پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

۱۳۰ هزار کیلومتر با کمری GL

خودروهای ساخت ژاپن را همه به کیفیت ساخت بالا و استهلاک پایین می شناسیم. بسیاری از مردم، آلمان و ژاپن را بهترین کشورهای جهان در صنعت خودروسازی می دانند.

البته این عقیده هرگز غلط نیست و به راستی خودروهای آلمانی و ژاپنی از امثال آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و کره ای سرتر هستند. به احتمال زیاد، طرف داران دو آتشه خودروهای ساخت کشورهای یاد شده، به جمله قبل اعتراض می کنند! اما فراموش نکنید که ما تنها در زمینه کیفیت ساخت و دوام، ژاپنی ها و آلمانی ها را برتر می دانیم. بگذریم!
در بازار خودروی ایران نیز ژاپنی ها همیشه طرف داران خود را داشته اند. اکنون اگر برای خرید یک دستگاه “تویوتا”ی ساخت ۲۰۰۷ یا قدیمی تر اقدام کنید، با قیمت هایی برابر با خودروهای چینی مدل ۲۰۱۸ مواجه می شوید! همین موضوع نشان از اهمیت و محبوبیت بالای ژاپنی ها نزد مردم دارد. با این حال ممکن است عده کثیری، خرید خودروی چینی صفر کیلومتر را به ژاپنی کارکرده ترجیح دهند. اتفاقی که به وفور در حال رخ دادن است!

از میان ژاپنی های حاضر در ایران، تویوتا را می توان سوگلی آن ها نامید! واردات مستمر و حضور پررنگ تر، دلیل جایگاه بالاتر تویوتا نسبت به هموطنانش است. هر چند نیسان و میتسوبیشی هم در صورت ادامه واردات، در حال رسیدن به جایگاه کنونی تویوتا در ایران بودند. اگر برنامه های “مزدا” با “گروه بهمن” نیز به خوبی پیش می رفت، می توانستیم تنوع بیش تری از محصولات این نشان تجاری را در ایران داشته باشیم. در هر حال، اکنون تویوتا و “لکسوس” در تیراژ و تنوعی بالاتر نسبت به دیگر ژاپنی ها در دسترس خریداران ایرانی قرار دارند.
اگر شما در وضعیت امروز بازار خودرو، با بودجه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومانی برای خرید اقدام کنید، در کنار انواع کراس اوورهای چینی، این کره ای ها و ژاپنی های کارکرده هستند که به شما چشمک می زنند. هیوندای سوناتا NF و تویوتا کمری XV40،وسوسه انگیزترین انتخاب های غیر چینی این بازه به شمار می روند. از میان این دو نیز، کمری به دلیل برند معتبرتر و دوام بیش تر، مشتری زیادتری دارد.
در نتیجه این بار تصمیم گرفتیم با آزمایش یک دستگاه کمری مدل ۲۰۰۷، این خودرو را به چشم خریدار بررسی کنیم و مزایا و معایب آن را در استفاده بلند مدت، بنا به تجربه های مالک و سواری چند ساعته خودمان با آن، شرح دهیم.

کمری XV40 و سرگذشت آن در ایران

به سال ۸۶ باز می گردیم! هنگامی که هنوز خبری از تحریم صنعت خودروسازی و ممنوعیت واردات نبود. در آن سال به تاریخ اسفند ۸۶ و به استناد صفحه ای در وب سایت روزنامه “دنیای اقتصاد”، تویوتا کمری GLX مدل ۲۰۰۸، به قیمت رسمی ۴۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان توسط “ایرتویا” به فروش می رسیده است! کمری XV40 که با طراحی انقلابی خود، فروشی خیره کننده برای شرکت سازنده به جا گذاشت، در ایران نیز مورد استقبال فراوان قشر مرفه جامعه قرار گرفت. البته ایرتویا پیش از این نسل، کمری گرند را نیز در سال های گذشته به ایران آورده بود. خودرویی که در بدو ورود به کشور، ۳۱ میلیون تومان قیمت داشت! گرند مدت کوتاهی را مهمان بازار خودروی کشورمان بود و فروش آن همواره زیر سایه نیسان ماکسیمای مونتاژ “پارس خودرو” قرار داشت. اما در سال ۲۰۰۷ با ورود XV40 به ایران، کمری راه خود را از ماکسیما جدا کرد و رقابتی جدید را با دیگر وارداتی ها همچون هیوندای سوناتا و آزرا، آغاز نمود.

