پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

کروز کنترل تطبیقی (Adaptive Cruise (Control چیست؟

این سیستم پیشرفته به کاررفته در خودروها بیش تر با نام کروز کنترل تطبیقی (ACC) شناخته می شود. طرز کار این آپشن طوری است که با استفاده از سیستم های تشخیص دهنده و در صورت نیاز، فاصله ای مشخص را با خودروی جلویی حفظ می کند و با توجه به آن، سرعت خودرو را تنظیم می کند.

طرز کار سیستم کروز کنترل این گونه است که شما با تنظیم سرعت دلخواه خود از طریق دکمه های کروز کنترل می توانید بدون این که پدال گاز را فشار دهید خودرو را در همان سرعت نگه دارید و تنها کنترل فرمان را بر عهده داشته باشید.

کروز کنترل این امکان را به شما می دهد تا بدون نیاز به فشار دادن پدال گاز، خودرو را با سرعتی ثابت برانید، اما اگر مانع و یا خودرویی دیگر در مسیر شما قرار می گرفت، می بایست با ترمز گرفتن از به وجود آمدن برخورد جلوگیری می کردید. پس از گذشت سال ها و همچنین پیشرفت تکنولوژی، سیستم کروز کنترل خودروها نیز پیشرفت کرد و امکانات خوب و کارآمدی به آن اضافه شد.

در سال ۱۹۹۲ میتسوبیشی برای اولین بار از کروز کنترل منحصر به فردی در خودروهای خود استفاده کرد. سیستم های به کاررفته در آن زمان، خودروها و یا اجسامی که در نزدیکی خودرو قرار می گرفتند را تشخیص می داد و به راننده هشدار می داد. راننده نیز با هشداری که دریافت کرده بود، پدال ترمز را فشار می داد و از بروز حادثه جلوگیری می کرد. تفاوت اصلی کروز کنترل های پیشرفته اولیه با نسخه های جدیدتر نیز در نوع ترمزگیری بود، در نسخه های اولیه راننده ترمز را درگیر می کرد، اما در نسخه های جدیدتر و پیشرفته تر عمل ترمزگیری برعهده خود سیستم کروز کنترل بود.

میتسوبیشی در سال ۱۹۹۵ بر روی مدل دیامانته (Diamante) از کروز کنترلی که با لیزر کار می کرد استفاده کرد. در این خودرو پس از تشخیص فاصله با مانع، کاهش سرعت از طریق کاهش دنده و همچنین کنترل دور موتور (کنترل دریچه گاز) بر عهده خودرو بود اما ترمزگیری توسط راننده انجام می شد.

در اوایل قرن ۲۱ نیز خودروسازی های بنامی مانند فورد، مرسدس، ب ام و، فولکس واگن، تویوتا و آئودی سیستم هایی طراحی کردند که مختص به خودشان بود و تفاوت شان در نوع سیستم های تشخیص دنده بود.

این سیستم پیشرفته به کاررفته در خودروها بیش تر با نام کروز کنترل تطبیقی (ACC) شناخته می شود. طرز کار این آپشن طوری است که با استفاده از سیستم های تشخیص دهنده و در صورت نیاز، فاصله ای مشخص را با خودروی جلویی حفظ می کند و با توجه به آن، سرعت خودرو را تنظیم می کند. البته باید گفته شود که این سیستم ممکن است با نام های دیگری نیز شناخته شود:

(Active Cruise Control), (Dynamic Cruise Control), (Radar Cruise Control), (Automatic Cruise Control), (Intelligent Cruise Control)

تشخیص فاصله با خودرو و یا مانعی که در جلو قرار می گیرد بر عهده سیستم های تشخیص است. این سیستم ها در خودروهای شرکت های خودروساز مختلف تفاوت های عمده ای دارد که نحوه تشخیص فاصله در آن ها از هم متمایز است. سیستم های به کاررفته در خودروها براساس برخی لوازم الکترونیکی کار می کنند که در ادامه همه انواع آن ها آمده است.

