پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

محبوب ترین موتورسیکلت های کلاسیک کمپانی دوکاتی

دوکاتی یک برند ایتالیایی موفق در صنعت موتورسیکلت سازی جهان است، که در طول سال های فعالیت خود مدل های موتورسیکلت گوناگون در سبک های مختلف عرضه کرده است، که بسیاری از موتورسواران عاشق این موتورسیکلت های کلاسیک هستند.

سازندگان موتورسیکلت ایتالیایی‌ قادر به ترکیب علم مهندسی خود با طراحی بی نظیر در طول زمان های مختلف هستند. این نکته علاوه بر موتورسیکلت ها، درخصوص صنعت خودروسازی آن ها هم صدق می کند. برند دوکاتی در ۶۰ سال گذشته موتورسیکلت هایی ساخته است که امروز با گذشت چند دهه از تولید آن ها همچنان محبوب و دوست داشتنی هستند.

در ادامه مقاله با ما همراه باشید تا با محبوب ترین مدل های کلاسیک از برند دوکاتی بیش تر آشنا شویم.

دوکاتی ۹۰۰SS Mike Hailwood

یکی از قهرمانان مسابقات موتورسیکلت در جهان با نام مایک هیلوود، پس از دوران بازنشستگی خود تصمیم گرفت در سال ۱۹۷۸، یازده سال پس از بازنشستگی دوباره به مسابقات گرندپری بازگردد. او با استفاده از یک موتورسیکلت دوکاتی ۹۰۰ اس‌اس، که توسط یک کارگاه کوچک در منچستر، انگلستان بازطراحی شده بود، به پیروزی باورنکردنی در مسابقه فرمول ۱ توریست‌تروفی رسید. او در برابر ستارگان برجسته آن زمان مسابقه داد و موتور دوسیلندر دوکاتی با صدای پرقدرت در کسری از ثانیه به سرعت ۶۰ کیلومتر بر ساعت می رسد که شتاب اولیه بسیار خوبی داشت. به مناسبت این پیروزی، کمپانی دوکاتی یک نسخه از ۹۰۰ اس‌اس با بدنه به رنگ های قرمز و سبز و چرخ‌های آلیاژ طلا عرضه کرد و آن را مایک هیلوود رپلیکا نام گذاری کرد. امروز، این موتورسیکلت بسیار کمیاب است و از کلاسیک ترین مدل های برند دوکاتی است.

دوکاتی ۹۰۷ ie Paso

در اوایل دهه ۱۹۸۰، برند دوکاتی با مشکلات مالی مواجه شد که باعث شد مجبور به واگذاری سهام خود به کاجیوا شود. در آن زمان، یکی از موتورهای دوسیلندر Vشکل دوکاتی به دلیل هزینه بالا برای تولید، جای خود را به نسخه پانتاه داد، پیشرانه ای که امروز به عنوان پدر تمام پیشرانه های دو سیلندر Vشکل برند دوکاتی شناخته می شود. مهندس و  طراح ایتالیایی، تامبورینی مسئولیت ساخت یک موتورسیکلت با ویژگی‌های فنی نوآورانه و یک مدل برای رقابت با ژاپنی‌ها را برعهده داشت. تامبورینی تصمیم گرفت موتورسیکلت، با پیشرانه ۷۵۰ سی‌سی و تمام قطعات مکانیکی آن را در کاوری از فلاپ ها به صورت پنهان طراحی کند. طراحی این طراح به حدی از زمان خود جلوتر بود که همچنان پس از گذشت ۳۰ سال از طول عمر این موتورسیکلت کلاسیک، هنوز هم برخی از پارامترهای موتورسیکلت های مسابقه ای امروزی را رعایت کرده است. نام این موتورسیکلت به افتخار رنزو پاسولینی که در گرندپری ایتالیا در مونزا در سال ۱۹۷۳ کشته شده بود، پاسو نامیدند.

دوکاتی ۹۱۶ (۱۹۹۴)

با حمایت مالی کاجیوا، دوکاتی تمرکز خود را بر روی توسعه خط موتورسیکلت‌های اسپرت خود قرار داد، از پانتاه تا مدل‌های ۸۵۱ و ۸۸۸. ماسیمو تامبورینی به عنوان طراح برای طراحی مدل بعدی موتورسیکلت اسپرت دوکاتی دوباره استخدام شد و نتیجه آن ۹۱۶ بود که به عنوان یکی از موفق ترین موتورسیکلت های دوکاتی شناخته می شود. با موتور پانتاه اما این بار به صورت آب خنک، با ظرفیت ۹۱۶ سی‌سی و توان ۱۱۴ اسب بخار، این موتورسیکلت در زمان خود بسیار پیشرفته بود. طراح ایتالیایی این بار با تجربه به دست آمده از مدل قبلی، ۹۱۶ را به شکلی پخته تر و باریک تر طراحی کرد،  با خروجی‌های اگزوز زیر صندلی که با الهام از موتورسیکلت اسپرت هوندا NR750 طراحی شده بود، دوکاتی ۹۱۶ به سرعت به عنوان معیاری برای موتورسیکلت‌های اسپرت از نظر عملکرد و ظاهر شناخته شد. همچنین این مدل در مسیر مسابقات بسیار موفق بود و با شش بار پیروزی در مسابقه جهانی سوپربایک توانست نام خود را جاودان کند.

دوکاتی Desmosedici RR

دهه ۲۰۰۰، دهه ورود کمپانی دوکاتی به مسابقات MotoGP بود، در این دهه این مسابقات از موتورهای دو زمانه ۵۰۰ سی‌سی به موتورهای چهارزمانه ۱۰۰۰ سی‌سی تغییر کرد، که همین موضوع شرایط شرکت برای دوکاتی را فراهم می کرد. موتورهای مسابقه دوکاتی دارای یک پیشرنه ۴ سیلندر بودند که در سال  ۲۰۰۷، یک نمونه شهری یا جاده ای از موتورسیکلت مسابقه ای دوکاتی عرضه شد، که قدرتی معادل ۲۰۰ اسب بخار داشت و دوکاتی ادعا کرد که این اولین نسخه واقعی جاده‌ای از موتورسیکلت MotoGP است. ۱۵۰۰ دستگاه از این موتورسیکلت ساخته شدند و قیمت آن ۷۲,۵۰۰ دلار بود و هر موتورسیکلت همراه با یک کیت مسابقه ارائه می‌شد.

دوکاتی Paul Smart 1000 LE

موتورسیکلت Ducati PaulSmart 1000 LE (PS1000LE) در سال ۲۰۰۶ ساخته شده که طراحی آن در سبک رترو است. این موتورسیکلت به مناسبت برنده شدن پول اسمارت در مسابقه Imola 200 در سال ۱۹۷۲ ساخته شد، راننده ای که در تعریف رویکرد آینده برند دوکاتی نسبت به مسابقات نقش بسزایی داشت. این موتورسیکلت توسط پیر تربلانش طراحی شده بود، طراحی که طراح مدل های موفق ۹۱۶/۹۹۶/۹۹۸، یعنی دوکاتی ۹۹۹، بود. پیشرانه این موتورسیکلت یک پیشرانه Vشکل هواخنک با ظرفیت ۹۹۲ سی‌سی و توان ۹۲ اسب بخار و ۹۰ نیوتن متر گشتاور بود. این مدل، اولین نسخه بود که دوکاتی یک موتورسیکلت به سبک رترو ارائه کرده بود.