با ۵۰ میلیون تومان، پژو ۲۰۶ تیپ ۲ کارکرده یا پراید ۱۱۱ صفر کیلومتر؟
افزایش نرخ ارز و تشدید مشکلات در صنعت خودروسازی، قیمت خودرو را یک باره با رشد قابل توجه ای رو به رو ساخت.
به گونه ای که بار دیگر، خودرو در حال تبدیل از کالایی مصرفی به سرمایه ای است. اکنون خرید خودرو بیش از هر زمان دیگری سخت شده است. ۴۰ میلیون تومان پول رایج کشور، پولی است که این روزها برای خرید یک دستگاه پراید پرداخت می شود. در گذشته ای نه چندان دور و همین چند سال پیش می توانستیم هیوندای سوناتا NF وارداتی را با بهای ۴۲ میلیون تومان خریداری کنیم! مدتی بعد تندر ۹۰ و دنا به عنوان گزینه های این رده، پیش روی خریداران قرار گرفتند. و اما امروز پراید با تمام حاشیه هایش، با اقتدار برچسب ۴۰ میلیون را رد کرده است و حتا در بعضی مدل ها تا رقم ۵۰ میلیون تومان هم ارزش گذاری می شود!
با این حال در شرایط کنونی، یادآوری مصیبت دردی دوا نمی کند. امروز مقایسه ای متفاوت را ترتیب دادیم. به سراغ دو محصول داخلی پر طرف دار در رده ۵۰ میلیون تومان رفتیم تا ببینیم در نهایت خریدار ایرانی با انتخاب کدام یک، کم تر ضرر می کند! بدیهی است که انتخاب از بین این دو، مفهوم مقایسه بد و بدتر را معنا می بخشد. اما برای شخصی که به خودرو به عنوان وسیله نقلیه یا امرار معاش نیاز دارد، چاره ای جز خرید باقی نمی ماند. در واقع، خریدار سابق تندر ۹۰ که زمانی ۵۰ میلیون تومان سرمایه کنار گذاشته بود، اکنون می تواند به انتخاب پژو ۲۰۶ کارکرده یا پراید ۱۱۱ فکر کند!
از میان خانواده پراید، مدل ۱۱۱ را برای مقابله با ۲۰۶ انتخاب کردیم زیرا از نظر کلاس طراحی این دو به یکدیگر نزدیک تر هستند و از سویی دیگر ۱۱۱ را می توان محبوب ترین و گران ترین مدل پراید دانست اگرچه ممکن است عده ای تیبا ۲ را گزینه بهتری برای این مقایسه بدانند که نظر آن ها صحیح است، اما ما با توجه به حاشیه های فراوان پراید در جامعه و سابقه طولانی رقابت این خودرو با ۲۰۶ های دست دوم، ۱۱۱ را گزینه استراتژیک تری نسبت به تیبا می دانیم. از آن سو در انتخاب پژو ۲۰۶، بر تیپ ۲ دست گذاشتیم که از نظر فنی، قیمت و امکانات، شباهت بیش تری با پراید دارد. در هر صورت تا انتهای این مقایسه همراه ما باشید تا به نتیجه ای عادلانه برسیم.
طراحی
مقایسه طراحی این دو خودرو، دشوارترین بخش این مقاله است. دو پلت فرم با بیش از ۱۰ سال اختلاف سن. پلت فرم پراید به کل کنار گذاشته شده است و امتیاز تولید آن فقط در انحصار “سایپا” قرار دارد. اما پلت فرم PF1 پژو – سیتروئن که با ۲۰۶ متولد شد، همچنان در قالب محصولاتی همچون پژو ۲۰۰۸ به حیات خود ادامه می دهد. بنابراین همین ابتدای امر فراموش نکنیم که ۲۰۶ خودرویی مدرن تر از پراید به شمار می رود، اما از بد روزگار، نسخه های کارکرده این خودرو در برابر فیس لیفت پراید هاچ بک قرار گرفته اند.
۲۰۶ همچون ۲۰۷ و ۲۰۸ از طرحی تخم مرغی با استفاده گسترده از شکل هندسی دایره و خطوط منحنی بهره می برد. چراغ های چشم گربه ای در جلو و شیب زیاد کاپوت، چهره ای تهاجمی و آیرودینامیک را از ۲۰۶ به رخ می کشند. کشیدگی چراغ ها در نمای عقب هم تکرار شده است و چهره ای دوست داشتنی از ۲۰۶ در ذهن بیننده به تصویر می کشد. بیش تر اجزای بدنه همچون آینه ها، دست گیره درها، چراغ های مه شکن، زه سپر، چراغ راهنمای گل گیر و حتا قالپاق ها با استفاده از طرح های منحنی و دایره طراحی شده اند. در مجموع می توان گفت کم تر کسی پیدا می شود که از ظاهر ۲۰۶ خوشش نیاید و نکته جالب پیرامون طراحی این خودرو، ماندگاری آن است که پس از گذشت ۲۲ سال از زمان رونمایی، همچنان جذابیت های خود را حفظ کرده است.
