پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بورس کالا تنها گزینه امن در شرایط ناایمن       

عرضه خودرو در بورس کالا در حالی در هاله ای از ابهام قرار گرفته است که به نظر می رسد در حال حاضر، بورس کالا تنها گزینه امن در شرایط ناایمن اقتصادی کشور است.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، عرضه خودرو در بورس کالا فارغ از بحث هایی که این روزها پیرامون آن شکل گرفته است در شرایط فعلی بهترین گزینه به شمار می آید. البته شاید در کوتاه مدت برای مصرف کنندگان نفع آنچنانی در پی نداشته باشد. در همین حال باید در نظر داشت که عرضه خودرو در بورس کالا، به رغم زمان کوتاهی که از آن می گذرد، توانسته است به خوبی قابلیت های خود را نشان بدهد. هر چند همچنان برخی نهادها و سازمان به بهانه های مختلف از جمله عدم شفافیت در پی جلوگیری از توقف عرضه خودرو در بورس کالا هستند. با این حال، این روش کارایی و توانمندی خود را نسبت به سایر روش ها نشان داده است. البته در این میان شاید برخی شیطنت ها همانند شایعاتی مبنی بر قیمت سازی وجود داشته باشد، اما در عین حال، باید در نظر داشت که شرایط امروز اقتصادی کشور منجر به خلاقیت در مسیرهای غیر اقتصادی و اخلاقی می شود.

از آن قابل توجه تر و تعجب آورتر اصرار برخی نهادها و سازمان ها بر پیمودن راهی است که پیش تر آزموده شده و نتایج تأسف آور آن نیز به وضوح قابل رؤیت و رصد است. همین برنامه ها و راهکارها هستند که باعث خلق دلالان در قالب های قدیم و جدید شده و می شوند. یکی از این راهکارها که طی سال های اخیر به بهانه انحصار باعث قد علم کردن دلالان در این بازار شده، قیمت گذاری دستوری است. در این خصوص بارها و بارها صحبت شده است. اثرات زیان بخش آن نیز چه در جلسه ها و چه در رسانه ها به کرات تشریح و بیان شده اند، اما همچنان برخی حضور نهادهای قیمت گذار را ضروری می بینند. حال این ضرورت از زاویه دید چه گروه یا افرادی است، مشخص نیست، چراکه در طول دوران قیمت گذاری دستوری تنها سفته بازان حرفه ای و برخی افراد عادی جامعه منتفع شده اند، دلالان حرفه ای که در هیچ کجای دنیا نمی توانند این چنین در بهشت برین به سر ببرند. اما برای افراد عادی جامعه وضع فرق می کند، چراکه شرایط اقتصادی و کاهش قدرت پول ملی و سودای کسب سود به این سمت آن ها را سوق داده است. این میل و رقبت به دلالی نیز ریشه در تصمیمات کلان اقتصادی و سیاسی دارد.

در واقع، بازار خودرو مانند سایر بازارهای این چنینی، تابعی از شرایط موجود هستند. به بیان دیگر، سرمایه جایی می رود که سود در آن جا وجود داشته باشد. بازار خودرو مانند بازار ارز، سکه و طلا یکی از این بازارها به شمار می آید، یعنی وقتی بنا به دلایل مختلف شرایط برای فعالیت اقتصادی مهیا نیست، سرمایه مسیر دیگری را پیدا می کنند. اصرار بر قیمت گذاری دستوری یکی از عواملی است که این راه را برای بسیاری هموار و جذاب کرده است، اما این جذابیت ۱۵۰ هزار میلیارد تومان برای خودروسازان زیان انباشته تولید کرده است. مبلغی کلان که مشخص نیست کجا رفته است، اما این که چه بر سر خودروسازان و در اصل مردم آورده کاملاً آشکار و بی نیاز از توضیح است. حالا در این وضعیت امکانی پیش آمده است که از یک سو، خریدار با قیمتی کم تر از بازار می تواند خودرو خریداری کند و از سوی دیگر، مابه‌التفاوت قیمت پایه و نهایی به تولید بازمی گردد. هر چند نکته اصلی مخالفان در همین بخش نهفته است، اما آیا اثرات این نوع فروش صدها برابر از لاتاری و قرعه کشی بهتر نیست؟ آیا در بورس کالا امکان خلق دلال های جدید وجود دارد؟

در این میان، تعجیل و عجله و حجم عظیم مخالفت ها با بورس کالا مشخص نیست که از کجا سرچشمه می گیرد، اما پرسش اصلی این است که این دلسوزان مردم طی سال های حکومت شورای رقابت بر صنعت خودرو، کجای داستان قرار داشته اند و چه نقشی را ایفا می کردند؟ در زمان زیان تولید و زیان فروش کجا بودند؟ چرا تصمیم های‌شان تنها به نفع بخش رانت خوار جامعه است؟ در آخر این که، چرا همانند شورای به بورس کالا زمان نمی دهند؟ عدم نفع چه گروه یا افرادی آن ها را نگران کرده است؟