پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

با سیتروئن C2 ویرایش بازار چین، برادر دوقلوی پژو ۲۰۶، آشنا شوید

در دنیای ماشین ها، دوقلوهای زیادی وجود داشته اند و دارند. در واقع، سیاست های خودروسازان در ساخت خودروهایی با پلت فرم مشترک به هدف کاهش هزینه های طراحی و تولید، سبب شده که خودروهای دوقلو شکل بگیرند.

این امر در صنعت خودروسازی کشور ما نیز، به سبب کمبود پلت فرم و تنوع پایین، بسیار رایج است. سیاست های شرکت های خودروسازی گاه طوری پیش می رود که نسخه ای متفاوت از یک خودرو، با برندی متمایز، به یک بازار هدف صادراتی عرضه می گردد. این اتفاق افزون بر ایجاد تنوع در سبد محصولات، افزایش فروش شرکت ها را نیز به دنبال دارد. «پژو ۲۰۶» بدون شک، اگر یکی از مهم ترین هاچ بک های فرانسوی تاریخ نباشد، یکی از تأثیرگذارترین محصولات کمپانی «پژو» است. خودرویی که در بازار کشورمان هم طرف داران بی شماری دارد و با گذشت سال ها از زمان عرضه، همچنان محبوب ترین هاچ بک جوان پسند بازار ایران در کلاس خودش است. تاکنون نسخه ها و تیپ های مختلفی از ۲۰۶ به بازار جهانی عرضه شده اند. اما امروز می خواهیم شما را با یک نسخه کم تر شناخته شده از این خودرو آشنا کنیم؛ محصولی که در ایران و بسیاری از کشورها عرضه نشده و فقط برای بازار چین طراحی شده است.

حتماً‌ بخوانید: سیتروئن که بود؟

مختصری از تاریخچه حضور سیتروئن در ایران

«سیتروئن»، کمپانی نام آشنای فرانسوی که به ساخت خودروهایی زیبا با توانایی های فنی ویژه شهرت دارد، در کشور ما هیچ گاه به اندازه شریک اصلی اش، پژو، قدرت نمایی نکرده است. در واقع، سیتروئن، برخلاف پژو، همواره جایگاهی خاص نزد ایرانی ها داشته است. مردم ما این برند را بیش تر با دو محصول «ژیان» و «زانتیا» می شناسند! ژیان، یا همان سیتروئن دایان، هاچ بکی افسانه ای از سیتروئن بود که به انگیزه رقابت با «فولکس واگن بیتل» طراحی شد. ژیان در سال های قبل از پیروزی انقلاب ۵۷، حضور پرشماری در خیابان های کشورمان داشت. ژیان را همگان با چند ویژگی اصلی می شناختند. هرگز خراب نمی شد، نمی توانستید با آن چپ کنید و بسیار کم مصرف بود!

حتماً بخوانید: بررسی کامل ایمنی سیتروئن C3

با توقف تولید ژیان، کم کم پای این کوچولوی فرانسوی از خیابان ها جمع شد و امروز دیگر به سختی می توان یک نمونه سالم و در حال حرکت از آن را پیدا کرد! سیتروئن سال ها در بازار ایران غایب بود، تا این که در دهه هشتاد شمسی یک بازگشت شکوهمندانه را با «زانتیا» خلق کرد. زانتیا به مدت یک دهه در «سایپا» تولید شد و توانست به عنوان یک سدان نیمه لوکس خانوادگی، جای خودش را در دل مشتریان ایرانی باز کند. زانتیا نیز همچون ژیان، با ویژگی های منحصر به فرد خودش در بین مردم شناخته می شد. مهم ترین برگ برنده های این خودرو، شتاب بالا و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک آن بودند. با گذشت چند سال از توقف تولید زانتیا، همچنان مشتریان ایرانی احترام زیادی برای این خودرو قائل اند و از آن به عنوان یک اسطوره یاد می کنند.

موج سوم حضور سیتروئن در ایران، به مونتاژ هاچ بک جذاب و دوست داشتنی “C3” در کارخانه شرکت «سایپا کاشان» باز می گردد. به واسطه لغو تحریم های اقتصادی علیه ایران، بار دیگر سیتروئن پا به صنعت خودروسازی کشورمان گذاشت و این بار، جدیدترین نسل از C3 را، به عنوان یکی از پرفروش ترین محصولاتش، به خط تولید کاشانی ها آورد. هر چند حیات C3 در ایران چندان طولانی نشد و با بازگشت دوباره تحریم ها، پژو و سیتروئن بار دیگر از بازار کشورمان رخت بستند، اما در همین مدت کوتاه، C3 به پشتوانه ظاهر جذاب و مشخصات فنی قدرتمند، مورد توجه خریداران ایرانی قرار گرفت.