به سراغ ۱۱۱ می رویم. نسخه ایرانیزه شده پراید هاچ بک یا همان نسیم! همچنین این خودرو را می توان نمونه بدون صندوق ۱۳۲ دانست. ظاهر ۱۱۱ در نمای جلو با ۱۳۲ مو نمی زند. چراغ هایی بزرگ و متورم در کنار جلوپنجره ای با خطوط زیاد که طراحی های چند سال پیش خودروهای چینی را یادآوری می کند! سپرها و زه کناری خلاف ۲۰۶ همرنگ بدنه هستند اما آینه های کناری ظاهر از مد افتاده ای دارند و نسبت به پراید اولیه بدون تغییر باقی مانده اند. جای مه شکن ها در سپر جلو با درپوش پلاستیکی پر شده که البته این قطعه به راحتی و با هزینه مناسب از بازار قابل تهیه است. اتاق پراید طراحی سنتی و دهه نودی دارد. پنجره هایی بزرگ با ستون های نازک که مقاومت چندانی از خود در تصادف نشان نمی دهند. لچکی عقب در ۱۱۱ خلاف برادران صندوق دارش، هنوز با آهن پر نشده است! پروفیل درها و خطوط کناری، متأسفانه هیچ تغییری نسبت به پرایدهای کره ای نکرده اند و همچنان با همان طرح قدیمی عرضه می شوند.
چراغ های عقب در واقع همان چراغ های پراید نسیم هستند که اندکی کشیدگی پیدا کرده اند. ضعف طراحی این بخش، کوچکی بیش از حد چراغ ها و بزرگ بودن بیش از اندازه جای پلاک عقب است! همچنین فلاپ پلاستیکی بالای پلاک نیز طول زیادی دارد و به زمختی نمای عقب خودرو افزوده است. با این حال، شیشه عقب پراید ۱۱۱ بسیار بزرگ تر از ۲۰۶ هاچ بک است و دید مناسب تری در اختیار راننده می گذارد. چراغ ترمز سوم نیز به تقلید از ۲۰۶ به بالای در صندوق انتقال یافته است. اما ضعف مهم بعدی در طراحی نمای عقب، عرض کم سپر است که ۱۱۱ را در برخورد از عقب، خودرویی ضعیف نشان می دهد.
کابین و امکانات
۲۰۶ از جمله خودروهایی بود که در زمان معرفی، در طراحی داخلی چند قدم جلوتر از خودروهای بازار می ایستاد. در واقع، طراحی کابین این خودرو از طراحی بیرونی آن هم با دوام تر است و همچنان طراحی مدرنی دارد. خطوط منحنی فراوان درون کابین هم پا برجا هستند. دریچه های بزرگ، نمایش گر چند منظوره در بالاترین قسمت، غربیلک فرمان سه شاخ خوش دست، نشان گرهای ساده و در عین حال اسپرت و صندلی های در بر گیرنده از ویژگی های شاخص کابین ۲۰۶ هستند. تنظیم سیستم تهویه، آینه های کناری و شیشه های عقب به صورت دستی انجام می شود که فاصله تیپ ۲ را با پراید بسیار کاهش می دهند. اما اینتر فیس بهترین آپشن تیپ ۲ است که از تیپ ۵ برای آن به یادگار مانده است. فرمان ۲۰۶ کیفیت مناسبی ندارد و حتا در مدل های فرانسوی هم پس از مدتی کوتاه دچار ساییدگی و فرسایش می شود. جعبه داشبورد از فضای بسیار زیادی برخوردار است که مشابه آن در هیچ خودروی داخلی دیگری دیده نمی شود. آینه ها خلاف قاب منحنی شکل، دید مناسبی دارند. بلندگوهای عقب هم در تیپ ۲ کور شده اند. فضای پای سرنشینان عقب بزرگ ترین چالش پیش روی خریدار ۲۰۶ است. این فضا بیش تر برای نشاندن دو کودک مناسب است تا فردی بالغ! انحنای سقف ۲۰۶ هم با موهای سر سرنشینان عقب، اصطکاک دارد. نگاهی به ۱۱۱ می اندازیم. فضایی تغییر یافته نسبت به پراید اولیه که با الگو برداری از خودروهایی همچون ریو و تندر ۹۰ شکل گرفته است. کنسولی کوچک با دریچه های دایره ای، کلیدهای چرخان ساده برای سیستم تهویه، نشان گرهای جدید با طراحی به نسبت زیبا، فرمان ساده، رودری های تمام پلاستیک و ساعت دیجیتالی کوچک به جا مانده از پراید کره ای در وهله اول جلب توجه می کنند. کیفیت مواد مصرف شده در ساخت داشبورد و رودری ها، به معنی واقعی کلمه افتضاح است! هر چند تیپ ۲های ایرانی جدید نیز کیفیت سابق را ندارند اما هنوز هم خانواده ۲۰۶ در این بخش با اختلاف زیاد، بالاتر از پراید ایستاده اند!
