
لزوم تحرک دستگاه دیپلماسی برای عبور خودروسازان از چین و روسیه

شرکای استراتژیک کشور هرجا منافع سیاسی اقتصادی کشورشان در میان بوده است به سادگی به ایران پشت کرده اند. در مقابل واکنش مناسبی دریافت نکرده و عمق وابستگی نیز بیشتر شده است. این مساله لزوم تحرک دستگاه دیپلماسی برای عبور خودروسازان از چین و روسیه را بیش از گذشته ضروریتر کرده است. جایی که میتواند منجر به عبور از این کشورها و بازگشت به جریان اصلی اقتصاد جهانی شود.


به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، پس از خروج آمریکا از برجام و تحریم مستقیم صنعت خودروسازی کشور، یک پیام ساده و صریح مبنی بر بی اثرکردن تحریمها، به خصوص با رفتن شرکای خارجی، سمت و سوی حرکت و فعالیت خودروسازان را به جهت دیگری تغییر داد و که منجر به تسلط و وابستگی شدید و عمیق خودروسازان ایرانی به چینیها شد.
در شرایط کنونی، بسیاری از خودروسازان ایرانی به دلیل محدودیتهای بینالمللی و تحریمها، تمرکز خود را به همکاری با شرکای چینی معطوف کردهاند. هرچند که همکاری با چین مزایای خود را دارد، اما وابستگی بیش از حد به یک کشور میتواند مخاطرات اقتصادی و فنی خاص خود را به همراه داشته باشد. در همین شرایط روسیه نیز به دلیل آغاز درگیری نظامی با اوکراین از سوی غربیها تحریم شد.
این تحریمها درکنار تواناییهای کسب شده از سوی ایران و پیوند استراتژیک باعث شد که خودروسازان و قطعه سازان کشور به سرعت برای بی اثر کردن تحریمهای مسکو پیش قدم شوند.
به رغم تمام تلاشها و حسن نیتی که ایران در این سالها از خود نشان داده است، پاسخ مناسبی از سوی این دو کشور دریافت نکرده است.
در این وضعیت به نظر میرسد تعمیق وابستگی ایران به خودروسازان چینی و احساس نیاز مبرم از نظر اقتصاد و سیاست بین المللی به این دو کشور، نتیجه خاص و درخور توجهی برای صنعت خودروسازی کشور نداشته است.
این مساله نیاز به شریک جدید تجاری را بیش از پیش ضروریتر میکند. از جمله دلایل نیاز به شریک جدید میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
افزایش تنوع در بازارها: با گسترش همکاریها در صورت عادی شدن روابط، امکان همکاری مستقیم به خودروسازان بزرگ و همچنین امکان دستیابی به بازارها و سرمایه گذاریهای جدید فراهم میشود.
تطبیق با الزامات زیستمحیطی جهانی: بسیاری از کشورها در حال توسعه فناوریهای خودروهای برقی و هیبریدی هستند که ایران نیز میتواند از این فرصت بهرهمند شود.
کاهش وابستگی به چین: کاهش تمرکز بیش از حد بر یک کشور میتواند ریسکهای ناشی از تغییرات سیاسی یا اقتصادی را کاهش دهد.
دستیابی به فناوریهای پیشرفتهتر: بسیاری از کشورها در حوزه خودروسازی فناوریهای پیشرفتهتری نسبت به چین دارند، که میتوانند باعث ارتقاء کیفیت و رقابتپذیری محصولات داخلی شوند.
در صورتی که دستگاه دیپلماسی با فعالیت، افزایش تعاملات و تحرک بیشتر بتواند قفل تحریمها را باز کرده و پیام ثبات سیاسی اقتصادی را مخابره کند، میتوان به بازگشت خودروسازان اروپایی و غیر چینی آسیا امیدوار بود.
طبیعی است که بازگشت این خودروسازان علاوه بر افزایش رقابت و کاهش میزان وابستگی به یک کشور، قدرت چانه زنی خودروسازان کشور را مانند رقبای منطقه ای و همسایگان بیشتر میکند.
