
دومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو ؛ با سودای برقی سازی

دومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو با سودای برقی سازی در شرایطی برگزار می شود که هنوز با گذشت بیش از ۵۰ سال نتوانسته ایم در ساخت خودروهای درون سوز به نقطه قابل اتکا و مطلوبی دست پیدا کنیم؛ این مسئله باعث می شود با تکیه بر تجربه این سال ها، هدف عنوانشده با دیده تردید نگریسته شود.


به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، ایران از جمله کشورهایی است که از نظر مزیت های رقابتی نه تنها چیزی کم ندارد، بلکه می توان آن را در این زمینه سرآمد بسیاری از کشورهای دیگر دانست. ایران از نظر منابع معدنی، سوخت، انرژی، نیروی کار و موقعیت جغرافیایی موقعیت ویژه ای دارد. اما فقدان برنامه ریزی، عمر کوتاه مدیریت، اقتصاد دستوری و عملکرد سلیقه ای و جزیره ای باعث شده است، به رغم تمام سرمایه گذاری ها و هزینه های صورتگرفته، همچنان به دیگران محتاج باشیم.
با توجه به مسائل دیپلماتیک و همچنین تصمیمات کلان حکمرانی اقتصادی، این احتیاج هر روز بیش تر از دیروز می شود، به نحوی که، اگر هم اکنون چین درهای کشورش را به روی خودروسازان ایرانی مسدود کند، چرخ این صنعت در ایران می خوابد، خوابی که باعث خیزش و جهش دوباره قیمت ها در بازار خواهد شد. عددها و آمارها راحت تر می توانند عمق فاجعه این وابستگی را ثابت کنند. در حال حاضر، فقط ۵۴۴ میلیون دلار توسط خودروسازان برای خرید قطعه از چین سفارش گذاری شده است.
البته این وابستگی و محتاج بودن شامل تمام صنعت خودروسازی کشور می شود، یعنی میان قطعه ساز و خودروساز فرقی ندارد. به هر دلیل و بهانه ای تا امروز فقط متولیان توانسته اند با ضرب و زور دخالت و تزریق های پنهان و اتلاف سرمایه این صنعت را به ظاهر سرپا نگه دارند. در واقع، با توجه به حضور نخبگان و نیروهای کار متخصص که می توان به صراحت گفت صنعت خودروسازی کشور دچار «مرگ مغزی» شده، این مرگ باعث شده است سایر اندام حیات داشته باشند، اما نتوانند زندگی کنند. آیا واقعاً صنعت خودروسازی کشور پویا، زایا و متحرک است؟ آیا تکرار و اصرار حرکت در مسیری که بیش از ۵۰ سال ما را به نتیجه نرسانده است دلیلی جز مرگ مغزی دارد؟
در این وضعیت، دومین نمایشگاه صنعت خودروسازی کشور در حالی آغاز می شود که پیش از آن، مغز متفکر خودرویی وزارت صمت، حاضر به پاسخگویی پرسش خبرنگاران نشد، خبرنگارانی که به اسم نشستی با حضور منطقی به طبقه نهم ساختمان وزارت صمت در خیابان کلانتری رفته بودند. توقع این رسانه های تخصصی این بود که علاوه بر استماع گزارش اولین نمایشگاه صنعت تحول خودرو، ابهام ها و پرسش های خود را با معاون صنایع حمل و نقل وزیر صمت و یا مدیرکل دفتر خودرویی این وزارتخانه مطرح کنند و با ذهنی شفاف و آماده به دومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو با محوریت برقی سازی پا بگذارند. با این حال، مقامات وزارت پاسخگویی به خبرنگاران تخصصی حوزه خودرو را دور از شأن خود دانستند و در نشست حاضر نشدند.
با این حال، این رویداد برگزار می شود،اما همچنان پرسشی که بدون جواب مانده این است که بعد از اتمام این نمایشگاه شاهد چه تحولی خواهیم بود؟ آیا زمینه های تغییر و بسترهای فرهنگ سازی از این نمایشگاه آغاز خواهد شد؟ آیا عدم حضور سران ارشد وزارت صمت در نشستی که به همین منظور قرار بود برگزار شود، ماهیت این رویداد را زیر سؤال نمی برد؟ آیا واقعاً خودشان به آن چه می گویند باور دارند؟
هنگامی که وزارت صمت به عنوان متولی اصلی صنعت کشور، رسانه های تخصصی را نمی شناسند و ارج و شأنی برای آنان قائل نیست، چگونه می خواهد به صورت تخصصی به انتقال مفاهیم این رویداد به سطح جامعه دست پیدا کند؟ آیا واسطه رسانه های تخصصی نشانه ای از دور بودن مسئولان از مردم به شمار نمی آید؟
به بیان دیگر، وزارت صمت توانایی دعوت از این رسانه ها را نداشته است. اکنون یا آن ها را نمی شناخته است یا این که می دانستند کسی به دعوت آن ها چندان توجهی نمی کند، چراکه وزارت صمت نشان داده است تنها با رسانه هایی خاص صحبت می کند و میل به دیده شدن، آن ها را به سمت رسانه هایی می کشاند که در آن متکلم وحده باشند. با این حال، رسانه های حوزه خودرو مانند همیشه به حد توان و بضاعت زیر و بم رویدادهای خودرویی را منعکس می کنند؛ دومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو نیز از جنس همین رویدادهاست، اما ابهام های بی پاسخ و عدم شفافیت در پاسخگویی نتیجه مد نظر از این رویداد را در هاله ای از ابهام قرار داده است.
“هنوز با گذشت بیش از ۵۰ سال نتوانسته ایم در ساخت خودروهای درون سوز به نقطه قابل اتکا و مطلوبی دست پیدا کنیم”. اینجوری که شما میگید باید رو تکنولوژی های ۱۰۰۰ سال پیش هم به نقطه قابل اتکا برسیم بعد بریم سراغ چیزای جدید تر! وقتی خودروهای درون سوز دارن کلا جایگزین میشه چه اهمیتی داره که ما به اون نقطه ای که شما میگید برسیم؟
تنها مقاله درستی که تو این چند وقت اخیر خوندم و البته تعجب کردم که چه عجب این متن رنگ و بوی مقاله های خوشباورانه و تبلیغاتی رو نداره که معلوم شد اقایون مزارت صمت بی محلی کردن و خبرنگاران عزیز نا احت شدن و چند کلمه راست نوشتند..