![](https://asbe-bokhar.com/wp-content/litespeed/avatar/fe7895ae7a825ec834eb6994a8dec51b.jpg?ver=1719662956)
نامزدهای ریاست جمهوری بخوانند: واردات خودرو ارز فراوان و ارتباط آزاد می خواهد
![نامزدهای ریاست جمهوری](https://asbe-bokhar.com/wp-content/uploads/2024/06/presidential-candidates-1403--900x506.jpg)
برخی نامزدهای چهاردهمین دوره ریاست جمهوری تلاش می کنند با دست گذاشتن بر موضوعاتی حساس مانند خودرو نظر رأی دهندگان را به خود جلب کنند. آیا آن ها می دانند واردات خودرو، ارز فراوان و ارتباط آزاد می خواهد؟ آیا می توان وعده های آنان را باور کرد؟
![فونیکس آریزو 8](https://asbe-bokhar.com/wp-content/uploads/2024/06/fownix.gif)
![فونیکس آریزو 8](https://asbe-bokhar.com/wp-content/uploads/2024/06/fownix.gif)
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری روز جمعه هفته جاری (۸ تیر ۱۴۰۳) در حالی برگزارخواهد شد که هر یک از نامزدها کم و بیش آینده صنعت خودروسازی کشور را در برنامه تبلیغاتی خودرو قرار داده اند.
به عنوان مثال، یکی از این نامزدها از اجرای کامل قانون واردات خودرو در دولت بعد خبر داده و معتقد است: «بیش از نیم قرن رانت کافی است. خودروی داخلی باید با خودروی خارجی رقابت کند؛ قانون واردات خودروهای نو و کارکرده را در دولت بعدی حتماً به طور کامل اجرا خواهیم کرد.»
نامزد دیگر معتقد است که قدم نخست در ساماندهی صنعت خودروسازی، ثبات برنامه و مدیریت است؛ در شرایطی که برنامه وجود داشته باشد، با تغییر مدیر هم برنامهها تغییر نمیکند و مدیران جدید نمیتوانند اعمال سلیقه داشته باشند. در برنامهریزیها برای صنعت خودروسازی، میتوان از نظر کارشناسان بینالمللی استفاده کرد و پس از تطبیق ایدههای آنها با واقعیتهای جامعه برنامهها را اجرایی کرد. یک نفر هم مدعی است که واردات خودروی خارجی را آزاد می کنم و با شرکت های بزرگ خودروسازی دنیا هم تولید مشترک خواهم کرد.
در این شرایط، یک کاندیدا از تدوین سند جامع و راهبردی برای رونق صنایع خودروسازی و قطعهسازی کشور به منظور افزایش کیفیت خودروهای داخلی در دولت خود سخن گفت. یکی هم که مسیر خودروی برقی را انتخاب کرده است می گوید: «مافیای خودرو از آسایش و رفاه مردم ناراحتند؛ از رفع آلودگی هوا و کاهش ترافیک ناراحتند؛ چون قیمتها را به نفع مردم شکستیم.»
در این شرایط هر کدام از این نامزدها سعی کرده اند که به نوعی از صنعت خودروسازی برای خود رأی جمع کنند. حتا برخی نیز نشست هایی در خصوص بررسی چالش های امروز صنعت خودروسازی و راه های برون رفت از آن برگزار کرده اند. نکته جالب توجه این است که هیچ کدام از آن ها نه برنامه ای برای برونرفت از این وضعیت ارائه کرده اند و نه حرف تازه ای بیان کرده اند، بلکه در بهترین حالت به تشریح وضعیت موجود پرداخته اند.
واردات خودرو نیز یکی دیگر از موضوعاتی است که در کنار خصوصی سازی و مبارزه با مافیا در محور وعده های آنان قرار گرفته است. برخی وعده آزادسازی واردات را داده اند.
