عشق کور مسئولان برای واردات خودروهای برقی
چندی پیش روزنامه همشهری با استناد به یک تحقیق به مشکل تأمین برق در تابستان پرداخت، اما گویا عشق به قرارداد با چینی ها برای واردات خودروهای برقی چشم و گوش مسئولان را بسته است و تا امروز هیچ واکنشی به این موضوع نداشته اند.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، حدود دو هفته پیش روزنامه همشهری در این باره نوشت: «بررسی یک نهاد تحقیقاتی نشان میدهد تأمین برق هم در مرحله راهاندازی کسبوکار و هم در طول دوره فعالیت بنگاهها در شهرکهای صنعتی از جمله مهمترین معضلات فعالان و سرمایهگذاران به شمار میرود. از طرفی، همه ساله با فرارسیدن روزهای گرم سال یکی از سیاستهای وزارت نیرو، مدیریت تقاضای برق بهویژه در شهرهای صنعتی بوده تا جایی که تولیدکنندگان خواهان این هستند که قطعی برق با برنامهریزی و اعلام قبلی باشد تا به تولید آسیب نزند؛ به همین دلیل در سالهای اخیر شهرکهای صنعتی بهدنبال تأمین بخشی از برق مورد نیاز شهرکها از طریق نیروگاههای مقیاس کوچک بودهاند.»
کمبود برق و ناتوانی از تأمین آن به خصوص در فصل تابستان به یکی از اصلی ترین معضل تولیدکنندگان در سال های اخیر بدل شده است. سال گذشته نیز این معضل به مشکلات تولیدکنندگان خودرو بیش تر کرده است و مانع از روند عادی تولید شده بود.
در این شرایط این پرسش پیش می آید که آیا واقعاً واردات خودرو براساس تحقیق و برنامه ریزی در دستور کار قرار گرفته است؟ آیا واقعاً برای برطرف کردن مشکل کمبود برق غیر از مشکلات ساختاری از جمله فرسودگی نیروگاه ها و سوختی که مصرف می کنند، برنامه ای تدارک دیده شده است؟ آیا از نظر متولیان صرف نصب و راه اندازی ایستگاه های شارژ برای توسعه استفاده از خودروهای برقی کفایت می کند؟ آیا برای این که بتوان به یک شبکه پایدار با قابلیت توسعه و بهروزرسانی مداوم دست یافت، زیرساخت های لازم فراهم شده است؟
آیا قرار است با ورود خودروهای برقی بدون تکیه بر زنجیره تأمین متناسب و بدون در اختیار داشتن تکنولوژی ساخت، فقط و فقط در حد همان احداث ایستگاه های شارژ بمانیم یا این که خواسته و ناخواسته باقی مانده صنعت خودروسازی کشور نیز باید تقدیم چینی ها شود؟ آیا مانند چینی ها شرایط لازم برای تأمین انرژی مورد نیاز وجود دارد؟
البته با توجه به تلاش و مسابقه ای که برای واردات این نوع خودرو به وجود آمده است به نظر می رسد که فعلاً تمام خواسته ها فقط در آوردن این خودروها به کشور خلاصه می شود، اما این که فردا چه اتفاق هایی رخ خواهد داد و برای تأمین برق، قطعات و خدمات چه باید کرد، چندان اهمیتی ندارد!
در واقع عشق به برطرف کردن مشکل آلودگی هوا، کاهش مصرف بنزین و جلوگیری از اتلاف منابع ملی، چشم مسئولان را کور کرده است و آن ها چیزی جز خودروی برقی نمی بینند، یعنی فقط واردات این خودروها در حال حاضر اهمیت دارد و این که با شرکت مرتبط قرارداد منعقد شود یا به قیمت خریداری شود در حال حاضر چندان اهمیتی ندارد.
شاهد زور زدن های مافیای قدرتمند لگن های پرمصرف عهد بوقی بنزینی، از قطعه سازای خانوادگی به سبک پاکستانی تا ابر طرف قراردادهای ایران خودرو و سایپا و … (بخوانید ابر واردکننده های چینی به اسم دانش بنیاین و تولید داخل و وام نجومی با بهره نخودی) هستیم. 🙂
مشکل برق در تابستان مربوط به اوج مصرف است نه ساعات پس از نیمه شب یعنی ۱۲ به بعد.در زمستان و پاییز و بهار هم مشکل برق نداریم. خودروی برقی هم کولر آبی نیست که بی حساب کتاب هر زمان افراد خواستند به برق بزنند. خودروی برقی می آید و سامانه های مدیریت انرژی هم آرام آرام ساخته خواهد شد. تا آن زمان با یک فرهنگ سازی درست می توان به کاربر یاد داد که در تابستان در ساعات اوج مصرف خودرو را شارژ نکند به همین سادگی. اجازه بدهید فناوری های جدید وارد بشود مردم را عقب نگه ندارید.