پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

ماژول کنترل کننده بدنه (Body Control Module)

با پیشرفت تکنولوژی و به کارگیری امکانات رفاهی در خودروها نیاز به کنترل این امکانات نیز به وجود آمد.

از آن جایی که تقریباً همه این امکانات با جریان الکتریسیته کار می کنند، بنابراین برای انتقال الکتریسیته و همچنین رساندن دستورات لازم به آن ها به سیم کشی هایی نیاز است. با گذشت زمان و اضافه شدن بر تعداد امکانات به کار برده شده در خودروها، به تعداد و حجم سیم های به کاررفته نیز افزوده شد و این مقدار به حدی رسید که فضای زیادی از کابین خودرو را اشغال می کرد.

با وجود افزایش روز افزون امکانات رفاهی در خودروها و در پی آن سیگنال دهی و کنترل آن ها، نیاز به قطعه ای کنترل کننده نیز به وجود آمد که از حجم سیم کشی های درون کابین می کاست و کنترل بهتری هم بر آن ها داشت. ماژول کنترل کننده بدنه ترجمه تحت اللفظی این قطعه است که ممکن است ذهن خواننده را به سمت قطعه ای که بدنه را کنترل می کند منحرف کند، اما وظیفه این قطعه کنترل و سیگنال دهی به بخش های مختلف خودرو به جز موتور و گیربکس است.

در BCM میکروکنترلرها (Microcontroller) و متصل کننده هایی (Connector) قرار دارند که اجزای اصلی تشکیل دهنده BCM هستند. میکروکنترلرها وظیفه بررسی و تجزیه و تحلیل داده های ورودی را بر عهده دارند و پس از بررسی اطلاعات واردشده به BCM دستورات لازم برای ارسال جریان الکتریکی به قطعه مورد نظر و راه اندازی آن را می دهد.

اطلاعات و دیتاهای ورودی به BCM می توانند از قطعاتی مانند سنسورها، کلیدهای موجود در کابین و نشان گرها ارسال شده باشند (Input Devices) و پس از انجام سری عملیات هایی توسط BCM به سیگنال هایی برای تحریک رله ها (Relay) و سلونویدها (Solenoid) تبدیل می شود (Output Devices).

قطعات خروجی (سلونویدها و رله ها) براساس اطلاعات دریافتی از قطعاتی که دیتا را برای BCM ارسال می کنند کنترل می شوند. دستورات لازم جهت تحریک قطعات خروجی از طریق وسایل ارتباطی مخصوصی به آن ها می رسد. این ابزار ارتباطی عبارتند از CAN (Controller Area Network)، LIN (Local Interconnect Network) و Ethernet که وظیفه انتقال اطلاعات بین ماژول (Module) و سیستم را بر عهده دارند.

به این ترتیب، بخش هایی مانند سیستم مدیریت انرژی (Energy Management System)، هشدارهای پشت آمپر (Alarms)، ایموبلایزر (Immobilizer)، سیستم اجازه ورود راننده (Access/driver Authorization System)، سیستم های کمکی راننده (Advanced Driver Assistance System) و شیشه های برقی (Power Windows) توسط BCM مدیریت و کنترل می شوند.

عملکرد BCM تنها محدود به کنترل بخش های الکترونیکی خودرو نیست، BCM علاوه بر موارد گفته شده، وظیفه عیب یابی و تشخیص مشکل در قطعات الکتریکی و مسیر انتقال داده به آن ها را نیز بر عهده دارد. در کنار BCM درگاهی وجود داد که با اتصال دستگاه عیب یاب (Diag) به آن می توانیم عیوب موجود در بخش های مختلف خودرو را شناسایی و برطرف کنیم، این درگاه با نام او بی دی (OBD) شناخته می شود و تقریباً در تمام خودروهای دنیا موجود است و بنابر نوع طراحی سیم کشی خودرو می تواند زیر فرمان و یا درون داشبورد قرار گیرد.

با توجه به گسترش امکانات رفاهی و تکنولوژی، شاهد افزایش روز به روز بخش های الکترونیکی در خودروها هستیم. این پیشرفت در زمینه تکنولوژی نیاز به پیشرفت در زمینه کنترل آن ها نیز دارد، بنابراین BCMهای به کاررفته در خودروها روز به روز کامل تر، پیچیده تر و کم خطاتر می شوند.

از سویی دیگر، در گذشته برای ایجاد تغییرات در برخی از آپشن ها و سیستم های الکترونیکی و شخصی سازی آن ها نیاز بود با دستگاه و یا کامپیوتر و از طریق درگاه OBD به BCM وصل شویم و سپس از طریق نرم افزارهای مخصوص، که اغلب توسط شرکت سازنده خودرو ارائه می شد و فقط مختص به همان برند بود، تغییراتی را در بخش هایی از خودرو که مد نظر ما بود اعمال کنیم.

اما امروز می بینیم که در برخی از خودروهای تولیدی نسبتاً گران قیمت می توانیم از طریق مانیتور موجود در خودرو و یا دکمه های به کاررفته در خودرو، شخصی سازی های مطلوب را ایجاد کنیم و با توجه به سلیقه شخصی و نیاز فرد تغییراتی را در بخش های مختلف خودرو اعمال کنیم.

برای مثال، در گذشته برای ایجاد تغییراتی در زمان خاموش شدن چراغ های درون کابین پس از قفل شدن درها نیاز بود توسط کامپیوتر به BCM متصل شویم، اما امروز در برخی از خودروها می توان با استفاده از مانیتور خودرو و یا دکمه های موجود در کابین این مقدار را متناسب با نیاز خودمان تغییر دهیم.

محمد جبارزاده شیاده