محبوب ترین خودروهایی که با ورشکستگی برندها نابود شده اند
زمان به طور مداوم در حال تغییر است و برندهای خودروسازی مختلف تحت تأثیر زمان دچار تغییر و تحولاتی می شوند. برخی از شرکتها که در گذشته موفقیت زیادی داشتند، ممکن است به دلایل مختلفی مانند عدم تطابق با تغییرات بازار، رقابت شدید، مدیریت ناکارآمد و یا مشکلات مالی در معرض خطر قرار بگیرند و در نهایت وارد فروپاشی شوند.
فهرست مطالب
بیش تر مردم اعتقاد دارند که هنری فورد به دلیل نوآوریهای خط تولید و وسایل نقلیههای مشهوری که با نام او شهرت یافتهاند، اولین شرکت خودروسازی آمریکایی را تأسیس کرده است. در واقع، برادران چارلز و فرانک در اسپرینگفیلد ماساچوست، در سال ۱۸۹۳ شرکت Duryea Motor Wagon را تأسیس کردند و به عنوان اولین شرکت آمریکایی خودروهای با موتور احتراق داخلی را برای عموم ساخت و فروختند. خودروی Duryea Motor Wagon با موتور یک سیلندر و قدرت چهار اسب بخار، فرمان، سیستم تعلیق و ترمز نداشت، اما با حذف گزینههای دیگر، بهترین گزینه موجود بود و در سال اول فروش ۱۰ دستگاه را به دست آورد.
از آن زمان به بعد، صدها، اگرچه هزاران شرکت خودروسازی در آمریکا و سراسر جهان تأسیس شدند و به دلایل مختلف از این صنعت حذف شدند. از سوی دیگر، شرکتهای خودروسازی واقعاً بزرگی وجود داشتهاند که چند دهه فعالیت موفقیت آمیز داشته اند و خودروهای عالی تولید کردهاند، اما به یکباره با بحران مواجه شده اند و مجبور به اعلام ورشکستگی شده اند.
در ادامه مقاله با ما همراه باشید تا با محبوب ترین خودروهای آمریکایی که از برندهای نام آشنا بوده اند، اما امروز دیگر منقرض شده اند بیش تر آشنا شوید.
۱۹۷۰ Mercury Cougar Eliminator
مرکوری، که توسط ادسل فورد در سال ۱۹۳۹ تأسیس شد، یک بخش از شرکت فورد موتور بود. این برند در بازار خودروها با قیمت متوسط قرار داشت و به عنوان برندی با قیمت متوسط، میان خودروهای لینکلنهای لوکس و فوردهای اقتصادی عمل میکرد. در دهه ۱۹۵۰، مدلهایی مانند Mercury Monterey ،Turnpike Cruiser و Colony Park از پرفروش ترین مدل های این برند بوده اند. این برند در نهایت با کاهش میزان فروش خود و زیانده شدن در سال ۲۰۱۱ به طور کامل تعطیل شد.
مرکوری کوگار بر پایه فورد موستانگ ساخته شده بود، اما به عنوان یک خودروی لوکس تر طراحی شده بود. این مدل در سال ۱۹۶۷ جایزه ماشین سال Motortrend را به دست آورد. یکی از نمونههای خیره کننده آن، Cougar Eliminator سال ۱۹۷۰ بود که با طراحی قدرتمند خود و موتور V-8 با توان ۲۹۰ اسب بخار، استقبال بسیار خوبی را به دنبال داشت. آن چه واقعاً این خودرو را برتر میکرد، موتور قابل سفارش، ۴۲۸ Cobra Jet بود که توان ۳۳۵ اسب بخار و گشتاور ۶۰۰ نیوتن متر داشت.
۲۰۰۸ Saab 9 7X Aero
صاب اتومبیل یک شرکت خودروسازی سوئدی بود که در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد و خودروهایی با طراحی های عجیب، اما قابل اعتماد تولید میکرد. به عنوان یکی از شرکتهای بسیار نوآورانه، این برند ویژگیهای ایمنی و عملکرد بسیاری را توسعه داد که امروز به عنوان یک فناوری عملیاتی در بسیاری از برندها استفاده می شود، مانند کمربندهای ایمنی استاندارد و گرمکن صندلی ها. جنرال موتورز در سال ۱۹۸۹ این شرکت را خرید و دلیل سوءمدیریت این برند را تا مرز فروپاشی پیش برد و سپس آن را به شرکت دیگری فروخت که در نهایت منسوخ شد. صاب به طور موقت به عنوان زیر مجموعه برند NEVS، به عنوان یک شرکت خودروی الکتریکی تبدیل شد، اما در سال ۲۰۱۶ به طور کامل از بین رفت.