کمری XV40 در سه تیپ GL، GLX و SE در فاصله سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱، وارد ایران شد. پیشرانه تمام مدل ها یکسان است اما برخی نسخه های GL از جعبه دنده دستی بهره می برند. نسخه GL، مدل پایه کمری است که از نمایش گر و دوربین عقب، تریم چوب، صندلی های چرمی، سان روف، رینگ اسپرت آلومینیومی، سنسور پارک عقب، تنظیم برقی صندلی، کروز کنترل و دکمه های روی فرمان بی بهره است. نسخه GLX تمام این امکانات را دارد اما در ظاهر، تفاوت خاصی با نسخه GL نمی کند. اما مدل SE، در ظاهر مجهز به یک کیت بدنه اسپرت است که سپرهای بلندتر، رکاب اسپرت، بالچه صندوق و رینگ های متفاوت را شامل می شود. SE در زمان عرضه کمری XV40 در ایران، مجهزترین و گران قیمت ترین نسخه این خودرو به شمار می رفت. البته SE در بحث تجهیزات، امتیاز خاصی نسبت به GLX ندارد. در نهایت تویوتا آریون به عنوان نسخه ۶ سیلندر کمری، لوکس ترین سدان تویوتا در دهه ۸۰ در ایران بود که آن روزها با قیمت ۶۰ میلیون تومانی به فروش می رسید.

در سال ۲۰۱۰، کمری XV40 از سوی کمپانی مادر، فیس لیفت شد. هر چند این فیس لیفت به قدری جزیی است که بسیاری از افراد، توانایی تشخیص تفاوت های آن با مدل های قدیمی تر را ندارند. کمری فیس لیفت در مدل های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ به ایران آمد. از این مدل برای ناوگان تاکسی های فرودگاهی هم استفاده شد. به خصوص کمری های لیمویی رنگ معروف فرودگاه امام خمینی که برای یک بار هم که شده، آن ها را دیده اید. اکنون با گذشت سال ها از حضور کمری اتاق XV40 در ایران، با توجه به تغییرهای شخصی و کارگاهی که در ظاهر این خودروها اتفاق افتاده است، تشخیص مدل های مختلف کمری از یک دیگر دشوار شده است، زیرا در همان سال ها، بسیاری از کمری های GLX به کیت SE مجهز شدند و روی تعداد زیادی از GLها نیز رینگ اسپرت نصب شد. نمونه حاضر در تست ما، کمری GL مدل ۲۰۰۷ است که از رینگ های آلومینیومی ۱۶٫۰ اینچی و ضبط تصویری بهره می برد.

نگاهی به ظاهر تویوتای ۱۲ ساله

ویژگی اصلی محصولات تویوتا، دوام و ماندگاری بالا است. هر چند نمی توان از نقش مالک نیز در نحوه نگهداری و رسیدگی به ظاهر خودرو، به راحتی گذشت. به عنوان نمونه خودروی مورد آزمایش ما، با وسواس فراوان و مراقبت های دائمی مالک نگهداری شده است. بنابراین می بینیم با گذشت ۱۲ سال از عمر خودرو، همچنان بدنه این کمری می درخشد. کیفیت رنگ بالای تویوتا نیز عامل مهم دیگری است که در این موضوع نقش دارد.

