پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

بلاتکلیفی حواله داران خودروسازان خصوصی چون آذویکو

سند راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین امضا شد اما همچنان تکلیف تعهدات معوق خودروسازان خصوصی به مردم، ناشی از تحریم ها همچنان مشخص نشده است.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، عمر عدم ایفای تعهدات معوق خودروسازان بخش خصوصی در حالی از دو سال عبور کرده است که هنوز مردم نمی دانند چه کاری باید انجام بدهند. این اتفاق زمانی رخ داد که از نیمه مردادماه سال ۹۷ صنعت خودروی ایران مستقیم هدف تحریم ها واقع شد. خودروسازان بخش خصوصی که در دوران پسا برجام با شرکت ها خارجی قرارداد تولید مشترک امضا کرده بودند؛ خودروسازانی مانند آذویکو ، کارمانیا و ریگان خودرو پیرو فضای به وجود آمده نیز هر کدام محصولی را معرفی و پیش فروش کردند. اما پیش از اینکه تولید رسمی محصولات جدیدشان آغاز شود، صنعت خودروی کشور درگیر تصمیات سیاسی شد و با تحریم ها مواجه گشت. بسیاری از شرکای تجاری تولید کنندگان ایرانی با سرعت کم و زیاد به دلایل مختلف، از جمله داشتن شریکی آمریکایی و یا بازاری مناسب تر از ایران تعهد خود را یک طرفه رها کردند. البته بخش زیادی از عدم ایفای تعهدات شرکای خارجی، تعلل شرکت های خصوصی ایرانی بود. زیرا شرکت های نام برده پیش از اینکه مقدمات تولید محصولات جدید به صورت کامل فراهم شود و یا سفارش گذاری های انجام شده برای قطعات منفصله به ایران برسد، فرایند ثبت نام را انجام داده بودند و همین مسئله سبب شد تا با آغاز تحریم، مشتریان این شرکت ها چالش های سختی را تجربه کنند.

وعده خودروسازان؛ سردرگمی مردم و بلاتکلیفی حواله داران

این موضوع از یک سو باعث از بین رفتن فرصت تولید و کاهش تنوع و توان رقابتی در بازار خودرو شد و از سوی دیگر بسیاری از حواله داران را در سردرگمی قرار داد. بعد از گذشت مدتی آرام آرام صدای اعتراض مشتریان بلند شد. این تولیدکنندگان بخش خصوصی نیز با دادن وعده هایی نظیر تولید و تحویل خودروی جایگزین سعی در آرام کردن این اعتراضات و دور کردن تشنج از مجموعه خود داشتند. البته به گفته مدیران ارشد این خودروسازان خصوصی آن ها بیکار ننشسته اند و هر کدام به نوبه خود سعی در مذاکره با تولیدکننده ای دیگر بودند تا بتوانند راهی برای دور زدن تحریم ها و تولید محصول جدید و ایفای تعهدات خود پیدا کنند. با این حال این وعده ها چندان به عمل نرسید و دست مردم باز هم خالی ماند. افزایش اعتراضات و بعضا تجمع مقابل دفتر شرکت یا وزارت صمت باعث شد که برخی نهادها نظیر سازمان حمایت و تعزیرات حکومتی به موضوع ورود کنند. این ورود و بررسی پرونده باعث شد که احکامی در حمایت از مردم یا همان حواله داران محصولات خودروسازان خصوصی صادر شود. اما واقعیت این است که این احکام و محکومیت و بعضا شنیدن خبر دستگیری مدیران این شرکت ها دردی از درد مردم دوا نکرد. دردی که به امروز هم به قوت خود باقی است و مشتریان شرکت هایی چون آذویکو، کارمانیا و ریگان خودرو را عصبانی تر از گذشته کرده است.

فرصت از دست رفته

این در حالی است که همچنان بخش عمده ای از مشتریان محصولات این خودروسازان خصوصی، نه توانسته اند وجه واریزی خود را دریافت کنند و نه اینکه در صورت وصول این مطالبات توان خرید خودرویی در همان کلاس با وجه واریزی فراهم است. این بخش از مردم در زمانی اقدام به پیش خرید خودرو کرده اند که حداقل آن هنگام، به دلیل افزایش تولید و تنوع همراه با قیمت ها رقابتی و نسبتا معقول، دیدگاه سرمایه ای به خودرو وجود نداشته است و بیشتر دیدگاه مصرفی مطرح بوده است. اما در حال حاضر با توجه به پیشامدهای موثر بر اقتصاد کشور این بخش از مردم با فرصت از دست رفته ای مواجه هستند که در نهایت تنها یک حکم محکومیت در اختیار دارند. حکمی که برای آن ها خودرو نشده و عملا نتیجه ملموسی نداشته است. در این میان همچنان مشخص نیست دولت یا حکمرانی اقتصادی کشور چه برنامه ای برای احقاق حق آن ها دارد. آن هم در شرایطی که طی ماه های گذشته برای افزایش توان بخش خصوصی تاکید بسیار زیادی شده است. بسیار از افراد دولتی و غیر دولتی مرتبط با صنعت خودرو نیز به روش های مختلف روی این موضوع نیز تاکید ویژه داشته اند. با این حال باز هم در سند راهبردی میان ایران و چین نام دو خودروساز بزرگ پررنگ تر است. به نظر می رسد که در این سند نیز چندان اهمیتی به بخش خصوصی داده نشده است. آن هم در شرایطی که حداقل بسیاری از تولید کنندگان ناخواسته در شرایطی قرار گرفته اند و خود نقش صد در صدی در آن نداشته اند و ناشی از خصومت برخی دولت ها با ایران بوده است. در واقع عدم حمایت از بخش خصوصی از یک منظر باعث از بین رفتن سرمایه های اجتماعی و اقتصادی این شرکت ها شده است و از منظر دیگر زیان و احساس مالباختگی را به تعداد زیادی از مردم وارد کرده است. مردمی که در این سال ها هنوز پیگیری جدی را از نهادهای نظارتی احساس نکرده اند و هر روز با چالش های مختلف همراه شده اند. به بیان دیگر از یک سو اعتبار و برند این شرکت ها با چاشنی بدنامی و عهدی همراه شده است و از سوی دیگر حواله داران با بلاتکلیفی،سردرگمی و بی توجهی از سوی این خودروسازان و همچنین دولت مواجه شده اند. در این میان حالا که سند راهبردی ۲۵ ساله ایران چین به امضا رسیده است و یک بخش آن نیز صنعت خودروسازی کشور است، به نظر می رسد هم باید تکلیف آن خودروسازانی که ایران را ترک کرده اند مشخص شود و هم در شروع سال جدید تکلیف مردم یا حواله داران خودروسازانی مانند مشتریان آذویکو، کارمانیا و ریگان خودرو را مشخص کنند تا از دام بلاتکلیفی رها شوند.

علی طجوزی

پایگاه خبری اسب بخار