در سال های آخر فعالیت این برند، آن ها در نهایت یک مدل جذاب و لوکس با نام ۹ 7X تولید کردند، که یک موتور V-8 قدرتمند داشت. در سال ۲۰۰۸، آن ها نسخه Saab 9 7X Aero تولید کردند، که به همراه موتور ۶.۰ لیتری V-8 با توان ۳۹۰ اسب بخار و گشتاور ۵۳۰ نیوتن متر عرضه میشد.
۱۹۶۸ International Harvester Scout 800A
شرکت International Harvester Company (IH) اصلیترین فعالیت خود را در زمینه تولید تجهیزات و تراکتورهای کشاورزی داشت، اما در واقع، از زمان تأسیس در سال ۱۹۰۲، خودرو هم نیز تولید میکرد. خط تولید کامیونهای باری این شرکت از دهه ۱۹۵۰ تا دهه ۱۹۸۰ موفق بود، اما به نحوی همیشه در این برند بحران مالی وجود داشت. برند (IH) پس از فروش بیش تر داراییهای خود، از جمله نام تجاری خود، در سال ۱۹۸۵ IH به شرکت Navistar تبدیل شد و هنوز هم به تولید کامیونهای تجاری مشغول است، اما خودروهای شهری خود را توقف تولید کرده است.
IH خودروهای عجیبالشکلی مانند Jungle Yacht تولید کرد، اما به طور عمده خودروهای آفرودی مانند Travelell با سیستم دو دیفرانسیل تولید میکرد. بهترین محصول آن ها بدون شک International Harvester Scout بود که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۰ تولید شد و برترین آن در این دستهبندی مدل Scout 800A سال ۱۹۶۸ بود. این خودرو با موتور V-8، هنوز هم در حال حاضر محبوب است.
۱۹۷۱ Jensen Interceptor MkII
تأسیس شرکت جنسن موتورز لیمیتد در سال ۱۹۲۱ توسط برادران آلن و ریچارد جنسن بود، که سازندگان خودروهای اسپرت و خودروهای تجاری بریتانیایی بودند. آن ها در سال ۱۹۳۴ به شهرت بزرگی رسیدند زمانی که بازیگر معروف، کلارک گیبل یک خودروی سفارشی از آن ها درخواست کرد که منجر به یک همکاری مشترک با فورد و شهرت جهانی آن ها شد. این شرکت با مشکلات مالی مواجه شد و در سال ۱۹۷۶ فعالیت خود را متوقف کرد. پس از چندین تلاش ناموفق برای احیای برند، در نهایت در سال ۲۰۱۱ منحل شد.
جذابترین خودرویی که جنسن تاکنون ساخته است، اینترسپتور است که از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ تولید شده است. این خودرو برای دست یابی به حداکثر سرعت و رانندگی بلندمدت طراحی شده بود و مدل ۱۹۷۱ جنسن اینترسپتور MkII به صورت اختیاری با موتور Chrysler V-8 عرضه میشد که تا حدی ضعیف شده بود، اما هنوز ۳۵۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. این مدل در زمانی حدود ۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسید و حداکثر سرعتی که می توانست به آن دست پیدا کند، و سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت بود.
۱۹۷۲ Holden HQ Monaro GTS 350
Holden در سال ۱۹۰۵ به عنوان یک برند، برای تعمیر کاور صندلی خودرو فعالیت خود را شروع کرد و در نهایت، به نمایندگی GM در استرالیا و نیوزیلند تبدیل شد. اگرچه بسیاری از مدلهای آن نسخههای استرالیایی از خودروهای GM بودند، اما آن ها نیز خودروهای خاص بازار خود را تولید میکردند. با وجود فروش بیش از هفت میلیون دستگاه خودرو در تاریخ خود، GM در نهایت اعلام کرد که دیگر قصد ندارد خودروهایی با فرمان سمت راست بسازد و در سال ۲۰۲۰ Holden را به تعطیلی کشاند.
Holden HQ سری خودروهای انحصاری استرالیایی بود که از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ تولید میشد. در این مجموعه، چند کوپه بسیار شگفتانگیز مانند HQ Monaro GTS 350 سال ۱۹۷۲ وجود داشت. این خودرو با موتور بزرگ Chevy V-8 و جعبهدنده چهار سرعته دستی، یکی از سریعترین خودروهایی است که تاکنون در استرالیا تولید شده است. این خودروی جذاب و به یادماندنی به قدری مورد توجه قرار گرفت که در بازی کامپیوتری Forza Horizon 3 نیز حضور داشت.
