پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

مقایسه امکانات رنو مگان و جیلی امگرند 7؛ کدام پر آپشن تر است؟

رنو مگان و جیلی امگرند ۷ از معروف ترین سدان های کلاس C بازار ایران در دهه ۸۰ بودند.

فهرست مطالب

• مقایسه امکانات رفاهی رنو مگان و جیلی امگرند ۷
• مقایسه امکانات ایمنی رنو مگان و جیلی امگرند ۷

مگان سدانی خانوادگی و زیبا که همزمان با برادر کوچکش لوگان وارد بازار کشورمان شد و به واسطه نشان معتبر رنو فرانسه و کیفیت ساخت بالا و مشخصات فنی قابل قبول، موفقیت زیادی کسب کرد. در همان سال ها هم رنو مگان در بازار ایران تنها نبود و فهرستی از رقبای آسیایی را پیش روی خود می دید. از امثال مزدا ۳ و کیا سراتو که به عنوان اصلی ترین حریفان مگان بگذریم، به یک چینی متفاوت می رسیم که از اولین چینی های نسبتاً باکیفیت در بازار خودرو به شمار می رفت. خودرویی که آمد و جرئت کرد در مقابل بزرگانی همچون رنو و مزدا، قدعلم کند. پشتوانه اش هم امتیاز ایمنی بالا در مؤسسه اروپایی یورو انکپ و کیفیت ساخت منطقی و قیمت رقابتی بود. امروز در بازار دست دوم ها، همچنان رنو مگان و جیلی امگرند ۷ به عنوان دو گزینه خانوادگی قابل تأمل و مقرون به صرفه شناخته می شوند که شاید خرید آن ها از بسیاری از خودروهای صفرکیلومتر ایرانی و چینی، جای توجیه بیش تری داشته باشد. اما باید دید که در هنگام خرید هر یک از آن ها، دقیقاً چه چیزهایی نصیب خریدار می گردد. به همین منظور، مقایسه ای میان فهرست آپشن های آن ها ترتیب داده ایم.

مقایسه امکانات رفاهی رنو مگان و جیلی امگرند ۷

در این مقایسه برای ایجاد تناسب بیش تر میان دو خودرو، سعی کرده ایم فول ترین نسخه از رنو مگان و جیلی امگرند ۷ را به میدان بیاوریم؛ یعنی از خانواده مگان به سراغ تیپ ۲۰۰۰ اتوماتیک رفته ایم و در میان مدل های امگرند ۷، نسخه دنده اتوماتیک را برگزیده ایم. رنو مگان ۲۰۰۰ اتوماتیک اگرچه فول آپشن ترین نسخه از مگان در ایران است، اما در همان زمان عرضه هم از نظر آپشن های رفاهی چند پله پایین تر از اکثر رقبا می ایستاد. طبیعتاً در بازار امروز هم با ورود خودروهای مدرن تر، دیگر نمی توان مگان را خودرویی مجهز دانست. جای خالی کروز کنترل همین ابتدا در رنو مگان توی ذوق می زند. آپشنی که البته متأسفانه جیلی امگرند ۷ هم فاقد آن است. اما اگر قصد خرید چنین خودروهایی را دارید، زیاد غصه نخورید! چراکه کروز کنترل از آن جمله آپشن هایی است که به راحتی می توان آن را در بیرون از کارخانه به شکل افتر مارکت بر روی خودرو سوار کرد. در ادامه بررسی آپشن ها متوجه می شوید که مگان حتا برخی از ابتدایی ترین امکانات یک خودروی متوسط و نه حتا لوکس را هم ندارد! مثلاً سنسور پارک عقب در این خودرو به کلی تعریف نشده است. حال آن که، امروز شرکت سایپا حتا بر روی محصولات اقتصادی خود همچون کوییک و ساینا هم از سنسور استفاده می کند! جیلی امگرند ۷ این یک مورد را دارد و از مگان جلو می زند.

در رابطه با سایر سنسورها، دست برتر بین رنو مگان و جیلی امگرند ۷ مدام جابه‌جا می گردد! چراکه اگر مگان ۲۰۰۰ سنسور باران دارد و برف پاک کن ها را به طور خودکار روشن می کند، جیلی امگرند ۷ هم در عوض به سنسور پایشگر فشار باد لاستیک ها مجهز شده است. البته سنسور نور که آپشنی نسبتاً ضروری است، خوشبختانه در هر دو خودروی نام‌برده به چشم می خورد. این آپشن را با نام اتو لایت هم می شناسند. جالب این جاست که در جیلی امگرند ۷ با وجود قدیمی بودن خودرو، چراغ های روزتاب هم تعبیه شده اند که در کنار چراغ های مه شکن جلو قرار دارند. البته لامپ این چراغ ها طبیعتاً با توجه به زمان طراحی خودرو، از نوع LED نیست. مگان فاقد چراغ های روزتاب است، اما چراغ های مه شکن را به طور استاندارد دارد. لامپ به کاررفته در کاسه چراغ اصلی جلو رنو مگان و جیلی امگرند ۷ از نوع هالوژن است. در جیلی امگرند ۷ می توان چراغ بدرقه را هم مشاهده کرد که وجود آن، یک مزیت برای او در مقابل رقیب فرانسوی محسوب می شود.

