‌شوند.

درهای کشویی چندین مزیت را ارائه می‌دهند، به خصوص در فضاهای کوچک که شعاع درهای معمولی ممکن است محدودیتی داشته باشد. همچنین این درها ورودی وسیعی را فراهم می‌کنند، که ورود و خروج مسافران را آسان‌تر می‌کند، به ویژه در صندلی‌های ردیف سوم.

یکی از مزایای اضافی این نوع درها کاهش خطر برخورد با اشیا یا عابران پیاده هنگام باز شدن در است. برخی از نسخه‌های مدرن درهای کشویی حتا مجهز به سیستم‌های خودکار هستند که به آن ها اجازه می‌دهد با فشار دکمه باز و بسته شوند. یکی از چالش‌های درهای کشویی این است که مکانیزم آن ها ممکن است در طول زمان گیر کند یا عدم تناسب داشته باشد و نیاز به تعمیر و نگهداری داشته باشد. با این حال، به دلیل راحتی و کارایی آن ها، این درها یک انتخاب رایج برای خودروهای مختص به خانواده هستند.

درهای دو محوره

درهای دومحوره (Dihedral doors) یا درهای عمودی نوعی منحصر به فرد هستند که عناصری از درهای قیچی و پروانه‌ای را ترکیب می‌کنند. این درها در امتداد دو محور می‌چرخند که به آنها اجازه می‌دهد به صورت همزمان به سمت بالا و به بیرون حرکت کنند. گوئنیگ‌زگ آگرا یک خودروی برجسته است که از درهای دومحوره بهره می‌برد و مکانیزم عملکرد متمایز آنها را به نمایش می‌گذارد.

در هنگام باز شدن، درهای دومحوره با زاویه‌ای کم به سمت بیرون و پس از آن به سمت بالا می‌رود که تأثیر بصری چشمگیری را ایجاد می‌کند، به ویژه هنگامی که از جلوی خودرو به آن ها نگاه می کنید و در کل این سبک طراحی از بال پرندگان الهام گرفته شده است. این طراحی نیازمند مکانیزم پیشرفته ای است تا به طور صحیح عمل کند، بنابراین در خودروهای لوکس و با عملکرد بالا بیش تر دیده می‌شوند.

درهای دومحوره، هر چند در عملکرد خود جذاب هستند، اما نیازمند بررسی‌هایی هستند. حرکت دو محوره ممکن است نیازمند فضای زیاد باشد که در هنگام باز شدن با جایی برخورد نداشته باشد. همچنین سخت‌افزار و مکانیزم‌های پیچیده، وزن کلی این سبک از درها را بالا می برد.

درهای کنوپی

درهای کنوپی یک نوع درِ خودرو هستند که بخش بالایی کامل آن، شامل پنجره جلو و سقف، باز می‌شود. این طراحی می‌تواند به سقف کاکپیت جت جنگنده نیز شباهت داشته باشد. خودروی Sterling Nova kit مثال بارزی از خودرویی با درهای کنوپی است.

مزیت اصلی درهای کنوپی، دسترسی بدون مانعی است که به داخل خودرو فراهم می‌کنند، زیرا هیچ ستون درِ سنتی یا ساختاری در مسیر قرار ندارد. این امر ورود و خروج از خودرو را، به ویژه در شرایط سخت، آسان‌تر می‌کند.

اما خودروهایی که درهای کنوپی دارند، چالش‌هایی نیز دارند. ابعاد بزرگ و حجم گسترده مکانیزم بازشوندگی می‌تواند آن ها را سنگین و پیچیده سازد. علاوه بر این، در صورت وقوع تصادف و واژگونی خودرو، خروج از آن ممکن است بسیار چالش‌برانگیز باشد.

درهای قو

درهای قو (Swan doors) با مفصل‌هایی طراحی شده‌اند که به زاویه‌ای تنظیم شده‌اند و به درِ خودرو اجازه می‌دهند همزمان به سمت بالا و به بیرون باز شود. این طراحی منحصر به فرد وقتی که درها باز می‌شوند، شباهتی به حرکت زیبای بال های قو دارند، که همین امر باعث به وجود آمدن نام آن شده است. استون مارتین یک خودروساز برجسته است که در مدل‌های مختلفش از درهای قو استفاده کرده است، از جمله استون مارتین DB9 و ونتیج.

یکی از مزایای اصلی درهای قو این است که باز شدن زاویه‌دار آن ها خطر خراشیدن لبه پایینی در را در تماس با لبه بلند جدول ها یا موانع دیگر کاهش می‌دهد. علاوه بر این، حرکت به سمت بالا و به بیرون به معنای نیاز کم تری به فضای کناری برای باز شدن نسبت به درهای معمولی است. با این حال، مانند سایر طرح‌های منحصر به فرد درِ خودرو، درهای قو نیازمند جک های کمکی است که هزینه تولید را بالا می برد.

درهای بازشونده جلو

درهای بازشونده جلو (front-hinged doors) با درهای معمولی کناری خودروها متفاوت هستند، به جای این که در لبه‌های کناری دَوران داشته باشند، در بخش نمای جلویی خودرو دوران دارند.

اگرچه این مدل در طراحی‌های مدرن خودروها رایج نیستند، اما درهای بازشونده به سمت جلو در اولین خودروهای جهان بسیار دیده می‌شدند. یک مثال بارز از خودروهایی با درهای بازشونده جلو، ب ام و ایستا (BMW Isetta) است، یک خودروی کوچک تولیدشده در دهه ۱۹۵۰.