پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

نگاهی به تاریخچه اسکوترهای وسپا و مدل های برتر آن

اسکوتر وسپا در ابتدا به عنوان یک وسیله حمل و نقل ساده و کاربردی طراحی شده بود تا برای کارهای روزمره مردم عمل کند و با توجه به این که جنگ جهانی دوم تازه به پایان رسیده بود، کمپانی پیاجیو سعی کرده بود با حداقل قیمت این مدل را تولید کند.

موتورسیکلت وسپا، سریعاً به نماد زندگی ایتالیایی تبدیل شد، که طراحی مکانیکی خود را با یک سبک ایتالیایی بی‌نظیر ترکیب کرد. اکنون به عنوان یک نماد طراحی شناخته می‌شود و توسط بسیاری از تولیدکنندگان کپی شده است، اما هیچ کدام از نسخه های کپی، به کیفیت وسپا اصل نیستند. بیایید در این مقاله، سرآغاز وسپا را بررسی کنیم و برخی از مدل‌های مهم آن را از سال‌های اولیه با هم مرور کنیم.

فعالیت اولیه شرکت پیاجیو در زمینه های نظامی

شرکت پیاجیو در سال ۱۸۸۲ به عنوان یک شرکت مهندسی سنگین تشکیل شد، که لوکوموتیوها و وسایل حمل و نقل راه آهن تولید می‌کرد، سپس وارد بخش نظامی شد و زیرساخت های زیردریایی و هواپیما را تحت لیسانس تولیدکنندگان دیگر می ساخت. تا سال ۱۹۴۰، پیاجیو قطارها، تجهیزات ناوبری، موتورهای هواپیما، هواپیماها، کامیون‌ها، ترامواها و اتوبوس‌ها را تولید می‌کرد. در طول جنگ، کارخانه پیاجیو تقریباً نابود شد و پس از پایان جنگ، اقتصاد ایتالیا ضعیف شده بود و زیرساخت‌های جاده‌ای به وضعیت بدی درآمده بودند. ایتالیا به طور فوری به یک وسیله حمل و نقل مدرن و با قیمت پایین نیاز داشت تا کشور را دوباره به حرکت درآورد و انریکو پیاجیو، فرزند بنیان‌گذار (رینالدو پیاجیو)، تصمیم گرفت کمپانی از زمینه هوانوردی دست بکشد و بر روی این نیاز جدید تمرکز کند.

نخستین تلاش شرکت پیاجیو

حتا قبل از پایان جنگ، مهندسان پیاجیو در حال کار بر روی طراحی یک اسکوتر بودند، که دارای بدنه‌ای بود که عناصر مکانیکی را به طور کامل در بر می‌گرفت و چرخ‌های کوچکی داشت. نتیجه طراحی، Paperino MP5 (کلمه «پاپرینو» به معنی «پرنده‌ی آبی» در ایتالیایی است و MP5 برای «موتو پیاجیو شماره ۵» است) بود که متمایز بود، اما توجه انریکو پیاجیو را به خود جلب نکرد. او مهندس هوانوردی کورادینو داسکانیو را برای بازطراحی اسکوتر استخدام کرد، علیرغم این که داسکانیو بلافاصله اعلام کرد او از موتورسیکلت‌ها بدش می‌آید و باور داشت که آن ها بزرگ، کثیف و ناقص هستند.