در بخش فرمان، رنو ابتکار عمل را به دست گرفته و با نصب فرمان برقی در مگان، برتری خودش را دیکته کرده است. رنو مگان از اولین خودروهای بازار بود که از فرمان الکتریکی بهره می برد. این فرمان از نوع حساس به سرعت است و دکمه های کنترل سیستم صوتی را هم بر روی آن تعبیه کرده اند. جیلی در امگرند ۷ از یک فرمان هیدرولیک عادی استفاده کرده است که با دکمه های اینترفیس و روکش چرمی تزیین می شود.

در قسمت سیستم صوتی، میان رنو مگان و جیلی امگرند ۷ اختلاف می افتد. رنو مگان ۲۰۰۰ مجهز به یک سیستم معمولی بدون نمایشگر است که ۴ بلندگو دارد. رنو حتا از نصب ۲ عدد تیوتر هم در کابین مگان صرفه جویی کرده است! جیلی در بخش سیستم صوتی، دست و دلبازی بیش تری نسبت به فرانسوی ها به خرج داده است. سیستم صوتی فابریک جیلی از یک نمایشگر ۶.۵ اینچی لمسی بهره می برد که اگرچه سیستم عامل ندارد و تاچ آن هم از نوع ضربه ای است، اما حداقل می توان فایل های تصویری را بر روی آن اجرا کرد یا از تصویر دوربین دنده عقب بهره مند شد. تعداد بلندگوهای کابین جیلی امگرند ۷ نیز بیش تر از کابین رنو مگان است و به ۶ عدد می رسد. هر چند که مگان با همان ۴ بلندگویی که دارد، از نظر کیفیت صدا از خجالت حریف چینی درمی آید! خبری از سیستم ورود بدون کلید در رنو مگان و جیلی امگرند ۷ نیست، اما همین جاست که مگان با استارت دکمه ای و کارت کلید هوشمند رنو، بار دیگر ما را شگفت زده می کند! آخر این آپشن برای آن سال ها بسیار جلوتر از زمان و پیشرفته به حساب می آید! سیستم تهویه مطبوع در هر دو خودرو از نوع اتوماتیک تک کاناله است. صندلی های جلوی مگان ۲۰۰۰ با اهرم های دستی تنظیم می شوند. در جیلی امگرند ۷، امکان تنظیم برقی صندلی برای راننده فراهم شده است، اما سرنشین چنین حقی ندارد.

صندلی های عقب را در رنو مگان و جیلی امگرند ۷ به صورت دوتکه می توان تا کرد که به افزایش فضای صندوق عقب منجر می شود. برای روکش صندلی ها در حالی که رنو ترجیح داده است از پارچه ساده استفاده کند، جیلی به سبک اکثر چینی ها لوکس گرایی را در پیش گرفته و به سراغ روکش های چرمی رفته است. البته با نشستن در کابین امگرند ۷، خیلی سریع دل‌تان برای مگان تنگ می شود، چراکه چرم مصنوعی به کاررفته در صندلی های جیلی اصلاً کیفیت خوبی ندارد! خبری از گرم کن صندلی در هیچ یک از دو خودرو نیست و اگر خیلی به این آپشن علاقه دارید، بهتر است به خرید مزدا ۳ فکر کنید! آینه وسط، نه در رنو مگان و نه جیلی امگرند ۷، از نوع الکتروکرومیک نیست. آینه های کناری هم در هیچ کدام به صورت برقی تا نمی شوند، اما گرم کن آینه در هر دو خودرو تعبیه شده است. رنو مگان یک آپشن جالب دارد و آن، پرده برای شیشه های کناری و شیشه عقب است. آپشنی که بیش تر در خودروهای گران قیمت دیده می شود و جیلی امگرند ۷ هم فاقد آن است. در عوض، جیلی سان روف الکتریکی دارد که سرنشینان مگان در آرزوی داشتن آن به سر می برند! 

مقایسه امکانات ایمنی رنو مگان و جیلی امگرند ۷

دو خودرویی که امروز برای مقایسه انتخاب کرده ایم، هر دو در بحث ایمنی، حرف های زیادی برای گفتن دارند. رنو مگان و جیلی امگرند ۷ در زمان عرضه، هر دو با تأکید بر امتیاز بالای خود در تست های ایمنی به فروش رسیدند. در حقیقت، فاکتور ایمن بودن، زمینه کافی را برای تبلیغات وسیع شرکت های عرضه کننده در جهت فروش بهتر این دو خودرو ایجاد کرد. رنو مگان که از همان ابتدا بر روی ۵ ستاره بودن خود در تست های یورو انکپ تأکید داشت. جیلی امگرند ۷ هم مدعی شد که اولین خودرو ساخت چین است که به امتیاز ۴ ستاره واقعی در یورو انکپ رسیده است. از آن جا که جیلی به صورت وارداتی به ایران آمد، بدون هیچ کم و کاست و با همان سطح از تجهیزات ایمنی استاندارد، پا به بازار کشورمان گذاشت. اما متأسفانه رنو مگان به دام تیغ ارزان سازی مونتاژکاران افتاد و در نسخه فول اتوماتیک ۲۰۰۰ هم فقط با ۲ کیسه هوا به دست مردم رسید. با این اوصاف، مقایسه دو خودرو از نظر ایمنی اندکی سخت می شود، چراکه اگرچه مگان در آزمایش های رسمی یک ستاره بیش تر از امگرند ۷ دریافت کرده است، اما این امتیاز در صورت وجود ۶ ایربگ صحت دارد. بنابراین مگان های مونتاژ ایران از جنبه ایمنی عملاً رتبه پایین تری در مقایسه با مدل های خارجی به دست می آورند.

سپهر عظیمی

پایگاه خبری اسب بخار