اگر پرایدهای پیش از فیس لیفت را رانده باشید، بی شک با نشستن درون ۱۱۱ احساس کمبود فضا می کنید! در واقع، بزرگ تر شدن داشبورد، افزایش قطر درها به منظور بهبود ایمنی و حجیم تر شدن صندلی ها به منظور ارتقای ارگونومی، فضای کابین پرایدهای جدید از جمله ۱۱۱ را به طرز محسوسی کاهش داده اند. در واقع در ردیف عقب صندلی های پراید، دیگر سه سرنشین بالغ به راحتی سابق نمی توانند بنشینند. با این وجود، فضای سرنشینان عقب در ۱۱۱، آشکارا بهتر از ۲۰۶ است. در بخش امکانات، ۱۱۱ هیچ نقطه قوتی نسبت به تیپ ۲ ندارد. برتری تیپ ۲ نیز تنها به اینتر فیس و مه شکن جلو محدود می شود. البته ناگفته نماند سایپا خلاف ایران خودرو، برای سرنشینان عقب هم دو بلندگو قرار داده است!
ویژگی های فنی
پیشرانه TU5 موجود روی پژو ۲۰۶ از معروف ترین موتورهای کنونی بازار ایران است، اما این موتور پر بازده و محبوب، تنها در تیپ ۵ قابل دسترسی است. در عوض “ایران خودرو” برای تیپ ۲، پیشرانه TU3 را در نظر گرفته است که به طور دقیق، ۱٫۳۶۰ سی سی حجم دارد. تولید این پیشرانه به دلیل بی توجه ای ایران خودرو به افزایش داخلی سازی آن در مقایسه با پیشرانه TU5، در سال ۹۱ با خروج رسمی پژو متوقف شد. بنابراین تیپ ۲ برای مدتی از فهرست فروش این شرکت کنار رفت اما با تلاش مهندسان داخلی و کمک گرفتن از مشاوران چینی، سرانجام نسخه ایرانیزه TU3 به تولید انبوه رسید و تیپ ۲ بار دیگر به آغوش خطوط تولید بازگشت. قدرت خروجی این پیشرانه در هر دو نسخه ایرانی و فرانسوی، ۷۵ اسب بخار است و گشتاور آن نیز به ۱۱۸ نیوتن متر می رسد. در واقع ضعف اصلی این موتور همچون موتور پراید، ۸ سوپاپ بودن آن است. اما از سویی، وزن ۹۲۵ کیلوگرمی تیپ ۲، چندان برای موتور TU3 سنگین به نظر نمی رسد. بنابراین در ۲۰۶های تیپ ۲ نیز همچون تیپ ۵ می بینیم که مالکان از شتاب و کشش خودرو، رضایت نسبی دارند.
جعبه دنده ۵ دنده دستی نصب شده روی تیپ ۲های ایرانیزه، به نوعی همان جعبه دنده BE3 پژو ۴۰۵ است که برای هماهنگی با موتور ۲۰۶، دست خوش تغییر شده است. همین جایگزینی جعبه دنده های آرژانتینی ۲۰۶های پیش از سال ۹۱ با جعبه دنده BE3، به گفته کارشناسان اندکی از شتاب تیپ ۵ و تیپ ۲ کاسته است که البته این موضوع چندان به چشم نمی آید. شتاب تیپ ۲ بنا به اعلام کارخانه ۱۲٫۲ ثانیه است و تا ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت، سرعت می گیرد. مصرف ترکیبی تیپ ۲ نیز با توجه به اعداد درج شده در کاتالوگ های رسمی، ۶٫۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است که برای باک ۴۵ لیتری آن، رقمی مناسب است.
