پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

تجربه رانندگی بلند مدت با MVM X33 S

بازار خودروهای کراس اوور و شاسی بلند، روزهای پرفراز و نشیبی در ایران سپری کرده است. در سال های پیش از انقلاب ۵۷،غول های سنگین وزن آمریکایی همچون جیپ آهو یا شورولت بلیزر، بر این بازار حکم فرمایی می کردند. خودروهایی بزرگ، جادار، لوکس و پرمصرف که در سال های بعد جاودان شدند و اکنون هم به عنوان خودروی کلاسیک، طرف داران بی شماری دارند.

اما به سال های اولیه پس از انقلاب که می رسیم، تنوع شاسی بلندهای موجود در بازار به شدت کاهش می یابد. در واقع، اگر از تویوتا FJهایی که در شرکت خودروسازی “فتح” به تولید می رسیدند، بگذریم، جیپ های مونتاژی “پارس خودرو” و نیسان پاترول، تنها شاسی بلندهای مطرح این دوران هستند.
هر چند لندروور نیز به شکل کمرنگ تر در بازار حضور داشت. اما بی شک نیسان پاترول، معروف ترین شاسی بلند دهه ۶۰ و ۷۰ شمسی است. خودرویی که افزون بر خدمت رسانی گسترده در جبهه های جنگ، در کاربری شخصی نیز به عنوان خودرویی لوکس، شناخته می شد. پاترول تا سال ها به عنوان یکی از خودروهای اصلی قشر مرفه جامعه به حساب می آمد. در دهه ۸۰ با باز شدن درهای بسته گمرک ایران به روی خودروسازان خارجی، موج جدیدی از خودروهای وارداتی به ایران رسیدند. هر چند پیش از این هم در دهه ۷۰، در مقطعی واردات خودرو آزاد شده بود، اما در آن دوره با توجه به اقتضای آن سال ها، خبری از حضور خودروهای شاسی بلند در میان وارداتی ها نبود.

به دوره دوم آزاد شدن واردات خودرو که می رسیم، طیف گوناگونی از شاسی بلندها را می بینیم که پس از مدت ها به ایران آمدند. تویوتا پرادو و تویوتا لندکروزر از شاخص ترین آن ها به حساب می آیند. در این دوران، پای کراس اوورها نیز برای نخستین بار به کشورمان باز شد. بنابراین مشتریان ایرانی با کلاس جدیدی از خودروها آشنا شدند که ظاهر شاسی بلندها را داشتند، اما لذت سواری مشابه با یک سواری شهری را ارائه می دادند. تویوتا راو ۴، هیوندای سانتافه، هیوندای توسان، کیا اسپورتیج و کیا سورنتو معروف ترین کراس اوورهای دهه ۸۰ بازار هستند. هر چند واکنش بازار نسبت به کراس اوورها مثبت بود، اما قیمت بالای این خودروها، همواره آن ها را خارج از قدرت خرید بسیاری از مردم قرار می داد. این جا بود که چینی ها با هوشمندی تمام، وارد بازار کراس اوورهای ایران شدند و آمارهای فروش خیره کننده را به جا گذاشتند.

ام وی ام ایکس ۳۳ وارد می شود

نخستین شاسی بلند چینی بازار ایران، محصولی از شرکت “چری” بود که در کشور ما با نام “ام وی ام ایکس ۳۳” عرضه شد. چری در واقع، بسیار شهامت به خرج داد و در زمانی که بسیاری از مردم نسبت به خودروهای ساخت چین، دید مثبتی نداشتند، اقدام به معرفی یک کراس اوور چینی کرد. در حالی که از قدیم، کراس اوورها و به طور کلی شاسی بلندها در ذهن مردم، خودروهایی قدرتمندتر و ایمن تر از سدان ها به حساب می آمدند. بنابراین عرضه یک شاسی بلند با برند چینی در بازاری با تفکر سنتی، ریسک بسیاری می طلبد، زیرا هر آن، احتمال شکست وجود دارد. اما هر چه که بود، ایکس ۳۳ آمد و با برخوداری از برگ برنده قیمت پایین، به موفقیت بزرگی دست یافت.
فروش بالای ایکس ۳۳ آن قدر وسوسه انگیز و جذاب بود که بسیاری از دیگر خودروسازان چینی را هم ترغیب به آوردن شاسی بلندها و کراس اوورهایشان به ایران کرد. این رویه تا جایی پیش رفته است که امروز، هر خودروساز چینی برای ورود به بازار کشورمان، ابتدا مدل های شاسی بلند از سبد محصولاتش را در برنامه عرضه قرار می دهد.

