تایید و تکذیب ؛ اثرات یک توافق کوچک بر واردات خودرو

هر چند استفاده از ارز حاصل از صادرات کشاورزی تایید و تکذیب شد اما این موضوع را می توان اثرات یک توافق کوچک بر واردات خودرو به شمار آورد.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار ،انتشار دو خبر در روز ۵شنبه ابتدا باعث خوشحالی و سپس بازگشت به نقطه صفر شد.

رییس کمیسیون اقتصادی مجلس ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ با اشاره به نشستی با حضور مسئولان بانک مرکزی گفت: طی آخرین تصمیم دولت، واردات خودرو یا قطعات آن با ارز حاصل از صادرات محصولات کشاورزی میسر شد. محمدرضا پورابراهیمی افزود: اکنون تمامی صادرکنندگان می‌توانند ارز را به واردات خودرو خود یا دیگران اختصاص دهند.

وی اظهار داشت: دولت در کمیته ارزی تصمیم‌های خیلی خوبی گرفته و زمینه بازگشت ارز حاصل از صادرات محصولات کشاورزی، صنایع دستی و دانش بنیان، خدمات فنی، مهندسی و صنایع خلاق را به نحوی فراهم کرده که دغدغه فعالان اقتصادی رفع می‌شود.

بانک مرکزی هم بلافاصله ادعاها مبنی بر اینکه طی آخرین تصمیم دولت، واردات خودرو یا قطعات آن با ارز حاصل از صادرات محصولات کشاورزی میسر شد را تکذیب کرد.

این تایید و تکذیب ها البته از هر دو سمت کمی بعید به نظر می رسد . از یک سو پورابراهیمی نماینده کم تجربه ای نیست که بخواهد فقط حرفی زده باشد و از سوی دیگر بانک مرکزی هم نهادی نیست که توافق صورت گرفته را تکذیب کند.
اما نکته اصلی در این میان همچنان بدون توجه مانده است. ریشه تمام این مشکلات به تحریم ها و تخریب و مسدود شدن رابطه عادی اقتصادی سیاسی ایران با سایر کشور ها گره خورده است.

در غیر این صورت بسیاری از مشکلات امروز صنعت خودروسازی و در نمایی کلان اقتصاد کشور رنگ حقیقت نمی گرفت. اگر شرایط عادی بود و تحریم ها و ممنوعیت ها پی در پی نمی آمدند ، روابط خودروسازان با شرکا رنگ و بوی دیگری می گرفت.

دبگر هیچ یک از شرکا نمی رفتند. خودروهای آلمانی ، ژاپنی ، فرانسوی و کره ای همچنان وارد می شدند. دیگر نیازی به ارزان فروشی نفت نبود. دیگر نیازی نبود قطر برای ۶ میلیارد دلار وکیل مالی ایران شود. دیگر احتیاجی واردکنندگان ، تولید کنندگان و وزارت صمت با بانک مرکزی احتیاجی به چانه زنی نداشتند.

بازار مسیر عادی خود را پیش می رفت. شاید تا به امروز سومین کارخانه تولید رنو با مشارکت بخش خصوصی به ثمر رسیده بود. شاید ب ام و در استان فارس به تولید می رسید. ایکاپ و سایپا سیتروئن هاب منطقه شده بودند و دلار و یورو ارباب بازار خودرو نمی شدند.

در واقع اگر تحریم ها و خود تخریبی ها رخ نمی داد ، امروز حسرت تاگ ترکیه و cerr عربستان را نمی حوردیم. امروز نیاز به منت کشی از چین نداشتیم.

با این حال همین توافق اخیر کوچک و ازاد شدن ۶ میلیارد دلار باعث اندکی دلگرمی شده است. البته قرار نیست یک سنت از مبلغ وارد بازار شود‌.اما می تواند بخشی از نیازهای ارزی کشور را پوشش بدهد.

در عین حال باید این نکته را مد نظر داشت که در شرایط فعلی کمبود ارز چالش اصلی واردات خودرو به شمار می آید.
بنابراین با توجه‌ به سرعت رشد و توسعه رقبای منطقه ای و افزایش فاصله ایران با سطح اول خودروسازی جهان به نظر می رسد باید مسیر را به سمت عادی سازی کج کرد.

دغدغه امروز بازار خودرو عدم تعادل عرضه و تقاضا است. این مساله با ورود هر چه بیشتر خودرو برطرف می شود. این ورود درگیر و معطل کمبود ارز مانده است و کمبود ارز نیز فقط با عادی سازی و بهبود رابطه امکان پذیر است.
به بیان بسیار ساده اگر از ابتدا دولت وقت شتابزده عمل نمی کرد و بعد از آن با دید بهتری به برجام نگاه می شد ، شاید خودروسازی مستقیم تحریم نمی شد‌. اما در هر حال اتفاقات ناگوار به وقوع پیوستند ‌و اثرات تصمیات غیر کارشناسی نیز با تمام وجود بر زندگی مردم سنگینی می کند.

هر چند بسیاری از مسئولان نظام شبیه مردم زندگی نمی کنند اما به نظر می رسد بد نباشد اندکی از شعار فاصله گرفته و نگاهی به جریان واقعی زندگی داشته باشند.

امروز خودرو به شاخص زندگی بدل شده است. البته برخی از این مساله سود می برند و راضی هستند. با این وجود اگر کمی شبیه مردم شوند ، آن موقع شاید بتوانند با دیدی وسیع تر و مبتنی بر منافع ملی تصمیم گیری کنند.
در این شرایط به ارز حاصل صادرات محصولات کشاورزی و چانه زنی و به تایید و تکذیب برای واردات خودرو دیگر نیازی نخواهد بود.