دومین کد از هاچ بک های سیتروئن

محصولات مدرن سیتروئن با کد C شناخته می شوند. از میان این محصولات، دو مدل C3 و C5 تجربه حضور در بازار ایران را داشته اند. اما در میان محصولات این شرکت با کدهای مختلف، چهار کد را هاچ بک ها تشکیل می دهند. نخستین کد، C1 است که کوچک ترین محصول سیتروئن به شمار می رود. یک سوپرمینی شهری که از پلت فرمی مشترک با سری ۱۰۰ محصولات پژو، استفاده می کند. C1 در سال ۲۰۰۵ متولد شد و نسل دومش هم از سال ۲۰۱۴ به بازار های جهانی آمد. C3، محبوب ترین هاچ بک سیتروئن است. نسل اول C3 که در ۲۰۰۱ معرفی شد، چندان اقبالی نیافت. نسل دوم در سال ۲۰۰۹ به بازار آمد و شروع موفقیت را برای C3 کلید زد. نسل سوم هم، که در کشور ما نیز تولید شده است، از سال ۲۰۱۶ در بازار جهانی حضور دارد. بزرگ ترین هاچ بک سیتروئن را می توان C4 دانست. خودرویی که در سال ۲۰۰۴ معرفی شد و نسل دومش هم از سال ۲۰۱۰ روی خط تولید قرار دارد. نسل سوم این خودرو، که به تازگی در سال ۲۰۲۰ معرفی شده، طراحی بسیار مدرن و آینده نگری دارد.

اما در میان هاچ بک های سیتروئن، یک کد دیگر هم به چشم می خورد که هیچ گاه به اندازه کدهای دیگر مورد توجه نبوده است. این محصول را با کد C2 می شناسند. هاچ بکی مظلوم و ناموفق از سیتروئن که در فاصله سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹، در بازار اروپا به فروش می رسید. C2 محصولی بود که دقیقاً فاصله میان دو مدل C1 و C3 را پر می کرد. فاصله ای که البته نیازی هم به پر شدن نداشت! شاید همین موضوع، زمینه ساز شکست C2 شد. اما در سال ۲۰۰۶ سیتروئن در یک اقدام جالب، نسخه ای از C2 را بر روی شاسی پژو ۲۰۶ طراحی کرد و به بازار چین فرستاد! این ابتکار به شکل عجیبی مورد پسند چینی ها قرار گرفت و سیتروئن C2 ویرایش بازار چین، به عنوان برادر دوقلوی پژو ۲۰۶ محبوب، تا سال ۲۰۱۳ در بازار این کشور حضور داشت. در واقع، سیتروئن که هیچ گاه در فروش کد ۲ هاچ بک هایش به اندازه سری ۲۰۰ پژو موفق نبود، با این حرکت، ناکامی C2 در اروپا را با کمک گرفتن از شریک قدیمی خود در چین جبران کرد.

تفاوت های ظاهری

با نیم نگاهی سطحی به C2 بازار چین هم می توان به اشتراک بسیار زیاد این خودرو با پژو ۲۰۶ پی برد. این موضوع قطعاً برای ما ایرانی ها که سال ها با شکل اتاق و طراحی ۲۰۶ اخت گرفته ایم، جذابیت بیش تری هم دارد. در نمای جلو، C2 بازار چین، با چشم هایی خشمگین و اخمی جذاب، همان ته چهره ۲۰۶ خودمان را دارد. طراحی چراغ ها زیبا به نظر می رسد. جلوپنجره به سبک سایر محصولات سیتروئن، لوگوی این شرکت را در بر گرفته است. مه شکن ها همچون ۲۰۶ دایره ای هستند. شبکه ورودی هوای سپر برخلاف ۲۰۶، ابعاد بزرگی دارد. اما خبری از گاردهای فایبرگلاس غیر همرنگ با بدنه در این خودرو نیست. کاپوت خودرو همچون ۲۰۶ کوتاه است و نکته جالب این که افزون بر هواکش سمت چپ کاپوت، یک هواکش هم در سمت راست اضافه شده است. در نمای کناری شاهد اشتراک ۱۰۰ درصدی با ۲۰۶ هستیم! فرم درها، گلگیرها، رکاب و حتا تزیینات بدنه همچون دستگیره ها و آینه های کناری نیز دست نخورده باقی مانده است. زه روی درها نسبت به ۲۰۶ اندکی بزرگ تر شده و به شکل همرنگ با بدنه درآمده است. رینگ ها هم طرحی متفاوت با ۲۰۶ دارند.

