پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بررسی کامل تیپ های سانگ یانگ رکستون

«سانگ یانگ»، چهارمین خودروساز کره جنوبی، برای ما ایرانی ها برندی شناخته شده است. در اوایل دهه ۸۰ سانگ یانگ، که با همکاری «دایملر بنز» آن موقع ها خودروهایی با کیفیت و توانایی فنی قابل قبول ارائه می داد، با اتکا به همین نام «بنز» و پشتوانه فنی آن و طرح هایی که البته شبیه به بنز هم بودند وارد ایران شد و توانست فروش خوبی را هم تجربه کند.

چند سال بعد و با آزادسازی واردات و روابط نسبتاً پایدار سیاسی و با توجه به عدم تعادل میان عرضه و تقاضا و سانگ یانگ به ایران بازگشت.

در این مقاله شاسی بلند سانگ یانگ، «رکستون» را با هم بررسی خواهیم کرد.

نسل اول رکستون، سال ۲۰۰۱ به میدان آمد. قرن جدید شروع طراحی های عجیب و غریب سانگ یانگ بود و رکستون هم به عنوان شاسی بلند میان سایز آن از این قاعده مستثنا نبود. نسل دوم آن، که بهتر است آن را فیس لیفت نسل اول بنامیم، از سال ۲۰۰۶ به بازار آمد و رکستون با این مدل در بازار ایران به فروش رسید.

ویژگی های فنی

رکستون های وارداتی به ایران از یک موتور ۶ سیلندر با ۲۴ سوپاپ و حجم ۳۱۹۹ سی سی بهره می برند. این موتور قدرت ۲۲۰ اسب بخار در دور ۶۱۰۰ دور بر دقیقه و ۳۱۲ نیوتن متر گشتاور در دور ۴۶۰۰ نیوتن متر را تولید می کند. از اعداد و ارقام کاملاً مشخص است که با یک موتور به یادمانده از دهه ۹۰ و بهینه شده در دهه قبل طرف هستیم. قدرت این نیروگاه نیز توسط یک جعبه دنده ۵ سرعته تیپ ترونیک به چهار چرخ منتقل می کند.

امکانات رفاهی و ایمنی

از آن جا که رکستون مدل لوکس شاسی بلندهای سانگ یانگ است توقع می رود فهرست بلندبالایی از امکانات را داشته باشد که همین طور هم هست:

• ترمز ضد قفل
• سامانه توزیع نیروی ترمز
• سیستم کنترل سرعت خودرو در سرپایینی
• سیستم ضد واژگونی
• سیستم کنترل پایداری
• ۴ کیسه هوا
• سنسور نور
• دوربین دنده عقب همراه با حسگر
• سیستم فرمان حساس به سرعت
• کروزکنترل
• تهویه مطبوع همراه با کنترل کیفیت هوا
• سانروف
• گرم کن صندلی ها
• تریم چوب و چرم
• سیستم صوتی با قابلیت پخش تصویر و ۶ بلندگو و ۲ آمپلی فایر

امکاناتی که این خودرو را با توجه به سال ساخت، خودرویی هیجان انگیز نشان می دهد.

رکستون عجیب اما باوقار

پسر خلف دو تُنی سانگ یانگ از نظر ابعاد جالب توجه است و در برخورد نخستین، شما را از حضور یک خودروی مناسب خارج جاده آگاه می کند. اما حقیقتاً زشت است، زیبایی شناسی در این خودرو جایی ندارد. هرچند ابعاد خودرو و قطعات بدنه هماهنگی خوبی دارند و هارمونیک به نظر می آیند، اما اصلاً زیبا نیست. در نمای جلو شما اساساً یک تخم مرغ را می بینید. فرم بیضی چراغ ها و کلیات سپر و کاپوت با هم یک شکل تخم مرغی بزرگ را ساخته اند. جالب است که جلوپنجره هم به سبک بنز است و همراه با کاپوت بالا می آید تا عمق نفوذ بنز به رگ های سانگ یانگ مشخص باشد.

در نمای کناری اولین نکته گلگیرهای برآمده آن است که شکل و اندازه اش شبیه به S کلاس نسل قبل است و البته انصافاً در این قسمت زیباست. ستون C نیز می شد بهتر طراحی شود. درها و آینه ها و فرم شیشه ها همه هماهنگ و با اندازه متناسب هستند تا حداقل در نمای کناری کمی زیبایی ببینیم.

نمای عقب با شیشه بزرگش کاملاً جالب توجه است. شیشه عقب طرح خاصی دارد و کمی غریب است، اما با ستون C به خوبی هماهنگ شده است. درِ عقب تقریباً فضای کل قسمت عقب را در بر گرفته است و همین عامل دسترسی با فضای زیاد را برای صندوق فراهم کرده که رضایت بخش است. چراغ ها نیز در کمال سادگی و به سبک و سیاق خودروهای اوایل قرن جدید طراحی شده اند. نوشته رکستون با اندازه بزرگ در پایین جای پلاک نیز خلاقیتی قابل تقدیر است.

کیفیت رنگ و مونتاژ را از «هیوندای» بالاتر و کمی بهتر از «کیا» دیدیم. به خصوص کیفیت رنگ که به نظر با همکاری آلمانی ها در استانداری بالاتر از استانداردهای کره انجام شده است. درِ خودرو را که باز می کنیم با کابینی زیبا و شکیل مواجه می شویم. کیفیت ساخت واقعاً بالا و کاملاً قابل رقابت با «وراکروز» است.