همچنین ایجاد تنوع در شرکای بینالمللی نهتنها میتواند به بهبود کیفیت محصولات کمک کند، بلکه صنعت خودروسازی ایران را در برابر شوکهای اقتصادی و سیاسی مقاومتر میکند.
حرف شما کاملا درسته
اما الان تقریبا خودروسازی تمام کشور ها به چین وابسته شده
حتی اگر خود خودروها هم تو چین مونتاژ نشن بخشی از قطعاتشون در چین ساخته میشه.
و اینکه خود شرکت های ایرانی خیلی از همکاری با چینی ها راضی نیستند. بلکه بخاطر سیاست های کلان کشور مجبور به این کار شدن.
صنعت هیچ کشوری به اندازه ایران به چین وابسته نبوده و نیست. اگر چین هم به ایران پشت کنه کارمون تمومه.
ما عاشق هستیم !!
هر کسی کشور مارا تحریم کرده باشه وچپاول کرده باشه ماعاشق او هستیم
وکشوری که در کشور ما کودتا نکرده جنگ درست نکرده. روزی ۷ میلیون بشکه نفت از کشور ما نبرده. شاه کشور ما را به جزیره موریس تبعید نکرده و… دشمن او هستیم
آخه چرا ما ایرانیها بیعقل هستیم. همه ما ادعای زرنگی داریم اما چرا اینقدر ساده وگول خور هستیم
نوبریم !!!!
۶۰ساله خودروسازی تو ایران هست بعد چین تو بیست سال با فکر درست تمام قطعه سازان خودروسازان جهان رو آورد چین حالا چین کجا ما از گذشته هم عقبتر رفتیم بعد از انقلاب روز به روز پسرفت داشتیم از مونتاژ بیوک کادیلاک جیپ برند ریورز دنیا رسیدیم قطعات تولید چین که خودشون با گیربکس یا موتور آلمانی ویا تحت لیسانس دارند کار میکنند
وابستگی به چین و روسیه ایران یکباره کشتی ایران را به گل خواهند نشاند ،بخصوص که روسها واقعاً چیز بدرد خوری برای ارائه ندارند ولی باعث میشن ایران از غرب و جهان پیشرفته فاصله بگیره تا به اهداف شوم خودشان برسند و در یک زمان مناسب خیانت میکنند و پشت به ایران.
موضوع که زیباست منتها فکر نمیکنید ما به جز این دو کشور که در مناسبات سیاسی اقتصادی دستی بر آتش دارن حالا به هر شکل دیگه کشوری نیست که باهاشون در سطح کلان و تکنولوژی کار کنیم. حاکمیت اقتصادی هم برای برون رفت از بحران سیاسی هیچ تدبیری نداره و فقط مسکن های چاپ پول یا ایجاد تقاضای دربازار های مختلف با ابزار انحصار تجویز و اعمال کرده. مشخصه که این سرطان اقتصادی با چسب زخم و کوپن و سوبسیت و توزیع عادلانه به قول خودشون درمان نمیشه. این اقتصاد به جراحی سیاسی در مقیاس بین المللی نیازمنده و اگر مهیا بشه این شرایط قطعا میشه برای نسلهای بعد امیدوار بود که زندگی با ارزشی داشته باشن در غیر اینصورت سرنوشتمون بهتر از پاکستان و هند و افغانستان و نظیرشون نخواهد بود. یعنی بقا بدون رشد فرهنگی اقتصادی سیاسی. مطمئنم که مسئولین بالادست واقعا به فکر یه راهکار هستند ولی باید زودتر این اتفاق بیفته چون الانشم خیلی خسارت و تاوان متحمل کشور شده
سرو ته مقاله به هم پنالتی میزنه
حسن نیت خوب اومدی خخخ بعد برجام خوبه صحبت مقامات دولت دوازدهم هست چینی ها رو به هوای فرانسوی ها شوت کردیم فرانسوی ها هم ما رو ول کردن
از لزوم فناوری برقی گفتی و فاصله گرفتن از چین
واقعا اینجا ته خنده بود کشوری که توسعه دهنده یک باتری و فناوری های برقی ازش فاصله بگیریم
تحقیق کنید برای مطالب جای تحمیق مخاطب