در نمای عقب، عملاً با یک فیس لیفت زشت از ۲۰۶ مواجه ایم! کناره های چراغ ها به شکل همان چراغ های عقب ۲۰۶ است، اما امتداد آن ها بر روی درِ صندوق تغییر پیدا کرده و به شکل یک دایره درآمده است. از نظر زیبایی، هرگز طراحی عقب C2 با ۲۰۶ قابل مقایسه نیست. به دلیل بزرگ شدن چراغ ها، جای پلاک به روی سپر انتقال یافته و خود سپر هم یک بازطراحی را تجربه کرده است. بر روی درِ صندوق، یک زه استیل اضافه شده تا جلوه لوکس تری داشته باشد. بالای شیشه عقب هم یک اسپویلر جدید به چشم می خورد. با توجه به حجم نسبتاً کم تغییرات در طراحی نمای بیرونی، عجیب نیست که در طراحی داخلی خودرو نیز تغییرات چندانی را مشاهده نکنیم. طرح کلی داشبورد و بخش های مختلف کنسول، عیناً با ۲۰۶ یکسان هستند. حتا طراحان از تغییر دادن شکل صفحه کیلومتر و چیدمان کلیدهای کابین نیز خودداری کرده اند. شاید تنها قطعه متفاوت در کابین C2 نسبت به ۲۰۶، غربیلک فرمان باشد که به جای شیر پژو، لوگوی چرخ دنده های سیتروئن را دارد.

ویژگی های فنی

وظیفه تولید سیتروئن C2 ویرایش بازار چین، بر عهده شرکت «دانگ فنگ» قرار داشت. C2 همچون ۲۰۶، با دو نوع پیشرانه توسط دانگ فنگ عرضه شد. پیشرانه نخست، ۴ سیلندر ۱٫۴ لیتری ۸ سوپاپ بود که ۷۵ اسب بخار قدرت و ۱۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد. این پیشرانه، که همان موتور TU3 پژو است، در ایران بر روی ۲۰۶ تیپ ۲ نصب می شود. پیشرانه دوم، ۴ سیلندر ۱٫۶ لیتری ۱۶ سوپاپ بود که ۱۰۶ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور داشت. این پیشرانه نیز، که همان TU5 نام آشنای خودمان است، سال هاست توسط ایران خودرو بر روی ۲۰۶ تیپ ۵ و سایر محصولات پژو استفاده می گردد. البته دانگ فنگ این پیشرانه ها را برای کار کردن با بنزین موجود در چین و اقلیم این کشور، از نو تنظیم کرده بود. C2 ویرایش بازار چین، دقیقاً مانند ۲۰۶، با دو نوع جعبه دنده ۵ سرعته دستی و ۴ سرعته اتوماتیک عرضه می شد. البته جعبه دنده اتوماتیک فقط بر روی مدل های ۱٫۶ لیتری قابل سفارش بود.

از نظر سطح امکانات، C2 بازار چین در دو تیپ SX و EX به فروش می رسید. تیپ SX، به عنوان نسخه پایه، از ترمز ABS+EBD، دو کیسه ایمنی هوا، فرمان الکتریکی، تهویه مطبوع، سیستم صوتی سی‌دی خوان، قفل مرکزی و شیشه بالابرهای برقی جلو، برخوردار بود. اما تیپ SX به عنوان نسخه فول آپشن با روکش های چرمی صندلی ها، شیشه بالابرهای برقی عقب، آینه های کناری برقی، قطعات تزیینی آلومینیومی کابین و سراگزوز کرومی به دست مشتریان می رسید. تمام نسخه های این خودرو، به جز تیپ ۱٫۴ لیتری SX، از رینگ های ۱۵٫۰ اینچی آلومینیومی بهره می بردند. ناگفته نماند که نسخه های EX در صورت سفارش مشتری می توانستند به سان روف الکتریکی و تهویه مطبوع اتوماتیک هم مجهز شوند. 

سپهر عظیمی

پایگاه خبری اسب بخار