کمری موجود در تست به رنگ مشکی متالیک است. چراغ های عقب به سلیقه مالک با نمونه اسپرت دودی تعویض شده اند که هماهنگی خوبی با رنگ بدنه دارند. وجود سر اگزوز کرومی اسپرت هم به جذابیت های نمای عقب افزوده است. هر چند جای خالی یک بالچه روی صندوق، مشابه با مدل های SE در این خودرو حس می شود، اما حساسیت در نگهداری خودرو سبب شده است تزیینات کرومی در جای جای بدنه، همچنان جلا و درخشندگی خود را حفظ کنند. در نمای کناری، کوچک بودن رینگ ها اندکی از جذابیت آن کاسته است. شاید اگر رینگ ها یک سایز بزرگ تر و یا به رنگ کربنی بودند، تناسب بیش تری با ظاهر کلی خودرو داشتند. در نمای جلو، چهره ساده و بی پیرانه کمری دیده می شود که به صورت اصل و بدون تغییر، باقی مانده است.
در مجموع، طراحی بیرونی کمری XV40 ساده و منطقی است. طرحی که با گذشت سال ها از زمان معرفی، همچنان توانایی رقابت با خودروهای جدیدتر را دارد و با وجود قدیمی بودن، همچنان با صلابت و شیک است.

کابین و تعبیر واژه کیفیت

بی شک ما و شما، همگی تجربه سواری با خودروهای ایرانی و چینی را داشته ایم. بوی بد پلاستیک های بی کیفیت، شکستن و رنگ پریدگی قطعه ها، پوسیدگی و از بین رفتن روکش صندلی ها و سر و صدای بی امان داشبورد هنگام مواجه با دست اندازهای خیابانی، ارمغان سواری با خودروهای داخلی هستند که در طول این سال ها از سوی خودروسازان داخلی به مصرف کنندگان تحمیل شده اند!
اما این جا با یک تویوتا طرف هستیم! یک ژاپنی محترم! خودرویی که با کارکرد بیش از ۱۰۰٫۰۰۰ کیلومتر و عمر ۱۲ ساله، هنوز هم کابینی کم سر و صداتر از یک خودروی ایرانی صفر کیلومتر دارد! هنگامی که نگاهی دوباره به داشبورد و قطعه های داخلی کمری می اندازیم، درمی یابیم خلاف آن چه تصور می شود، تویوتا هرگز از مواد گران قیمت و لوکس استفاده نکرده است. بله، خب این یک لکسوس نیست! اما همین پلاستیک های معمولی به قدری خوب در کنار یک دیگر چیده شده اند که تا سال ها پس از تحویل به مشتری، همچنان مثل روز اول باقی بمانند.

از بحث کیفیت ساخت که بگذریم، تریم داخلی دو رنگ کمری، فضایی دلباز در کابین ایجاد کرده است. البته فاصله محوری بلند این خودرو و عرض زیاد بدنه نیز در جاداری کابین نقش اساسی ایفا می کنند. در خودروی مورد تست، خبری از برچسب های طرح چوب و روکش های چرمی نبود. هر چند مالک اقدام به نصب روکش های چرمی برای صندلی ها کرده است. قطعه های نقره ای رنگ کنسول میانی هنوز دچار رنگ پریدگی نشده اند. فرمان نیز بدون هیچ روکش یا دوخت محافظ، اثری از افت کیفیت را نشان نمی دهد. نمایش گر لمسی نصب شده توسط مالک، هر چند از نوع اندرویدی نیست و کیفیت لمسی متوسطی دارد، اما با اتصال به دوربین عقب و سیستم ره یاب ماهواره ای، اندکی از کمبود آپشن های خودرو را جبران کرده است.
نشان گرهای پشت آمپر، طرحی ساده و قدیمی دارند. ناگفته نماند این نشان گرها در تویوتا آریون با صفحه کیلومتر لکسوس LS جایگزین شده اند که گرافیک زیباتری دارند. با نشستن در صندلی عقب، فضای پای زیاد، نخستین نکته ای بود که توجه ما را جلب کرد. همچنین وجود زیر آرنجی و کانال کولر برای سرنشینان عقب نیز آیتم هایی مثبت در این بخش به حساب می آیند.

