پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

سیستم تعلیق الکترومغناطیسی بوز (Bose)

علاقه دکتر بوز (Dr. Bose) به سیستم های تعلیق خاص باعث شد او در سال ۱۹۸۰ ایده ای را مطرح کند که در آن زمان، انقلابی در بین سیستم های تعلیق به وجود می آورد.

او می خواست سیستم تعلیقی بسازد که هم راحتی و نرمی در سواری خودروهای لوکس را داشته باشد و همچنین کنترل پذیری و چسبندگی خودروهای مسابقه ای را برای خودرویی که به آن مجهز است به ارمغان بیاورد.

کمپانی بوز (Bose) یکی از بزرگ ترین شرکت های تولیدکننده لوازم صوتی در دنیاست و به دلیل کیفیت بالای محصولات خود بسیار شناخته شده است. این شرکت علاوه بر تولید لوازمی که مصارف خانگی دارند، لوازم و دستگاه های صوتی مخصوص خودرو را نیز تولید می کند و با برخی از کمپانی های سازنده خودرو (شورولت، جنرال موتور، فیات، مزدا، نیسان، پورشه، آئودی، کادیلا ، بیوک و اینفینیتی) قرارداد دارند تا خودروهای آن ها را مجهز به سیستم صوتی بوز (Bose) کنند.

دکتر بوز در سال ۱۹۵۸ یک دستگاه پونتیاک Bonneville خریداری کرد که مجهز به سیستم تعلیق بادی (Air Suspension) بود. با این که سیستم تعلیق پونتیاک دکتر بوز جزو نمونه های اولیه سیستم تعلیق بادی بود و اشکالات زیادی به همراه داشت، اما برای دکتر بسیار جذاب بود.

۱۰ سال بعد، دکتر بوز پونتیاک خود را با یک سیتروئن تعویض کرد، زیرا علاقه اش نسبت به سیستم های تعلیق خاص و پیشرفته، او را واداشت به دنبال خودروهایی برود که سیستم ها تعلیق متفاوتی دارند.

همین علاقه باعث شد او در سال ۱۹۸۰ ایده ای را مطرح کند که در آن زمان، انقلابی در بین سیستم ها تعلیق به وجود می آورد. او می خواست سیستم تعلیقی بسازد که هم راحتی و نرمی در سواری خودروهای لوکس را داشته باشد و همچنین کنترل پذیری و چسبندگی خودروهای مسابقه ای را برای خودرویی که به آن مجهز است به ارمغان بیاورد.

در سیستم تعلیق بوز از چه مکانیزمی استفاده می شود؟

در سیستم تعلیق الکترومغناطیسی بوز از چهار موتور الکترومغناطیسی خطی (Linear Electromagnetic Motor) استفاده می شود که هر کدام از آن ها بر روی یک چرخ نصب می شوند. تفاوت اصلی میان این نوع سیستم تعلیق با دیگر سیستم ها در این است که موتورهای الکترومغناطیسی موجود در این سیستم در برابر ناهمواریی ها و تغییرات مسیر واکنش سریع تری از خود نشان می دهند. برای مثال، سرعت جمع شدن و یا باز شدن موتورهای الکترومغناطیسی هنگام عبور از روی دست اندازها و ناهمواری های مسیر نسبت به دمپرهای روغنی و گازی بسیار بیش تر است (در حدود چند میلی ثانیه).

واکنش سریع این سیستم تعلیق باعث می شود چرخ ها به خوبی آزادی عمل داشته باشند و ارتعاش های واردشده از طرف جاده تنها به سیستم تعلیق و چرخ ها وارد شود. به دنبال این اتفاق، چرخ ها که به موتورهای الکترومغناطیسی متصل اند، مستقل از اتاق خودرو جابه‌جا می شوند و در این حالت، اتاق خودرو در یک سطح مسیر تقریباً صاف و بدون نوسان به حرکت خود ادامه می دهد. این تغییر باعث می شود سرنشینان خودرو تقریباً هیچ کدام از نوسان های جاده را حس نکنند و با آرامش بیش تری با خودرو سفر کنند.

عملکرد موتورهای الکترومغناطیسی فقط مختص عبور از دست اندازها و ناهمواری های جاده نیست، بلکه این موتورها در هنگام شتابگیری، ترمزگیری و در پیچ ها (Cornering) هم اتاق خودرو را بدون این که به جهتی متمایل شود در حالت نرمال نگه می دارند و سواری یکنواختی را برای سرنشینان فراهم می کنند. اگر دقت کرده باشید، هنگام شتابگیری (Accelerating) به علت اینرسی، خودرو به سمت عقب متمایل و هنگام ترمزگیری (Braking) به سمت جلو متمایل می شود (Pitch).   