تولید اولین وسپا توسط کمپانی پیاجیو

طراحی داسکانیو، موتور را در در بخش عقب و چرخ عقب را محرک قرار داد، که نیاز به زنجیر و روغن و کثیفی مرتبط با آن را از بین برد. شاسی آن یک تیر واحد بود که از ابتدا تا انتها در یک شکل U بزرگ امتداد می‌یافت، باقی‌مانده‌ فضا در میان دو سر شاسی، فضایی برای پاهای راننده را فراهم می‌کرد و یک پنل در جلو قرار داشت، که پاها را از گرد و غبار جاده محافظت می‌کرد. چرخ جلو بر روی محور تک‌طرفه نصب شده بود و چرخ‌های جلو و عقب قابل تعویض بودند و یک چرخ زاپاس در زیر یکی از پنل‌های بغل قرار داشت. وقتی انریکو پیاجیو اولین بار طرح را دید، فریاد زد: «Sembra una vespa!»، که به معنی «شبیه یک زنبور است!»، واژه وسپا به معنی زنبور در زبان لاتین است. بدنه از جلو شبیه به گوجه‌ و دسته‌ها مانند آنتن به این بیان منجر شد و یک افسانه به وجود آمد.

فروش‌ها از زمان معرفی در سال ۱۹۴۷ به طور روز افزون افزایش یافت؛ ۲،۵۰۰ دستگاه در سال اول، ۱۰،۰۰۰ دستگاه در سال دوم، ۲۰،۰۰۰ دستگاه در سال سوم و ۶۰،۰۰۰ دستگاه در سال چهارم، اما وقتی در فیلم تعطیلات رُمی (Roman Holiday) سال ۱۹۵۲، با بازی گرگوری پک و آدری هپبورن، به نمایش درآمد و آن ها سوار بر وسپا در رُم فیلم بازی کردند، باعث افزایش فروش تا ۱۰۰،۰۰۰ دستگاه شد و از آن لحظه به بعد، وسپا بیش از یک وسیله حمل و نقل ارزان و عملی به نماد آزادی و خیال‌پردازی تبدیل شد. تا اواسط دهه ۱۹۵۰، وسپاها به صورت تحت لیسانس در آلمان، انگلستان، فرانسه، بلژیک و اسپانیا تولید می‌شدند. تا سال ۱۹۵۶، یک میلیون دستگاه فروخته شده بود و تعداد دو میلیونی در سال ۱۹۶۰ به دست آمد.

تولید مدل وسپا ۹۸

مدل وسپا ۹۸، با موتور یک سیلندر دوزمانه و ظرفیت ۹۸ سی‌سی بود. تغییر دنده‌ها از طریق دسته چپ توسط دسته راننده که به صورت دورانی حرکت می کرد، انجام می‌شد. فروش در ابتدا کند بود، اما وقتی وسپا پرداخت به صورت اقساطی را اعلام کرد، فروش به سرعت افزایش یافت. در آن زمان، مانند امروز، شرکت در مسابقات موتورسواری ابزار بازاریابی مهمی بود و وسپا، مدل مسابقه‌ای ۹۸ کورسا سیرکویتو را به همین منظور تولید کرد.

شکستن رکوردها توسط وسپا

همان طور که رقابت و شرکت در مسابقات  اهمیت داشت، شکستن رکوردها نیز در اولین سال‌های پس از جنگ جهانی دوم بسیار مهم بود. طراحی آرمانی و وزن سبک پیش‌نیازهای این فعالیت بودند و وسپا مونتلری به همین منظور تولید شد؛ با یک شاسی آلومینیومی و بدنه‌ای بسیار سبک اما طراحی نه‌چندان مشتری پسند. وسپا در ۱۰ ساعت پیاپی ۱۷ رکورد جهانی را با این موتورسیکلت به ثبت رساند، از جمله ۱ ساعت (سرعت میانگین ۱۳۴ کیلومتر بر ساعت)؛ بیش از ۱۶۰ کیلومتر (سرعت میانگین ۱۲۹.۷ کیلومتر در ساعت)، ۵۰۰ مایل (سرعت میانگین ۱۲۳.۹ کیلومتر بر ساعت): ۱۰۰۰ کیلومتر (سرعت میانگین ۱۲۴.۳ کیلومتر بر ساعت) و ۱۰ ساعت که در طول آن وسپا ۱۰۴۹ کیلومتر را پوشش داد. این یک دستاورد قابل توجه برای یک تولیدکننده نسبتاً جدید بود و همراه با ظهور در فیلم‌ها، وسپا را واقعاً معروف کرد.