اما ایکس ۳۳ چه بود و از کجا آمد؟ این خودرو در واقع با نام اصلی “چری تیگو”، محصول سال ۲۰۰۶ شرکت چری است که بر اساس نسل سوم تویوتا راو ۴ طراحی شده است. یک جست و جوی ساده در اینترنت و مقایسه تصاویر راو ۴ سال ۲۰۰۰ با چری تیگو، به خوبی از این داستان پرده بر می دارد. هر چند بسیاری معتقدند این کپی برداری، با نظارت و مجوز تویوتا انجام شده است! به هر حال، همین اشتراک پلت فرم و اصول کلی طراحی با تویوتا، در نهایت به نفع خریداران تیگو تمام می شود. اما چری هم که زمانی تیگو، تنها شاسی بلند موجود در سبد محصولاتش بود، در سال های اخیر تغییر رویه داده است و نام تیگو را از یک محصول، به خانواده شاسی بلندهایش توسعه داده است. اکنون خانواده تیگو به طور رسمی شامل تیگو ۳، تیگو ۵، تیگو ۷ و تیگو ۸ می شود.
امروز و همین لحظه که با شما سخن می گوییم، عمر ام وی ام ایکس ۳۳ یا همان چری تیگو در ایران به ۹ سال رسیده است!

ایکس ۳۳ در طول این دوره، دو بار پوست اندازی را در ایران تجربه کرده است. در سال ۹۳، فیس لیفت تیگو سرانجام با تأخیر فراوان، با نام ” نیو ایکس ۳۳ ” در ایران معرفی شد. نیو ایکس ۳۳ به دلیل حضور رقیب های قدر، هیچ گاه نتوانست به اندازه نسل اول ایکس ۳۳ موفق شود. اما از سال ۹۵ با عرضه دومین فیس لیفت این خودرو در دو مدل استاندارد و اسپرت، بار دیگر فرصتی فراهم شد تا ایکس ۳۳ خودی نشان دهد. البته در این دوران، دیگر ایکس ۳۳ تنها نبود و برندهای دیگر هم به رقابت با آن می پرداختند. امروز به بررسی یک دستگاه ام وی ام ایکس ۳۳ اسپرت مدل ۹۶ پرداختیم که با توجه به کارکرد بیش از ۴۰٫۰۰۰ کیلومتری آن، می توانیم کیفیت و عملکرد آن در بلند مدت را نیز مورد بررسی قرار دهیم.

بررسی ظاهری

نسل اول ایکس ۳۳ شباهت های انکارناپذیری با نسل سوم راو ۴ داشت، اما به دلیل عدم حضور این نسل از راو ۴ در ایران، هیچ کس متوجه این کپی برداری نشد. از سویی دیگر، نسل اول ایکس ۳۳ به یک خودروی مطرح در بازار ایران هم شبیه بود! سوزوکی گرندویتارا! این شباهت بیش تر در ابعاد و نوع طراحی نمای عقب مشهود بود. همین شباهت، به فروش بیش تر ایکس ۳۳ کمک کرد. چری در فیس لیفت اول این خودرو، با دگرگون کردن نمای جلو و طراحی کابین، اندکی تنوع در طراحی ایکس ۳۳ ایجاد کرد، اما چهره کلی خودرو بدون تغییر باقی ماند. در فیس لیفت دوم که امروز با آن سر و کار داریم، نمای جلو دوباره دست خوش تغییرهای زیادی شد. این بار چراغ هایی کشیده، جلوپنجره مشترک با دیگر محصولات چری و سپر عضلانی تر با اضافه شدن چراغ های روشنایی روز به آن، برای نخستین بار، مدرنیته را به ظاهر ایکس ۳۳ وارد کردند. افزون بر نمای جلو، زه های کرومی جدید روی درها و دست گیره ها، آینه های کناری جدید راهنمادار، رینگ های جدید پنج شاخه دوبل و طرح جدید زاپاس بند عقب هم به هرچه مدرن تر شدن ایکس ۳۳ کمک کردند.

