پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

کنایه صدا و سیما به خودروسازی؛ کنایه حاکمیت به حاکمیت

بریده ای از برنامه تهران ۲۰ و طعنه ای که به خودروسازان می زند، حسابی در فضای مجازی وایرال شده است. البته انتقاد حق همه است، اما با توجه به نوع مدیریت این دو نهاد، کنایه صدا و سیما به خودروسازی کنایه حاکمیت به حاکمیت و خودروسازی دولتی تعبیر نمی شود؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، وضعیت بازار خودرو، قیمت ها، تنوع، کیفیت، سوخت و رکودی که بر آن حاکم شده است، از جمله سوژه های جذابی به شمار می آید که رسانه ها همیشه به آن‌ها توجه دارند. رسانه های مختلف بسته به حوزه کاری، بنا به طیف مخاطبان اتفاقات این صنعت را رصد، اطلاع رسانی و تحلیل می کنند.

این موضوع شامل رسانه ملی و برنامه و بسته های خبری این نهاد نیز می شود. صدا و سیما با توجه به حساسیت جامعه روی خودرو و نقشی که در اقتصاد و زندگی مردم پیدا کرده است، بنا بر اخبار، هرازچندگاهی این موضوع را پیگیری می کند.

تهران ۲۰ هم یکی از این برنامه ها به شمار می رود که موضوعات مختلف و اثرگذار بر زندگی مردم را تحلیل و بررسی می کند. در آخرین برنامه نیز سراغ خودرو رفته است. بریده ای از گفت‌وگوی این برنامه با عنوان کنایه سنگین مجری تلویزیون به خودروسازان و در شبکه های مجازی وایرال شده است.

به گفته این مجری: «خودروسازان ناز که دارند، قرعه کشی می‌کنند جواب را هم اعلام نمی‌کنند، خودروهای صفرکیلومترشان هم صدی ۱۲ می‌سازند! ما چه باید بکنیم؟»

در این میان این کنایه ها و پرسش های مطرح‌شده، دقیقاً پرسش های مردم و مصرف کنندگان واقعی است و از سوی دیگر نشانه و نتیجه اقتصاد دولتی – دستوری حاکم بر صنعت خودروسازی و بازار آن به شمار می آید. طی سال های اخیر کدام یک از خودروسازان اعم از دولتی و خصوصی توانسته اند براساس برنامه ها و استراتژی های خود پیش بروند؟ کدام بخش از صنعت خودروسازی است که پیرو گسترش دامنه نفوذ حکمرانی اقتصادی در حال حاضر اوضاع مناسبی داشته باشد؟ آیا در رسانه ملی به ضرر و زیان هایی که از تفکر دستوری و غیر منطقی به خودروسازان و در اصل به مصرف کنندگان وارد شده است، حرفی زده می شود؟ آیا آن‌ها از مصائب و بلایای متوالی دخالت ها حرفی به میان می آورند؟ آیا فراموش کرده اند که وضعیت امروز ماحصل چه اتفاقاتی است که فعالان صنعتی و اقتصادی و شهروندان نقشی در شکل گیری آن نداشته اند؟

البته که باید وضعیت امروز خودروسازی کشور را نقد کرد، اما نکته اصلی رعایت شرط انصاف و نگاه بی طرفانه و کامل به موضوع است. در این برنامه باید به چرایی هجوم سه میلیونی برای ۱۲۰ هزار دستگاه خودرو اشاره می شد؛ این‌که چرا دلالان از بازار خودرو خارج نمی شود؟ خلق دلال های جدید، علم شدن بساط حواله فروشی، تأثیر تحریم ها بر بازار خودرو، تأثیر مدیریت دولتی بر این صنعت و نقش حکمرانی اقتصادی در شکل گیری وضعیت امروز هم باید بررسی و تحلیل شود.

هر چند عملکرد خودروسازی کشور چندان قابل دفاع نیست، اما هر چه هست و نیست حاصل اقتصاد دولتی – دستوری است. اقتصادی که گویا اصول اقتصاد اهمیتی در آن نداشته است و عبور سلامت سیاسیون در دوره مسئولیت حرف اصلی را می زند. در این شرایط نقد و انتقاد یک جانبه و فریب افکار عمومی آیا تف سربالا به شمار نمی آید؟