پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

تویوتا پرادو کارکرده یا نیسان ترا صفر کیلومتر؛ جدال شاسی بلند های با کیفیت آفرودی بازار 

نیسان ترا یا همان نیسان پالادین که تحت عنوان مانیان ترا چندی پیش در ایران رونمایی شد محصولی جدیدی از نیسان است که بزودی مونتاژ آن در کشور آغاز خواهد شد. پرادو نیز که نامی آشنا برای تمام علاقه مندان به خودروست و همه آن را یک خودروی بادوام آفرودی دانست و به همین خاطر در این مقاله به مقایسه این دو خودروی آفرودی خواهیم پرداخت. 

خودروهای شاسی بلند یا همان SUV ها جزو یکی از پرطرفدار ترین کلاس های خودرویی در سراسر دنیا هستند. محبوبیت این خودروها مانند پیکاپ ها بخاطر قابلیت های بیراهه نوردی فراوان یا همان آفرود های نیمه سنگین و سنگین است که سبب شده تا علاقه مندان به طبیعت با این خودروها به هر مسیری ورود کرده و چالش های متفاوتی را تجربه کنند. تمایز این خودروها و محبوبیت بیشترشان نسبت به خودروهای پیکاپ فضای بسته کابین بوده و در برخی نسخه ها نیز ردیف سوم صندلی هم وجود دارد. 

نیسان ترا یکی از محصولات خوش فروش این برند ژاپنی است که با نام های مختلفی همچون پالادین و در نسل های قبل رونیز هم شناخته می شود. رونیز برای ما ایرانیان یک خودروی آفرودی نسبتا محبوب است که در دهه ۸۰ شمسی توسط پارس خودرو مونتاژ می شد. حالا مانیان خودرو که در اصل زیرمجموعه پرشیا خودرو محسوب می شود به سراغ جدیدترین نسل این خودروی آفرودی رفته تا پس از چند سال باز هم شاهد یک خودروی با کیفیت باشیم. البته لازم به ذکر است که نیسان پالادین توسط شریک تجاری نیسان در چین یعنی دانگ فنگ تولید شده و در تمام بازارها حضور ندارد. همچنین نیسان ترا در ایران بخاطر وجود تحریم ها ری برند شده و تحت عنوان مانیان ترا به فروش خواهد رسید. 

تویوتا پرادو نیز که نیازی به معرفی ندارد. خودرویی آفرودی که برادر کوچکتر لندکروزر شناخته شده و سال هاست در بازار ایران با تیپ ها و نسخه های مختلفی حضور دارد. پرادو تا کنون نسل های متعددی را تجربه کرده و به صورت رسمی نسل های سوم و چهارم این شاسی بلند به بازار ایران عرضه شده است. تویوتا پرادو همواره بخاطر دوام بالا و استهلاک بسیار پایین مورد اقبال مردم قرار داشته و حتی با وجود رقبای مختلفی از میان هموطنانش هیچگاه جایگاهش به خطر نیفتاده است. نسل سوم این خودرو که با کد اتاق J150 شناخته می شود در سال ۲۰۱۰ وارد کشور شد و تا سال ۲۰۱۳ وارداتش ادامه یافت. حالا این نسل پرادو همچنان جزو آفرودی های گران قیمت بازار بوده و با آمدن نیسان ترا این امکان وجود دارد که کمی از توجهاتش کاسته شود. 

طراحی ظاهری

از نظر طراحی ظاهری چندان نمی توان میان این دو محصول یکی را برتر دانست چرا که با خودروهایی آفرودی روبروییم نه شاسی بلند های لوکس! بنابراین طراحی هر دو خودرو ساده بوده و در هیچ کدام طراحی های اغوا کننده‌ای را نمی بینیم. تنها تفاوت مورد ذکر این است که پرادو J150 در دو‌ نسخه سه و پنج درب تولید شده اما نیسان ترا تنها با نسخه پنج درب اعلام حضور کرده است. 

نیسان ترا مانیان خودرو در بخش جلو طراحی ساده، عضلانی و جسورانه‌ای داشته و چراغ های اصلی به صورت یک تکه با ابعادی بزرگ و چسبیده به جلوپنجره طراحی شده‌اند. جلوپنجره هم که به سبک بیشتر خودروهای آفرودی عریض و پهن طراحی شده و با خطوط کرومی هم همراه شده است. روی سپر نیز ورودی هوای دیگر به همراه چراغ های مه شکن قرار گرفته‌اند. در نمای عقب ترا که طراحی هماهنگی با بخش های دیگر این خودرو وجود دارد چراغ های اصلی با خطوط تند و تیز و ابعادی بزرگ طراحی شده که تا روی گلگیر عقب کشیده شده اند. سپر عقب هم میزبان چراغ مه شکن تکی و یک دیفیوزر مشکی رنگ نسبتا ساده است تا در عبور از موانع سخت آسیب به قسمت های فلزی به حداقل برسد. 