در مدل اسپرت، مشکی شدن سقف، ستون ها و آینه ها در کنار استفاده از دیفیوزر در جلو و عقب و نصب رکاب اسپرت به صورت فابریک زیر درها، جلوه ای جوان پسندتر و امروزی تر از ایکس ۳۳ را به نمایش گذاشته اند. متفاوت بودن رنگ سقف و ستون ها با بدنه، سبکی جدید در صنعت خودروسازی است که مشابه آن در خودروهایی چون رنو کپچر و سیتروئن C3 هم دیده می شود. این ترکیب دو رنگ، در اسپرت تر شدن ظاهر خودرو بسیار تأثیرگذار است.
ای کاش طراحان چری در طول این سال ها، فکری به حال طراحی نمای عقب ایکس ۳۳ هم کرده بودند. در فیس لیفت دوم این خودرو نیز همچون فیس لیفت اول، فرم کلی چراغ ها و درِ صندوق بدون تغییر باقی مانده است، هر چند به نظر می آید چری به دنبال حفظ این بخش از طراحی تیگو ۳ به عنوان المان ظاهری ثابت این کراس اوور است. شاید خنده دار به نظر آید که از اصالت یک خودروی چینی صحبت کنیم! اما به واقع، چری حداقل در ایکس ۳۳ موفق به رعایت این موضوع شده است! با این حال در ایکس ۳۳ اسپرت، تغییر گرافیک چراغ های عقب، اندکی روح مدرنیته را به این قسمت از خودرو هم منتقل کرده است. تنها مورد آزاردهنده در این قسمت، سر اگزوزهای تقلبی هستند که به صورت توپُر، طراحی شده اند! حداقل می شد با توخالی طراحی کردن آن ها، ظاهر شبیه به سراگزوزهای واقعی را برای آن ها به وجود آورد!

خودروی مورد بررسی ما به رنگ قرمز بود. یکی از جذاب ترین رنگ های ام وی ام ایکس ۳۳ اسپرت که در ترکیب با سقف مشکی، رینگ های ۱۷ اینچی، ریل سقفی و زه های کرومی، ظاهری زیبا و شکیل را برای این کراس اوور شرقی به وجود آورده اند که مورد پسند جوانان است. با این حال متأسفانه با در نظر گرفتن طبیعت خریداران خودرو در ایران، رنگ سفید این خودرو از مقبولیت بیش تری نزد عموم برخوردار است. حتا هنگام خرید و فروش هم، مدل های سفید رنگ با قیمت بالاتری نسبت به دیگر رنگ ها همچون قرمز، قهوه ای و خاکستری معامله می شوند. پدیده ای که به غلط در بازار خودروی کشورمان جا افتاده است و خیابان های ما را با خودروهای تکراری سیاه و سفید پر کرده است.

کابین و ادامه داستان

ریموت ضامن دار ایکس ۳۳ اسپرت را فشرده و درها را باز می کنیم. در همین ابتدای امر، فقدان سیستم ورود بدون کلید، بسیار به چشم می آید. آپشنی که در برادر گران تر این خودرو، تیگو ۵، وجود دارد. رکاب اسپرت به صورت استاندارد توسط سازنده در این خودرو نصب شده است، اما به نظر چندان نمی توان برای سوار شدن به خودرو بر آن اتکا کرد. البته ارتفاع ایکس ۳۳ از زمین آن قدر زیاد نیست که نیازی به کمک گرفتن از رکاب باشد.
با قرار گرفتن بر صندلی راننده در ایکس ۳۳، اولین موضوعی که به چشم می آید، عرض کم خودرو است! در واقع، پهنای خودرو نسبت به ارتفاع و طول آن کم تر است. ایرادی که در تیگو ۵ هم به شکل بدتری صدق می کند! هر چند فضای نشیمن صندلی راننده برای افرادی با قد به نسبت بلند، مناسب و کافی است، اما به نظر می رسد که نشستن افرادی با جثه درشت تر، به مراتب سخت تر است. البته فراموش نکنید که سقف ایکس ۳۳ ارتفاع مناسبی دارد و به هیچ وجه از نظر فضای سر به مشکل بر نمی خورید، اما عرض کم نشیمن باعث می شد کنسول میانی و روردی، دائم با پاهای راننده سایش داشته باشند! در واقع، کابین ایکس ۳۳ برای افراد بلندقد، جادار و برای افراد با وزن زیاد و به نسبت چاق، اندکی دردسر آفرین است!