۱۹۶۹ Pontiac GTO Judge
در سال ۱۹۰۷، ادوارد مورفی شرکت The Oakland Motor Car Company را در پونتیاک میشیگان تأسیس کرد و چند سال بعد این برند توسط GM خریداری شد. محبوبترین خودروی این برند، سری ۶-۲۷ پونتیاک بود، همچنین تا سال ۱۹۳۱، برند اوکلند نام کمپانی بود که به پونتیاک تبدیل شد. برای اکثر دوران فعالیت خود، پونتیاک برند دوم GM بود، حتا بالاتر از شورولت قرار داشت، اما رکود بزرگ سال ۲۰۰۸ تمامی خودروسازهای آمریکایی را شدیداً تحت تأثیر قرار داد و باعث شد GM چندین بخش را از جمله پونتیاک در سال ۲۰۱۰ به طور کامل تعطیل کند.
در سال ۱۹۶۴، جان دلوریان، رئیس پونتیاک در آن زمان، ایده موتور V-8 بسیار حجیم و قدرتمند را داد. این ایده به قدری موفق بود که مدل GTO به عنوان پرفروش ترین مدل این برند به دلیل پیشرانه خود شناخته می شود. قدرتمندترین مدل از این خودرو در نسل دوم آن بود که نامش GTO Judge بود و موتور V-8 آن توان تولید ۳۷۰ اسب بخار و ۶۱۰ نیوتن متر گشتاور را داشت.
۱۹۷۳ De Tomaso Pantera L
گروه موسیقی پانترا نام خود را با الهام از این مدل افسانه ای گذاشته اند، همچنین این خودرو همان مدلی است که وینس نیل، خواننده اصلی گروه ماتلی کرو، در حادثه مشهور رانندگی تحت تأثیر مواد مخدر در آن تصادف کرد. شرکت دی توماسو اتومبیلی توسط الخاندرو دی توماسو در سال ۱۹۵۹ تأسیس شد، که در سال ۱۹۷۱ به بخشی از زیرمجموعه های برند فورد تبدیل شد و در نهایت، با درگذشت بنیانگذار در سال ۲۰۰۳ به طور کامل تعطیل شد. از آن زمان به بعد، این شرکت چندین بار با امید راهاندازی مجدد آن خریداری شده است، اما تاکنون هیچ تغییر قابل توجهی اتفاق نیافتاده است.
در دورانی که تحت رهبری فورد بود، دی توماسو مدل پانترا را در سال ۱۹۷۱ معرفی کرد. پانترا L سال ۱۹۷۲ با طراحی جذاب و شبیه به خودروهای سوپر اسپرت عرضه شد که مهم ترین بخش آن، موتور V-8 با ظرفیت ۵.۸ لیتری بود که ۳۳۰ اسب بخار قدرت و ۴۷۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد. تولید پانترا تا سال ۱۹۹۲ ادامه یافت و تنها ۷۲۶۰ دستگاه از آن ساخته شدند.
۱۹۶۹ Plymouth Barracuda
والتر پی. کرایسلر در اوایل دهه ۱۹۲۰ کمپانی خودروی ماکسول-چالمرز را، که در بحران مالی قرار داشت، خریداری کرد و در نهایت آن را به بخش پلیموث شرکت کرایسلر تبدیل کرد. در ابتدا این بخش به عنوان برندی با قیمت مناسب در نظر گرفته شده بود، اما بعدها توانست برخی از برترین و معروفترین مدلها را تحت نام کرایسلر تولید کند. اما در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی، پلیموث دوباره به برندی سطح پایین تبدیل شد که محصولات ارزان قیمت تولید می کرد. در سال ۲۰۰۱، کرایسلر برند پلیموث را به دلیل عدم موفقیت در فروش محصولات تعطیل کرد. باراکودا در سال ۱۹۶۴ به عنوان یک خودروی کوپه فستبک معرفی شد و در نسل دوم به یک خودروی پرقدرت اسپرت تبدیل شد. قبل از آن که در سال ۱۹۷۰ به طور کلی به یک داج چلنجر تبدیل شود، باراکودا سال ۱۹۶۹ به صورت اختیاری با موتور V-8 که ۳۹۰ اسب بخار قدرت و ۶۶۵ نیوتن متر گشتارش تولید میکرد، عرضه شد و سریعترین پلیموث آن زمان بود. همچنین باراکودا سال ۱۹۶۹ یکی از بهترین خودروهای ماسل کار آمریکایی است.
امیدوارم عمرم کفاف بده ببینم ایرانخودرو و سایپا هم به این سرنوشت تن دادن
من هم با طعید جان موافقم
ان شاالله ماهم از دست خودروسازهای داخلی خلاص شیم
این چه دنیایی که این شرکتا از بین میرن اما زباله سازی ایرانخودرو و سایپا هنوز وجود داره