تویوتا پرادو J150 نیز از نظر طراحی بسیار شبیه به نسل قبلی خود بوده و گویا تویوتا از طراحی نسل سوم پرادو به قدری راضی بوده که در نسل چهارم تنها به بروز کردن چهره خودرو بسنده کرده است. در نمای جلو پرادو چراغ های اصلی مانند خودروی رقیب ابعاد بزرگی داشته و جلوپنجره هم میان چراغ ها به همراه خطوط عمودی کرومی تعبیه شده است. سپر جلو هم میزبان چراغ های مه شکن و ورودی هوای ثانویه موتور بوده و خبری از بخش خاصی نیست. در نمای عقب پرادو نیز همچنان همان طراحی نسل قبلی وجود داشته که تنها بروز شده است. چراغ های اصلی به صورت عمودی طراحی شده و تایر زاپاس هم که پشت درب صندوق تعبیه شده تا بیشتر نشان دهد یک خودروی آفرودی جان سخت است!

کابین

با ورود به کابین هر دو خودرو با یک اتاق بزرگ و بسیار جادار روبرو هستیم که یک نکته مثبت برای هر دو محسوب می شود. تنها تفاوت در میان این دو این است که داشبورد نیسان ترا مدرن تر از همتای سالخورده خویش است که البته موردی طبیعی است. اما کیفیت مونتاژ و متریال به کار رفته در هر دو محصول بسیار خوب و بالا بوده و نمی توان ایراد خاصی به هیچکدام گرفت. 

نیسان ترا در بخش داشبورد میانی میزبان یک نمایشگر عریض و بزرگ لمسی به همراه برخی کلیدهای کنترلی است که به صورت بیرون زده از داشبورد طراحی شده و مانند بسیاری از خودروهای روز بازار هم وظیفه نمایش سیستم مالتی مدیا را برعهده دارد و هم کنترل سیستم تهویه مطبوع. همین مورد سبب شده تا کلیدهای کمی روی داشبورد به کار رفته و یک طراحی مینیمال را شاهد باشیم. مقابل راننده هم که یک فرمان D کات مولتی فانکشن حضور داشته و کلاستر هم به صورت دو گانه آنالوگ – دیجیتال است. 

تریم داخلی نیسان ترا مانیان خودرو به صورت دو رنگ قهوه‌ای – کرم بوده و برخی قطعات دکوراتیو هم طرح چوب زیبایی دارند. متریال به کار رفته کیفیت بالایی داشته و خوشبختانه خبری از پلاستیک های خشک بی کیفیت نیست. فضای کابین در هر دو ردیف بسیار جادار و مناسب بوده و ردیف عقب نیز ارتفاع بالاتری نسبت به ردیف جلو دارد. فضای صندوق نیز که طبق انتظار مانند خودروی رقیب بسیار جادار و بزرگ بوده و قطعا در سفرهای آفرودی مالک را همراهی خواهد کرد. 

پرادو J150 نیز این سوی میدان میزبان یک داشبورد نسبتا ساده داشته که البته نسبت به سن و سالش موردی طبیعی است. در آن سال ها استفاده از کلیدهای زیاد بر روی داشبورد ترند بود و پرادو نیز از این قاعده مستثنی نبود. داشبورد میانی میزبان یک سیستم مالتی مدیا است که با کلیدهای مختلفی که اطرافش تعبیه شده قابل کنترل است. همچنین پنل کنترل سیستم تهویه مطبوع به صورت مجزا از سیستم مالتی مدیاست. مقابل راننده هم یک فرمان ساده مولتی فانکشن قرار داشته و کلاستر هم به صورت آنالوگ بوده و یک کامپیوتر سفری در میان آن تعبیه شده است. 

تریم داخلی تویوتا پرادو به صورت تمام مشکی بوده و تنها برخی قطعات دکوراتیو کابین به رنگ کروم درآمده‌اند. متریال به کار رفته در قسمت های مختلف داشبورد و رودری های این خودرو بسیار با کیفیت بوده و همچنان بعد از گذشت سال ها در صورت نگهداری درست دچار افت کیفیت کمی شده‌اند. همچنین فضای هر دو ردیف بسیار بزرگ و جادار بوده و اصلا در این خودرو احساس کمبود فضای پا و سر را نمی کنیم. فضای صندوق هم بسیار جادار بوده و البته در نسخه چهار درب ردیف سوم صندلی نیز وجود دارد که البته در صورت بسته بودن این فضا جادار خواهد بود. 