جدا از بحث جادار بودن، نکته مثبت کابین که به محض نشستن بر روی صندلی ها به چشم می آید، ارتفاع به نسبت بالای محل قرارگیری سرنشینان و دید خوب آن ها به اطراف است. در واقع، ایکس ۳۳ به خوبی می تواند حس سواری با یک شاسی بلند را به شما منتقل کند، چیزی که در بیش تر کراس اوورهای کوچک، چندان احساس نمی شود. اما همین ارتفاع بالا می تواند پایداری خودرو را زیر سؤال ببرد، به خصوص هنگامی که خبری از سیستم کنترل پایداری در این خودرو نیست. البته کمپانی چری سال هاست این کراس اوور اقتصادی را با سیستم کنترل پایداری الکتریکی در برخی بازارها عرضه می کند. با این حال، قضاوت در این باره را به زمانی دیگر موکول می کنیم.
طراحی کلی داشبورد جدید ایکس ۳۳ با برادر کوچکش، ایکس ۲۲، مشترک است. داشبورد ایکس ۳۳ از هر نظر، نسبت به نسل های قبلی پیشرفت کرده است. اولین چیزی که به چشم می آید، نمایش گر لمسی فابریک است که به خوبی در میانه داشبورد جانمایی شده است. این نمایش گر فاقد سیستم عامل است، اما امکان Mirror Link یا قابلیت اشتراک گذاری محتوای تلفن همراه هوشمند را دارد. بنابراین بسیاری از امکانات گوشی موبایل شما بر روی نمایش گر خودرو قابل استفاده است. اما شاید این دلیل خوبی برای چری نباشد که اقدام به حذف سیستم ره یاب (نویگیشن) از روی این نمایش گر کرده است! در واقع، مولتی مدیای خودرو به صورت استاندارد، فاقد رهیاب است و تنها می توان به استفاده از نقشه های تلفن همراه از طریق سیستم Mirror Link اکتفا کرد! این موضوع را باید یک ضعف اساسی برای این خودرو دانست.

اما کیفیت لمس مناسب و رابط کاربری ساده، نقاط قوت این سیستم چندرسانه ای محسوب می شوند. البته ناگفته نماند که کلیدهای لمسی در نظر گرفته شده در حاشیه نمایش گر، حساسیت زیادی نسبت به لمس دست ندارند و بیش تر با ضربه کار می کنند! البته کلید تنظیم میزان صدا به صورت دوار در میانه کلیدهای تهویه نصب شده است.
کلیدهای سیستم تهویه از ارگونومی مناسبی برخوردارند. همچنین تنظیمات تهویه مطبوع خودرو هم بر روی همان نمایش گر سیستم صوتی نشان داده می شود و خوش بختانه خبری از یک نمایش گر مستقل کوچک و ناخوانا برای تنظیمات این بخش نیست. در پایین کنسول مرکزی و پشت دسته دنده، خروجی برق ۱۲ ولت، فندک و درگاه شارژ USB در نظر گرفته شده است. همچنین یک فضای کاربردی برای قرار دادن تلفن همراه نیز در این قسمت وجود دارد.
طراحی دسته دنده ارگونومیک است. ترمز پارک دستی هم نزدیک به راننده قرار گرفته است. محفظه زیر آرنجی جلو، فضای خوبی دارد اما همچون دیگر خودروها، دو طبقه طراحی نشده است. طراحی رودری ها نیز زیبا و قابل قبول به نظر می آید. البته دستگیره های در نظر گرفته شده برای کشیدن درها، چندان باکیفیت نیستند و در خودروی مورد بررسی، با وجود کارکرد نه چندان بالا، به سر و صدا افتاده اند. اما یکی از المان های زیبا در طراحی داخلی، استفاده از قطعه های تزیینی قرمز رنگ در کابین است که به اسپرت تر شدن خودرو، کمک می کند. جالب است بدانید که حتا در ایکس ۳۳های با رنگ بدنه غیر از قرمز هم، این تزیینات داخلی قرمز رنگ وجود دارند.

