پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

نگاهی به یک جواهر ارزشمند + تاریخچه / دوج چارجر دیتونای بازسازی نشده با ۲۰ هزار مایل کارکرد واقعی!

کمپانی “دوج” در سال ۱۹۶۹ نمونه دیتونا را بر پایه چارجر و به منظور شرکت در مسابقه های نسکار ساخت. مهندسان و طراحان کمپانی تنها برای یک هدف این خودرو را به خیابان ها و پیست های مختلف روانه کردند؛ سرعت! چارجر دیتونا رکورددار خودروهای شهری دهه ۶۰ میلادی هم محسوب می شود.

دیتونا به اولین نمونه ای تبدیل شد که توانست در تست های مسابقه، میانگین سرعت ۲۰۰٫۴۴۷ مایل بر ساعت (۳۲۰ کیلومتر بر ساعت) را کسب کند. این مهم به وسیله طراحی آیرودینامیکی چارجر دیتونا کسب شد. بال عقب با ارتفاع ۲۳ اینچ به همراه دماغه کشیده در جلو و دو خروجی هوا روی گل گیرها، چسبندگی لازم را برای این خودرو فراهم می کرد.

تمامی این قطعه ها ضریب آیرودینامیکی ۰٫۲۹ را به دیتونا هدیه دادند که از بسیاری خودروهای امروزی هم بهتر است! به منظور پاس کردن قوانین مسابقه های نسکار، کمپانی دوج مجبور بود ۵۰۰ نمونه شهری از چارجر دیتونا بسازد. همین موضوع امروز این خودرو را به یکی از کمیاب ترین و خاص ترین خودروهای آمریکایی در سراسر جهان تبدیل می کند (یک نمونه نارنجی رنگ هم در ایران وجود دارد). خودروی آبی رنگی که امروز به آن خواهیم پرداخت با کارکرد تنها ۲۰٫۹۰۷ مایل، یکی از نوترین نمونه های موجود در جهان به حساب می آید. نکته جالب این که اسناد و مدارک نشان می دهند این خودرو تا سال ۱۹۷۵ ، ۲۰٫۹۰۴ مایل کارکرد داشته و در ۴۵ سال باقی مانده تنها ۳ مایل! با معرفی دوج چارجر دیتونا در سال ۱۹۶۹ و با توجه به چهره عجیب و قیمت بالای این خودرو، در ابتدا این خودرو با اقبال عمومی مواجه نشد.

اما تا سال ۱۹۷۰ و با کسب مقام های متعدد توسط این خودرو در مسابقه های نسکار، ناگهان فروش این خودروی کمیاب با استقبال بی نظیری همراه شد. این خودرو برای نخستین بار در سال ۱۹۷۰ توسط فردی به نام “جوزف گرزلر” خریداری شد و تا همین اواخر نزد خانواده وی باقی ماند.

گرزلر در آن زمان بسیاری از لوازم جانبی موجود در بازار، از جمله هدرز و منیفولد آلومینیومی را برای این خودرو خریداری کرد. گرزلر که یک ماشین باز تمام عیار بود با این خودرو در مسابقه های درگ دوستانه هم شرکت می کرد اما به دلایلی این خودرو توسط وی به مدت زیادی رانده نشد. پس از گذشت ۵۰ سال، شخصی به نام “پیتر سوانسون” این خودرو را از عمو زاده های جوزف گرزلر خریداری کرد.

نکته جالب این که تمامی اسناد و قطعه های خریداری شده توسط گرزلر هنوز هم موجود هستند که همین امر در ارزشمندتر شدن هر چه بیش تر این خودرو تاثیر خواهد گذاشت. این خودرو از موتور ۴۴۰ کیوبیک اینچی ( ۷٫۴ لیتری ) با قدرتی نزدیک به ۴۰۰ اسب بخار بهره می برد. با گذشت این همه سال هنوز هم بسیاری از قطعه های فنی موتور از جمله در سوپاپ ها و وایرهای دلکو، همان قطعه اصلی هستند و همچنان کار می کنند.

گرزلر برای لذت بردن هرچه بیش تر، جعبه دنده ۴ دنده دستی A833 و دیفرانسیل با ضریب ۳٫۵۴ را هم سفارش داده بود. افزون بر این، دیتونای آبی رنگ از پکیج کامل آپشن های درون کابین با تودوزی سفید رنگ هم بهره می برد.

از آن جایی که مسئولان کمپانی دوج تنها یک تابستان را برای ساخت ۵۰۰ نمونه دیتونا در اختیار داشتند، نقص هایی در بدنه و رنگ تمامی نمونه های دیتونا دیده می شود. به طور مثال مراحل رنگ کاری بدنه بسیار سریع انجام شده بود که در برخی
قسمت های بدنه از پوشش محافظ هم استفاده نشده است (زیر گل گیر کدهای استامپ شده هم دیده می شوند!).

به همین دلیل مالک کنونی این خودرو قصد دارد این چارجر دیتونای جذاب را با یک بازسازی جزیی، به حالت اول خود بازگرداند.

نویسنده: ارشیا شیخ الاسلامی

خودروهای کلاسیک خودروی کلاسیک دوج دوج چارجر دوج چارجر دیتونای