در این میان به طور دقیق مشخص نیست که منظور از آزادسازی چیست، چراکه در حال حاضر نیز واردات آزاد است، اما در این دو سال از یک سو، آن گونه که باید پیش نرفته است و از سوی دیگر، غیر از برخی موارد استثنایی مبدأ اصلی واردات مانند تولید به چین می رسد.
بنابراین از یک سو باید دید منظور از آزادسازی واردات چیست؟ آیا منظور افزایش تعامل با سایر کشورهاست؟ آیا راهکاری برای این تعامل پیدا کرده اند؟ آیا قرار است تحریم ها برچیده و مسیر نقل و انتقال مالی و حمل و نقل باز شود؟ آیا می دانند که ارز یکی از چالش های اصلی واردات است؟ آیا برای تأمین و تخصیص ارز به میزان کافی برنامه ای دارند؟ قرار است در دوره آنان اتفاق خاصی رخ بدهد؟
به بیان دیگر باید دید که این وعده ها از کجا می آید؛ آیا آن ها توانمندی و راهکاری جدید دارند یا با توجه به داغ بودن موضوع تنها تلاش کرده اند که از قافله تبلیغات دور نمانند؟
به نظرمی رسد نامزدهای ریاست جمهوری یک بار دیگر باید یا حرف های خود را بشنوند و یا بار دیگر آن ها را بخوانند؛ خصوصی سازی و خروج دولت از خودروسازی علاوه بر عزم و اراده ای ملی، برنامه می خواهد؛ آزادسازی واردات به معنای واقعی کلمه نیز هم ارز فراوان و هم به تعامل و ارتباط آزاد با بسیاری از کشورها نیاز دارد؛ آیا توان عملی کردن وعده های خود را دارند؟
کلا مردم قطع امید از اختیارات محدود پست ریاست جمهوری اند چون تصمیمات کلان که مسئله اصلی مردم هم هستند معمولا، اصلا در این پست گرفته نمیشود.
و همینطور ریاست جمهور ها هم بشدت از عیلتر و صافی میگذرن که نهایتا همشون همسو با یک رویه و یک استراتژی و یک اعتقاد هستند و اصلا تنوع در نامزدها هیچوقت دیده نمیشه یا اگر هم دیده بشه تجربه نشون داده که فیک هستش و معمولا بعد از رای آوردن همون مسیری رو خواهند رفت که همه نامزدهای دیگه میرن. کلا خیلی موضوع حائز اهمیتی نیست انتخابات ریاست جمهوری و این را من نمیگم تجربه میگه. بلاخره یکی میاد و چهار نفر از نزدیکانش به نان و نوایی میرسن و همین رویه همینطور ادامه پیدا میکنه بدون اینکه کشور از وضعبت بحرانی خارج بشه
همه اینها که فرمودید درست ، ولی وعده دادن و دروغ گفتن که چیزی نمیخواد !!! یه حکایتی هستش که میگه : طرف میر ه کاندید ریاست جمهوری بشه ، میگن مدرک تحصیلی تون چیه ؟ میگه که هیچی ، بیسوادم . میگن که آخه اینجوری نمیشه که ! میگه : مگه ری ….. ن تو مملکت هم سواد میخواد ؟
شما کافیه خود این وعده ها رو کامل بخونید تا به عمق فاجعه پی ببرید . نوشته کمر قیمتها رو شکستیم !! خودروی خارجی رو حداقل دوبرابر قیمت جهانی میدن ، کمر خودمون و آرزوهای جوانی مان رو در میانسالی شکستند !! میگه قانون واردات رو کامل اجرا میکنیم !! خوب الان که داره اجرا میشه . خودروی ۱۲۰۰۰ دلاری رو ۳۰۰۰۰ دلار میفروشید !! خود خود خود مافیا همین افراد هستند .
واردات خودرو پول فراوان میخواد ولی حرف بی ربط زدن که هزینه نداره ! کسی هم به خاطر وعده توخالی تا حالا مواخذه نشده