کیفیت کلی مواد مورد استفاده در ساخت کابین، رشد چشم گیری نسبت به نسل های قبلی داشته است. همچنین در بخشی از داشبورد که مقابل سرنشین جلو قرار می گیرد، از پلاستیک نرم استفاده شده است تا در اثر برخورد ناشی از ترمزهای ناگهانی و در صورت باز نشدن کیسه هوا، آسیب کم تری به سرنشین وارد شود. رویه داشبورد هم کیفیت بالاتری پیدا کرده است. اما با تمام بهبودهای صورت گرفته، هنوز نمی توان کابین ایکس ۳۳ را خالی از ایراد دانست. ضعف کیفیت در بخش هایی چون دستگیره های داخلی، دریچه های کولر، بخش های به رنگ مشکی پیانویی و غربیلک فرمان، کماکان به چشم می آید. به عنوان مثال، روکش چرمی غربیلک فرمان خودروی مورد تست با گذشت ۲ سال و ۴۵٫۰۰۰ کیلومتر کارکرد، در آستانه پوسیدگی قرار دارد.
طراحی فرمان تفاوتی با نیو ایکس ۳۳ نکرده است. با این حال، با در نظر گرفتن کلیدهای سیستم صوتی و کروز کنترل بر روی آن، به اندازه کافی خوش دست و ارگونومیک است. صفحه کیلومتر جدید ایکس ۳۳ اسپرت، از زیباترین بخش های طراحی داخلی آن به شمار می رود. جالب است که گرافیک و نورپردازی آن شباهت زیادی به صفحه کیلومتر هاوال H2 دارد!

کیفیت چرم صندلی های ایکس ۳۳ نیز نسبت به قبل، بهتر و مرغوب تر شده است. به ردیف دوم می رویم. فضای سر به علت ارتفاع زیاد سقف، مناسب است. فضای زانوها هم در سطحی قابل قبول قرار دارد. هر چند رقیب دیرینه این خودرو، لیفان X60، از این نظر در وضعیت بهتری قرار دارد. نشستن سرنشین وسط در صندلی عقب، به علت برآمدگی کف خودرو در این قسمت و وجود زیر آرنجی در تکیه گاه آن، در مسافت های طولانی می تواند باعث کمر درد شود.
جای خالی برخی از آپشن های رفاهی در ایکس ۳۳، بسیار احساس می شود. برقی نبودن صندلی های جلو، نبود دکمه استارت/ استاپ برای روشن کردن موتور، فقدان دریچه تهویه هوا برای سرنشینان عقب و عدم وجود ترمز پارک برقی از امکاناتی هستند که می توانستند در ایکس ۳۳ وجود داشته باشند. امکاناتی که در مدل های گران تر خانواده تیگو، یعنی تیگو ۵ و تیگو ۷ وجود دارد. البته نکته جالب در رابطه با ایکس ۳۳ اسپرت، حذف دو آپشن کاربردی است که پیش از این، مشابه آن ها را در نیو ایکس ۳۳ داشتیم! گرم کن و سردکن (سفارشی محدود) صندلی های جلو و آینه الکتروکرومیک میانی! این دو آپشن در نیو ایکس ۳۳های موجود در بازار ایران، به صورت استاندارد وجود دارند! اما در مدل اسپرت اثری از آن ها دیده نمی شود.

