پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بررسی عملکرد کمک فنرهای مونو تیوب

دمپرهای «مونو تیوب» دسته دیگری از کمک فنرها هستند که از نظر ساختار و ویژگی های سواری با کمک فنرهای تویین تیوب متفاوت اند.

طراحی این دمپرها به این صورت است که در یک سیلندر تمام مراحل خنثی سازی انجام می شود. در این سیلندر، هم گاز وجود دارد و هم روغن. این دو سیال به وسیله یک پیستون شناور (Floating Piston) از هم جدا می شوند. پیستون اصلی شامل سوپاپ هایی است که روغن از آن ها عبور می کند. در دمپرهای تویین تیوب روغن فشرده شده به سیلندر بیرونی منتقل می شد، اما در این دمپرها روغن از طریق سوپاپ های پیستون اصلی به پشت پیستون منتقل می شود. ساختار این کمک ها بسیار حساس تر از کمک های تویین تیوب است، زیرا اگر ضربه ای به بدنه دمپر وارد شود، که منجر به تغییر شکل بدنه آن شود، آنگاه احتمال بروز مشکل بسیار بالا می رود، زیرا این کمک ها تنها از یک سیلندر تشکیل شده اند و تغییر شکل در بدنه کمک فنر به معنای تغییر شکل سیلندر است و تغییر شکل سیلندر باعث تغییر در فشار روغن و گاز موجود در دمپر می شود. احتمال بروز مشکل در دمپرهای تویین تیوب در اثر ضربه بسیار کم تر است، زیرا ضربه وارده باعث تغییر شکل سیلندر بزرگ تر یا بیرونی می شود که مشکل حادی ایجاد نمی کند و کمک فنر می تواند بدون مشکلی جدی به کار خود ادامه دهد.

حتما بخوانید: بررسی عملکرد کمک فنرهای تویین تیوب

دسته دیگری از این دمپرها هستند که در آن ها محل نگهداری گاز از سیلندر اصلی جدا شده است و در مخزنی (Reservoir) مجزا نگهداری می شود.

با جدا شدن مخزن نگهداری گاز، پیستون شناور (Floating Piston) نیز به مخزن نگهداری گاز منتقل می شود و روغن جایگزین گاز و پیستون شناور می شود. شرکت های «بیلستن» (Bilstein)، «کینگ» (King)، «پرافندر» (Profender)، «فاکس» (Fox)، «رادفلو» (Radflo) و «ای آر بی» (ARB) از شرکت های معروف در تولید این نوع دمپرها هستند.

به طور کلی از دمپرهای مونو تیوب بیش تر در خودروهای آفرود استفاده می شود و کم تر دیده می شود که از این دمپرها در خودروهای سواری استفاده شود. علت اصلی این موضوع، قیمت بسیار بالای این کمک هاست.

ویژگی های مونو تیوب

۱- هیچ محدودیتی هنگام نصب و مرتبط با زاویه نصب وجود ندارد، زیرا نیروی وارده به پیستون به روغن و دیواره سیلندر وارد می شود و چون از یک سیلندر استفاده شده است این نیرو مشکل ساز نمی شود.

۲- تمایل به بروز پدیده کاویتاسیون در روغن (به ایجاد حباب درون یک مایع کاویتاسیون می گویند) به علت جدا بودن گاز و روغن کم تر است. این پدیده هنگامی که از گاز کم فشار در بخش گازی استفاده می شود رخ می دهد، اما در دمپرهایی که از گاز پرفشار (عمدتاً نیتروژن) استفاده می کنند، به دلیل خاصیت فنری مولکلول های نیتروژن هنگام فشرده شدن، این اتفاق نمی افتد.

۳- در این کمک ها نفوذ هوا به روغن بسیار کم است، زیرا کاملاً از هم جدا شده اند.

۴- قابلیت کار در هر دمایی یکی از مهم ترین ویژگی های این نوع کمک هاست.

۵- بزرگ تر بودن سوپاپ پیستون اصلی باعث می شود فشار در مساحت بیش تری پخش شود و نیروی وارده بهتر خنثی شود.

۶- سواری خشک تر، از ویژگی های این کمک هاست که یکی از علت های آن وجود گاز پرفشار در کمک است. گاز پرفشار به درزبندهای پیستون شناور نیز فشار وارد می کند که باعث افزایش اصطکاک می شود. دلیل دیگر خشکی در سواری، کم تر بودن کورس جابه‌جایی پیستون اصلی است. این مشکل در آن دسته از کمک هایی که مخزن نگهداری گاز آن ها جدا شده است  برطرف شده، زیرا کورس جابه‌جایی پیستون اصلی بیش تر شده است.

۷- بازه جابه‌جایی پیستون اصلی در این کمک ها کم است، زیرا اجزای این کمک ها به صورت سری قرار دارند و طول کمک نیز از یک حدی نمی تواند بیش تر شود. اما با جدا شدن مخزن قرارگیری گاز این مشکل حل شد، زیرا فرآیند اصلی خنثی سازی درون مخزن گاز صورت می گیرد و پیستون اصلی فضای کافی برای جابه‌جایی دارد.

محمد جبارزاده شیاده
پایگاه خبری اسب بخار