پشت فرمان کمری

سوییچ ساده خودرو را از مالک تحویل گرفته و سوار بر خودرو می شوم. با توجه به سال ساخت این نسل از کمری، خبری از آپشن هایی همچون ورود بدون کلید و استارت دکمه ای نیست. بنابراین سوییچ را چرخانده و پیشرانه ۲٫۴ لیتری تویوتا را روشن می کنم. موتور با وجود سن و سال بالا، به آرامی استارت می خورد. هیچ لرزش و سر و صدایی در حالت درجا از آن شنیده نمی شود.
پیش از حرکت، ابتدا سعی می کنم بر ابعاد خودرو مسلط شوم. ارتفاع نشیمن راننده در کمری، نه مانند خودرویی همچون پژو ۲۰۶ پایین است و نه همچون تندر ۹۰، حس تسلط به راننده می دهد. مشکل اصلی در جای دیگر است! ابعاد بزرگ کمری که آن را در فاصله دو سگمنت D و E قرار می دهد، رانندگی در ترافیک های شهری را دشوار می سازد. به گونه ای که حتا با وجود آینه های کناری بزرگ، راننده هیچ برداشت دقیقی از محل گل گیرهای جلو و عقب در ذهن ندارد!
به هر حال با تلاش برای جای گیری مناسب در پشت فرمان، ترمز پارک پدالی کمری را آزاد کرده و جعبه دنده ۵ دنده اتوماتیک تویوتا را در حالت D قرار دادم. همین پدالی بودن ترمز پارک، سبب شده است با حذف اهرم ترمز دستی در کنسول میانی، فضاهای کاربردی زیادی در این بخش به وجود آید. گاه در کمری های با کارکرد بالاتر، این ترمز پارک پدالی دچار افت کارایی می شود و نیاز به رگلاژ دوباره پیدا می کند.

با فشردن بر پدال گاز، خودرو با شتابی معمولی حرکت می کند. دورگیری عادی موتور ادامه دارد تا این که با معکوس اول جعبه دنده، ناگهان موتور ۱۵۷ اسب بخاری بیدار می شود و کمری با شتابی لذت بخش به جلو پرتاب می شود. در واقع پس از مدت ها رانندگی با جعبه دنده های کسل کننده CVT، این بار یک جعبه دنده اتوماتیک معمولی، توانست بار دیگر به ما اثبات کند که خودروهای مجهز به جعبه دنده اتوماتیک هم می توانند هیجان انگیز ظاهر شوند. شتاب گیری خوب کمری تا سرعت های بالاتر هم دامه دارد، اما صد حیف که به انتهای مسیر تست رسیدیم و این بار ترمزهای قدرتمند کمری، به خوبی توانایی خود در متوقف ساختن جثه سنگین وزن این سدان ژاپنی را به رخ ما کشاندند. نکته جالب توجه درباره ترمزهای این خودرو، هنگامی بود که فهمیدیم آخرین تاریخی که مالک اقدام به تعویض لنت ها کرده است، به ۳ سال پیش باز می گردد!
دو نکته لذت بخش در سواری با کمری، سیستم تعلیق نرم و شعاع گردش مناسب این خودرو است. در رابطه با سیستم تعلیق و سواری کمری می توان گفت نسبت به سوناتا NF، به یقین نرم تر عمل می کند. حتا در ترمزگیری هم خبری از ضربه های سوناتا به اتاق نیست. کمری به خوبی می تواند بیش تر دست اندازهای ناجور خیابان های تهران را رد کند. البته سعی کنید آن قدرها با این خودرو در خیابان هایی با آسفالت خراب نرانید! زیرا به گفته مالک، یک بار تعویض کمک فنرهای جلو و عقب برای ایشان، نزدیک به ۱۲ میلیون تومان هزینه دربر داشته است!
اما در رابطه با سیستم فرمان کمری هم می توان آن را یکی از نرم ترین هیدرولیک های موجود در بازار دانست. فرمان پذیری خوب کمری شما را به اشتباه می اندازد که شاید این خودرو از جعبه فرمان برقی بهره می برد! اما نرمی فرمان که چرخاندن آن با یک دست را هم به راحتی میسر می کند، شعاع گردش زیادی را برای کمری، نسبت به جثه خودرو، فراهم آورده است.
مصرف سوخت کمری در کاتالوگ های رسمی تویوتا، ۸٫۲ لیتر در سیکل ترکیبی اعلام شده است. این عدد، میانگین مصرف ۷٫۱ و ۹٫۳ لیتری این خودرو به تریتب در جاده و شهر است. باک سوخت ۷۰ لیتری به خوبی پاسخ گوی مصرف بنزین خودرو است. به هر حال چه کسی است که نداند کمری از کم مصرف ترین خودروهای این کلاس به شمار می رود. البته فراموش نکنید اعداد و ارقام اعلام شده، مصرف بنزین کمری های مجهز به جعبه دنده اتوماتیک را نشان می دهند، زیرا مصرف در مدل های دنده ای به مراتب پایین تر است.
تویوتا کمری ۲۰۰۷ در زمینه ایمنی، به دو کیسه ایمنی هوا و سیستم ترمز ABS + EBD مجهز شده است. هر چند اثری از کیسه هواهای کناری و سیستم کنترل پایداری در کمری دیده نمی شود، اما استحکام اتاق کمری به اندازه ای است که ایمنی غیر فعال این خودرو را در تصادف تضمین می کند. با کمری تا ۲۰۵ کیلومتر بر ساعت می توان سرعت گرفت. در واقع گشتاور ۲۱۸ نیوتن متری پیشرانه این خودرو، کشش زیاد و توانایی دست یابی به سرعت های بالا را به آن می دهد.