پشت فرمان

با قرار دادن سوییچ در محل استارت، پیشرانه ۲٫۰ لیتری تنفس طبیعی ام وی ام را روشن می کنیم. در لحظه ابتدایی استارت، صدای ناخوشایندی به گوش می رسد که البته در کسری از ثانیه از بین می رود. موتور خودرو در کل به آرامی کار می کند و خبری از سر و صدای اضافه نیست. با قرار دادن شیفتر دنده در وضعیت D، ایکس ۳۳ حرکت می کند. دید شیشه جلو و آینه های کناری برای یک کراس اوور بسیار خوب و راضی کننده است، اما دید آینه میانی به واسطه کوچک بودن شیشه عقب، چندان زیاد نیست. البته وجود دوربین عقب و سنسورهای پارک، این نقیصه را جبران کرده است.
آغاز به حرکت و دور گرفتن ایکس ۳۳ معمولی پیش می رود. نه خبری از تأخیر خودروهای توربو است و نه می توان صدای لاستیک ها را بر روی آسفالت درآورد! در یک اتوبان درون شهری در حال حرکت هستیم. شتاب گیری روند طبیعی خود را طی می کند. جعبه دنده CVT نصب شده روی این خودروی چینی، به تعویض دنده ها در دور موتور پایین، علاقه ندارد. بنابراین عجیب نیست که دنده ها بسیار دیرتر از آن چه انتظارش را دارید، عوض شوند. اما هنگامی که معکوس اول کشیده شود، ایکس ۳۳ خودی نشان می دهد و با سرعت بیش تری به جلو می تازد. اما معکوس های دوم و سوم هرگز به اندازه معکوس اول لذت بخش نبودند. در واقع با وجود ۷ دنده بودن جعبه دنده، در سرعت های بالاتر از ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت، فقدان دنده ۸ بسیار احساس می شود!

با قرار دادن جعبه دنده در حالت تیپ ترونیک، سعی در به چالش کشیدن بیش تر توانایی های این کراس اوور محبوب چینی داشتیم. اما صد افسوس که متوجه شدیم جعبه دنده CVT این خودرو، تنها اجازه سبک کردن دنده ها به صورت دستی را می دهد! شاید این موضوع باور کردنی نباشد، اما با وجود هر دو علامت (+) و (-) بر روی پنل دنده، در عمل، تنها به بالا بردن دنده ها می توان دل خوش بود! در واقع لذت معکوس کشیدن دستی با این جعبه دنده از راننده سلب شده است! موردی که بسیار عجیب و البته توجیه ناپذیر بود!
از دیگر ویژگی های ایکس ۳۳ اسپرت، امکان تغییر حالت رانندگی از Eco به Sport است. برای این منظور، کلیدی در سمت چپ فرمان تعبیه شده است که دسترسی به آن هم چندان راحت نیست. در نهایت با قرار دادن این کلید در حالت Sport، به رانندگی با خودرو ادامه دادیم. تنها تفاوتی که در این حالت ایجاد می شود، عوض شدن دنده ها در ۵۰۰ rpm دور بالاتر است! در واقع در حالت اسپرت، جعبه دنده با اطلاع از این موضوع، دنده ها را در دور موتور بالاتری شیفت می دهد. این آپشن هر چند در ظاهر جذاب به نظر می آید، اما در عمل، چندان تفاوتی به حال راننده ایکس ۳۳ ندارد.
فرمان پذیری ایکس ۳۳ با توجه به برخورداری از سیستم کمکی الکتروهیدرولیکی، که یک جعبه فرمان نیمه برقی محسوب می شود، مناسب و رضایت بخش است. ترمزها هم از توانایی کافی برای متوقف کردن جثه ۱۳۷۵ کیلوگرمی خودرو، برخوردارند. نفوذ صدای پیشرانه به کابین در مقایسه با رقیب های آن از جمله لیفان X60 و چانگان CS35، در وضعیت بهتری قرار دارد. پایداری ایکس ۳۳ اسپرت همان طور که پیش تر گفته شد، با توجه به فقدان ESP، چندان قرص و قابل اعتماد ارزیابی نمی شود. در واقع در مانورهای ناگهانی، عقب خودرو تمایل شدیدی به انحراف دارد. نکته جالب این که مدیران خودرو از سال ۹۷، تمام مدل های X22 را به طور استاندارد به ESP مجهز کرد. به نظر می رسد که این اتفاق به زودی برای X33 نیز باید رخ دهد. همچنین در تریم جدید X22، مدیران خودرو اقدام به نصب سیستم نمایش گر فشار باد تایرها (TPMS) و سیستم جلوگیری از حرکت به عقب در شیب کرده است. دو آپشنی که جای خالی آن ها در X33 به عنوان برادر بزرگ تر و گران تر X22، به وضوح احساس می شود.
کولر خودرو از قدرت سرمایش کافی برخوردار است و در مدت زمان کوتاهی می تواند فضای کابین را خنک کند. بلندگو های سیستم صوتی ایکس ۳۳ اسپرت، کیفیت صدای متوسطی را ارائه می دهند که برای نیاز های یک خانواده و نه یک جوان، قابل قبول هستند. البته اگر در کنار چهار بلندگو، از دو تیووتر نیز استفاده می شد، اکنون ایکس ۳۳ اسپرت، سیستم صوتی با کیفیت تری داشت.

