پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

آیا اتابک واقعاً بهترین گزینه پزشکیان بود؟

کار بررسی صلاحیت وزاری پیشنهادی دولت آغاز نشده است. بنابراین هنوز مشخص نیست که گزینه پیشنهادی صمت عضوی از کابینه چهاردهم خواهد بود یا خیر؟ اما برای برخی همچنان این پرسش مطرح است که آیا اتابک واقعاً بهترین گزینه پزشکیان بود؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، به گفته رئیس مجلس بررسی صلاحیت وزاری پیشنهادی مسعود پزشکیان از چهارشنبه هفته جاری آغاز خواهد شد. بررسی این وزرا براساس حروف الفبا انجام می شود. با این حساب، وزیر پیشنهادی صمت دوازدهمین نفری خواهد بود که باید برای جلب نظر و رأی اعتماد مجلسیان تلاش کند.

از یک سو، برخی با توجه به خروجی جلسات وی با کمیسیون مختلف مجلس معتقدند که اتابک بر مسند وزارت تکیه خواهد زد و از سوی دیگر، برخی پیش بینی می کنند که او رأی نخواهد آورد. در همین حال، با توجه به سابقه نه چندان صنعتی‌ای که او دارد، بعضی این گزینه را مناسب تصدی این سمت نمی دانند. به باور این افراد برخی از گزینه هایی که پیش‌تر نام‌شان مطرح شده بود، از صلاحیت و توانمندی بیش‌تری برخوردار هستند.

البته در میان آن افراد نیز نمی توان به گزینه ای رسید که صددرصد از بقیه گزینه ها بهتر باشد. هر یک از آن ها در بخشی از صنعت سابقه، تجربه و شناخت دارند. با این حال، برخی می گویند که اتابک با توجه به حضور در پارلمان بخش خصوصی، این حوزه را می شناسد و می تواند به تقویت بخش خصوصی خودروسازی کشور کمک کند. در مقابل برخی این موضوع را کافی ندانسته معتقدند که یک فرد آشنا به این صنعت باید مسنددار باشد.

اما با توجه به نوع حکمرانی اقتصادی، آیا اگر گزینه های مطرح دیگر، به عنوان وزیر پیشنهادی صمت معرفی می شدند، می توانستند گره از کار خودروسازان باز کنند؟

به بیان ساده تر، مجری سیاست های کلان و قانون های مصوب مجلس تا چه اندازه ای خود اختیار خواهد داشت؟ آیا وزیر صمت جدید خواه اتابک یا هر فرد دیگر به تنهایی قادر به حل مشکل بازار خودرو خواهد بود؟ آیا وزیر پیشنهادی صمت توان مقابله با قیمت گذاری دستوری را خواهد داشت؟ آیا قدرت و برش کافی چانه زنی برای افزایش سهمیه ارزی را دارد؟ آیا می تواند شر دخالت دولت را کم کند؟ آیا می تواند خصوصی سازی را در مسیر درست قرار بدهد؟ آیا توان افزایش سرعت خروج دولت از این صنعت را خواهد داشت؟ آیا می تواند مافیای صنعت خودروسازی کشور را شناسایی معرفی کند؟ آیا می توان میان تولید و واردات توازن برقرار کند؟ آیا می تواند مسئولیت اصلاح قیمت ها را بپذیرد؟ آیا می تواند وجهه تخریب شده خودروسازان را ترمیم کند؟ آیا توان مقابله با فشارهای مجلس و شجاعت ایستادگی در برابر تیغ تیز استیضاح را دارد؟ آیا می تواند به تنهایی سد تحریم ها را شکسته و جریان عادی دادوستد، نقل و انتقالات مالی و فرصت مذاکره مستقیم با شرکت های خارجی را فراهم کند؟ آیا واقعاً می تواند در جاده مخصوص حکمرانی نکند؟

به بیان دیگر، اگر قرار باشد نگاه حکمرانی اقتصادی به بازارخودرو همچنان دور از چارچوب های اقتصاد و رقابت مبتنی بر آینده نگری باشد، میان اتابک و سایر گزینه ها هیچ فرقی نخواهد بود. شاید مجلس به وی رأی اعتماد بدهد و شاید هم پزشکیان مجبور شود گزینه دیگری را معرفی کند، اما در هر صورت با تغییر افراد هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. برای رسیدن به نقطه مطلوب فقط دیدگاه حکمرانی اقتصادی باید تغییر کند؛ در غیر این صورت، این وزیر هم می آید و می رود و سیل رانت و اقتصاد دستوری ریشه صنعت و آرزوی بهبود وضعیت مردم را با هم از بین خواهد برد.