کمری XV40 در بازار چند؟

این نسل از کمری با توجه به این که در بیش ترین تعداد و مدل ها نسبت به دیگر نسل ها وارد ایران شده است، با تنوع خوبی در بازار خرید و فروش مواجه است. مدل های مجهز به جعبه دنده دستی، اغلب قیمتی کم تر از ۲۰۰ میلیون تومان دارند. این مدل ها را می توان با کارکردهای متفاوت، از ۱۴۰ تا ۱۸۰ میلیون تومان یافت. قیمت های کمری XV40 دنده ای اغلب با قیمت های کمری گرند اتوماتیک برابری می کند. اما مدل های GL در بدترین حالت، از ۱۸۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان قیمت دارند و با بالا رفتن مدل و کاهش کارکرد، برچسب قیمتی آن ها تا فراتر از ۲۵۰ میلیون تومان هم صعود می کند.
نسخه GLX به عنوان رایج ترین مدل کمری در بازار، در مدل های نه چندان تمیز، قیمتی برابر با GL دارد. نمونه های مناسب GLX با کارکرد متوسط بالای ۱۰۰٫۰۰۰ کیلومتر و سلامت ظاهری، به طور استاندارد در بازه ۲۷۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان جای می گیرند. اما نمونه های استثنایی و بسیار تمیز GLX که تفاوت چندانی با نسخه صفر کیلومتر ندارند، گاه تا ۳۵۰ میلیون تومان هم آگهی می شوند! البته این موضوع برای مدل های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ صدق می کند. مدل های فیس لیفت ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، اغلب در همان فاصله ۳۳۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان قرار می گیرند.

کمری SE با وجود قیمت بیش تر در زمان ورود به ایران، امروز در مدل های دست دوم اختلاف قیمتی چندانی با GL و GLX ندارد. به گونه ای که یک کمری SE مدل ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ را از محدوده ۲۲۰ میلیون تومان تا فراتر از ۳۰۰ میلیون تومان، می توان خریداری کرد. با این حال آن چه بدیهی است، برای مالکیت یک کمری GL و GLX به نسبت سالم، به ترتیب باید حداقل ۲۵۰ و ۲۸۰ میلیون تومان هزینه کرد. اما اگر کمری را نخواهیم تکلیف چیست؟ خب اگر لشکر چینی هایی که در برابر شما صف آرایی می کنند، نادیده بگیریم، مدل های کارکرده سوناتا NF، توسان و اسپورتیج نسل اول، نمونه های دست دوم محصولات اقتصادی رنو همچون داستر و کپچر، کیا سراتو مونتاژ سایپا، مزدا ۳ نیو کارکرده، هیوندای اکسنت مونتاژ کرمان موتور و بسیاری دیگر از خودروهای وارداتی کره ای و اروپایی در دسترس شما قرار دارند. خودروهایی که شاید سن و سال کم تر و آپشن های بیش تری نسبت به کمری داشته باشند، اما بی تعارف، فراموش نکنید که آن ها دیگر یک تویوتا نیستند!

پایگاه خبری اسب بخار
سپهر عظیمی
عکس ها: عرفان حمیدی

تست کمری تست کمری GL تویوتا تویوتا کمری کمری کمری GL