سیستم تعلیق ایکس ۳۳ اسپرت تا حدودی نرم تر از دیگر همکلاسان آن عمل می کند. البته این نرمی به اندازه یک خودروی سدان همچون ام وی ام ۵۳۰ نیست، اما اثری از ضربه هایی که در ردیف دوم صندلی های جک S5 وجود دارد، دیده نمی شود. به نظر می آید چری در طراحی تعلیق ایکس ۳۳ یا همان تیگو ۳، موفق عمل کرده است، زیرا در تجربه سواری شخصی با این خودرو در تهران، بسیاری از دست اندازهای بی رحم شهری را بدون مشکل خاصی گذراندیم. تنها ایرادی که هنگام عبور از دست اندازها وجود دارد، سر و صدای اضافی داشبورد و قطعات کابین است! موردی که در یک خودروی چینی یا ایرانی، چندان هم برای ما غریب نیست!
مصرف سوخت ایکس ۳۳ اسپرت در شهر، تا حدودی بالاست. این خودرو در سیکل رانندگی شهری، به طور میانگین بین ۱۱٫۰ تا ۱۲٫۰ لیتر بنزین می سوزاند. اما در تجربه رانندگی جاده ای که با خودرو داشتیم، با استفاده از کروز کنترل و حتی روشن بودن کولر، مصرف به کم تر از ۸٫۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر هم می رسد. یکی از نقطه ضعف های ایکس ۳۳ اسپرت، باک سوخت ۵۰ لیتری خودرو است که نسبت به جثه و مصرف سوخت آن، ظرفیت کمی دارد.
پیشرانه قرار گرفته بر روی این خودرو، یکی از قدیمی ترین پیشرانه های ساخته شده توسط چری است که سال هاست بر روی تیگو ۳، تیگو ۵ و دیگر محصولات این شرکت استفاده می شود. این پیشرانه به حجم دقیق ۱٫۹۷۱ سی سی، ۱۳۹ اسب بخار قدرت و ۱۸۲ نیوتن متر گشتاور دارد. ایکس ۳۳ اسپرت با این پیشرانه تا ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت، سرعت می گیرد. برخی وجود این پیشرانه بر روی ایکس ۳۳ را عامل کم شتابی آن می دانند، اما به عقیده ما، ترکیب جعبه دنده CVT با این پیشرانه است که چالاکی لازم را به ایکس ۳۳ نمی دهد. شاید اگر شرکت چری از یک جعبه دنده اتوماتیک معمولی در این خودرو استفاده می کرد و برای پیشرانه آن نیز یک به روز رسانی اساسی در نظر می گرفت، اکنون ایکس ۳۳ اسپرت، خودروی پرشتاب تری بود.
صندوق بار ۵۵۰ لیتری ایکس ۳۳، فضای مناسبی برای سفرهای خانوادگی فراهم می کند. همچنین نوع باز شدن درِ صندوق که همچون سوزوکی گرندویتارا و متفاوت با دیگر شاسی بلندها است، در پارکینگ های با ارتفاع کم، کاربردی تر ظاهر می شود. هر چند باز و بسته کردن درِ صندوق ایکس ۳۳ به علت عدم استفاده از جک و سنگین بودن بیش از حد، دشوارتر از دیگر رقیبان اش است!

