پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

توربورشارژر و سوپرشارژر چه گونه فشار هوا را افزایش می دهند؟

پرخوران کننده ها انرژی دوَرانی خود را یا از گازهای ناشی از احتراق دریافت می کنند (توربوشارژر)، و یا از میل لنگ (سوپرشارژر)، که این انرژی دورانی توسط شفتی (Shaft) که در قطعه قرار دارد به پره ای (Blade) که با هوا در تماس است، منتقل می شود و پره ها هوای ورودی را به گردش درمی آورند.

هوای ورودی به پوسته پرخوران کننده، به پره‌ هایی که در شکل مشخص شده‌ اند، برخورد می‌ کند، سپس به علت دوَران پره‌ ها دارای دو مؤلفه سرعت w1 و u1=ωr1 می ‌شود. در انتهای پره نیز همین دو مؤلفه سرعت وجود دارند اما این بار با زیروند ۲ نمایش داده‌ می ‌شوند.

شکل پوسته پرخوران کننده(Casing) به صورت حلزونی است که کار آن مشابه دیفیوزر (Diffuser) است، به طوری که درطول انجام فرآیند از سرعت هوا می کاهد و به فشار آن می افزاید. به این ترتیب فشار هوای ورودی، هم از طریق پره‌ ها (Blades) هوا را که سیالی تراکم پذیر(Compressible) است، متراکم می‌ سازد و هم از طریق پوسته توربو، که با شکل حلزونی خود از سرعت هوا می‌ کاهد و به فشار آن می ‌افزاید. به طورکلی پره ها مانند پمپی عمل می‌ کنند که هد Head / اصطلاحی سیالاتی) جریان ورودی را افزایش می دهند اما در این میان ما تلفات هد (Head Loss) را نیز داریم که مهندسان تلاش شان بر این است که این تلفات را با استفاده از بهبود فرم پره‌ ها و پوسته کاهش دهند.

با پرخوران کردن موتورها، حدود ۵۰ درصد هوای بیش تر وارد سیلندر می ‌شود، بنابراین باید انتظار حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش قدرت در موتور را داشته ‌باشیم (اگر پرخوران کننده ما ایده آل باشد، افزایش قدرت هم مانند افزایش هوای ورودی، می ‌بایست ۵۰ درصد باشد، اما تلفات به وجود آمده،۱۰ تا ۲۰ درصد از افزایش قدرت می ‌کاهد). به طور مثال اگر دارای موتوری با قدرت ۱۰۰hp (hp = اسب بخار) باشیم با پرخوران کردن موتور توسط توربوشارژر و یا سوپرشارژر، توان آن به حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ اسب (hp) می ‌رسد که تغییر قابل ملاحظه‌ و بسیار محسوسی است.