رادار (Radar)

سیستم هایی که بر این اساس کار می کنند دارای رادارهای تشخیص دهنده ای هستند که در قسمت جلوی خودرو نصب شده اند و توسط یک قاب پلاستیکی پوشیده می شوند. رادار به کار برده شده با ارسال امواجی به اطراف خودرو، اشیای مزاحم و یا خودروهای دیگر را شناسایی می کند و اطلاعات لازم را برای کنترل خودرو به ECU ارسال می کند.

لیزر (Laser)

این وسیله الکترونیکی در یک جعبه سیاه رنگ قرار می گیرد و در قسمت مشبک جلوپنجره (Grille) و پشت آرم خودرو قرار می گیرد. در اکثر خودروهایی که از این تکنولوژی بهره مند هستند، آرم خودرو طوری طراحی شده است که اشعه لیزر را پخش می کند و از این طریق اجسام جلوی خودرو شناسایی می شوند و داده های لازم به کامپیوتر خودرو ارسال می شود.

سیستم Binocular

در این خودروها کروز کنترل هوشمند، داده های میدانی خود را از دو دوربین که در پشت آینه وسط قرار می گیرند، دریافت می کند. این دو دوربین با تکنولوژی به کاررفته در آن ها، اشیای روبه‌روی خودرو را شناسایی می کنند.

سیستم های چندسنسوره (Multi-Sensor)

در این خودروها از چند سنسور مجزا استفاده می شود که در نهایت، داده تک تک آن ها در کنار هم جمع آوری می شوند و یک دسته اطلاعات کامل را از اطراف خودرو در اختیار کامپیوتر قرار می دهند. در میان داده های این سنسورها اطلاعات GPS و دوربین های به کارگرفته شده در خودرو نیز قرار دارد.

سیستم پیش بینی کننده (Predictive Sys)

در خودروهایی که در آن ها از این سیستم برای کروز کنترل استفاده شده است، ابتدا نحوه حرکت خودروهای اطراف توسط سنسورهای به کاررفته به کامپیوتر ارسال می شود و کامپیوتر با بررسی داده های دریافتی، حرکت خودروهای اطراف را پیش بینی می کند و متناسب با آن ها خودرو را کنترل می کند.

برای فعال سازی کروز کنترل تطبیقی، راننده سرعت ماکسیممی را که در نظر دارد به سیستم می دهد، در این لحظه ECU رادارهای موجود در خودرو را فعال می کند و با توجه به وضعیت خودرو و موانع و یا خودروهای اطراف آن شروع به کار می کند. اگر در مسیر خودرو مانعی وجود نداشته باشد، خودرو طبق سرعتی که راننده درخواست کرده است حرکت می کند، اما اگر مانع و یا خودرویی دیگر توسط سیستم های تشخیص دهنده حس شوند، خودرو به صورت اتوماتیک و با ترمزگیری و کاهش دنده، فاصله را با شی جلویی حفظ می کند و به دخالت راننده نیازی ندارد. در برخی از خودروها می توان با استفاده از تنظیمات کروز کنترل اندازه فاصله با خودروی جلویی را مشخص کرد. برای مثال، با توجه به خواسته شخص، حداقل فاصله ای تعیین می شود که همیشه آن فاصله با خودروی جلویی توسط سیستم رعایت می شود.

مزایای کروز کنترل تطبیقی

از مهم ترین مزایای کروز کنترل تطبیقیمی توان به افزایش سطح ایمنی در خودروها اشاره کرد، زیرا خودروهایی که از این سیستم استفاده می کنند همیشه فاصله مشخصی را با خودروی جلویی حفظ می کنند و همین حفظ فاصله موجب می شود خطر بروز تصادف بسیار کاهش یابد. یک مزیت دیگر این سیستم روان شدن جریان ترافیک است که در اثر فعال بودن سیستم به وجود می آید.

محدودیت کروز کنترل تطبیقی

مهم ترین نقطه ضعف این سیستم در شرایط بد آب و هوایی نمایان می شود، زیرا سیستم های تشخیص دهنده در باران های شدید، برف و مه دچار سردرگمی می شوند و اطلاعات درستی در اختیار کامپیوتر قرار نمی دهند. البته این مشکل در هنگام عبور از تونل نیز ممکن است رخ دهد و تشخیص دهنده ها اطلاعات درستی ارسال نکنند.

محمد جبارزاده شیاده

پایگاه خبری اسب بخار