در نهایت، ایکس ۳۳ اسپرت بخریم یا نه؟

در شرایط کنونی بازار که خریداران و فروشندگان، به اتفاق، دچار سردرگمی هستند، خرید خودروی صفر کیلومتر، کار عاقلانه ای به نظر نمی رسد. مدل های صفر سال از هر خودرو، قیمت های نجومی دارند. به عنوان مثال در خودروهایی همچون رنو ساندرو یا پژو ۲۰۷، مدل های صفر کیلومتر ۹۸ نسبت به مدل ۹۷ کم کارکرد، گاه تا ۲۰ میلیون تومان و بیش تر، اختلاف قیمت دارند! در حالی که برای مصرف کننده واقعی، در عمل تفاوتی میان خودرویی با کارکرد ۱۰٫۰۰۰ کیلومتر با خودروی خشک وجود ندارد!
این موضوع برای خودروهای چینی، بیش از دیگر خودروها صدق می کند. به عنوان مثال، ام وی ام ایکس ۳۳ اسپرت مدل ۹۸ صفر کیلومتر، قیمتی فراتر از ۲۳۰ میلیون تومان دارد، اما مدل ۹۷ کم کار یا حتی صفر، با ۲۰۰ میلیون تومان قابل خریداری است. اگر به سراغ مدل های ۹۶ بروید، با بودجه کم تر از ۱۹۰ میلیون تومان هم می توانید آن ها را خریداری کنید و در نهایت مدل های ۹۵، تا ۱۷۰ میلیون تومان، افت می کنند. بنابراین تصمیم با شماست! اگر از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید پلاستیک های روی صندلی ها را خودتان باز کنید و خودروی سال را سوار شوید، به سراغ مدل ۹۸ صفر بروید. یادتان نرود که نمایندگی های مدیران خودرو هم در این راستا به شدت از شما استقبال می کنند! البته فراموش نکنید که به محض تحویل گرفتن خودرو از نمایندگی و استارت زدن و چند ماه تردد با آن، ۱۰ میلیون تومان افت قیمت را باید به جان بخرید!

اما اگر می خواهید برای مالکیت یک دستگاه ایکس ۳۳ اسپرت یا هر خودرو چینی دیگری، مبلغ پایین تری را پرداخت کنید و قیمت تمام شده خودرو برای شما منطقی تر باشد، می توانید نمونه های کارکرده ساخت سال های ۹۵ تا ۹۷ را انتخاب کنید. خودروهایی که اغلب کارکردی کم تر از ۵۰٫۰۰۰ کیلومتر دارند و در سلامت نسبی ظاهری و فنی به سر می برند. در مجموع، ام وی ام ایکس ۳۳ اسپرت در مدل های کارکرده، کراس اووری جذاب و خوش قیمت است که در طول سال های متمادی حضورش در ایران، دوام خوب و استهلاک پایین خود را ثابت کرده است. ایکس ۳۳ ثابت کرد که خودروهای چینی هم می توانند سخت جان باشند.
ایکس ۳۳ از امکانات و ظاهر مناسبی برخوردار است. موتور و جعبه دنده آن نیز در جاده های صاف و کفی، قدرتمند عمل می کنند. تنها در جاده های سربالایی است که جعبه دنده CVT چری از خود ضعف نشان می دهد. در کل، ایکس ۳۳ خالی از ایراد نیست اما نسخه های کارکرده آن در آشفته بازار کنونی که خرید خودروی شاسی بلند برای بسیاری از افراد ناممکن شده است، گزینه ای معقول به نظر می آیند. در واقع در بازه کم تر از ۲۰۰ میلیون تومان، اگر لیفان X60 را به دلیل کیفیت پایین و ایکس ۲۲ را به علت ابعاد کوچک کنار بگذاریم، مدل های کارکرده چانگان CS35، جک S3 و ام وی ام ایکس ۳۳ اسپرت می مانند که باید از میان آن ها، یکی را انتخاب کنید.
سپهر عظیمی
پایگاه خبری اسب بخار

mvm x33 MVM X۳۳S x33s ام وی ام ام وی ام X33 جدید ام وی ام X33S