اما پیشرانه پراید نیز تغییرهای گوناگونی در طول بیش از ۲۰ سال تولید در ایران، به خود دیده است. نخستین مورد، تغییر سیستم فنی این پیشرانه از کاربراتور به انژکتور بود که در ابتدای دهه ۸۰ انجام گرفت. سپس برنامه افزایش قدرت برای این پیشرانه تعریف شد که خروجی آن را از ۶۳ به ۶۸ اسب بخار رساند و نخستین بار نام M13 روی آن گذاشته شد. در نهایت، قدرت M13 به ۷۱ اسب بخار رسید و از آن پس، بر چسب +HP نیز کنار نام پرایدها به چشم می خورد. گشتاور این پیشرانه ۱۰۸ نیوتن متر است. اگرچه ۱۱۱ روی کاغذ با اختلافی اندک پیش از تیپ ۲ قرار می گیرد، اما از آن سو، وزن این خودرو ۲۰ کیلوگرم سبک تر از رقیب فرانسوی اش است. بنابراین تعجب ندارد که ۱۱۱ در کورس های خیابانی، پا به پای تیپ ۲ می تازد و حتا گاهی اوقات برای تیپ ۵ هم شاخ و شانه کشد!
با این وجود، شتاب صفر تا صد رسمی ۱۱۱ از سوی سازنده، ۱۴٫۵ ثانیه اعلام شده است تا بار دیگر سایپا تسلیم شدن خود در برابر پژو را اعلام کند. ۱۱۱ نیز تا ۱۷۱ کیلومتر بر ساعت، سرعت می رود و مصرف سوخت آن در سیکل ترکیبی، ۶٫۴ لیتر عنوان شده است. باک سوخت ۴۰ لیتری پراید، پاسخ گوی نیاز مصرف بنزین آن می شود.
در بخش فنی فارغ از ویژگی های مصرف سوخت، قدرت پیشرانه و شتاب، ۲۰۶ از ترمزهای قدرتمندتری برخوردار است، اما در بحث پایداری، هر دو خودرو وضعیت مشابه ای دارند و نمی توان یکی را بر دیگری برتر دانست. در زمینه ایمنی هم، تیپ ۲های سال خورده، از ترمز ABS و کیسه هوا بی بهره اند اما با اجباری شدن نصب این دو آپشن توسط سازمان استاندارد، بیش تر تیپ ۲های مدل ۹۰ به بالا با این دو سامانه عرضه شده اند. از آن سو استاندارد سخت گیری های فراوانی روی پراید اعمال کرد. اعضای خانواده بزرگ پراید نیز هر چند دیر، اما در مرحله اول به ترمز ABS و پس از مدتی به دو کیسه هوا مجهز شدند. اما آن چه بر همگان عیان است، سهم بزرگی از تلفات جاده ای را پراید تشکیل می دهد. ایمنی این محصول در هیچ سازمان یا نهاد معتبری مورد آزمایش قرار نگرفته است و در صورت شرکت کردن، شاید نتوان حتا ۱ ستاره به آن اهدا کرد! در حالی که پژو ۲۰۶ در دهه ۹۰ میلادی با وجود تنها دو کیسه هوا، توانست امتیاز ۴ ستاره را از موسسه یورو انکپ دریافت کند.
انتخاب برتر
پژو ۲۰۶ تیپ ۲ کارکرده، کیفیت ساخت بالاتر، شتاب بیش تر، ایمنی تضمین شده، کابین زیباتر و با کیفیت تر، ظاهر امروزی تر و برند قابل اعتمادتری دارد. از آن سو تنها مزیت پراید ۱۱۱ صفر کیلومتر کابین جادارتر آن است. با این حساب، ۲۰۶ تیپ ۲ انتخاب برتر ماست زیرا افزون بر تمام نقاط قوت گفته شده، برای بسیاری از اشخاص، پرستیژ سواری بالاتری دارد و بر اساس یک نقل قول معروف، کسی نمی تواند به وضعیت مالی راننده ۲۰۶ پی ببرد!
با تمام این حرف ها، پراید ۱۱۱ صفر کیلومتر بی شک دردسرهای احتمالی تیپ ۲ کارکرده را نخواهد داشت زیرا ریسک خرید یک خودروی دست دوم، به مراتب بالاتر از خودرویی صفر کیلومتر است که هزینه خاصی ندارد، حتا اگر آن خودروی صفر، پراید باشد! قیمت بالاتر قطعه های ۲۰۶ را هم اضافه کنید که گاه در برخی موارد به بیش از ۲٫۵ برابر می رسد! بنابراین بگذارید بار دیگر در انتخاب برترمان تجدید نظر کنیم!