مصرف الکتریسیته موتورهای الکترومغناطیسی در چه حد است؟

با در نظر گرفتن عملکرد این نوع سیستم تعلیق به نظر می رسد که برای موتورهای الکترومغناطیسی موجود در این سیستم باید انرژی الکتریکی زیادی در نظر گرفت، اما در واقعیت چنین نیست. سیستم تعلیق الکترومغناطیسی دارای آمپلی فایری (Amplifier) است که جریان مورد نیاز موتورهای الکترومغناطیسی را از باتری خودرو می گیرد و آن را تقویت می کند و به موتورهای الکترومغناطیسی تحویل می دهد. این آمپلی فایر (Amplifier) به گونه ای طراحی شده است که هنگام فشرده شدن موتورهای الکترومغناطیسی، انرژی تولیدشده در موتور را به منبع انرژی برگشت می دهد و به نوعی انرژی را بازیافت (Regeneration) می کند. با وجود این آمپلی فایرها که قابلیت برگشت پذیری دارند، مصرف انرژی این سیستم تعلیق حدود یک سوم سیستم تهویه خودروست که نسبت به کارایی این سیستم ها بسیار کم است.

سیستم تعلیق الکترومغناطیسی اولین بار بر روی چه خودرویی نصب شد؟

برای اولین بار سیستم تعلیق الکترومغناطیسی بر روی یک لکسوس LS400 نصب شد و برای درک تفاوت در عملکرد این سیستم از یک لکسوس LS400 دیگر که سیستم تعلیق فابریک داشت استفاده شد، سپس از این دو لکسوس در شرایط مختلف آزمایش هایی به عمل آمد و در نهایت، حس رانندگی توسط کسانی که خودروها را راندند ثبت شد. برای مقایسه دقیق این دو سیستم تعلیق، هر دو خودروی لکسوس از شرایط یکسانی عبور کردند و نتایجی را به دست دادند. هنگام عبور خودروها از روی دست اندازها لکسوسی که به سیستم بوز مجهز نبود دچار لرزش ها و جابه‌جایی های زیادی بود، اما در عوض، لکسوس مجهزشده به سیستم تعلیق بوز به صورت کاملاً روان از روی دست اندازها عبور می کرد و تغییر خاصی در کابین خودرو احساس نمی شد. علاوه بر تست گفته شده، از این دو خودرو تست اسلالوم (Slalom) نیز گرفته شد و اتاق خودرویی که مجهز به سیستم تعلیق بوز بود دچار تغییرات بسیار کم تری در پیچ ها شده بود.

یکی دیگر از تست های جذاب و منحصر به‌فردی که برای مقایسه سیستم تعلیق بوز صورت گرفت، مقایسه پورشه ۹۱۱ و لکسوس مجهز به سیستم تعلیق بوز بود. از آن جا که می دانیم خودروی پورشه ۹۱۱ یکی از خودروهایی است که به صورت کاملاً اسپرت طراحی شده است، بنابراین انتظار می رود نسبت به خودروهای دیگر چسبندگی و پایداری بهتری هنگام شتابگیری، ترمزگیری و در پیچ ها داشته باشد، اما جالب است بدانید پس از تست این دو خودرو متوجه شدند که لکسوس مجهز به سیستم تعلیق بوز عملکرد بهتری نسبت به یک خودروی اسپرت، که در کلاس جهانی معروف است، داشته است.

جدا از تست هایی که گفته شد یک امتحان عجیب و مهم از این سیستم تعلیق به عمل آمد و آن هم عبور از روی یک مانع چوبی بود که به طرز عجیبی صورت گرفت. سیستم تعلیق بوز در هنگام مواجه شدن با چنین مانعی به طرز شگفت آوری از روی آن پرید و به آرامی بر روی زمین فرود آمد، دقیقاً مانند پرش با اسب از روی مانع.

چرا سیستم تعلیق بوز نتوانست به طور گسترده بر روی خودروها نصب شود؟

یکی از علت های موفق نشدن این سیستم قیمت بالای تمام شده برای نصب آن بود. هزینه آن به حدی بالا بود که حتا نمی شد از آن بر روی خودروهای لوکس گران قیمت نیز استفاده کرد. مسئله دیگر این سیستم تعلیق وزن بالای آن بود، اضافه وزن هر کدام از کمک های بوز بسیار بیش تر از ۵۰ پوند نسبت به سیستم تعلیق معمولی بود و در مجموع، بیش تر از ۹۰ کیلوگرم به وزن خودرو اضافه می کرد که مطلوب نبود.

محمد جبارزاده شیاده

پایگاه خبری اسب بخار