مشخصات فنی 

در بخش فنی بیشترین تفاوت میان دو خودروی این رقابت وجود دارد. یکی پیشرانه تنفس طبیعی با حجم بالا و تعداد سیلندر زیاد دارد اما دیگری به سیستم پرخوران یا همان توربوشارژ مجهز شده که قصد دارد تا حجم کم پیشرانه را با این سیستم جبران کند تا در یک خودروی آفرود احساس قدرت کم را نداشته باشیم.

نیسان ترا زیر کاپوت خود به یک قلب تپنده ۴ سیلندر ۲ لیتری توربوشارژ ساخت میتسوبیشی با فناوری MIVEC مجهز شده که توانایی تولید ۲۲۰ اسب بخار قدرت و ۳۶۰ نیوتن متر گشتاور را دارد. این قدرت از طریق یک جعبه دنده ۸ سرعته AT به صورت پیشفرض به چرخ های عقب منتقل شده و امکان کنترل آن هم که طبق معمول خودروهای آفرودی به صورت برقی وجود دارد. همچنین قفل دیفرانسیل الکتریکی هم برای این خودرو در نظر گرفته شده تا در مواقع مورد نیاز بتوان از حضور آن استفاده کرد. سیستم تعلیق نیسان ترا نیز در چرخ های جلو از نوع دو جناغی دوبل بوده و در چرخ های عقب نیز از نوع مولتی لینک است تا علاوه بر قابلیت های آفرودی بالا سواری نرمی را هم داشته باشد. 

تویوتا پرادو J150 اما برخلاف خودروی رقیب به یک پیشرانه ۶ سیلندر ۴ لیتری تنفس طبیعی مجهز شده که می تواند ۲۷۱ اسب بخار قدرت و ۳۸۶ نیوتن متر گشتاور را تولید کند. همچنین گیربکس این خودرو نیز از نوع ۵ سرعته اتوماتیک بوده که در صورت نیاز قدرت را از طریق دو دیفرانسیل به همراه قفل مرکزی به هر چهار چرخ منتقل می کند. درست است که پیشرانه این خودرو به کیفیت بنزین اصلا حساس نیست اما با مصرف سوخت ترکیبی ۱۲.۵ لیتر به صورت ترکیبی از خودروی رقیب خودرویی پر مصرف تر است. سواری پرادو کاملا مانند خودروی رقیب نسبتا خشک بوده اما یکی از نکات مثبتش اندازه کش آمدن هر چرخ است که سبب می شود تا در مسیرهای صعب العبور به سختی چرخ آن از زمین جدا شده و چسبندگی تا حد ممکن صورت گیرد. 

امکانات رفاهی و ایمنی

نیسان ترا در بخش امکانات به مواردی همچون تریم چرم کابین، صندلی برقی راننده به همراه تنظیم گودی کمر، مانیتور بزرگ، سیستم تهویه اتومات، شارژر وایرلس، سیستم ترمز ضد قفل، سیستم کنترل پایداری و کنترل کشش، سیستم کنترل دینامیک خودرو، سیستم کمکی شروع حرکت در سربالایی و کمکی حرکت در سراشیبی، سیستم ترمز هوشمند، سیستم کشش موتور، سیستم پایش فشار باد تایرها، ایربگ راننده و سرنشین (در نسخه های فول شش ایربگ) و… تجهیز شده است. لازم به ذکر است که در نسخه فول این خودرو رادار بین خطوط و رادار نقطه کور نیز وجود دارد. 

تویوتا پرادو J150 در نسخه فول به مواردی نظیر کروز کنترل هوشمند، کنترل حرکت در سربالایی، کنترل سرعت در سرازیری، کنترل کشش و پایداری، حسگر پارک عقب، ABS، EBD، ترمز کمکی، ترمز اضطراری، فرمان ۴ حالته هیدرولیک، مانیتور (افترمارکت)، نویگیشن، دوربین عقب، دوربین جانبی، بلوتوث، USB، دو ایربگ، ورود بدون کلید، استارت دکمه‌ای، تهویه اتومات دوگانه، آینه‌های تاشونده برقی با گرمکن و سانروف مجهز شده است. 

مزایا و معایب نیسان ترا

طراحی قابل قبول

کابین زیبا و جادار

مصرف پایین نسبت به سگمنت

کیفیت بالای متریال کابین

حساسیت پیشرانه به کیفیت بنزین

قدرت کمتر از رقیب

مشخص نبودن بازار

مزایا و معایب تویوتا پرادو

دوام بالا

قدرت بالا

استهلاک پایین

کیفیت ساخت بسیار خوب

مصرف سوخت بالا

فرمان پذیری ضعیف

قیمت بسیار بالا در بازار