پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بازار خودرو نمونه ای از همکاری چین و روسیه در دوران تحریم

رئیس جمهور در اولین نشست خبری با اشاره به همکاری چین و روسیه با ایران در دوران تحریم تأکید کرد که این همکاری را با قدرت ادامه خواهیم داد، اما آیا واقعاً در عمل هم همین طور بوده است؟ آیا بازار خودرو نمونه ای از همکاری چین و روسیه در دوران تحریم به شمار نمی آید؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، مسعود پزشکیان دیروز (۲۶ شهریور ۱۴۰۳) در اولین نشست خبری خود که با حضور بیش از ۳۰۰ رسانه خارجی و داخلی برگزار شد، در رابطه با مسائل خارجی گفت: «در تلاش هستیم که ارتباط خود را با اولویت کشورهای همسایه تقویت کنیم. سفری که به عراق داشتم، بیش‌تر برای این نگاه بود و قرار شد پروژه‌های مشترکی با آنان داشته باشیم. عین همین کار را می‌توانیم با پاکستان، آذربایجان و ترکیه و کشورهای همسایه داشته باشیم. لازمه رشد، ایجاد بازار آزاد است و باید ارتباطات و سرمایه گذاری‌های خارجی را داشته باشیم. دیپلماسی خارجی ما بر مبنای عزت، حکمت و مصلحت خواهد بود و این مسیر را پیش خواهیم برد.»

وی ادامه داد: «ما ابتدا با همسایگان زبان مشترک را دنبال خواهیم کرد تا منطقه‌ای آرام و همراه با صلح و توسعه داشته باشیم. قدرت‌های خارجی می‌خواهند ما را به جان هم بیاندازند و دعواهای قومی و مرزی و اقتصادی راه می‌اندازند. تلاش می‌کنم ارتباط خود را با همسایگان تقویت کنیم. معاهدات شانگهای و بریکس را هم دنبال خواهیم کرد و روند اقتصادی خود را دنبال می‌کنیم.»

رئیس جمهور در بخشی دیگری از سخنانش در خصوص نحوه تعامل با دو کشور روسیه و چین تأکید کرد: «ارتباط ما با روسیه و چین و کشورهایی که در تحریم ناجوانمردانه علیه ایران [شرکت نکردند]، بسیار خوب بوده است و این را با قدرت ادامه خواهیم داد.»

اما آیا این ارتباط در مسیر درستی قرار دارد؟ آیا دو کشور یادشده در دوران تحریم ها واقعاً در کنار ایران بودند؟ البته ایران در دوران تحریم روسیه برای کاهش اثر آن‌ها فعالیت های خود را بیش‌تر کرد. صنعت خودروسازی کشور نیز در این فعالیت ها حضوری چشم‌گیر داشته و دارد، اما مسئله این است که تلاش های ایران برای گسترده تر کردن مناسبات و همکاری های اقتصادی و سیاسی بیش‌تر یک طرفه بوده است. همچنین هر گاه که فرصتی پیش آمده، اقداماتی خلاف مصالح ملی ایران انجام داده است و تمامیت ارضی کشور را زیرسؤال برده اند.

این در حالی است که روس ها در دوران تحریم عملاً به صنعت خودروسازی کشور پشت کردند. در واقع، آن‌ها نیز می توانستند با توجه به تولید محصولات مشابه به مدد خودروسازان ایرانی بیایند، اما نیامدند. چینی ها نیز در این دوران بیش‌تر با نیمکت ذخیره های خود در بازار خودرو ایران حضور داشتند و خبری از برندهای مطرح و شرکت های بزرگ نیست. آن‌ها هم که در ایران فعالیت داشتند با آغاز تحریم ها به سرعت از کشور خارج شدند. به بیان دیگر اگر هم رابطه ای شکل گرفته بیش‌تر به خاطر تلاش خودروسازان بوده است.

در این شرایط با توجه به تأکید رئیس جمهور مبنی بر تعامل و همکاری سازنده با همسایگان و سایر کشورها به نظر می رسد باید کمی مسیر و نحوه همکاری با این دو کشور را تغییر داد.

البته همان‌طور که پزشکیان گفته است، مفاد قرارداد ۲۵ ساله هم باید بررسی و مشخص شود که چرا اجرایی نشده است. طبق این قرارداد چین موظف که به انتقال تکنولوژی به خودروسازی کشور است، اما تاکنون اتفاق خاصی روی نداده است. این هم یک نمونه دیگر از نحوه تعامل این دو کشور در دوران تحریم به شمار می آید.