نسل دوم رکستون G4

پس از انتقادهای شدید و البته افت فروش محصولات سانگ یانگ بالاخره مدیران این کمپانی با اصالت تصمیم گرفتند که خاص نباشند، بلکه زیبا باشند. با «تیوولی» و «کراندو» این روند آغاز شد و در سال ۲۰۱۷ به رکستون رسید. «رکستون G4» خیلی زود از پس قلدرهای کلاس خودش، مثل سری “X5” و «لندکروز» و «پاجرو»، برآمد و در سال ۲۰۱۸ چند جایزه را هم از آن خود کرد تا سانگ یانگ نشان دهد موفقیت های «تیوولی» اتفاقی نبوده است.

ویژگی های فنی

سانگ یانگ در این نسل، به رسم بازار چند سال اخیر خودرویی جهان، موتور خود را کوچک کرد و در رکستون از یک موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ خطی استفاده کرد که با حجم ۱۹۹۸ سی سی توانایی تولید ۲۲۲ اسب بخار در دور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه و ۳۵۰ نیوتن متر گشتاور در دور ۴۵۰۰ دور بر دقیقه را دارد. این موتور پرخوران قدرت خودرو را به کمک یک گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک به دو محور منتقل می کند.

امکانات ایمنی و رفاهی

رکستون جدید نیز با فهرست بلندبالایی از امکانات پا به میدان گذاشته است که از مهم ترین آن ها می توان به:

• ۹ کیسه هوا
• فرمان برقی به همراه گرم کن غربیلک
• تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه
• صفحه نمایشی ۹.۲ اینچی با سیستم صوتی INFINITY
• صندلی ۸ جهت برقی برای راننده و ۶ جهت برقی برای سرنشین
• تریم چرم طبیعی
• کروزکنترل
• دوربین ۳۶۰ درجه
• سانروف
• گرم کن صندلی ها
• سردکن صندلی های جلو
• سیستم ۴WD دارای ضرایب ۴L/4H
• ترمز ضد قفل
• سامانه توزیع نیروی ترمز
• سامانه ترمز در سراشیبی

و… اشاره کرد. موارد بالا فقط معدودی از امکانات کم نظیر این خودروست که با قیمت پایه ای آن در کم تر خودرویی یافت می شود و البته نسبت به هموطنانش یک سر و گردن بالاتر می ایستد.

نسل جدید؛ هماهنگ و چشم نواز

سانگ یانگ در نسل جدید باز هم خودرویی خیلی زیبا نیست، اما طرحی خلاقانه و شجاعانه دارد. البته نکته مهم ثبت یک روند مشخص برای طراحی است، به طوری که، خودروهای این کمپانی متمایز و در کنار یکدیگر قابل تشخیص هستند. G4 در نمای جلو از فرم چهارضلعی و مشخصاً مستطیل سود برده است. مجموعه جلوپنجره، چراغ ها و سپر همه تقریباً مستطیلی هستند.

کاپوت عضلانی است و گرافیک چراغ ها می توانست زیباتر باشد. استفاده از قطعات کرومی نیز به زیبایی آن افزوده است و در مجموع، نسبت به نسل گذشته واقعاً زیباتر است.

در نمای کناری نیز شاهد طرح جسورانه ای هستیم؛ گلگیرهای عضلانی که پف آن ها تا درهای عقب و جلو امتداد یافته است و متصل کننده آن ها یک خط شانه بسیار زیباست. نمای کناری آن عملاً یک طرح نو جذاب است. فرم شیشه ها به نسبت نسل قبل کوچک تر شده و جذاب تر است. تنها نکته شاید رینگ های آن باشد که البته اندازه مناسبی دارد، اما می توانست خیلی زیباتر باشد و به تنهایی زیبایی نمای کناری را تحت تأثیر قرار دهد. البته قابلیت سفارش چند مدل رینگ وجود دارد و صحبت ما در مورد رینگ استاندارد آن است.

در نمای پشت اولین نکته نوشته “REXTON” است که به حفظ سنت نسل قبل در این مدل هم هست و جایش به بالای محل نصب پلاک رفته است. کلیت طرح عقب نیز دنباله روی یک سطح چهارضلعی است، اما مستطیلی نیست و نسبت به نمای جلو زیباتر است. چراغ ها انگار نشیمن‌گاهی دارند که در امتداد گلگیر عقب قرار گرفته و قرینه آن نیز نشیمن‌گاه مه شکن های آن است.

کیفیت دوخت و متریال و مونتاژ واقعاً بالاست و به نظر بنز مأموریت خود را به خوبی به پایان رسانده است. با داشتن سه ردیف صندلی و اندازه خودرو به نظر جای کمی برای سرنشینان دو ردیف پشتی است، اما در حقیقت، فضاسازی به بهترین وجه ممکن صورت گرفته است. البته که در صورت استفاده از ردیف سوم شما فضای بار را عملاً از دست خواهید داد، اما در راحتی و جادار بودن با «موهاوی» و «لندکروزر» با اندکی ارفاق توانایی رقابت را دارد.

البته که رقبای آن را می توان «پرادو»، موهاوی، پاجرو و با کمی اغراق و اعتماد به نفس کمی کاذب لندکروزر بدانیم. اگرچه با توجه به محدوده قیمتی، رقیبانی همچون «سانتافه» و «کولئوس» هم دارد که البته در کلاس رکستون نیستند و صرفاً در بازار ایران به دلیل رنج قیمتی با هم رقابت می کنند.

اما در طول تهیه این گزارش فقط آه و حسرت برای ما به یادگار ماند. بنز در دهه هشتاد با دستان خودش تکنولوژی خود را به کشورمان آورد، اما «ایران خودرو» به کسب سود مقطعی بسنده کرد تا امروز شاهد شاهکار سانگ یانگ باشیم که قطعاً وام دار بنز است و ایران خودرو هم می توانست در صورت مدیریت بهتر در چنین جایگاهی باشد.

علی عشقان ملک

پایگاه خبری اسب بخار