در سال ۱۹۵۱، شرکت برای ثبت رکورد کیلومتر پروازی با مدل سیلورو اقدام کرد. این مدل رکورد را با سرعت ۱۷۰.۰۲ کیلومتر بر ساعت شکست و در ۲۱.۴ ثانیه مسافت مشخص شده است را طی کرد، که برای یک موتورسیکلت با موتور ۱۲۵ سی‌سی قدرت بسیار تحسین‌برانگیزی بود.

وسپا GS مدل ۱۹۵۵

این مدل به عنوان یکی از محبوب‌ترین مدل‌ها وسپا در جهان شناخته می شود. مدل ۱۵۰ جی‌اس به عنوان مدل اسپرت محسوب می‌شد و امیدواری بر این بود که با موتورسیکلت‌های کوچک و سبکی که در آن زمان در حال تولید بودند، رقابت کند. این مدل از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۱ تولید می‌شد و موتور آن هشت اسب بخار تولید می‌کرد. برای اولین بار، چهار دنده در گیربکس استفاده شد و چرخ‌ها به قطر ۱۰ اینچ بزرگ شدند. در طول شش سال تولید، بیش از ۱۲۰،۰۰۰ دستگاه از این مدل ساخته شد.

وقتی که وسپا به شکل خودرو درآمد

کورادینو داسکانیو، طراح اولین وسپا، از موتورسیکلت‌ها بدش می‌آمد و همیشه می‌خواست یک خودرو طراحی کند. در سال ۱۹۵۷، فرصتی برای او فراهم شد و وسپا ۴۰۰ معرفی شد. این خودرو دارای موتوری دوزمانه با ظرفیت ۳۹۳ سی‌سی بود که ۱۴ اسب بخار تولید می‌کرد و بیش از ۳۰،۰۰۰ نسخه از آن ساخته شد. با ظهور مینی آستین در سال ۱۹۵۹، بازار وسپا ۴۰۰ به طور کامل نابود شد.

وسپا ۱۲۵ پریماورا ۱۹۶۷

مدلی که بسیاری از مردم وسپا را با آن می شناسند و طور عمده به دلیل طولانی‌ترین دوره تولید آن، از دهه ۱۹۷۰ تا دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ و همچنین تا امروز، مدل PX است. با افزایش بلندی محور چرخ‌ها، این مدل به صورت عملی‌تری تولید شد و حمل یک سرنشین به راحتی امکان‌پذیر شد، در حالی که، عملکرد موتور دوزمانه با ظرفیت ۱۲۵ سی‌سی کافی بود.

عجیب ترین مدل وسپا

چگونه می‌توانیم یکی از غیرمعمول‌ترین وسپاهایی را که تا به حال تولید شده است به شما معرفی نکنیم؟ در اواسط دهه ۱۹۵۰، وزارت دفاع فرانسه درخواستی برای تبدیل یک وسپا به منظور استفاده نظامی داشت و در همین لحظه، مدل T.A.P. به وجود آمد. بر پایه مدل ۱۵۰ سی‌سی وسپا، T.A.P. با یک توپ پرتاب‌کننده ۷۵ میلی‌متری M20 مجهز شده بود، که قادر به شلیک گلوله‌های ضدزره بود که می‌توانستند تا ۱۰۰ میلی‌متر در پوسته فولادی ضدزره نفوذ کنند. همچنین یک تفنگ بزرگ برای این مدل طراحی شده بود، که این تفنگ برای شلیک از روی اسکوتر طراحی نشده بود، اما در مواقع اضطراری می‌توانست استفاده شود که این امر احتمالاً به شتاب اسکوتر تأثیر بیش تری می‌گذاشت. ۶۰۰ نسخه از این مدل برای ارتش فرانسه تولید شد.