اگر به دنبال خودرویی به نسبت بی دردسر هستید و به حرف مردم توجه نمی کنید، ۱۱۱ صفر کیلومتر را با لذت سوار شوید! اما چنان چه بودجه شما در بیش ترین حالت، ۵۰ میلیون تومان است و از سویی به این که در نگاه دیگران چه گونه ظاهر می شوید، حساسیت دارید یا در حالت دوم این که می خواهید خودرویی با کیفیت تر و ایمن تر از پراید سوار شوید، سری به بازار تیپ ۲های کارکرده بزنید و مناسب ترین مورد را انتخاب کنید. اما به یاد داشته باشید که خلاف اعتبار نام پژو، با خودرویی کم استهلاک و درجه یک سر و کار ندارید! به گونه ای که ممکن است با توجه به کارکرد بالای خودروی تان، انواع خرابی های عجیب با هزینه های هنگفت به سراغ شما بیایند. در نهایت، صلاح مملکت خویش خسروان دانند!
سپهر عظیمی
پایگاه خبری اسب بخار
تشکر بابت این بررسی عادلانه
انتخاب سختی هست
ولی من هیچ وقت حاضر نیستم یه ماشینی بخرم که بیشتر از ۷ سال کار کرده باشه و همه درآمدم رو خرج قطعات خراب شده اون کنم
راه عاقلانه تر اینه که با اون ۵۰ میلیون یه ماشین صفر قسطی بخرید و پولی رو که میخواید هزینه قطعات اون کنید رو باهاش قسط پرداخت کنید
در این اوضاع بازار هم خرید خودرو صفر ایرانی نوعی خیانت به هموطنان خود محسوب میشه
با اوضاع فعلی فقط پراید!
چون همه خودرو ها ۲ برابر شده اما پراید ۲۵ میلیونی شده ۵۰ میلیون!
اختلافش ۲۵ میلیون هستش، نو هم هست
اما ۲۰۶ کارکرده اش کلی هزینه است
نو آن ها که از ۳۳ تومن شده ۷۰! (۳۷ تومان رشد قیمت!)
بی دردسر؟؟؟؟ ارابه ی مرگ بی دردسره نویسنده عزیز؟
چیزی که تو خاطرم هست اینه که تیپ دو از تیبا دو توی درگ عقب میفتاد با این حال که تیپ دو قدیمی بود و گیربکس چهارصدوپنج نصب نشده بود براش… ولی در کل اگه کسی فقط برای استفاده شهری و سرعت محافظه کارانه! لازم داشته باشه پراید بهتر از تیپ دو ظاهر میشه… پوسته سپر پراید الان بین سی تا سی و پنج قیمتشه توی بازار… دویست و شیش چند؟! ایینه بغل؟!
فاجعه هست که ایرانی رو بین دو ماشین ۲۰ سال پیش برای انتخاب قرار میدن
عزت ۴۰ سال پیش خفت ۴۰ سال بد
حتی نمیدونیم فراد قراره چه اتفاقی بیوفته فقط دردش اینجاست که خودمونم نمیدونیم چرا به اینجا رسیدیم یا رسوندنمون ،
دردو از هر طرف بنویسی درد هست
کاش خدا برای ایرانی ها تصمیم میگرفت مطمئنن کمی انصاف داخل زاتش بود که حتی انسانیتو و راحتی بندگانشو فدای دین بکنه
محاله شتاب تیپ دو دوازدهو نیم باشه قشنگ چهارده به بالاست
با سلام من دقیقا توی این برزخ گیر افتادم نمی دونم کدومش رو انتخاب کنم در حال حاضر پراید ساده زیر پام هست.
برم پراید صفر بخرم یا ۲۰۶ کارکرده؟
بدون شک ۲۰۶ کارکرده بهتره ولی نه هر ماشینی
شما یه ماشین تمیز و در حد بخر مشکلی نداری
الان سال ۱۴۰۲ هستیم دقیق بگم ۱۴۰۲/۱۰/۲
برای خرید ۲۰۶ تیپ ۲ صفر باید ۶۰۰ میلیون تومن پول بدیم تازه با کیفیتی که با ضربه زدن گوسفند به ماشین ماشین تا کاپوت جمع میشه
برادر sam ما الان شهریور ۱۴۰۲هستیم